Page 15 - DIVYA BHASKAR 061722
P. 15

Friday, June 17, 2022   |  15



               �થમ લ�નøવનમા� પિત તરફથી શારી�રક મારનો �ાસ સહન કરી ચૂક�લી િમિશકાને હતુ� ક� બીý

                                                    ુ�
               દા�પ��øવનમા� વા�ધો નહીં આવે, પરંતુ એન બી�ુ� દા�પ��øવન પણ અ��ારે ક�વી ��થિતમા� ��?
        અýણી �ીતના એકાદ અધકચરા ભરોસા પર,



            �દ� રમતુ� મૂકી દીધુ� અક�માતોના ર�તા પર





                                                            �યારેક િવવેક ‘અપસેટ’ દેખાતો �યારે િમિશકા એ માટ�નુ� કારણ પૂછી
                                                          લેતી હતી. પ�નીને �ગાઢ આિલ�ગનમા� જકડી લઇને િવવેક જણાવતો હતો
                                                          ‘ડાિલ�ગ, ધ�ધો હમણા� જરાક ખોટમા� ચાલી ર�ો છ�. ý તુ� પ�દરેક હýર   માટીના લ�દામા�થી
                                                          �િપયાની મદદ…’
                                                            િમિશકા તરત જ આિલ�ગનમા�થી છ�ટીને કબાટ ખોલીને લોકરમા�થી પ�દર
                                                                               �
                                                          હýર �િપયા કાઢીને પિતના હાથમા મૂકી દેતી; પછી સહ�જ અમથુ� પૂછી લેતી:
                                                          ‘ઘરાકી તો સારી રહ� છ�. ગયા મિહને તમે  વધી�ના કારણે પ�દર રાત જેવુ� તો   ��વીનુ� નવસ��ન
                                                          બહારગામ ર�ા હતા.’
                                                            ‘હા, ઘરાકી તો સારી રહ� છ� પણ લોકો પેમે�ટ આપવામા� ઠાગાઠ�યા� કરે છ�.
                                                          ડીઝલનો ખચ� કાઢવો પણ મુ�ક�લ બની ýય છ�. ý હ�� કડક ઉઘરાણી કરવાનુ�   િહ�મતવાન માણસ િવકટ પ�ર��થિત સામ ટ�ર ઝીલીને
                                                                                                                                            ે
                                                          શ� કરી દ� તો બýરમા� મારુ� નામ ખરાબ થવા મા�ડ�. બસ, આ તકલીફ
                                                          છ-બાર મિહના પૂરતી જ રહ�વાની છ�. એક વાર ધ�ધો ýમી ýય એ પછી…’  બેસી નથી રહ�તો, િવનાશમા�થી નવસ��ન કરે ��
                                                            વા�ય અધૂરુ� રાખીને િવવેક િમિશકાને ફરીથી આિલ�ગનમા� બા�ધી લેતો.
                                                          એ પછી ‘લવ એ�સ�ેસ’ પૂરપાટ વેગથી દોડવા લાગતી.              � ભગવાન થાવરાણીએ બે કા�યો તરફ �યાન દોયુ�. એક કા�ય
                                                            લ�નøવનનુ� એક વષ� પૂરુ� થયુ�. �થમ વષ�ગા�ઠની ઉજવણી એ જ હોટલમા�   િમ  હતુ�  મરાઠીના  સુ�િસ�  કિવ  િવ��  વામન  િશરવાડકર
                                                          આયોિજત કરવામા� આવી જેમા� િમિશકા કામ કરતી હતી. આમ�િ�તોમા  �  ‘ક�સુમા�જ’નુ� અને બીજુ�  હતુ� િહ�દીના ýણીતા કિવ અરુણ
                                                          િમિશકાની ઘણીબધી બહ�નપણીઓ પણ હતી જે બધી અલગ-અલગ હોટ��સમા  �  કમલનુ�. બ�ને કા�યોમા� ગમે તેવી િવષમ પ�ર��થિતમા� પણ િહ�મત ન હારતા
                                                          �રસે�શનની જવાબદારી સ�ભાળતી હતી. એ તમામ સહ�લીઓ િવવેક-  લોકોના �ઢ મનોબળની વાત છ�. ક�સુમા�જની કિવતાનો સારા�શ આ �માણે
                                                          િમિશકાનુ� સુખી લ�નøવન ýઇને ખૂબ જ રાø થઇ.         છ� : વરસતા વરસાદમા� એક જણ કિવ પાસે આ�યો. એના� કપડા� ચોળાઈ ગયા�
                                                                                                              �
                વોસી� ��ીને બીø વાર સારુ� ઠ�કા�ં મળતા વાર લાગે છ�; આ   એકાદ મિહના પછીની ઘટના. ઢળતી સા�જનો સમય હતો. િમિશકા એની   હતા, વાળ પાણીથી તરબોળ હતા. એ માણસે પૂ�ુ� : ‘મને ઓળ�યો,
                                          �
          ��    િવધાન િમિશકા જેવી �પાળી ��ીને લાગુ નથી પડતુ�. �થમ પિત �  ફરજના �િતમ કલાકમા� હતી. આજે એને ઘરે જવાની ઉતા વળ ન હતી, કારણ   સાહ�બ?’ થોડી વાર બેઠો, ��મત કયુ� અને બો�યો : ‘ગ�ગામૈયા મહ�માન થઈને
                રાઘવથી છ�ટાછ�ડા લીધા એ ઘટના હø ‘ઓવન ��શ’ હતી �યા
                                                                                                                            �
                                                                                                           મારી ઝૂ�પડીમા� પધાયા� હતા. િપયર આવેલી છોકરીની જેમ ઝૂ�પડીમા� બધી
                                                          ક� આજે િવવેક વધી�ને લઇને જયપુર જવાનો હતો. આખી રાત િમિશકાએ
        જ િમિશકા માગા� આવવા� મા��ા. �                     એકલા� જ કાઢવાની હતી.                             જ�યાએ ના�યા�-ક��ા�. આ�યા� પછી ખાલી હાથે તો િવદાય ન જ લે! મારી પાસે
          �થમ લ�નøવનની કડવી યાદો હø ભુલાઇ ન હતી. બીø બધી વાતનુ�   સાડા સાત વા�યા હતા. િમિશકાનો મોબાઇલ ફોન રણ�યો. ��ીન ઉપર   જે હતુ� અને નહોતુ� તે બધુ� લઈ ગયા�. ખે�રયત છ� ક� હ�� અને મારી વહ� બચી
        સુખ હતુ�. રાઘવ સારુ� કમાતો હતો, િમિશકા પણ ýબ કરતી હતી. એના�   લિતકાનુ� નામ વ�ચાતુ� હતુ�. લિતકા અ�ય એક દૂરની હોટ�લમા ‘ýબ’ કરતી   ગયા�. ઝૂ�પડીની ભીંત પડી ગઈ, ચૂલો ઠરી ગયો. જતા�જતા� એ �સાદમા �સુ
                                                                                                                                                     �
                                                                                              �
        જેવી �માટ�, �યુ�ટÓલ, િસમેિ�કલ બોડી ધરાવતી �પા�ગના િવશેષ �પે એર   હતી. મેરેજ એિનવસ�રીની પાટી�મા� એ પણ આવી હતી.  દેતા� ગયા�. સાહ�બ, હ�� અને મારી વહ� લડી ર�ા� છીએ. ગારો-કીચડ-કચરો
        હો�ટ�સ, હોટલ �રસે�શિન�ટ અથવા કોઇ મોટા કોપ�રેટ હાઉસની પ��લક   ‘હાય, લિતકા.’ િમિશકાના અવાજમા મૈ�ીનો ઉમળકો વતા�તો હતો.   ઉસેડી, ભીંત ફરી બા�ધીને આ�યો છ��.’ ગ�ગાના પૂરમા� બધુ� ગુમાવી બેઠ�લા
                                                                                    �
                                                                      �
        �રલેશન ઓ�ફસર તરીક� શોભી ઊઠ�. િમિશકા એક સારી હોટલમા� �રસે�શનનુ�   લિતકાના અવાજમા ગ�ભીરતા હતી, ‘િમિશકા, હ�� જે કહ�� તે �યાનથી   માણસની વીતકકથા સા�ભળીને કિવનો હાથ એમના ગજવામા� ગયો. એ
        ડ��ક સ�ભાળતી હતી.                                 સા�ભળજે. મારી વાતને હસી ન કાઢતી. સમિથ�ગ ઇઝ િસ�રયસ.’  ýઈને પેલો માણસ હસતો-હસતો ઊભો થયો. એણે ક�ુ� : ‘ના, ના, સાહ�બ,
          બ�ને જણા�ની કમાણીમા�થી નવો આરામદાયક �લેટ ખરી�ો હતો. સ�સારની   િમિશકાનુ� �દય અ�ાત ભયથી થડકી ગયુ�, ‘હા, બોલ, શુ� કહ�વુ� છ� તારે?’  મને પૈસા નથી ýઈતા. બહ� એકલુ� લાગતુ� હતુ� એટલે હ�� અમ�તો આ�યો છ��.
        ગાડી સેક�ડ િગયરમા� દોડી રહી હતી; બહ� નøકના ભિવ�યમા� એ ગાડી   ‘તારો હસબ�ડ િવવેક અ�યારે �યા� છ�?’    ઘર તો ગયુ�, પરંતુ મારી કરોડર�જુ સલામત છ�. મારી પીઠ� હાથ મૂકીને એટલુ�
        ટોપ િગયરમા� આવી જવાની હતી. �થમ સ�તાન, પછી મોટો �લેટ, બીજુ�   ‘એ તો વાહન લઇને પાટી�ની સાથે જયપુર…’  જ કહો ક� લડ... બસ!’
        સ�તાન, પછી બ�ગલો, પછી ગાડી, િવદેશના �વાસો, સોનામા� અને જમીનમા�   ‘તારા વરનુ� જયપુર �યા� આવેલુ� છ� એ ýણવુ� છ� તારે? તો અ�યારે જ અહી  ં  બીø કિવતા અરુણ કમલની. એનો ગ�મા� અનુવાદ : ‘મને આજ સુધી
        ઇ�વે�ટમે�ટ, સામાિજક �િત�ઠા ઇ�યાિદ.                     આવી ý. હ�� �યા� ýબ કરુ� છ�� એ હોટ�લના �મ ન�બર સાડ�ીસમા  �  સમýયુ� નથી ક� દર વષ� પૂરનો સામનો કયા� પછી પણ લોકો એમની જ�યા
                 ે
          પણ ખાટલ મોટી ખોટ નડી ગઇ. રાઘવને �યારેક �યારેક           અ�યારે તારો હસબ�ડ કોઇ ��ીની સાથે…’                    છોડીને બીજે રહ�વા ક�મ જતા� નથી? દ�રયામા� તોફાન
                                                                                                                                        �
        િમ�ોની મહ��ફલમા બેસીને શરાબ પીવાની આદત હતી.જે                 ‘હ�? ઇ�પોિસબલ! હ�� માનુ� જ નહીં.’ િમિશકાને ભય�કર     આવે છ�. કા�ઠ� વસેલા લોકોને બરબાદ કરી દ�રયો
                    �
                                ે
           ે
        રા� એ દા� ઢીંચીને આ�યો હોય એ રા� િમિશકાનુ� આવી   રણમા�      આઘાત લા�યો હતો.                                          પાછો ચા�યો ýય અને બીજે જ િદવસે એ
        બનત�ુ હતુ�. રાઘવ િવના કારણે કોઇ કારણ ઊભુ� કરીને                ‘હ�� તને પુરાવા મોકલુ� છ��. અહીંના સી.સી.ટી.વી.મા�   ��બકી  જ કા�ઠ� ગામો ફરી વસી ýય છ�. એ લોકો
                                                                                                                                            �
        િમિશકાને માર મારી લેતો હતો. બીý િદવસે નશો ઊતયા�   �ી��ુ� ગુલાબ  એ અને એની �ેિમકા ચેક ઇન કરતા� ઝડપાઇ ગયા� છ�.           બીજે રહ�વા ક�મ ચા�યા જતા� નથી? દર વષ�
        પછી એ સાચા િદલથી માફી માગી લેતો હતો.                         અમારા રિજ�ટરમા એણે સાચા નામથી �મ બુક કરા�યો               દુકાળ પડ� છ�. ચારો શોધતી ગાયોની ખરી
          િમિશકાએ વારંવાર પિતને સમý�યુ�, ‘તમે શરાબ   ડૉ. શરદ ઠાકર    છ�. આઇ.ડી. �ૂફનો ફોટો પણ છ� મારી પાસે. હ�� એ બધુ�   વીનેશ �તાણી  ધરતીની ફાટમા� ફસાઈ ýય છ�. તેમ છતા �
        પીવાનુ� બ�ધ કરી દો.’ રાઘવ ન મા�યો. �તે િમિશકાએ              તારા �હો�સએપ ન�બર પર મોકલી આપુ� છ��.’                     માણસ શેની વાટ ýતો ઘરના �બરે બેસી રહ�
        પોતાની ýતને મનાવી લીધી, ‘આવા પુરુષની સાથે ન રહ�વાય.         િમિશકાએ ફોટોઝ ýયા. એના પગ નીચેથી ધરતી સરકી               છ�? આવતી કાલે પણ પૂર આવશે,  દ�રયામા�
        આટલુ� �પ, ભણતર, સ��કાર, આવડત અને આવક હોવા છતા  �        ગઇ. એ ક�બ પકડીને લિતકાવાળી હોટ�લમા પહ�ચી ગઇ. �મ ન�.        તોફાન આવશે, દુ�કાળ પડશે. આજ સુધી મને
                                                                                          �
        એક જ�ગલી પિતના હાથનો માર ખાવો એ નરી મૂખ�તા છ�.’ એણે �ડવોસ�   સાડસી�સની ડોરબેલ વગાડી.                            સમýયુ� નથી ક� ઝાડ સુકાઈ ગયુ� હોય, બધા� પા�દડા� ખરી
        લઇ લીધા.                                            રંગેહાથ ઝડપાઇ ગયેલા િવવેક પાસે કોઇ જવાબ ન હતો. પણ એની પાસે   ગયા� હોય, છતા સૂરજ આથમતા� જ પ�ખીઓનુ� ટોળ�� કલબલાટ કરતુ�, પા�ખો
                                                                                                                     �
                                                                                                                            �
                                                                                                                                     �
          િમિશકા જેવી હરી-ભરી સુ�દરીને પામવા માટ� લ�નો�સુક મુરિતયાઓ   મીઠી વાણી અને ન� વત�ન અવ�ય હતુ�. એણે બે હાથ ýડીને િવન�તી કરી,   વીંઝતુ�, ઠ��ઠા� ઝાડના માળામા શા માટ� પાછા આવે છ�?’
                                                                                                                       �
        ઊમટી પ�ા. આ વખતે િમિશકા ખૂબ સાવધ હતી. એણે �પાળા પુરુષનો   ‘મને માફ કરી દે, િમિશકા. આ પહ�લી વાર મારાથી ભૂલ થઇ ગઇ. હવે પછી   થોડા� વષ� પહ�લા સુનામીના અણધાયા� આ�મણના સમયે દ�રયાકા�ઠ� રહ�તા
        કદ�પો ચહ�રો ýઇ લીધો હતો. એને સમýઇ ગયુ� હતુ� ક� પિત ý એને �ેમ   હ�� �યારેય…’                        માછીમારો મારામાર આગળ વધતા� પાણીથી બચવા ઘરબાર છોડીને ભા�યા.
                           ે
        થોડોક ઓછો કરશે તો ચાલશ પણ ý પિત એનુ� �વમાન નહીં ýળવે તો   િમિશકા િવવેકના િવવેકી વત�ન પાછળ રહ�લો દ�ભી ખલનાયક ýઇ ચૂકી   થોડ� દૂર પહ��યા પછી ઊભા ર�ા. દ�રયાનો �કોપ થોડો શા�ત થયો તે સાથે
        લ�નøવન નહીં ટક�.                                  હતી. એણે જરા પણ દયાભાવ દાખ�યા િવના પોલીસ �ટ�શનમા� ýણ કરી.   જ તેઓ પાછા ફયા�. એમના માટ� દ�રયા િસવાય કોઈ સહારો નહોતો. દ�રયો
          દસ-પ�દર મુરિતયાઓમા�થી િમિશકાનુ� મન િવવેક નામના એક યુવાન   પોલીસે કાય�વાહી શ� કરી દીધી.           જ એમનો માઈ-બાપ. એના ખોળ� øવવાનુ�. દ�રયો િવનાશ સરજે તો દ�રયો
                                                                                                                     ે
                                                                          �
                       �
        પર ઠયુ�. િવવેક દેખાવમા ખરાબ તો ન જ કહ�વાય પણ વધુ પડતો હ��ડસમ   છ��લા છએક મિહનામા િવવેકના લોક�શ�સની શોધખોળ આરંભી દેવામા  �  જ એમને સાચવ. એ માછીમારોને ýત અને દ�રયા ઉપર ભરોસો હતો .
        પણ ન હતો. એનુ� મુ�ય શ�� એની મીઠી વાણી અને િવવેકભયુ� વત�ન હતુ�.  આવી. એના કો�સની �ડટ�ઇ�સ અને ગાડીના ø.પી.એસ.ને ��સ કરવાથી   કયા મનોબળના ýરે માણસ ઝ�ઝાવાતની સામે હારતો નહીં હોય?
          �થમ મુલાકાત દરિમયાન જ િવવેક� ક�ુ� હતુ�, ‘િમિશકા, હ�� તમારો   આખો ભેદ ખૂલી ગયો. સ�ય હતુ� તે સામે આવી ગયુ�.  િવ��ટન ચિચ�લ બીý િવ�યુ�ના  સમયે િ�ટનના વડા �ધાન તરીક� ચૂ�ટાયા
                                                                                     ે
                                                                                �
        ભૂતકાળ ý�ં છ��. એ ýણીને ý મને પીડા થઇ હોય તો એ øરવતા� તમને   હકીકત એ હતી ક� િવવેક �ાવે�સના બહાન લફરા�બાø જ ચલાવતો હતો.   �યારે એમણે ક�ુ� હતુ� ક� ગમે તેવા સ�ýગોમા� િવજય મેળવવો એ જ �યેય છ�.
        ક�ટલુ� દુ:ખ પહ��યુ� હશ? હ�� તમારા જેટલુ� ભણેલો નથી. હ�� િસ�પલ �ે�યુએટ   િમિશકાને ઉદયપુર, આબુ, જયપુર, આ�ા જેવા� િવિવધ �થળોએ જવાનુ� છ�   યુ�ના િવકટ સમયમા� ટકી જવા એમણે �ý પાસેથી ‘લોહી, ક�ઠન પ�ર�મ,
                      ે
                                                                                                  �
        છ��. મારુ� સપનુ� �ાવે�સની ક�પનીમા� નામ કમાવાનુ� છ�. હાલમા મારી પાસે એક   એવુ� કહીને એક કરતા� વધારે ��ી-િમ�ોની સાથે જુદી-જુદી હોટ��સમા રાતોને   �સુ અને પરસેવા’ની માગણી કરી. એ જ િ�ટનની ગુલામીમા�થી આઝાદી
                                            �
        જ વાહન છ�. ý તમારા તરફથી આિથ�ક સહકાર મળશે તો ભિવ�યમા� મારી   રંગીન બનાવતો રહ�તો હતો.               મેળવવા ગા�ધીøએ ‘કરો યા મરો’નો સ�દેશ આ�યો. એમા� કોઈ પણ ભોગે
                           ે
        પાસે પચાસથી વધુ વાહનો હશ. ભારતભરની સડકો પર આપણી ગાડીઓ   (અમદાવાદમા� બનેલી સ�ય ઘટના છ�. મામલો હø ગરમ છ�. િમિશકા   િવજયી થવાનો �ઢ સ�ક�પ હતો. દિ�ણ આિ�કામા� રંગભેદની નીિત સામે
        દોડતી હશ. એ બધુ� જવા દો. હ�� વચન આપુ� છ�� ક� �યારેય મન, વચન ક�   એ ન�ી કરી શકતી નથી ક� એના� બે લ�નøવનમા�થી એને વધારે ઘાયલ કયા   લડત આપનાર ને�સન મ�ડોલાએ ક�ુ� હતુ�: ‘િહ�મતનો અથ� ડરનો અભાવ
               ે
        શરીરથી તમને દુ:ખ નહીં પહ�ચાડ��.’                  પુરુષે કરી? જેણે શારી�રક ઇý પહ�ચાડી એણે ક� જેણે �દય પર ચોટ પહ�ચાડી   નથી, ડર પર િવજય મેળવવો એ જ સાચી િહ�મત છ�.’
          િમિશકા િવવેકની સાથે પરણી ગઇ. લ�ન પછી એને લા�ય ક� ખરેખર   એણે? િમિશકા િવવેકને માફ કરવાના જરા પણ મૂડમા� નથી પણ હજુ સુધી   િહ�મતવાન માણસ િવકટ પ�ર��થિત સામે ટ�ર ઝીલીને બેસી નથી રહ�તો,
                                               ુ�
        એની િજ�દગી બદલાઇ ગઇ છ�. અલબ�, િવવેક કરતા� એ વધુ કમાતી હતી   એણે �ડવોસ� માટ� માગણી કરી નથી. એનુ� કારણ શુ�? કારણ એટલુ� જ ક� એના   િવનાશમા�થી નવસજ�ન કરે છ�. અમે�રકાના મૂળ વતનીઓની એક વાતા  છ�.
                                                                                                                                                     �
        પણ િવવેક એની સાથે જેટલા �ેમ અને આદરથી વત�ન કરતો હતો એનાથી   બીý પિતનુ� નામ િવવેક છ� અને એ અ�યારે સ�પૂણ�  િવવેકી વાણી �ારા �ાથી  �  એમનો ઇ�ટદેવ કોઈ કારણસર માનવýત પર નારાજ થયો. આખી ��વી
        એ ખૂબ જ ખુશ હતી.                                  ર�ો છ�!) �                  (શીષ�કપ���ત: ખલીલ ધનતેજવી)                         (�ન����ાન પાના ન�.18)
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20