Page 18 - DIVYA BHASKAR 052121
P. 18

Friday, May 21, 2021   |  18




                      પરમા�મા કરતા� પણ પરમા�માના વ��ણવોનો, ��તોનો, સ�ઘનો અનાદર ન કરવો

              �ગ��ગુરુ રામાનુý�ાય�નો







                            સ�દેશ �ાસ��ગક ��








                       �
         આ      પણા દેશમા પરમા�માનુ� સુ�દર �યવ��થત િનયોજન તો જુઓ!  �  રામાનુýચાય�એ નખિશખ એ પરમ િવભૂિતના� દશ�ન કયા�. �ખો ભીંýઈ   મા��વના� �તીક �પે
                                                          ગઈ. પછી તો સ��કાર થયા અને િનણ�ય કરવામા� આ�યો ક� આચાય� �વર
                આપણા  બધા  આચાય�  દિ�ણ  ભારતમા�થી  આ�યા;  ચાહ
                                                                                                   �
                ભગવાન  રામાનુજ  હોય,  ભગવાન  િન�બાકા�ચાય�  હોય,   યમુનાચાય�ના �થાને હવે �ીમ� રામાનુýચાય� ભગવાનને બેસાડવામા આવે.
                    �
        ભગવાન મ�વાચાય હોય, ભગવાન શ�કરાચાય� હોય ક� ભગવાન વ�લભાચાય  �  કહ�વાય છ� ક� �હ�થ øવન એમના અવતારકાય�મા� થોડ�� બાધક બનવા લા�ય  ુ�  કળશની પૂý
        �ભુ હોય. એ બધા પરમ આચાય�ની દેન આપણને દિ�ણ   ભારતમા�થી   �યારે એમણે સ�સાર�યાગ કરીને સ��યાસની દી�ા લઈ લીધી.
        મળી છ�. અલબ�, એ િવભૂિતઓને ઉ�ર, દિ�ણ, ,                     એ    સમયના    એક    બ
                                �ર
                                                                   એ  સમયના  એક  બહ�  મોટા  િવ�ાન  મહાપુરુષ  પાસે
                                  ,
                                   દિ�ણ
                                                                     રામાનુýચાય� મ��
                                   આપણ

        પૂવ� ક� પિ�મનો કોઈ ભેદ નથી, છતા પણ આપણે    ે                 રામાનુýચાય� મ�� માટ� ýય છ�. એ મહાપુરુષે ક�ુ�,   કરવામા� આવે ��
                                પણ
                                �
                                   ો
                                                                        અ�યારે યોગ નથી, પછી આવý. તેઓ પાછા આવી
        જ�ર ગૌરવ લઈ શકીએ છીએ. અને મોટ�ભાગે                              અ�યારે   યોગ   ન
                                   ટ
                                    �ભાગે
                                 મ
                                                                          ગયા; ફરી પાછા ગયા. એ મહાપુરુષે ક�ુ�, પછી
                                આ�યા
                                    .
        આપણા બધા અવતારો ઉ�ર ભારતમા�થી આ�યા.                               ગયા ;  ફરી
                                 છ�
                                                                            આવý. પાછા ફયા�. એ રીતે અઢાર વાર
        ઉ�ર ભારતમા� વધારે પહાડ છ�; પવ�ત છ�; ;                               આવý                               કાલી વનની દેવી ��. ��ગલ ખેતરમા� ��રવાય,
                                                                             તેઓ
                                લા
        િશખર છ�. દિ�ણમા� વધારે સમુ� છ�. એટલા                                 તેઓ ગયા ને અઢાર વાર તેઓને પાછા
                                                                              મોક�યા. �યાર બાદ એ મહાપુરુષ એમના
                                ન
        માટ�  આપણા  બધા  અવતારો  અને                                          મોક                                       �યારે તે ગૌરી બન ���
                                                                               પર �સ�ન થઈ ગયા અને કહ� છ�, એમણે
               �
        આચાય�મા ગૌરીશ�કર િશખરની �ચાઈ                                           પર
        પણ છ� અને અપાર, અસીમ �ડાણ                                              અ                                   �વેદમા� પુરુષ દેવતાઓની સરખામણીએ દેવીઓનુ� વણ�ન બહ�
                                                                               અઢાર અ�રનો નારાયણ-મ�� આ�યો;
                                                                               ભ
        ધરાવતા સમુ�ની �ડાઈ પણ છ�. એટલુ�                                        ભગવાન પરમ િવ��નો મ�� �દાન    ઋ      ઓછ�� છ�,  જેમ ક� પરોઢની દેવી ઉષા, વનની દેવી અર�યાની અને
        જ નહીં, એમનામા� પવ�તોનુ� �થૈય� પણ                                      ક કય� અને ક�ુ�, આ બહ� જ ગુ�ત મ��    વાણીની દેવી, વાક. વેદોમા� જણાવેલ ઋિષકાઓની સ��યા પણ
                                                                               છ�; એના �મરણથી, એના ઉ�ારણથી
        છ� અને સાગરની િવશાળતા પણ છ�.                                           છ�                          ઘણી ઓછી છ�.  વેદોમા�, ��ીઓને મહ�વ ફ�ત એટલા માટ� આપવામા� આ�યુ�
           ભગવાન શ�કરાચાય� પધાયા�; એમનો                                        જગતનુ� ક�યાણ થાય છ�. એનુ� ઉ�ારણ   હતુ� કારણ ક� િવવાહ, સ�તાન અને �હ�થી મહ�વની હતી. મિહલાઓ અને
                                                                               જ
        િસ�ા�ત તો અ�ૈત હતો. તેઓ કહ� છ�, øવ                                    થશે તો જગત મુ�ત થઈ જશે પરંતુ એનુ�   દેવીઓને પછીથી, તા�િ�ક આગમ પરંપરાઓમા� જ મહ�વ આપવામા� આ�યુ�
                                                                              થશે
                                                                             ઉ�ારણ ન કરવુ� ક�મક� અપા�ના કાનમા� એ
        અને ઈ�ર એક જ છ�; બે છ� જ નહીં. તો                                    ઉ�ા                �          હતુ� જે વૈિદક િનગમ પરંપરાઓથી િવરુ� હતી. ýક�, તેમ છતા, બૌ� અને
                                તો
                                                                                                                                                 �

        શ�કરાચાય� પૂણ�ત: અ�ૈતવાદી ર�ા. એમણે                                 મ�� જશે તો મ��ઉ�ારણથી મ��ઉ�ારકને   જૈન ધમ�મા� ��ીઓ ભીખુિન બની શકતી હતી, પણ વચ��વ પુરુષો ધરાવતા
                                મણે
                                                                            મ��
                                                                               જ
                                                                          નક
                                                                            �મા�
                                                                              જવુ�
        િસ�ા�ત  આ�યો,  ‘�� સ�ય� જગ��મ�યા.’                                નક�મા� જવુ� પડ� છ�. ગુરુજને મ��ની એ એક મયા�દા   હતા.

                                મ�યા.’
                                                                           બતાવી

                                    �યા
                                                                               .
                                    ે
                                                                         પણ

                               આપણ
        બાકી બધુ� િમ�યા છ�. એ એમનો મત. આપણે �યા   � �                    પણ બતાવી. પરંતુ રામાનુýચાય�એ િવ�મ�ગલ માટ�   િહ�દુ, બૌ� અને જૈન ધમ�મા�, મિહલાઓ અને માતાઓ માટલા સાથે

                                    ન
                                      માને
        એક ના��તકવાદ પણ આ�યો, જે પરમા�માને ન માને, ,                 �ા�િતકારી   કદમ   ઉઠ  ુ�              સ�કળાયેલી છ�. મટકા દેવી અને ��ી િસ�ા�તનુ� �તીક છ� અને તેથી તેની પૂý
                                                                     �ા�િતકારી કદમ ઉઠા�ય. કહ� છ� ક� તેઓ એક અટારી પર

                                �માને
                                                                      ે
                                                                             મ��

                                                                  ચડીન

        આ�માને ન માને. જગ�ગુરુ રામાનુýચાય�, એમનો મત               ચડીને ýરýરથી મ�� ઉ�ારણ કરવા લા�યા! એ વાત પેલા   કરવામા� આવે છ�. શ��ો અને અ�ય ઉપકરણોની સાથે, તે િવ�ની �થમ અને
                                                                      ýરýરથી
                                                                                ઉ


                                       મત
                                ય�
                                  એમનો
                                 ,
                                                                        ે
                                                                           �
                                      ૈ
                                િ
                                 િ
                                                                              �
        હતો િવિશ�ટા�ૈત. અ�ૈત તો ખરુ� પરંતુ િવિશ�ટા�ૈત.   માનસ   મહાપુરુષ પાસે પહ�ચી ક� રામાનુજે તો આવુ� કયુ�! તેઓ આવે છ� અને   સૌથી મહ�વપૂણ� શોધોમા�ની એક છ�, જેના �ારા આપણે
                                                                            ી
        બહ� �યારો િસ�ા�ત એમણે આ�યો. આ બધા આચાય�                 કહ� છ� ક� આપે આ શુ� કરી ના�યુ�? મ��ની ગુ�તતાને આપે દેશકાળ-  ભોજન, પાણી અને આગને એક જ�યાએથી
        અ��ત�વની �યવ�થા છ�. આ જગતને દેશકાળ અને   દશ�ન           પા� ýયા િવના મ��નુ� ઉ�ારણ કયુ�? જેમનો યોગ નથી, જેમનો         બીø જ�યાએ લઇ જઈ શકીએ છીએ. તે જ�મ
        પા�ને અનુસાર ઉપકાર કરવા માટ� આ મહાપુરુષો                સમય નથી, જે પા� નથી એ પણ મુ�ત થઈ જશે! આપે મ��નો   માયથોલોø    સાથે, øવનના મહ�વપૂણ� સ��કારો સાથે
        આવે છ�; બાકી ત�વત: બધા એક જ છ�.        મોરા�રબાપુ       દુરુપયોગ કય�! આપને નક�મા� જવુ� પડશે! પરંતુ તેઓ મુ�ક�રાયા,      અને છ�વટ� ��યુ સાથે સ�કળાયેલ છ�. તેને
                                                                                                                                                    �
           ભગવાન જગ�ગુરુ રામાનુýચાય� જે પરંપરાના               ��ય કરવા લા�યા અને કહ�વા લા�યા ક� હ�� રાø છ��; આ મ��ો�ારથી      ગભ�, કળશ અથવા લોટો કહ�વામા આવે
        છ�, એ આખી પરંપરાને �ી પરંપરા કહ� છ�; �ી સ��દાય       ý આટલા øવોનુ� િનવા�ણ થઈ ýય તો હ�� નક�મા� જવાનુ� પસ�દ કરીશ.   દેવદ� પટનાયક  છ� અને તે ��ા�ડની જેમ ગોળાકાર હોય છ�.
        કહ� છ�. તેઓ પરમા�માનુ� નારાયણ �વ�પ જે હ�ર છ�, જે   ભગવાન રામાનુýચાય�ને થયુ� ક� એ પરમ મ��ને ગુ�ત ક�મ રાખી શકાય? એને       માતાની ક�ખને ગભા�શય કહ�વામા આવે
                                                                                                                                                     �
                                      �
        પરમ િવ�� છ�, ક�વળ એને જ ક���મા� રાખે છ�; �યા જ તેઓની અન�યતા છ�.   ýહ�ર કરી દેવો ýઈએ; øવોનો ઉ�ાર થઈ ýય. હ�� એકલો જઈશ નક�મા�.   છ� અને આ રીતે ગભ� જ�મ સાથે સ�કળાયેલ
        એમનુ� �ાગ� દિ�ણ ભારતમા�, તાિમલનાડ�મા� થયુ�. એક હýર સ�રમા�   એમણે ખૂબ જ ઉપકારક કામ કયુ�. િવચાય ક� હ�� નક�મા� જઈશ પરંતુ આ મ��ને   છ�. અ�ય શુભ �સ�ગોમા� પણ કળશની ભૂિમકા
                                                                                  ુ�
        તેઓ �ગટ થયા. કહ�વાય છ� ક� તેઓ સવાસો વષ�થી વધારે આ ધરા પર   શા માટ� ડ�બાડવો?                                     મહ�વની  હોય  છ�.  �યારે  કળશને  પાણીથી  ભરી
        િબરાજમાન ર�ા. એમણે બહ� નાની �મરમા� વેદોનુ� અ�યયન કયુ� હતુ�. એમણે   લા�બી øવનયા�ા બાદ ભગવાન રામાનુજનુ� શરીર શા�ત થયુ�. �યારે   �બાના� પાન અને �ીફળ વડ� ઢા�કી દેવાય છ�, �યારે તેને પૂણ�-કળશ
        લ�ન પણ કયા� હતા. તેઓ �હ�થ હતા. તેઓ િવ�ા �ા�ત કરવામા� એટલા   િનવા�ણની વાત આવી �યારે એમણે જગતને બહ� સરળ ઉપદેશ આ�યો.   અથવા પૂણ�-ક��ભ કહ�વામા આવે છ�. આ �વ�પમા� તેને મા��વના �તીક
                    �
                                                                                                                                                    �
                                                                                                                            �
        તેજ�વી હતા ક� તેઓનુ� િચ�તન ગુરુથી પણ આગળ નીકળી જતુ� હતુ�.   જગ�ગુરુ રામાનુýચાય�નો સ�દેશ �ાસ�િગક છ�. એમનુ� ‘�ી ભા�ય’ િવ�િવિદત   તરીક� પૂજવામા આવે છ�. તેનો ઉપયોગ �હ�વેશ અને સ�યનારાયણ પૂý
                                                                                                                     �
        એમની તેજ��વતા અને િવ�ા �હણશ��તનો સવ�� મિહમા ગવાતો ર�ો   છ�. હ�� એમના ઉપદેશનો સાર કહી ર�ો છ��. એમણે ક�ુ�, પરમા�મા કરતા� પણ   દરિમયાન પણ થાય છ�. આ પૂý માટ�, કળશને પાણી અને અનાજથી ભરી
        હતો. િ�િચનાપ�લીમા કાવેરી નદીના તટ પર ભગવાન �ી રંગ�; એ   પરમા�માના વૈ�ણવોનો, પરમા�માના ભ�તોનો, સ�ઘનો �યારેય અનાદર ન   દેવામા આવે છ� અને તેને �બાના� પાન અને �ીફળ વડ� ઢા�કી દેવામા આવે છ�.
                       �
                                                                                                                                                   �
                                                                                                               �
                                                                                          ુ�
        સમયે એક િવિશ�ટ મહાપુરુષ યામુનાચાય�નો મિહમા ચારે બાજુ ફ�લાયેલો   કરવો. એટલે ક� સાધુસ�ગ કરવો. એમણે ક�ુ�, શા��ોન િચ�તન કરવુ�, હ�રનો   �યારે નવોઢા તેના નવા ઘરમા� �વેશ કરે છ�, �યારે અનાજથી ભરેલા કળશને
                                                                                                                                ે
                                                                                                                                            �
        હતો. યામુનાચાય�એ એમને કહ�ણ મોક�યુ� ક� આપ પધારો. દેશ અને કાળને   આ�ય કરવો અને હ�રનામનો િનરંતર જપ કરવો. એમણે ક�ુ�, �ત�રક   ઠ�સ મારીને અનાજને ઘરમા� ફ�લાવ છ� એ શુભ માનવામા આવે છ�. દેવો અને
                              ુ�
        લ�મા� રાખીને એ મહાપુરુષને લા�ય ક� હવે જ�ર રામાનુજની છ�. પરંતુ થયુ�   શ�ુઓથી, કામાિદ ષ��વકારથી સાવધાન રહ�વુ�. ભગવાન રામાનુજે ક�ુ�,   અસુરો �ારા સમુ� મ�થન કયા� પછી �ીરસાગરમા�થી અ�ત એક કળશમા�થી
        એવુ� ક� �યારે તેઓ સ�ત યામુનાચાય� પાસે પહ�ચે છ� એ પૂવ� યામુનાચાય�એ   સાધુની ઉપે�ા ન કરવી, અવ�ા ન કરવી. જેવી રીતે જગ�ગુરુ શ�કરાચાય�એ   જ બહાર આ�યુ� હતુ�.
        પોતાની �ખો બ�ધ કરી દીધી હતી; તેઓ િનવા�ણ પામી ગયા હતા. થોડી   ક�ુ� હતુ� ક� બુ�જનો સાથે િવવાદ ન કરવો. ભગવાન રામાનુજનો સૂર   ભારતમા� દેવીઓનુ� ખૂબ મહ�વ છ�. કાલી એ વનની જ�ગલી દેવી છ�. �યારે
        દૂરી રહી ગઈ! એક ઉદાસી છવાઈ ગઈ. પરંતુ �યારે તેઓ પહ��યા તો   પણ મોટ�ભાગે એ જ ર�ો. અને પછી એ જ વાત જુદા સ�દભ�મા� કહ� છ� ક�   જ�ગલ એક ખેતરમા� ફ�રવાય, �યારે કાલી દેવી ગૌરીમા� ફ�રવાય છ�. એક એવી
                                �
        બધા�મા� øવ આ�યો; બધા� કહ�વા લા�યા, ભગવાન આપને યાદ કરતા હતા.   પરમા�માના જે દાસ છ� એમનુ� સ�માન કરવુ�.   (સ�કલન : નીિતન વડગામા)   (�ન����ાન પાના ન�.20)
                                                                 ખાલી ��બો                                 ‘ બેટા, કોઈ આપદા? ’  ગીગુભાથી રહ�વાયુ� નહીં.  ‘ ના બાપા, કોલેજ જવાનુ�
                                                                                                                                �
                                                                                                           મોડ�� થાય છ�. ’  લિલતના અવાજમા સહ�જ અચકાટ હોય એવો વહ�મ ગયો.
                                                                                                              �મની બહાર નીકળ�લા ગીગુભા સીડી �તયા� અને એમને યાદ આ�યુ�
                                                                                                             ક� સ�તોક� આપેલો સુખડીનો ડ�બો તો આપવાનો જ રહી ગયેલો. દુખતા
                                                                                                                 ગોઠણે એ પાછા સીડી ચ�ા.
                                                                                                                     ‘ અમારા ગામના છ�, શહ�રમા� આવેલા તો મળવા આવી
                                                           લ      િલતના ટ�બલ પર પડ�લી ��ેø ચોપડીયુ�ને તો   લઘુકથા   ગયા. ’  ગીગુભાના ગયા પછી �મમા આવેલા િમ�ો સાથે વાત
                                                                                                                                         �
                                                                  ગીગુભા  અહોભાવથી ýઈ ર�ા. સ�તોક� જ
                                                                  લિલતને આગળ ભણાવવાની øદ કરેલી,                     કરતા� લિલતનો અવાજ સા�ભળીને ગીગુભાના પગ થ�ભી ગયા.
                                                                                                                                  �
                                                          ‘ સ�તોક પોતે ભણેલી નહીં, પણ બાઈ કોઠાસૂઝવાળી તો ખરી        સુખડીનો ડ�બો હાથમા જ રહી ગયો.
                                                          જ. ’  ગીગુભાએ િવચાય. એમને તો ગામડાગામની �ક�લ પૂરી   હ�મલ વૈ�ણવ  સા�જે શહ�રથી આવેલી બસ ગીગુભાને ભાગોળ� ઉતારીને
                                                                        ુ�
                                                          થતા� જ લિલતને ખેતીમા� ભેગો લઇ લેવો હતો.                  વ�ટોળ ઉડાડતી જતી રહી. મેલુ�ઘેલુ� ધોિતયુ� સહ�જ �ચુ� કરી
                                                                      �
                                                            ટ�બલના  ખાના  સાથે રમતો લિલત થોડો અ�વ�થ લાગતો         પાદરના ઓટલે બેઠ�લા ગીગુભાએ સુખડીનો ડ�બો ખો�યો. બે
                                                          હતો, �યારે-�યારે હો�ટ�લની �મના બારણા� તરફ ýઈ લેતો હતો.                        (�ન����ાન પાના ન�.20)
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23