Page 15 - DIVYA BHASKAR 61121
P. 15

Friday, June 11, 2021   |  15




                        ક�તીના� તો બારેય વહાણ ડ�બી ગયા�! એક િદવસ, બે િદવસ, �ણ, ચાર...!

                  િનશા�તની હાલત બગડતી જતી હતી. િબલ ચડતુ� જતુ� હતુ�. ક�તી પાસે પૈસા જ �યા� હતા?


             આઓ આજ િમલ ક� એક સુલહ કર લેતે હ�,



         િદલ તુમ રખ લો તુ�હ� હમ રખ લેતે હ�






                                                          કા�ો. એણે ક�તીને ક�ુ�, ‘આવતા� મિહનાની પહ�લી તારીખે તુ� ઘરમા�થી   બા� જગતમા� ક��
                                                          નીકળી જજે. તારા� મ�મી-પ�પા માટ� એક િચ�ી છોડીને આવતી રહ�જે. હ��
                                                          પણ મારા ઘરેથી નીકળી જઈશ. મ� ‘હોટલ રે�ડય�ટ’નો લકઝુ�રયસ �યૂટ બુક
                                                                                                                                      ે
                                                          કરાવી લીધો છ�. ચાર-પા�ચ િમ�ોની હાજરીમા� આપણે મેરેજ કરી લઈશ. એ   છોડો, તે �ણ �તરમા�
                                                                                                    ુ�
                                                          જ હોટલમા� હનીમૂન ઊજવીને...
                                                            ‘પછી? એ પછી આપણે �યા� જઈશુ�?’ ક�તી ��ેિજત પણ હતી અને
                                                          િચ�તાતુર પણ.                                             ક��ક �ા�ત થાય
                                                                                                  �
                                                            ‘એ પછી પ�દરેક િદવસ આપણે ત�કના બ�ગલામા કાઢીશુ�. �યા સુધીમા�
                                                                                          �
                                                          ત�ક  મારા માટ� નોકરી અને ભાડાની ઓરડી શોધવાનુ� કામ કરી આપશે.’
                                                            ત�કનુ� નામ સા�ભળીને જ ક�તીનુ� મ� બગડી ગયુ�. એ બોલી ઊઠી, ‘ý
                                                                                                                                      ે
                                                                                                                    ે
                                                          િનશા�ત, મ� તને ક�ટલી વાર ક�ુ� છ� ક� મને તારો એ િમ� જરા પણ સારો લાગતો   ધન અન �યાન બ�ને એકસાથ સ��વ છ�? રજનીશ
                                                          નથી. મને એ દીઠોય ગમતો નથી. હ�� તો એને આપણા લ�નમા� બોલાવવાની   કહ� છ� બધી વાસનાથી મુ�ત બનો તો સ��વ છ�.
                                                          પણ િવરુ�  છ��. તને કહ�વાની પણ હતી ક� એને આમ��ણ ન આપીશ અને તુ�
                                                                                                                  ે
                                                            પ�દર િદવસ ક� એક મિહનો એના ઘરે રહ�વાનુ� કહ� છ�? એની સાથે? ના,   એમણ એમના �વચનમા� અલગ અલગ સમયે આ
                                                              હ�! એ તો �યારેય નહીં બને.’
                                                                                                                      ે
                                                                 િનશા�તે ક�ુ�, ‘આપણી પાસે બીý કોઈ ર�તો જ નથી. ક�તી એક   બાબત કરેલી વાતો આપણે સ��ગ ��એ
                                                               વાત તુ� સમø લે ક� તુ� ઘર છોડીને આવી છ� અને મારી પાસે અ�યારે
                                                               તને લઈને ઘરે જવાનુ� શ�ય નથી. એક વાર આપણે લ�ન કરી અને   ચીન જૈન શા��મા એક કથા છ� – અમરાવતીના ધિનક સુમેદની!
                                                                                                                              �
                                                               એક-બે મિહનાનો સમય કાઢી લઈએ �યા સુધીમા� હ�� ભાડાનુ� મકાન   ��  સુમેદના િપતાનુ� ��યુ થયુ�. તેઓ અમરાવતીના સૌથી વધુ
                                                                                       �
                                                               શોધી લ� અને નોકરી પણ સારી શોધી શક�� તો હ�� તને િનભાવી શક��.   ધનવાન હતા. િપતાના ��યુ બાદ,  �િતમ સ��કાર કયા� બાદ,
                                                               મને નોકરી શોધવામા� પણ ત�ક જ મદદ કરશે એટલે તુ� એ વાત   તેમ જ પ�રવાર અને િ�યજનોની િવદાય પછી પેઢીના મુનીમ તેમની પાસે
                                                              મગજમા�થી કાઢી નાખ. ત�ક તો લ�નમા� પણ આવશે, મારો અણવર   આ�યા. તેમણે સુમેદ આગળ પેઢીનો બધો િહસાબ મૂ�યો. તેમના� ક�ટલા�
                                                              પણ બનશે અને એ પછી આપણે થોડા� િદવસો માટ� એના જ ઘરમા� એના   મકાનો હતા, કયા મકાનમા� ક�ટલુ� રોકાણ થયુ� છ� તેમ જ બીý બધા� �યવસાયની
                                                                                                                  �
                                                             આિ�ત તરીક� રહ�વુ� પડશે.’ િનશા�તે એને કડક શ�દોમા� કહી દીધુ� હતુ� ક�   ન�ધ મૂકી. કયા �યવસાયમા ક�ટલુ� મૂડીરોકાણ થયેલુ� છ� અને ક�ટલી માલિમલકત
                                                                                                                           �
                                                                             ે
                                                             હવે પછી �યારેય ત�ક િવશ ખરાબ વાત નથી કરવાની.   છ� તે ýણ કરી.
                                                               િનશા�તના કડક શ�દોમા� હકીકતનુ� બયાન સા�ભળી અને ક�તી   િપતાએ મને સ�પેલી િતýરીઓની ચાવીઓ સ�પી દ�.’ �
                                                                                                             મુનીમે સુમેદને ક�ુ� : ‘તમે મારી સાથે નીચે ભ�યરામા આવો તો હ�� તમારા
                                                             ખામોશ થઇ ગઈ.
                                                        તસવીર �તીકા�મક છ�  કપડા� સાથે નીકળી હોવાથી ઘરમા� કોઈને શ�કા પડી નહીં. મોડી સા�જ સુધી  �  હતી. તેણે ભ�યરામા જઈને બધી િતýરીઓ ýઈ. તેમા� બહ�મૂ�ય ર�નો ભયા�
                                                                                                             સુમેદ ઊભો થયો. તેણે બધી ખાતા�વહીઓ ýઈ. કરોડો �િપયાની સ�પિ�
                                                               િનધા��રત િદવસે અને સમયે ક�તી ઘર છોડીને નીકળી ગઈ. પહ�રેલા
                                                                                                                       �
                                                           એ પાછી ન ફરી �યારે એના� મ�મી-પ�પાએ શોધ શ� કરી. બેડ�મમા� મૂક�લા
                                                                                                              �
                                                          પ�મા�થી બધુ� ýણવા મળી ગયુ�. મ�મી-પ�પાએ એ જ �ણે દીકરીના� નામનુ�   હતા. અબýની સ�પિ� હતી. સુમેદે બધુ� ýયુ�. મુનીમø તેને ýઈને ખૂબ
                                                                                                           િવ�મય પા�યા. સુમેદ આ બધી સ�પિ� ýઈ તો ર�ો હતો, પરંતુ ýણે તે ખૂબ
         ‘એ     ક વાત કહ��, િનશા�ત?’ �ેમીના� શટ�ના� બટન સાથે  નાહી ના�યુ�. હવે એ પાછી આવે તો પણ ઘરના� બારણા� બ�ધ થઇ ગયા� હતા. �  દૂર ઊભો હતો. અનાસ�ત ભાવ હતો. ધન ��યે સાવ િનલ�પ. સ�પિ� ýતા  �
                                                                                                                                     �
                                                                                                           ýતા તેની �ખોમા�થી �સુ સરવા લા�યા.
                                                                      �
                �ગળીઓની રમત કરતા�-કરતા� ક�તીએ પૂ�ુ�, પછી જવાબની
                                                            હોટલના �મમા ક�તીએ ‘ચેક ઇન’ કયુ�, પણ બે કલાક સુધી િનશા�તનુ�
                                                                                                              �
                રાહ ýયા વગર જ જે કહ�વુ� હતુ� તે કહી દીધુ�, ‘તારો ���ડ ત�ક   નામોિનશાન જણાયુ� નહીં. મોબાઈલ ફોન પણ બ�ધ હતો. �યા ત�ક એને   મુનીમે પૂ�ુ� : ‘મને તો ક�ઈ સમýતુ� નથી.
                                                                                                �
        મને જરા પણ ગમતો નથી. એ જેવો દેખાય છ� તેવો �દરથી...’  મળવા માટ� આવી પહ��યો. એણે સમાચાર આ�યા, ‘ક�તી, િનશા�તનો કોિવડ     આપ  રડી  ક�મ  ર�ા  છો!  અ�યારે  આ
          િનશા�ત આ વાત એક કરતા� વધુ વાર સા�ભળી ચૂ�યો હતો. એ ýણતો   ટ��ટ પોિઝ�ટવ આ�યો છ�. એનુ� ઓ��સજન સે�યુરેશન પ��યાશી પરસે�ટ થઇ   ��વીના અ�ય�ત ધિનકોમા�ના આપ એક
        હતો ક� એની �ેિમકા ક�તીને એનો ગાઢ િમ� ત�ક જરા પણ ગમતો ન હતો.   ગયુ� છ�. એને �ાઇવેટ હો��પટલના આઈ.સી.યુ.મા� એડિમટ કરવો પ�ો છ�.   સોિશયલ   છો.  િપતાના  ��યુ  બાદ  હવે  આપ
        �યારે પણ તક મળ� �યારે ક�તી એના િવશ ખરાબ અિભ�ાય આપવાનુ� ચૂકતી   તમે િચ�તા ન કરશો. હ�� તમને તકલીફ પડવા નહીં દ�. િનશા�ત જલદી સાý   આ સ�પિ�ના માિલક છો. આપના
                                 ે
        ન હતી. અને િનશા�ત પણ દરેક વખતે આ જ દલીલ કરતો રહ�તો હતો,   થઈને પાછો આવશે અને પછી...’                    ને�વક�            પૂવ�ýની સ�પદા છ�. આ સ�પિ�ને દરેક
        ‘ક�તી, ડાિલ�ગ! તુ� ýણે છ� ક� ત�ક મારો બે�ટ ���ડ છ�. તુ� મને જેટલી િ�ય   ક�તીના� તો ýણે બારેય વહાણ ડ�બી ગયા�! એક િદવસ, બે િદવસ, �ણ,   પેઢી વધારતી ગઈ છ�. તેમા� �યારેય
        છ�, એટલો જ એ પણ મને ગમે છ�. મને લાગે છ� ક� તારા મનમા� એના િવશ  ે  ચાર...! િનશા�તની હાલત સુધરવાને બદલે બગડતી જતી હતી. હોટલનુ� િબલ   �કશોર મકવાણા  ઘટાડો થયો નથી. આપ �સ�ન થાઓ.’
        કોઈ પૂવ��હ બ�ધાઈ ગયો છ�, કારણ ક� હજુ સુધી ત� એક પણ વાર મને કોઈ   ચડતુ� જતુ� હતુ�. ક�તી પાસે પૈસા જ �યા� હતા? આખરે એણે ત�કની આગળ   સુમેદે  ક�ુ� : ‘મારે  આપને  એક
        ન�ર કારણ નથી જણા�યુ� ક� તને શા માટ� ત�ક ખરાબ માણસ લાગે છ�.’  રજૂઆત કરી. ત�ક� ક�ુ�, ‘જેટલા� િદવસ થાય એટલાનુ� િબલ હ�� ભરીશ. એક   વાત પૂછવી છ�. મારા િપતાના િપતા ��યુ
                   �
          ક�તી િવચારમા પડી જતી. પછી કોઈ પણ �ેિમકા કરે એવા લાડકા   વાર મારા ભાઈ જેવા ભાઈબ�ધને સાý થઈને પાછો આવી જવા દો!’      પા�યા, �યારે તેઓ પણ આ સ�પિ�ને સાથે ન
        �દાઝથી પૂછી લેતી, ‘માન ક� હ�� તને એવુ� કહ�� ક� તુ� એને છોડી   આઠમા િદવસે િનશા�ત તો ન આ�યો, પણ એના ��યુના   જઈ    શ�યા. મારા િપતા પણ ��યુ પા�યા. તેઓ પણ સાથે
        દે અથવા મને, તો તુ� શુ� કરે?’                              સમાચાર આ�યા. ક�તી ભા�ગી પડી. તેણે ત�કને િવન�તી   ન લઈ જઈ શ�યા. હ�� બધી સ�પિ�ને મારી સાથે ��યુ બાદ લઈ જવા માગુ�
          ‘તારો �� વાિહયાત છ�. તુ� અને ત�ક મારી જમણી-  રણમા�        કરી, ‘ત�ક, મારા માટ� બધા જ ર�તા બ�ધ થઇ ગયા છ�.   છ��. તમે તેની કોઈ યુ��ત શોધી આપો. તમે કહો છો ક� આ સ�પિ� પેઢી-દર-
        ડાબી �ખ સમાન છો. ભલા કોઈ માણસ પોતાની એક                      મારુ� છ��લુ� કામ કરશો? મને ઝેર લાવી આપશો?’  પેઢી ચાલી આવી છ� તેનો �પ�ટ અથ� થયો ક� લોકો ��યુ પામતા ગયા અને
                                                                                                                 ં
        �ખ શી રીતે ફોડી શક�? ý એવુ� કરવા માટ� મને ફરજ   ખી�યુ� ગુલાબ   ત�ક નવાઈ પામીને પૂછી બેઠો, ‘ક�તી, ક�મ આવુ�   બધુ� અહી જ રહી ગયુ�. મારુ� ��યુ થાય અને બધુ� અહી જ પ�ુ� રહ� તેમ કરવા
                                                                                                                                           ં
              �
        પાડવામા આવશે, તો હ�� મારી બ�ને �ખ ફોડી નાખીશ.                બોલો છો? તમારા માટ� બધા� જ ર�તા �યા� બ�ધ થઇ ગયા   હ�� નથી ઈ�છતો. હ�� તો બધુ� મારી સાથે લઈ જઈશ. તમે સવાર સુધીમા� કોઈ
        કાણો થઈને øવવાને બદલે �ધ બનીને øવવુ� મને વધારે   ડૉ. શરદ ઠાકર  છ�? તમારા� મ�મી-પ�પા તો પહ�લેથી જ આ લ�નની   યુ��ત શોધી મને જણાવો. નહીં તો હ�� પોતે યુ��ત શોધી લઈશ, કારણ ક� હવે
            ે
        ફાવશ. મહ�રબાની કરીને હવે પછી આવી વાત �યારેય ન               િવરુ�મા� હતા. તેઓ તો તમને ýઈ અને ખુશીથી ઊછળી   મને ચેન નહીં પડ�... ��યુ તો કોઈ પણ �ણે આવી શક� છ�. પછી આ ચાવીઓ
                                                                            �
                                                                                                                        �
        કરતી. ત�કને હ�� બાવીસ વ��થી ý�ં છ��.’ િનશા�તે આવુ� ક�ુ�   ઊઠશે. ý તમે પાછા જવા માગતા� હો તો હ�� તમને ક�બ મગાવી   કોઈ બીýના હાથમા હશ. ફરી પાછા તમે કોઈ બીýને આ સ�પિ� બતાવશો
                                                                                                                          ે
        �યારે એની �મર પચીસ વ��ની હતી. એ બ�ને �ણ વ��ના હતા       આપુ� અને ý તમને વા�ધો ન હોય તો મારી કારમા� હ�� તમને ઘર   – મારા પુ�ને બતાવશો. ન તો હ�� લઈ જઈ શકીશ ક� ન તો મારો પુ� લઈ જઈ
                                                                                                                                            ં
        �યારથી િમ�ો હતા. ભેગા રમીને, ભણીને, હોમવક� કરીને, તોફાનો   સુધી મૂકી ý�.’                          શકશે. હ�� હવે આ સ�પિ�નો બધો િહસાબ�કતાબ અહી જ  કરવા માગુ�  છ��
        કરીને, સમય આ�યે લડી-ઝઘડીને, �રસાઈને અને પાછા ભેગા થઈને મોટા   ક�તી રડી પડી, ‘ના, ત�ક મારા માટ� િપયરના �ાર બ�ધ થઇ ગયા� છ�   અથવા બધી સ�પિ� સાથે લઈ જવા ઈ�છ�� છ��.’ મુનીમે ક�ુ� : ‘આવુ� તો �યારેય
        થયા હતા. ત�ક નખિશખ સારો માણસ હતો એ હકીકત િનશા�ત બરાબર   કારણ ક� ઘર છોડીને નીકળતા�  પહ�લા હ�� મારા� મ�મી-પ�પાને સ�બોધીને એક   સા�ભ�યુ� નથી અને સ�ભવી પણ ન શક�. કોઈ �ય��ત કયારેય પોતાની સાથે
                                                                                �
        ýણતો હતો, પણ ક�તીને ત�કનો કરડો ચહ�રો, મા�જરી �ખો, ઊભી   પ� છોડતી આવી છ��. હ�� મારા પ�પાના �વભાવને ý�ં છ��, મારી કબૂલાત   સ�પિ� લઈ નથી ગઈ.’
        હ�ર�ટાઈલ અને ઢ�ગધડા વગરની ��િસ�ગ સે�સ આ બધુ� ýઇને મનોમન એવી   સા�ભળીને અને ઘર છોડવાનો િનણ�ય ý�યા પછી એ �યારેય મને માફ નહીં   સુમેદે ક�ુ� : ‘મ� યુ��ત શોધી લીધી છ�.’ સુમેદે પોતાની સમ� સ�પિ� દાન
        ધારણા બ�ધાઈ ગઈ હતી ક� એ ભીતરથી પૂરો બદમાશ હોવો ýઈએ.  કરે. �યારેય મને પાછી નહીં �વીકારે. મારા માટ� હવે ��યુ િસવાય બીý કોઈ   કરી દીધી. તે સ��ય�ત થઈ ગયો. તેણે ક�ુ�, ‘મ� યુ��ત શોધી લીધી. હ�� આ
          ખેર, આ �� તો સાવ મામૂલી હતો. �ેમના પ�થમા� ��ો મોટા હોય છ�   ર�તો નથી. મને �લીઝ, ઝેર લાવી આપો.’    સ�પિ�ને સાથે લઈ જઈશ.’ તેણે બધુ� છોડી દીધુ�, અને સ��ય�ત થઈ ગયો. એક
        અને ઘણા�બધા� હોય છ�. ક�તી-િનશા�તના �ેમપ�થમા� સૌથી િવકટ �� એ હતો   ત�ક નીચુ� ýઇને બોલી ગયો, ‘ક�તી, હ�� ý�ં છ�� ક� તને હ�� સારો માણસ   �ા�િત સ�ભવી. તમે �યારે બા� જગતમા� ક�ઈ છોડો છો �યારે તે �ણે �તરમા�
        ક� એ બ�નેના પ�રવારજનો એમના� લ�ન થાય તે માટ� જરા પણ સ�મત ન હતા.   નથી લાગતો. િનશા�તે મને બધુ� જ ક�ુ� છ�, પણ હ�� એટલો બધો ખરાબ તો   ક�ઈક �ા�ત થાય છ�.
                                                    �
          ચાર-ચાર વ��થી ચા�યા આવતા� લવ-અફ�ર પછી �તે િનશા�તે માગ� શોધી                  (�ન����ાન પાના ન�.18)                             (�ન����ાન પાના ન�.18)
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20