Page 15 - DIVYA BHASKAR 052121

Friday, May 21, 2021 | 15

સાગર રોજ કા�પિનક �ેિમકાને આમ��ણ આપતો રહ�તો� ‘ચલે ભી આઓ �કગુલ�ન કા કારોબાર ચલે...’

ે
અન ખરેખર સુ�દર �ેિમકા ચાલતી નહીં પણ દોડતી આવી ગઇ
હમન તો અપના માન કર ઉનકો ગલે લગાયા થા
ે

ે
પ�થર કો હમન પૂજ કર અપના ખુદા બનાયા થા

�ેિમકાની જ�ર હતી. એ રોજ કા�પિનક �ેિમકાને આમ��ણ આપતો રહ�તોઃ અમ ��ા�ને મદદ કરવા
ે
‘ચલે ભી આઓ �ક ગુલશન કા કારોબાર ચલે...’ અને ખરેખર સુ�દર �ેિમકા મા� આ ��ા��અ� �� ક���
�
ચાલતી નહીં પણ દોડતી આવી ગઇ. પો�ટ �ે�યુએશનનો સમય પૂરો થયા� ��, કમાણી કરવા મા� નહીં
�
પછી બધા� છ�ટા� પ�ા� �યારે એક આ�ાસન લઇને છ�ટા� પ�ા� ક� આ ‘ગુજરાતી
ગાિલબ’ને એક ખૂબસૂરત માશૂકા મળી ગઇ હતી, જેનુ� નામ મ��વતા હતુ�.
સાગર તેને �ેમથી મ�વી કહીને પુકારતો હતો. એ પછી આટલા� વષ� િવ�ામને
અચાનક સાગર ભટકાઇ ગયો. એના મ�એથી ‘એક �વાબને દફન કરીને
હમણા� જ આ�યો છ��’ એવી ક��ફયત સા�ભળીને િવ�ામને સમýઇ ગયુ� ક� હ�દરાબાદના �ણ
મ��વતા હવે સાગરની િજ�દગીમા� રહી નથી. માણસ નહોતો મય� પણ એનુ�
ુ
સપનુ� મરી ગયુ� હતુ�. જેમ તાજુ� જ�મેલુ� િશશ હોય છ� એમ જ તાજુ� મરેલુ� સપનુ�
પણ હોઇ શક� છ�. બ�ને િમ�ો કોફી શોપમા� વાતો કરવા બેઠા. િવ�ામ ઉ�મ યુવાનોની કોિવડ
�ોતા સાિબત થયો. એણે સાગરને બોલવા દીધો.
‘મ� મ��વતાને અનહદ �ેમ કય� હતો. દાગ દેેહલવીનો શે’ર મને �ેરણા
આપતો હતો- આિશકી સે િમલેગા અે ઝાિહદ, બ�દગી સે ખુદા નહીં �રસોસ� ���લક��ન
િમલતા. મારા માટ� મ�વી એ મા� �ેિમકા ન હતી, એ તો મારા માટ�
ઇ�ર સુધી પહ�ચવાનો ર�તો હતો. મારી છાતી ચીરીને, મ�વીને �દર
મૂકી દઇને મ� છાતી સીવી લીધી હતી. મ�વી અ��ભુત હતી. બનારસની દરાબાદના �ણ યુવાનોએ ફ�ત બે કલાકમા� કોિવડ �રસોસ�
�
સવારે કાશી િવ�નાથના મ�િદરમા� વાગતી િબ��મ�લા ખા�ની શરણાઇ હ� એ��લક�શન બનાવી, જેની ચચા� દરેક જ�યા પર થઇ રહી છ�.
જેવી સૂરીલી અને ગ�ગાજળ જેવી પિવ�. સવારના પહોરમા� જેણે ýઇ કોરોનાની બીø ભય�કર લહ�ર સવ�� ચાલી રહી છ�. દેશના
હોય એની સા�જ લખનવી બની ýય. પૂરા� પા�ચ વષ� અમારો �ેમ ચા�યો. તેજ�વી યુવા િદમાગ નવીનતા અને ટ���નક �ારા øવન બચાવી ર�ા છ�.
હ�� દાવા સાથે રોજ મ�વીને કહ�તો ક� તારા જેવી �ેિમકા જગતમા� કોઇને આવી જ એક પહ�લ હ�દરાબાદના ક�ટલાક યુવાનોએ કરી છ�. તેમણે
�
તસવીર �તીકા�મક છ� નહીં મળી હોય. જવાબમા મ�વી પોપચા� ઢાળી દેતી અને કહ�તી ક� તમે મારા હાઇડકોિવ��સોસ� ડોટ કોમ નામની યુઝર ���ડલી એપ બનાવી છ�, જેનાથી
માટ� ��વી પરના ભગવાન છો. સાગર બોલતો ગયો, બોલતો ર�ો, પા�ચ ઓ��સજન, �રમોડ�િસવીર, હો��પટલ અને એ��યુલ�સથી લઈને ડો�ટર
િવ �ામ એને ýઇને ચ�કી ઊ�ો. એ લાગતો હતો તો સાગર જેવો વષ�ના �ેમથી છલોછલ વષ� પછી �યારે લ�ન કરવાનો સમય આ�યો �યારે સુધીની સરળતાથી માિહતી મેળવી શકાય છ�.
જ પણ એ સાગર છ� એવુ� માનવા માટ� �ખો તૈયાર થતી ન
હ�દરાબાદમા� �યા� અને કઈ જ�યા પર, આ વ�તુઓ ઉપલ�ધ છ� અને
મ��વતાની િજ�દગીમા� બીý પુરુષનુ� આગમન થયુ�. સાવ સામા�ય દેખાવનો
ે
હતી. વષ� પહ�લા�નો સાગર તો હ��ડસમ હતો. ýક�, તે સમયે એ પુરુષ. પણ બોલવામા એ ચબરાક હતો. મ��વતા સાવ ભોળી હતી. પેલાએ તેમની પાસે ક�વી રીતે પહ�ચવુ�, તે િવશ સ�પૂણ� માિહતી આ એ��લક�શનમા�
�
પણ સાગરને કોઇ કારણ વગર ઉદાસ દેખાવાનો શોખ હતો. પણ અ�યારે આ એને �ø દીધી. સાગર ýઇ શકતો હતો ક� મ��વતાનુ� વત�ન ધીમે ધીમે એના છ�. તેને વે�સી ક��ણ, મેધા અને તેમના ક�ટલાક સાથીઓએ �ડઝાઇન કરી છ�.
સામે ઊભેલો પુરુષ તો આખેઆખો ýણે ઉદાસીના િપ�ડમા�થી ઘડ�લો હોય એવો ��યે શુ�ક થતુ� જતુ� હતુ�. આખરે એણે પૂછી લીધુ�. મ��વતાએ કહી દીધુ�. ‘મારે તેલ�ગણા સરકાર અને ડોકટરો પણ આ યુવાનોને મદદ કરી ર�ા છ�.
�
દેખાતો હતો. મિહનાઓથી પેટ ભરીને જ�યો ન હોય એવુ� મ� હતુ�. જ�મટીપ એની પાસે જવુ� છ�. એ મને વધારે ગમે છ�. એણે વચન આ�યુ� છ� ક� એ મને આ રીતે બની ટીમ : 25 વષી�ય વે�સી િ��ના લો �ોફ�શન�સ છ�. થોડા
�
�
કાપીને આ�યો હોય એવુ� શરીર હતુ�. ýણે હમણા� જ ��યુ પા�યા પછી �ેત �યારેય દુઃખી નહીં થવા દે.’ િદવસો પહ�લા તેમની માતા કોરોનાનો ભોગ બ�યા� હતા. વે�સીએ હો��પટલ
થયો હોય એવી ડરામણી �ખો હતી! ‘દુઃખી તો મ� પણ તને �યા�...?’ સાગર પૂછવા જતો હતો પણ અટકી અને પલ�ગ માટ� �યાસ કયા�. અનેક હો��પટલોમા� ફોન કયા�, પણ �યા�ય
િવ�ામના મ�મા�થી સવાલ સરકી પ�ો, ‘કોણ? સાગર તો નહીં?’ પેલાએ ગયો. મ��વતાના બદલાયેલા હાવભાવ ýઇને તેને સમýઇ ગયુ� ક� િવન�તી �વેશ ન મ�યો અને એમને ઘરે જ રાખવા પ�ા�. વે�સીને લા�ય ક� તેમના જેવા
ુ�
હકારમા� માથુ� હલા�ય. મતલબ ક� એ સાગર જ હતો. કોલેજકાળના બ�ને કરવાનો ક� મનાવવાનો સમય હવે પૂરો થઇ ગયો છ�. અ�યાર સુધી એવુ� બનતુ� ઘણા લોકો છ�, જેમને હો��પટલથી લઈને બેડ અને દવાઓ માટ� ભટકવુ� પડ� છ�.
ુ�
િમ�ો ભેટી પ�ા�. હતુ� ક� સાગરને જરા સરખુ� પણ દુઃખ થાય તો મ��વતા રડી પડતી હતી. અ�યારે આ દરિમયાન, તેમની વાત મેધા સાથે થઇ. મેધા સામાિજક કાય�કતા� છ�. તેઓ
િવ�ામે પૂ�ુ�, ‘�યા હાલ બના ર�ખા હ�?’ સાગરે ગળાને બદલે મ��વતા નજર ચોરાવીને વાત કરી રહી હતી. નીચુ� ýઇને એ બોલી ગઇ, ‘મને પણ હ�દરાબાદની હો��પટલોમા� ઓ��સજન �દાતાઓની સૂિચ તૈયાર કરી
કબરમા�થી નીકળતો હોય એવા અવાજમા જવાબ આ�યો, ‘અપને એક �વાબ રોકતા નહીં. વધુ પડતી દલીલો કરીને કદાચ તમે મને પાછી લાવી શકશો તો ર�ા� હતા. બ�નેએ સાથે કામ કરવાનુ� ન�ી કયુ�.
�
�
કો દફના ક� અભી આયા હ��.’ િવ�ામને સમýઇ ગયુ� ક� એ ચો�સ સાગર જ પણ હ�� તમારી સાથે પહ�લા�ના જેવી �યારેય નહીં થઇ શક��.’ પછી ડ�ટા એ�સપટ� અિભષેક પણ ટીમમા�
�
હતો. સાગરની આ ખાિસયત હતી. કોલેજમા� અને હો�ટ�લમા કોઇ પણ સાગરના હ�યામા�થી ફળફળતા િનઃસાસા જેવો ફ�ઝ અહમદ ફ�ઝનો ýડાયો. મેધા, વે�સી અને અિભષેક
િમ� એને ક�ઇ પણ પૂછ� તો એ શેરો શાયરીમા જ જવાબ આપતો શે’ર નીક�યો, ‘ઔર �યા દેખને કો બાકી હ�, આપ સે િદલ લગા �����ø & �ણેય કોર ટીમમા� છ�. �યારે 30થી વધુ
�
હતો. એ રહ�તો હતો અમદાવાદની યુિનવિસ�ટી હો�ટ�લમા પણ ક� દેખ િલયા.’ મ��વતા જતા� જતા� પૂછતી ગઇ, ‘તમે મારા લોકો �વય�સેવકો તરીક� સ�કળાયેલા છ�.
�
એ øવતો હતો લખનવી આબોહવામા�. એ ગુલઝારસાહ�બ રણમા� િવના øવી તો શકશો ને?’ સ�સેસ બે કલાકમા� તૈયાર થઇ ગઈ
જેવા ઝ�ભા-લ�ઘામા� ઘૂમતો રહ�તો હતો. એ ýણીýઇને સાગર હ�યો, ‘ઘણા પુરુષો øવી ગયા છ�, હ�� પણ એ��લક�શન : મેધા કહ� છ� ક� 2 કલાકમા�
માથા�ના વાળ ક�ફી આઝમીની જેમ અ�ત�ય�ત રાખતો ખી�યુ� ગુલાબ કોિશશ કરીશ. ‘ગરજ �ક કાટ િદયે િઝ�દગી ક� િદન અે �કાશ િબયાણી 19 એિ�લે અમારી વાત થઇ અને
હતો. �ીમ�ત બાપનો દીકરો હોવા છતા� એ ગાિલબની દો�ત, વો તેરી યાદ મ� હ� યા તુઝે ભુલાને મ�.’ 20મીએ બપોરે અમે એ��લક�શન તૈયાર
ફાકામ�તી ઓઢીને ફરતો હતો. �ફરાક, ફ�ઝ, ýશ, ક�ફી ડૉ. શરદ ઠાકર એ સા�જે મ�વી એના �ેમી પાસે ચાલી ગઇ. એ રાત કરી લીધી. તેને ડ�વલપ કરવામા� મા� બે
આઝમી, સાિહર આ બધા�ના શે’ર એની øભ પર રમતા બ�ને જણા એક હોટલમા� સાથે ગુýરવાના હતા. સાગર આ કલાકનો સમય લા�યો. તેને �ડઝાઇન કરવા
રહ�તા હતા. િમઝા� ગાિલબને તો એ આખેઆખા પી ગયો ક�પનામા�થી �ૂø ઊ�ો હતો. જે સ�ગેમરમરી �પમહ�લને માટ� કોઈ �કારનુ� કો�ડ�ગ કયુ� નથી. �ણથી ચાર કલાકમા�
�
હતો. એણે આજ સુધી એકલાએ ýયો હતો, �પ�ય� હતો, આજે એને જ અમને 10,000થી વધુ વપરાશકતા�ઓ મ�યા. સોિશયલ મી�ડયા પર
ý કોઇ િમ� તેને ભટકાઇ ýય અને ખાલી પૂછવા ખાતર પૂછ�, ‘શુ� બીý કોઇ પુરુષ �પશ�વાનો હતો અને મ�વી પણ એ સુખને માણવાની શેર કરવાથી યુઝસ�ની સ��યામા� વધારો થયો. પા�ચ િદવસમા� 2 લાખથી વધુ
�
ે
ચાલ છ� આજકાલ, સાગર?’ તો તરત જ સાગરના ગળામા�થી ગાિલબ બોલી હતી. આ જ મ�વી ��યેક મુલાકાત વખતે સાગરને આવુ� કહ�તી હતી- તુમ મેરે વપરાશકતા�ઓ ýડાયા. મેધા કહ� છ� ક� અમે બધા�ને મદદ કરવા માટ� આ
�
ઊઠતો, ‘હમ વહા હ� જહા� સે હમકો ભી, ક�છ હમારી ખબર નહીં આતી.’ પાસ હોતે હો ગોયા, જબ કોઇ દૂસરા નહીં હોતા. �ટાટ�અપ શ� કયુ� છ�. કમાણી કરવી એ અમારો હ�તુ નથી.
કોઇ િમ� તેના �મમા જઇ ચડ� તો તકલીફ એ ઊભી થતી હતી ક� સાગરે જેણે પોતાની ખૂબસૂરત �ેિમકાને અનહદ ચાહી હોય એને ગુમાવવાની હો��પટલ િવશેની માિહતી, ઓ��સજનથી દવા સુધી : આ એ��લક�શન
�
�
�
�મમા બેસવા માટ� કોઇ �યવ�થા રાખી ન હતી. પૂછવામા આવે તો જવાબ પીડા સામા�ય લોકો નહીં સમø શક�. અ�યારે સાગર એના િ�ય શાયરોના યુઝર ���ડલી છ�. તમારે એ��લક�શન ડાઉનલોડ કરવાની જ�ર નથી, �ાઉઝરથી
સા�ભળવા મળતો, ‘હ� ખબર ગમ� ઉન ક� આને કી, આજ હી ઘર મ� બો�રયા મનગમતા શે’રોના સહાર øવી ર�ો છ�. એ બબડતો રહ� છ�ઃ ‘આપ કી યાદ તેનો ઉપયોગ કરી શકો છો. તેમા� ઓ��સજન, એ��યુલ�સ, દવાઓ,
ે
ન હ�આ.’ આતી રહી રાતભર, ચા�દની િદલ દુખાતી રહી રાતભર.’િવ�ામે િદલાસો હો��પટલો, પથારી, �લડ બ�ક, �લા�મા, ઉપચાર, ભોજન સેવાઓ,
રોજ સા�જના સમયે સાગરનો ચહ�રો શોકમ�ન બની ýય ýણે કાયમી આપવાની કોિશશ કરી પણ સાગરનુ� દદ� નાઇલાજ હતુ�. એ �ફરાકસાહ�બના કવોર�ટાઇન સેવાઓ, ��યુ પછીની સેવાઓ જેવી ઘણી ક�ટ�ગરીઝ છ�. તેના
ે
ે
બેસ�ં! એક િદવસ એક િમ� એને ટો�યો, ‘સાગર, રોજ સા�જે તુ� સોિગયુ� શ�દોને મમળાવી ર�ો, ‘મૌત કા ભી ઇલાજ હો શાયદ, િઝ�દગી કા કોઇ પર ��લક કરવાથી સ�બ�િધત તમામ �ોતોની સૂિચ બતાવશ. આમા� ફોન
મ� લઇને એકલો એકલો �મમા ભરાઇને ક�મ બેસી રહ� છ�? બહાર આવીને ઇલાજ નહીં.’ ન�., સરનામુ� અને �ા�યતાની માિહતી પણ મળશે. આવા અપડ��સ આપે છ�
�
અમારી સાથે ભળતો ક�મ નથી?’ કોલેજકાળમા� સાગરના øવનમા� કોઇ દુઃખ ન હતુ� પણ એને ઉદાસ રહ�વુ� એ��લક�શન : મેધા અને તેમની ટીમના સ�યો સતત અપડ�ટ રહ� છ�. તેઓ
‘સા�જે હ�� �યા� એકલો હો� છ��? એક મ� હ�� એક મેરી બેકસી કી શામ હ�.’ ગમતુ� હતુ�. ઉદાસી એ એનો શાયરાના િલબાસ હતો. અ�યારે એ �થાયી ભાવ હ�દરાબાદમા� �યા� કઈ વ�તુઓ છ� તેની સૂિચ બનાવે છ� અને તેને અપડ�ટ
િમ�ને દયા આવી ગઇ. એણે પૂ�ુ�, ‘સાગર, તને �યારેય મ� હસતા બની ગયો હતો. કોફીના ઘૂ�ટડા ભરતા� ભરતા� એ વરાળ જેવા શ�દો બહાર ફ�કી કરતા� રહ� છ�. મેધા કહ� છ� ક� અમે દરેક �થળ� 3થી 4 વાર ફોન કરીને વત�માન
નથી ýયો?’ ર�ો, ‘વાહ રી, ગફલત! તુઝે અપના સમઝ બૈઠ� થે હમ.’ ��થિતની માિહતી મેળવીએ છીએ. તેને એ��લક�શન પર અપડ�ટ કરીએ છીએ.
‘આગે આતી થી હાલ-એ-િદલ પે હ�સી, અબ �કસી બાત પર નહીં આતી.’ આ કોઇ એક સાગરની વાત નથી. માનવýતની ઉ�પિ�થી લઇને આજ અમે બધા�ને સવાર, બપોર અને સા�જે ફોન કરીએ છીએ જેઓ ઓ��સજન
સાગરનો શાયરાના જવાબ સા�ભળીને પેલો િમ� મૂઠીઓ વાળીને નાસી ગયો. સુધીમા� કરોડો, અબý સાગરો ઇ�કના દ�રયામા� ડ�બીને અ��ય થઇ ગયા. િસિલ�ડર આપે છ�, તેમની પાસેથી માિહતી લીધા પછી, અમે એ��લક�શન પર
�
ધીમે ધીમે ક��પસમા રહ�તા બધા િમ�ો સમø ગયા ક� સાગરને ખરેખર �ેમ એટલે િજગર મુરાદાબાદી લખી ગયા છ�ઃ ‘યે ઇ�ક નહીં આસાઁ ઇતના હી સમજ અપડ�ટ કરીએ છીએ. જેથી લોકોનો સમય ખરાબ ન થાય. મેધા કહ� છ� ક� અમે
�
કરવા માટ� �ેિમકાની જ�ર ન હતી પણ �ેમભ�ન થઇને ઉદાસીમા રહ�વા માટ� લીજે, ઇક આગ કા દ�રયા હ�, ઔર ડ�બ ક� ýના હ�.’� (શીષ�કપ���ત: શૈલે��) રસીકરણ �ગે ક�ટ�ગરી પણ ઉમેરીશુ�. જેથી વધુમા� વધુ લોકોને રસી મળી શક�.