Page 14 - DIVYA BHASKAR_120420

Friday, December 4, 2020 | 14

ક�� લોગ ઇતને ગરીબ હોતે હ� કી, લવ�ટોરીઝ લખી ર�ા છ�. આ સા�ભળીને પાલવના હ�યામા ફાળ પડી. એણે
�
ે
સોિનતાને ક�ુ�, ‘હાય હાય! પ�થક મહ�તા તો વષ�થી વાતા�ઓ લખ છ�. હ��
તો આઠ-દસ મિહનાથી જ એમને વા�ચુ� છ��. મારે એમની ક�ટલી બધી વાતા�ઓ
વા�ચવાની રહી ગઇ?’
સોિનતાએ માિહતી આપી, ‘ડો�ટ વરી. યુ નીડ નોટ �ાય,
દૈને ક� િલયે ક�� નહી ંહોતા તો ધોખા દે દેતે હ� બધી બુ�સ �કાિશત થઇ ચૂકી છ�. તુ� ધારે
બેબી. તને તારા િ�ય લેખકની બધી જ
�ટોરીઝ વાચવા મળી જશે. એમની ઘણી
તો એ બુ�સ ખરીદી શક� છ�.
પાલવને આ વાત ગમી ગઇ. એણે
ના મ એનુ� પાલવ પ��ા. 18મા વષ�ના �બરે ઊભેલી અ��ભુત લેખક પ�થક �હ�તાના લાખો �ાહકો�ા�ની શહ�રની ýણીતી લાઇ�ેરીનુ� સ�યપદ
�પય�વના. �યારે તે ઘરમા� હોય �યારે મ�મી-પ�પાની િચ�તાનુ�
કારણ અને �યારે ઘરની બહાર પગ મૂક� �યારે શહ�રના તમામ એક પાલવ હતી. એના øવન�ા� મેળવી લીધુ�. પ�થક મહ�તાના એક પછી એક
રિસક પુરુષોનુ� મારણ. એની સોસાયટીમા� રહ�તા ક�ટલાક લુ�ધ યુવાનો સૂરજ રિવવારની સવાર પ�થકની લવ��ોરી પુ�તકો વા�ચવાનુ� શ� કરી દીધુ�. પણ �યા �
ઊગે �યારથી સોસાયટીના ઝા�પા પાસે એ બધા ગોઠવાઇ જતા હતા. પાલવ વળી એક નવી મુસીબત ઊભી થઇ. પ�થક
ે
�યારે, ક�ટલી વાર અને ક�ટલા સમય માટ� ઘરમા�થી બહાર નીકળશે એનુ� પાક�� વા��વાની તડપ સાથ ઊગતી હતી મહ�તાની મોટા ભાગની બુ�સ વાચકોમા�
સમયપ�ક એના આ યુવાચાહકવગ� પાસે તૈયાર રહ�તુ� હતુ�. ફરતી રહ�તી હતી. પાલવ લાઇ�ે�રયન પાસે
પણ પાલવ માટ� ન તો આ સમયપ�ક મહ�વનુ� હતુ�.િદવસભર જઇને કોઇ ખાસ પુ�તક માટ� ��છા કરે �યારે
સોસાયટીની ક�પા��ડ વોલની પાળ પર બેસી રહ�નારા એ બધા પાિળયાઓ. લાખો ચાહકોમા�ની એક હતી. એના øવનમા� રિવવારની આવો જવાબ સા�ભળવા મળતો હતો, ‘એ
એનો રસ �ચો હતો, એની રુિચ �ચી હતી, એના શોખ સ�� હતા. આ સવાર પ�થક મહ�તાની લવ�ટોરી વા�ચવાની તડપ સાથે બુક લાઇ�ેરીમા� છ� ખરી પણ અ�યારે �પલ�ધ
ટપોરીઓના ઇશારાઓ વા�ચવા કરતા� પાલવને િશ�ટ સાિહ�યકારોના � ઊગતી હતી અને એ વા�ચી લીધા� પછી બીý સાત નથી. કોઇ વાચક લઇ ગયા છ�. પ�દર િદવસ પછી
�
પુ�તકો વા�ચવામા વધારે રસ પડતો હતો. િદવસ પ�થક મહ�તાની બીø વાતા વા�ચવાની તપાસ કરý.
�
પાલવ 14-15 વષ�ની હતી �યારથી જ તેણે ગુજરાતના �તી�ામા� પસાર થતા હતા. પાલવે ��થપાલને બે હાથ ýડીને િવન�તી
ýણીતા લેખકો અને કિવઓને વા�ચવા મા��ા હતા. છ- ર��ા� કોલેજમા� ભણતા એના કરી, ‘મહ�રબાની કરીને પ�થક મહ�તાની બુક મારા
આઠ મિહનામા એણે મોટા ભાગના સારા, મ�યમ અને �લાસમે�સ પણ કહ�વા લા�યા ક�, માટ� સ�તાડી રાખý. મારે આવતા� સહ�જ મોડ�� થાય
�
નબળા લેખકોના થોડા� થોડા� પુ�તકો વા�ચી કા�ા�. ધીમે ખી�યુ� ગુલાબ ‘શી ઇઝ એ િબગ ફ�ન ઓફ પ�થક તો બીý કોઇને આપી ન દેતા. હ�� એમની ડાઇ હાડ�
ધીમે એ ��મ લેખકોને શોટ� િલ�ટ કરતી ગઇ. સમજણની મહ�તા.’ એની ખાસ બહ�નપણી ફ�ન છ��.’ ગ��પાલ આધેડ પુરુષ હતા. એક લેખક
ગળણીમા�થી સાિહ�ય ગળાતુ� ગયુ� અને પસ�દગીના� પા�મા � સોિનતા તો પાલવને આવુ� તસવીર �તીકા�મક છ� માટ� આ ખૂબસૂરત મુ�ધાનુ� પાગલપન ýઇને એ
બહ� ઓછા� નામો ઝીલાતા ર�ા�. આ સાવ નાની યાદીમા� ડૉ. શરદ ઠાકર કહીને ચીડવતી હતી, ‘તુ� પ�થક હસી પ�ા. ધીમે ધીમે આ વાત લાઇ�ેરીના તમામ
�
ઊડીને �ખે વળગે તેવુ� નામ હતુ� લેખક પ�થક મહ�તાનુ�. મહ�તાની ફ�ન નથી પણ એસી છ�.’ સ�યોમા� �સરી ગઇ. બધાને ખબર પડી ગઇ ક� આ
પ�થક મહ�તા પોતાની કલમમા� �ેમનો ગુલાબી રંગ ભરીને પાલવના� મ�મી-પ�પા, મોટી બહ�ન અને નાનો ભાઇ આ �પાળી યુવતીના �દયમા� શુ� ચાલી ર�ુ� છ�?
લખનારા લેખક હતા. લાખો યુવાનો અને યુવતીઓની સવાર એમની બધા� ýણી ચૂ�યા હતા ક� પ�થક મહ�તા એમના શ�દોના ýદુ થકી એક િદવસ પાલવ લાઇ�ેરીના� પગિથયા� ચડતી હતી �યારે એક પુરુષ, જે
વાતા સાથે પડતી હતી. એક હાથમા વરાળ છોડતો ચાનો કપ હોય અને એમની લાડલી દીકરી માટ� મે�ટની આઇડોલ બની ગયા છ�. છ- આઠ મિહના પગિથયા� ઊતરતો હતો તે એને ýઇને ઊભો રહી ગયો. ‘એ�સ�યુઝ મી.
�
�
�
બીý હાથમા પ�થક મહ�તાની લવ�ટોરી હોય. વાચકો �યારેક સફળ �ેમનો સુધી તો પાલવ એવુ� જ માનતી રહી ક� એણે પોતે �યારથી વા�ચવાનુ� શ� તમારુ� નામ પાલવ?’
ુ�
ે
સુખા�ત વા�ચીને ‘વાહ’ બોલી ઊઠતા હતા તો �યારેક િન�ફળ �ેમનો દુખા�ત કયુ� છ� �યારથી જ પ�થક મહ�તાએ લખવાન શ� કયુ� હશ. ધીમે ધીમે એને પાલવ આ�ય� પામીને પૂછી રહી, ‘હા. તમને ક�વી રીતે ખબર પડી?’
વા�ચીને એમની છાતીમા�થી ‘આહ’ નીકળી જતી હતી. પાલવ પ��ા આવા માિહતી મળતી રહી ક� પ�થક મહ�તા તો વીસ કરતા�યે વધુ વષ�થી અખબારમા � (�ન����ાન પાના ન�.19)