Page 16 - DIVYA BHASKAR 120321
P. 16

Friday, December 3, 2021   |  13





              માતા-િપતાની વાત હોય ક�   ‘સા�ભળી’ શકીએ તો
         øવનસાથીની, બોસની વાત હોય
         ક� કોઈ પડોશીની, સહઅ�યાયીની
               ક� િશ�કની... �યા�ે પણ
           આપણને ‘સલાહ’ આપવામા    �
              ે
          આવ �યા�ે આપણને લાગ �� ક�,    ‘સ�ભાળી’ શકીએ
                             ે
                               �
            એ �ય��ત આપણને ‘�ોક’ ��

         ‘અ      �યારે નહીં...’ , ‘શ� ના કરીશ...’,  ‘એકની એક વાત   ‘તમે જે કયુ� છ� એ પછી તમને આ કહ�વાનો હ� નથી...’ આ �િતભાવ બહ�
                                                          હા�યા�પદ છ� કારણ ક�, જેણે ભૂલ કરી હોય એને સલાહ આપવાનો અિધકાર
                 ક�ટલીવાર કહીશ?’, ‘ચૂપ રહ�...’ ‘બકવાસ ના કર...’, ‘જ�ટ
                 શટ અપ’... આ શ�દો આપણે ક�ટલીવાર ક�ા અને સા�ભ�યા   સૌથી વધારે હોવો ýઈએ. જે માણસે પોતે ભૂલ કરી હોય એને જ ખબર હોય
                                                                                                                                 ��
        છ�. સામા�ય રીતે કોઈપણ માણસ અણગમતી વાત, ક� અણગમતા સૂરમા�   ક� પોતાની ભૂલનુ� પ�રણામ ક�ટલુ� ભયાનક આ�યુ� અને એની પીડા એણે પોતે
        આપણે ન સા�ભળવી હોય એવી વાત શ� કરે એટલે આપણે એને તરત જ બ�ધ   અને એની આસપાસના ક�ટલા લોકોએ, �યા� સુધી ભોગવવી પડી છ�... જેણે   સ�રા��ન ભાતીગળ
        કરવાનો �ય�ન કરીએ છીએ. આ વત�ન �વાભાિવક છ�. મોટાભાગના લોકોને   ભૂલ કરી છ� અથવા જે øવનમા� �યારેક ખોટા ર�ા છ� ક� પ�ા છ�, એ �યારે
        અણગમતી વાત સા�ભળવી ગમતી નથી... એક જ વાત એકથી વધારે    સલાહ આપે છ� �યારે એને ઉતારી પાડવાને બદલે ક� એને એની ભૂલ   �ýøવન કથાવાતા�મા�
                �
        વાર કહ�વામા આવે તો પણ આપણને એ સા�ભળવાનો ક�ટાળો           વારેવારે યાદ કરાવીને ‘ચૂપ’ કરી દેવાને બદલે ý એની વાત
        આવે છ� અથવા ચીડ ચડ� છ� !                                   સમજવાનો �ય�ન કરીએ તો આપણે કદાચ એ ભૂલ કરતા
          માતા-િપતાની વાત હોય ક� øવનસાથીની, બોસની   એકબીýને         પહ�લા જ અટકી જઈએ.                      ��મ રીતે આલેખનાર કિવ
                                                                        �
        વાત હોય ક� કોઈ પડોશીની, સહઅ�યાયીની ક� િશ�કની...                આજકાલ સોિશયલ મી�ડયા ઉપર એક જબરજ�ત ���ડ
        �યારે પણ આપણને ‘સલાહ’ આપવામા� આવે �યારે   ગમતા� રહીએ         ચા�યો છ� ક�, કોઈપણ �ય��તને એના ભૂતકાળની કોઈ
                                                                                                                               ે
        આપણને લાગે છ� ક�, એ �ય��ત આપણને ‘ટોક�’ છ�. કોઈ               વાત યાદ કરાવીને, ‘ચોપડાવીને’ ક� એના ભૂતકાળમા�થી   �ýની મ�ા�દા� અન સમાજøવનની
                                                                                      ે
        કારણ વગર ટોકતુ� ક� સલાહ આપતુ� નથી એ વાત આપ�ં   કાજલ ઓઝા વૈ�  કશુ�ક ખોદી કાઢીને એના િવશ ખરાબ લખવુ�... �યારે કોઈ
                                                                                                                                     ે
        મન �વીકારવા તૈયાર નથી હોતુ�. મોટાભાગના લોકોને એવુ�          �ય��ત સોિશયલ મી�ડયા ઉપર કઈ સારુ� શેર કરવાનો �ય�ન   �ટીઘૂ�ટી� આલેખવા સાથ મ���ાને
        લાગે છ� ક� એમને જે ક�ઈ સલાહ આપવામા� આવે છ� અથવા           કરે �યારે એ �ય��તને અપમાિનત કરવી... નવાઈ લાગે એવી   રાજકારણની સોગ�ા�બાø વણ�વતા� આવ��
        એમની વત��ક �ય��ત�વને ક� િવચારોને બદલાવ લાવવા માટ�ના     વાત છ�, પરંતુ આપણને હવે સારામા�થી પણ ખરાબ શોધવાની ટ�વ
        જે સૂચનો કરવામા� આવે છ� એ નકામા છ� અને એમણે પોતાના �વભાવ ક�   પડવા લાગી છ� !                                પણા �િસ� નવલકથાકાર-વાતા�કાર ચુનીલાલ મ�ડયાની જ�મ-
                �
                                                                                                                                   ે
                                                                                ે
        �ય��ત�વમા, વત��કમા� ક� �યવહારમા કશુ� જ બદલવાની જ�ર નથી બ�ક�,   ક�ટલાક લોકોને બીø �ય��ત િવશ ખરાબ ક� ઘસાતુ� લખીને એક િવિચ�   આ  શતા�દીનુ� આ વષ� ચાલ છ�. એમનો જ�મ 12-8-1922મા�
                               �
        સામેના માણસે પોતાના સમજવાની ક� પોતાની વાતને �વીકારવાની જ�ર છ�.   ýતની મý આવતી હોય છ�. આમા� કશુ� મેળવી લેવાનુ� નથી. બીýની સારી   ધોરાø વતન-ગામમા� થયો હતો. િપતા કાિલદાસ અને બા
                                                                                                                                         �
                                                                                                                              �
          દરેક વખતે આ વાત સાચી નથી હોતી, ક�ટલીકવાર આપણે સાચે જ ખોટા   વાત કાપી ના�યાનો િવક�ત આન�દ લઈને ક�ટલાક લોકો ‘ø�યા !’ એવુ� માને   કસુ�બાબહ�ન! �થમ પ�ની હતા ક�સુમબહ�ન. બીý પ�ની દ�ાબહ�ન! એમને
                                                                             ે
        હોઈએ છીએ. આપણી વત��ક ક� �યવહાર સાચે જ સુધારવાની જ�ર હોય છ�,   છ�. જે સારાઈન, સાચી સલાહન ક� કોઈ સારી વાતને પણ કડવાશમા� ફ�રવી   બે દીકરા: અપૂવ� અને અિમતાભ! દીકરી પૂવી�. અિમતાભ મ�ડયા ýણીતા
                                                                   ે
                                                                                                                               ુ�
        પરંતુ આપણને કોઈની કહ�લી વાત સા�ભળવા ક� સમજવાનુ� કા� તો સમય નથી   શક� એને �મા કરવા િસવાય, એની દયા ખાવા િસવાય બીજુ શુ� થઈ શક� ?   િચ�કાર છ�. મ�ડયાના સાિહ�યન એમણે સ�પાદન કયુ� છ�.
        હોતો અને કા� તો આપણો અહ�કાર આપણને સામેની �ય��તની વાત સા�ભળવા   ટીકા, િવરોધ, સલાહ સાચે જ મદદ�પ હોય છ�, ý એને સાચી રીતે અને સારા   ચુનીલાલ મ�ડયાએ થોડો અ�યાસ વતનમા� કરેલો. 1939મા� મેિ�ક થઈને
        ક� સમજવા દેતો નથી.                                ઉ�ે�યથી રજૂ કરવામા� આવે તો ! દરેક વખતે આવુ� નથી હોતુ�... ખાસ કરીને,   અમદાવાદની એચ.એલ. કોલેજ ઓફ કોમસ�મા� દાખલ થયેલા. મુ�બઈની
          આપણને સુધારવાનો ક� સલાહ આપવાનો �ય�ન કરનાર દરેક �ય��ત   સોિશયલ મી�ડયામા� તો દરેક ટીકા કરનાર ક� સલાહ આપનાર સાચા અને શુ�ધ   િસડનહામ કોલેજમા�થી 1945મા� બી.કોમ પૂણ� કરેલુ�! 1946મા� જ�મભૂિમમા�
                                                                                                                                              �
        આપણી િવરોધી ન પણ હોય. એ દરેક �ય��તને આપણને ઉતારી પાડવામા ક�   ઉ�ેશથી નથી જ લખતા એ આપણે બધા જ ýણીએ અને સમøએ છીએ.   ýડાયેલા. 1950મા� ‘યુસીસ’મા� ગુજરાતી  િવભાગમા  સેવા આપવાનુ�
                                                    �
        ટોકવામા� જ રસ હોય એવુ� જ�રી નથી. સૌથી મહ�વની વાત એ છ� ક� આપણને   એની સામે, ક�ટલાક લોકો સાચે જ આપ�ં સારુ� ઈ�છ� છ�. એમની રીત   �વીકારેલુ�. 1955મા� અમે�રકા �વાસ કરેલો. 1962મા� ‘યુસીસ’ છો�ુ�.
                       �
        �યારે પણ ક�ઈ કહ�વામા આવે, સૂચના ક� સલાહ આપવામા� આવે �યારે   સાચી હોય ક� નહીં, વાત જ�ર સાચી હોય છ�. માતા-િપતાનો અનુભવ હોય   1966થી ‘રુિચ’ સાિહ�ય સામિયક શ� કરેલુ�, જેમા� જય�ત પાઠકની �મરણકથા
        આપ�ં પહ�લુ� �રએ�શન        અથવા �િતભાવ એવો હોય છ�   ક� િશ�કની સૂચના, િમ�ની સલાહ હોય ક� øવનસાથીની કાળø... આપણે   ‘વના�ચલ’ હ�તાવાર �ગટ થઈ હતી. મ�ડયા નવલકથા-વાતા�ના માણસ…
               �
        ક�, ‘પહ�લા ýતને                                            આ બધી બાબતોને લેબલ આપી દઈએ છીએ, ‘કચકચ’   એનુ� એમને િન�યનુ� ખ�ચાણ! પ�કાર�વ પણ એમના રસનો િવષય! દેશ-
        તપાસો...’                                                     અથવા ‘કકળાટ’.                        િવદેશનુ� સાિહ�ય વા�ચનારા મ�ડયાએ કથાવાતા�ના� ઉ�મ િવવેચનો આપવા
        અથવા                                                             લોકો સતત આપણી �શ�સા કયા� જ કરે અથવા   સાથે કથાવાતા�ની િવભાવનાઓ િવશ પણ લેખો કરેલા!
                                                                                                                                 ે
        ‘પહ�લા પોતે                                                    આપણામા� મા� ગુનો જ જુએ એવો આ�હ તો     બારથી વધારે નવલકથાઓ અને દસથી વધારે વાતા�સ�ચયો આપનાર
             �
        સુધરો...’                                                        બેવક�ફી છ�. આપણામા� અનેક અવગુણો છ�. આપણે   મ�ડયાએ છ જેટલા� નાટક-એકા�કીના ��થો અને ચારથી વધુ િવવેચનના� પુ�તકો
        અથવા                                                              આ અવગુણને ýઈ શકતા નથી અથવા ýવા   ઉપરા�ત અનુવાદો અને સ�પાદનો પણ આ�યા� છ�. મુ�ય�વે કથાસાિહ�યના
                                                                           માગતા નથી. �યારેક કોઈની સલાહ ક� ટીકા,   સજ�ક-િવવેચક લેખે તેઓ ýણીતા છ�.
                                                                           કોઈનો િવરોધ ક� વઢ આપણને �પ�ટ અને સાચ  ુ�  ‘�યાજનો વારસ’, ‘�ધણ ઓછા� પ�ા�’, ‘વેળા વેળાની છા�યડી’, ‘લીલુડી
                                                                            ýવામા મદદ કરે છ�. ‘સા�ભળવા’મા� આપણો          ધરતી-1-2’, ‘ક�મક�મ  અને  આશકા’, ‘સધરા
                                                                                 �
                                                                             અહ�કાર ઘવાતો નથી, બ�ક� �યારેક આપ�ં              જેસ�ગનો સાળો-1-2’ અને ‘આલા ધા�ધલનુ�
                                                                             �વમાન ન ઘવાય, આપણને નુકસાન ન થાય                  ઝીંઝાવદર’ એમની ન�ધપા� નવલો છ�.
                                                                              ક� આપણે કોઈ પીડા ન ભોગવવી પડ� એવો   શ�દના         સોરઠની ધીંગી ધરાના� એવા� જ પાણીદાર
                                                                              આપણા �વજનનો ઉ�ેશ હોય છ�.                          પા�ો વડ� મ�ડયાએ મેઘાણી પછી સોરઠ
                                                                                 ý �વજનને, િ�યજનને ‘સા�ભળી’    મલકમા�            �દેશના  બહ��તરીય  �ýøવનને
                                                                               શકીએ તો કદાચ øવનના ઘણા �સ�ગો                      તાગવાનો  સ�િન�ઠ  �યાસ  કય�  છ�.
                                                                               અને  સ�બ�ધો  વધુ  મહ�નત  કયા�  વગર   મિણલાલ હ. પટ�લ   ‘ક�મક�મ  અને  આશકા’  ઐિતહાિસક
                                                                               ‘સ�ભાળી’ શકીએ.                                   નવલ લેખે �યાન ખ�ચે છ�. ભીમદેવના
                                       તસવીર ूતીકાत्મક છે
                                                                                                                                                ુ�
                                                                                                                              વખતનુ� સોમનાથ આલેખાય છ�. મ�ડયાનુ�
                                                                                                                            મહ�વનુ� �દાન એમની �ણ-ચાર હા�યરસની
              પૈસાદારો િવમાનોની                   ��� િપટના બે��મમા� ઘૂસણખોરી                              નવલો         છ�. ‘સધરા જેસ�ગનો સાળો’ વગેરે આજે પણ વાચન�મ
                                                                                                           છ�. �ýની મયા�દાઓ અને સમાજøવનની �ટીઘૂ�ટીઓ આલેખવા સાથે
           માિલકી નથી જણાવતા!                        પર�ટાર ��ડ િપટના બેડ�મમા� એક સવારે 19                 મ�ડયાને રાજકારણની સોગઠા�બાø વણ�વતા� આવડ� છ�.
                                                                                                             1946મા� �કાિશત થયેલી અને મ�ડયાની �યાનપા� ગણાયેલી નવલકથા
          દુ    િનયાભરમા� ખાનગી જેટની સ��યામા� �ણ  સુ  વષ�ની એક અýણી યુવતી મળી આવી. તેના                   ‘�યાજનો વારસ’ નવલકથાના� �થાિપત ધોરણોથી ‘જરા હટક�’ ચાલ છ� છતા  �
                                                                                                                                                   ે
                                                                                                           એનુ� રચના-િવધાન  �માણમા� �ઢબ�ધ છ�. સૌરા��મા ધીરધાર કરનારા એક
                                                     શરીર પર તેના� પોતાના� કપડા�ને બદલે ��ડ
                ગણો વધારો છ��લા બે દાયકામા� ન�ધાયો
                                                                                                                                           �
                છ� અને 60% જેટ મા� અમે�રકામા� જ છ�.   િપટના� શટ�-પે�ટ અને ટ�િનસ શૂઝ હતા. લોસ એ�જલસમા�      ક�ટ��બની ખટપટ લીલાઓ અહી આલેખાઈ છ�. આભાશાની િમલકતના
                                                                    �
                                                                                                                               ં
                         અહી ‘ખાનગી’  શ�દ    હોિલવૂડ િહ�સ િવ�તારમા િપ�સના બેડ�મમા� એથેના મેરી              એકમા� વારસ રીખવનુ� યુવાનીમા� જ ��યુ થાય છ� અને આભાશાની િમલકત
                                                             �
                            ં
                         મહ�વનો  છ�.  તવ�ગરો   રોલે�ડો નામની એ યુવતી રા� ચોરીછ�પીથી ઘૂસી ગઈ હતી            પચાવી પાડવાના ઉધામા શ� થાય છ�. ýક�, �તે લ�મીનો સાચો ઉપયોગ
                                                               ે
                         પાસે �દશ�ન કરવા માટ�   અને ટ���ટયુ� વળીને સૂઈ ગઈ. સવારે તેણે �ખો ખોલી �યારે       કરનારા તીથ��ે� જેવા માણસો યો�ય વહીવટ કરે છ�, કરાવે છ�.
                         વૈભવી    િવલાઓ,     છ પોલીસ અિધકારીઓ તેની સામે ઊભા હતા. તરત તેની                    મ�ડયાની બીø ‘કીિત�દા’ ક�િત છ� : ‘લીલુડી ધરતી-1-2’ ગુ�દાસર ગામના
                         નૌકાઓ,  જરઝવેરાત,   ધરપકડ કરવામા� આવી. બાદમા તેને પા�ચસો ડોલરના                   ક�િષ-પ�રવેશ વ�ે અ�ઢ કથાવ�તુ લઈને ચાલતી આ �યોગશીલ નવલકથામા�
                                                                  �
                         કપડા�, ઘરેણા�, મોટરકારો   ýમીન પર છોડી દેવાઈ. પોલીસને શ�કા છ� ક� એ છોકરી ��ડ      કથાકથન કરતા� વધારે તો સ�વાદોની મý છ�. મ�ડયામા�નો ના�કાર અહી  ં
                         વગેરે  ચીý  છ�,  પણ   િપટ પાછળ ગા�ડી હોવી ýઇએ. પરંતુ એ છોકરી કહ� છ�,              દેખાશ. એક સગભા� પરિણતા (સ�તુ)ના પિતના અવસાન પછી એના પર કલ�ક
                                                                                                               ે
        િવમાનોના માિલક હોવાનુ� ýહ�ર થાય તેવુ� એ લોકો   ‘આમા� હીરો પાછળના ગા�ડપણનો સવાલ જ પેદા નથી          લગાડતુ� આળ મૂકાય છ� ને કથામા� ખરા સ�ઘષ�ની જમાવટ થાય છ�. સ�તુ-ગોબર
        ઈ�છતા નથી. તેઓ ઓળખ છ�પાવેે છ�, ક�મ ક� તેમણે   થતો. વાત ફ�ત એટલી હતી ક� મને બહ� ઠ�ડી લાગી રહી       મા�ડણની મુ�ય કથામા� મા�ડણની ખલતા અને સ�તુની �ામાિણકતા તથા ધીરજ
        અનેક સમ�યાનો સામનો કરવો પડ�. એમના વતી કોઈ   હતી. એવામા� મ� એક મકાનની બારી ખુ�લી ýઈ. હ�� એ          ખરેખર �યાનપા� છ�.
        બીý દેખાવ પૂરતા માિલકો હોય છ�.       બારીમા�થી �દર ઘૂસી અને સૂઈ ગઈ.’                                                             (�ન����ાન પાના ન�.18)
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21