Page 13 - DIVYA BHASKAR 061722
P. 13
Friday, June 17, 2022 | 13
્
�
ે
ે
�યારે એ સામા�યપ� છોડીન અસામા�ય બન �યારે, �યારે એનામા � વયથી જ એ �ય��ત િનમાનીપણ વતતી હોય. �મખ�વામીન એમના આ�મસા� કરવા માટ એ સ�ગણો જમણ øવનમા ઊતાયા હોય એમનુ �
�
ે
�
ે
�
ં
ે
ુ
�
ે
ુ
�
ૈ
ૂ
ુ
ે
મહાનતા �ગટ �યારે. ગર શા��ીø મહારાજ દી�ા આપી �યાર પછીના થોડા વષ� એમણ એક øવન જ �રણા આપી શક. એટલા માટ આ િવભિત વભવ ýણવો અન ે
ે
�
ુ
ે
�
ે
ે
ૂ
ે
�
મહાનતા વચાતી મળતી નથી, ખતરમા ઉગાડી શકાતી નથી, પરત એ નાના સાધકની જમ મ�િદર બાધકામની તનતોડ મજરી-સવા કરીન અન ે માણવો જ�રી છ. �
ે
ે
ુ
ં
�
�
�
ે
�
ે
ુ
ં
ે
�
િવભિત પરષોના કદમ ચમતી આવ છ કારણ ક એમની પાસ સ�ણોનો સ�કતનો અ�યાસ કરીન િવતાવલા. પરત એમનામા છપાયલી િદ�ય યોગે����� �����
�
ે
ુ
ૂ
ૂ
ુ
�
ે
ે
ે
ે
ુ
ુ
ુ
�
ૂ
ૈ
ૈ
�
ુ
�
ુ
ભડાર હોય છ. એ જ છ િવભિત પરષોનો વભવ! એ વભવ એમની �િતભાન ગર ઓળખી ગયલા. આથી શા��ીø મહારાજ �મખ�વામીન ે બી.એ.પી.એસ. �વાિમનારાયણ સ�થા
�
ે
�
�
øવનભરની સાધનાનો પ�રપાક હોય છ. 28 વષની કમળી વય િવ��યાપી બી.એ.પી.એસ. �વાિમનારાયણ
�
ુ
ુ
�
�
સ�થાના �મખ (એટલ ક મ�ય વહીવટકતા અન સ�ાધીશ) બના�યા.
ે
�
ે
ે
�
ૂ
�
ે
આ સસારમા આપણી વ� જ રહીન ઘમતા-ફરતા આ ઓિલયાઓની આના �ારા �મખ�વામી સ�થાના તમામ વડીલ સતો અન તમામ
�
ે
ુ
�
ૈ
ં
�
øવનશલી આપણા કરતા ખાસ અલગ નથી હોતી, પરત એમનો હ�રભ�તોના ઉપરી બની ગયા હતા. પરત �મખ તરીકના એમણ ે
ુ
ુ
ં
ુ
�
�ત�રક વભવ િહમાલય કરતા પણ �ચો હોય છ. છ�લી કરેલ �થમ ઉદબોધનમા સ�ાની �વીકિતનો એક છાટો પણ
�
ૈ
�
�
�
�
�
એક સદીથી આપણી વ� રહીન, ઈ�રના ચરણ øવન દખાયો નહી, ઊલટાન એમણ તો મા� �ાથના કરી ક, �
ે
ે
ે
ે
�
ં
ે
�
ુ
�
ુ
�
�
સમિપત કરી દીધ હોવા છતા, આપણા સૌના માટ � �મખ �રણા ‘મારામા જ શ��ત �ાન અન �રણા છ ત બધ જ આપ ે
ુ
ે
�
ે
ુ
�
ે
�
ે
ે
ે
ે
ે
પોતાના øવનની �ણ�ણ ન લોહીનો કણકણ વાપરી આપલુ છ. હ આજ આપ ગર�ી સમ� �િત�ા કર � ુ
ે
�
�
�
�
ુ
ુ
ે
ુ
જનારા મહાપરષ હતા - �મખ�વામી મહારાજ. પ�રમલ છ ક માર કત�ય બરાબર બýવવા આપની સ�થાન ે
ુ
ુ
�
�
�
�
ુ
�
�
ે
�
ૂ
ે
�
ુ
The higher you go, the higher is the level of મારા દહની પરવા કયા િસવાય પણ રીત વફાદાર રહી �મખ�વામી મહારાજના
�
�
courtesy; and the higher is the level of courtesy, આપનો કતક�ય બનીશ.‘ કરોડો ભાિવકોના �દયમા �
ુ
�
ે
�
ુ
ે
�
�
ુ
ુ
ે
ે
�
the higher you go - જેમ જમ િવન�તા વધતી ýય છ એમ ગજત થયલ નામ ‘�મખ�વામી‘ જ િદવસ અ��ત�વમા આ�ય � ુ જ�મ �તા��ી પવ� તમના
ે
�
�
ે
મહાનતા પણ વધતી ýય છ. �મખ�વામી મહારાજ પોતાના øવન એ િદવસ �વામી�ીના �થમ ઉદગારોમા િનમાનીભાવ, દાસભાવ,
ુ
ે
�
�
ે
ે
�
�
ે
�ારા આ િસ�ાતન સાિબત કરી બતા�યો છ. ઈ.સ.૧૯૮૨મા એમના સવકભાવના મહલા વર�યા. એની પરાકા�ઠા તો �યારે આવી ક �યારે આ øવનમાથી øવન ��ક�ની
�
�
�
�
ે
�
�
ે
ૂ
�
ે
�
િવદશના ધમ �વાસની શ�આત થઈ લડનના હી�ો એરપોટ ઉપરથી. સભા પણ થઇ �યારે ઉપ��થત તમામ હ�રભ�તોન જમાડવામા આવલા. �
�
ુ
ે
�
�
�ી દાદભાઇ પટલ ખબ ઉમગભર ýજરમાન રો�સ-રોઈસ ગાડી એ બધાના �ઠા વાસણ �મખ�વામીએ એકલા હાથ જ ઊટકી કા�ા. �
�
ૂ
�
ુ
ે
ે
ે
ે
ે
�
ુ
ે
ે
ે
ે
ે
લઈન એમન િવમાન ઉપર તડવા આવલા. �વામી�ી ગાડીની આગલી The Servant Leader તરીક એમણ કરલી આ �મખપદની �થમ સવા �રણા આપતા લખ -
ુ
ુ
�
ે
બઠકપર બઠા. દાદભાઇ જમણી બાજની બઠક પરથી ગાડી ચલાવતા હતી. દિનયાના કયા �મખની કાર�કદી આવી
ે
ુ
ે
ુ
ે
ુ
ે
ે
હતા. પાછળની બઠક પર ચાર સહયા�ીઓ ગોઠવાઈ ગયલા. આ િવશાળ સવાથી શ� થઈ હશ! ે “�મખ �રણા પ�રમલ”
ે
એરપોટમાથી ગાડીન સલામત રીત બહાર લઈ જવા માટ એક ��જ પ�તકોના વાચન
ે
ે
�
�
�
ે
�
ુ
ે
�
ૂ
�
�
ે
ે
ે
ભોિમયા પણ આવલા હતા, પરત �� એ થયો ક એ �યા બસ? ગાડીમા � �ારા સ�ગણોની �ણી હઠળ અચક માણીય ે
ં
ુ
ુ
્
ુ
�
�
તો કોઇ જ�યા જ બાકી નહોતી. �વામી�ીએ આ ýય ક તરત એક �ણના માિહતી
ે
ે
ે
ે
�
�
પણ િવલબ વગર તઓ આગલી બ બઠકની મ�યમા આવલ િગયરબો�સ ચો�સ મળ, �
ે
ે
ઉપર બસી ગયા અન ભોિમયાન પોતાની સીટ ઉપર બસાયા. જન �વાગત પરત એન ે
ુ
ે
ે
ે
�
�
ુ
ં
ે
ે
કરવા રો�સ-રોઈસ ગાડી આવલ ત બઠા િગયરબો�સ ઉપર, અન પોતાની
ે
ે
ે
ે
બઠક ઉપર બઠા બીý. ýવાની ખબી એ હતી ક �વામી�ી આમ કરતી
ૂ
�
�
�
�
ુ
ે
ુ
ે
ે
વખત એટલા સહજ રીત વતતા હતા ક શ બની ગય એનો કોઈન �યાલ
�
પણ ન આ�યો.
ે
�
ે
ુ
�
તારીખ 24-1-74. મબઈ. બીજ િદવસ �વામી�ી િવદશની ધમયા�ાનો
ે
ે
ં
�ારભ કરવાના હોવાથી આજ પોદાર કોલજના હોલમા િવદાય-સભા
ે
�
આયોøત થઈ હતી. આ સભામા �ખર વ�તા પ�ય �ી િચ�મયાનદø
�
�
ૂ
�
ે
�
ુ
�
�
પણ ઉપ��થત રહવાના હતા. તના અનસધાનમા �વામી�ીએ પહલથી
ે
ે
ે
જ આયોજકોન સૂચના આપલી ક ‘બન આસન- એટલ ક પોતાન અન ે
�
ે
�
�
ે
�
ુ
ે
�
ે
ુ
અિતિથન બસવાન- એકસરખા જ કરવાના છ ત �યાન રાખý.‘ �યાર ે
ે
�
�
�
�
પણ કોઈ સત-મહા�મા સભામા આવવાના હોય �યારે તઓની આ
�
ે
�
ે
�
�
�
�
કાયમી આ�ા રહતી. મુબઈમા આવા જ એક �સગ એક સત-મહા�મા
�
�
ુ
�
ુ
અણધાયા જ આવી ચ�ા. એમના માટ બીજ સાર આસન લાવવ શ�ય
ુ
�
�
�
ુ
ે
�
ુ
દખાત નહોત. �યારે �વામી�ી તરત જ પોતાના આસન ઉપર ખસી જઈન ે
એકદમ ખણામા બસી ગયા અન અિતિથ સતન પોતાના આસન
ે
�
ે
ૂ
�
ે
�
ે
ે
�
ઉપર �યવ��થત રીત માન સિહત બસાયા. િનમાનીપણ ે
વતવ એ એમનો સહજ �વાભાિવક ગણ હતો.
ુ
ુ
�
�
પચાસ-સો માણસો �યારે પોતાન � ુ
િનરી�ણ કરી ર�ા હોય �યારે
ે
્
સ�ગણી દખાવાનો �ય�ન
ુ
કોઈ પણ માણસ કરવાનો.
ે
ં
પરત øવનના કણકણમા �
ુ
�
ં
િનમાનીપ� વણાયલ � ુ
ે
હોય, એ �યારે
�
જણાય ક �યારે
�
છક નાની
