Page 15 - DIVYA BHASKAR 040221

Friday, April 2, 2021 | 15

ે
�
ે
ુ
ે
�
�
ુ
�
�
ુ
�
�
ે
ખશામતના ઘોડ ચડી જનારને ખબર નથી હોતી ક એ શ બોલી ર�ા� છ � øવત ખદાના �થાન બસાડી દ છ, એમને કદાચ એવ બધુ ગમતુ હશ, ક �
ુ
�
�
ે
ુ
ં
પછી શ�આતમા નહી ગ�ય હોય પણ પછી આદત પડી ગઈ હશ? મારા
�
�
ે
�
�
�
ુ
ં
અન એમા એમનો કોઈ �વાથ નહી, પણ નરી �નદ��તા ક કમઅ�લન �દશ�ન હોય છ � પ�પાના મોઢ� પહલીવાર સાભળલ ક, ‘આપણે જ બાવાઓને બગાડીએ
�
�
ુ
�
�
�
�
ે
�
ુ
ે
�
ુ
ે
�
�
છીએ’ અન પછીના વષ� દરિમયાન ડગલ ન પગલે એ સાચ પડતુ ýય છ.
�
�
આપણામાથી કટલાએ નામ પાછો ખચતા રહીએ છીએ. સતન ચાદીના િસહાસન
�
ૈ
ે
મોહમાયા છોડીન વરા�યના પથ જઇ રહલા માણસન આપણે જ ભ��તના
�
ે
ે
�
�
�
ે
�
�
ે
ે
પર બસાડો, સત માટ રશમી ચાદર પાથરો, સતની
�
ે
�
�
�
ે
�
ૂ
ત�વીર મઢાવીન ઘરના મિદરમા મકો. નાની
�
િનદ�ષ ક�યાઓને બાપની સવામા લગાડી
ુ
ે
વ��સન પર ઉપકાર કય�? દો, એમા પછી ભલભલા વરાગીનુ મન
ે
�
ૈ
�
ચળી ýય તો વાક કોનો?
�
ે
સીધાસાદા માણસન ઐયાશી
ે
અન પ��લિસટીનો ચ�કો લાગી
ýય એમા એનો શ દોષ
ુ
�
�
ુ
ે
�
કાઢવો? દર વખત એવ થાય
ે
ે
�
ે
�
કો રોના �િતરોધક વ��સન લઇન અનક લોકોએ સોિશયલ એક ત�વીર ýઈ. આપણા ે જ છ, એમ નથી કહતી,
એક બહ લોકિ�ય અન
�
પરંત ýખમ તો એકસો ટકા
ૂ
ુ
ુ
મી�ડયા પર પોતાની ત�વીર મકી. અમક લોકો એમની મýક
ભલ ઉડાવ, પણ ‘મ રસી લઇ લીધી’ એવ �ફ સિહત ýહર જના નામથી ��ડટો�રયમ રહ છ અન એવ કરનારા�
ુ
�
�
�
ે
ે
ે
�
�
ે
�
ૂ
ુ
ં
�
�
ે
ે
�
કરનારા� લોકોનો ઉ�સાહ મને તો ગ�યો. નાના� હતા �યાર આપણામા�થી જ નહી, મસમોટા � હમશા ભોળા ભ�ત નથી
�
�
ે
ે
મોટાભાગના� લોકો ઈ�જ�શનના નામથી પણ ડરતા હતા. કતલખાન લઇ મદાન ભરાઈ ýય એવા હોતા, શાણા લોકો આમા �
�
ે
�
જવાતા પશ જવી ચીસાચીસ અન ધમપછાડા કરીએ. હાથમા ઇ�જ�શન લઈન ે વ�તાઓમા જમનુ નામ પોતાનો �વાથ જએ છ.
�
�
ુ
ે
�
�
ે
ે
ુ
ે
�
ે
ે
ે
ૈ
�
�
ે
�
�
ઊભલા ડો�ટર એ વખત દિનયાના સૌથી િવકરાળ દ�ય લાગ અન પછી ‘ý લવ પડ� (અફકોસ, નબર �કગમેકરની જમ બાબાø
ે
ુ
ુ
ે
ુ
�
કઈ નહી થાય’ એવ જ�ા� ઉ�ારીન આપણને મજબત પકડી રાખનાર મ�મી વન તો એક જ છ, વ�ડ � એ�ડ માતાø મકસ પણ હોય
ં
�
�
ે
ૂ
ં
�
ે
ુ
�
પણ દ�મન સમી ભાસ. ે નબર વન) એવા કથાકારને છ અન જનામા એવી મોટી
ે
�
ુ
ે
�
ે
�
�
ે
ે
�
પણ પછી મોટી �મર એક ચા�સ મ�યો �યાર કહી શકાય ક મને સોયનો બાવડ સોય મરાવતા ýયા. ટલ�ટ ન હોય એ નાની-નાની
�
�
ુ
�
�
ુ
ુ
ડર નથી લાગતો. એટલુ જ નહી, હ એક જવાબદાર નાગ�રક છ. ખશી એટલા માટ થઇ ખશામત �ારા ખરસીની નøક
�
ં
�
ે
�
�
�
ે
ુ
ે
તો શ કામ ન કહવ? લોકો હોટલથી માડીન હો��પટલમા જઈન ે ક �યાર અનક લોકો પહ�ચવાની પરવીઓ કરે. ઠીક છ,
�
�
ુ
�
ે
�
ે
�
ે
ે
ે
અજબગજબના ચનચાળા કરે, ખ�ર પર સવારી કરે, કતરાન ે ધમના નામ વ��સનનો બધા પોતપોતાનો િબઝનસ જએ, પણ
�
�
ુ
ે
�
ુ
પ�પી કરે, ýકર જવા કપડા� પહર, બધી િ�યાના ફોટા આપણી વાત િવરોધ કરી ર�ા છ, �યાર ે �યારક ખશામતનો એવો મોટો બૉ�બ ફકાય
ે
�
�
ે
�
ે
�
ુ
�
ે
�
ૂ
સોિશયલ મી�ડયા પર મકીને ખશ થાય તો પછી વ��સનશન ભગવાનનુ માણસ ગણાતા આ ક મારા જવા સામા�ય લોકોને કહવાન મન થાય ક �
ુ
ે
જવા, મોટી �મરે મળલા દલભ અવસરની ýહર ઉજવણી વષા પાઠક કથાકાર પોતાનુ અન બીýન �વા��ય બસ, હવ ખમયા કરો.
ુ
ે
�
ે
�
�
�
ુ
ે
ે
ૈ
�
�
ે
ે
�
�
ુ
ુ
�
ે
ુ
કોઈ શ કામ ન કરે? એમા વળી ટીખળી લોકોએ ક� ક � ભગવાનભરોસે છોડવાન બદલ શાિતથી જઈન રસી �યારક વળી ખશામતના ઘોડ� ચડી જનારને ખબર નથી હોતી ક એ
�
�
ે
ૂ
ે
�
‘વ��સન હાથ પર નહી, િપછવાડા પર આપવી ýઈએ, પછી મકાવી દીધી અન બીýઓ માટ દાખલો બસા�ો. બહ સાર ુ � શ બોલી ર�ા છ અન એમા એમનો કોઈ �વાથ નહી, પણ નરી િનદ�ષતા
ુ
ે
�
ે
ં
�
�
�
ે
ં
�
�
�
ુ
ે
જુઓ, કટલા લોકો એ ગો�ડન મોમે�ટ ��લક કરીને લોકો સાથ ે કામ કયુ, પણ પછી ચા પીતા-પીતા �તરાસ આવી ગઈ એવ ુ � ક કમઅ�લનુ �દશન હોય છ. તમ પણ ýય-સાભ�ય હશ ક સાિહ�ય,
�
�
�
�
�
�
�
�
ે
�
�
ુ
�
�
ે
શર કરે છ.’ મને ýક ખાતરી છ ક આવી ત�વીર પણ ઘણા લોકો વા��ય. રામકથા કરનારને સા�ાત રામના �થાન બસાડી દનાર સમાજસવા જવા ��મા કોઈને મડલ અપાય �યાર એવી એકાદી દોઢડાહી
�
ુ
ે
ૅ
ે
ે
�
ે
ે
�
ે
�
ે
�
�
�
�
�
�
ુ
�
ૂ
ૂ
ે
ે
�
ે
�
ે
�
ે
�
િનઃસકોચ, બહ �મથી મકત. દ�રયા�કનારે ક વૉટરપાક�મા કપડા� ઉતારીન ે ભ�તોએ સોિશયલ મી�ડયા પર આ પાવન ત�વીર પો�ટ કરીને લ�ય ક આજે �ય��ત અચક મળ જ કહ ક ફલાણા પાસ જઈન આ મડલ ધ�ય થઇ ગયો.
ે
પાણીમા ધબાકા મારી રહલા કઢ�ગા લોકોના દશન ફસબક પર નથી થતા? એ તો વ��સન ધ�ય થઇ ગઈ. મિહનાઓથી રાતિદવસ, લોહીપાણી એક કરીને તમ જ િવચારો, જના નામ આ મડલ અપાતો હોય, એનુ આનાથી મોટ� બીજ ુ �
�
�
�
�
ુ
�
�
ુ
ે
ે
ે
ે
ે
�
ુ
ુ
�
ે
�
�
�
ે
ે
ે
લોકો ખશીની વહચણી કરે અન ýનારને મનોરંજન મળ. બન પ�ે િનમલ કોરોના વાઇરસ સામ લડી શક એવી વ��સન શોધનારા, એને લોકો સધી કયુ અપમાન હોઈ શક? નમ�દ ક રણિજતરામ ઉપર બઠા-બઠા એવી રાહ ýતા
ે
�
�
�
ે
�
ે
�
ે
ે
આન�દ. પહ�ચાડનારા તમામ લોકોને આ એક વા�યથી કોડીના કરી ના�યા. હશ ક �યાર ફલાણાન મારા નામનો એવોડ� મળ અન અમ ધ�ય થઇ જઈએ?
ે
�
�
ે
ે
ુ
�
�
ે
ુ
�
�
�
�
ે
ે
ુ
�
�
�
ુ
ે
ે
નજરે ચ�ા એવા આ બધા ‘હ ન મારી વ��સન’વાળા ફોટા ýઈન હ � � હવ ખશામત ખદાન પણ �યારી છ, એવ કહવાય છ. પરંત ખદાન પણ બસ, હવ તો કોઈ એવ કહ ક ‘ફલાણાન ઘડીને ભગવાન પણ ધ�ય થઇ ગયા’
ુ
ુ
ે
�
ુ
િનમલ આન�દ લઇ રહી હતી �યા �દયમા આન�દનો મગા ઉભરો આવ એવી આવી ખશામતથી ઉબકા ન આવી ýય? ખદાની ખબર નથી પણ લોકો જન ે એની જ રાહ ýવાની.
ે
�
�
ે
�
ે
ુ
�
�
સપાદકન રોજ કદાચ આઠ-આઠ કલાક વાતા�ઓ વા�ચવી પડ છ �
ે
ે
અન મોટાભાગ તન સારા-નરસાનો થોડો �દાજ હોય છ �
ે
ે
ે
તો પછી થાવા દો...
�
�
ે
ુ
�
બીø તરફ િશવકમાર ýષી પણ બચભાઈના ખાદીના ખોબામા વાતાઓ લખક કોઈ સપાદકને વાતા મોકલે �યાર ત સપાદક ત જ�રી ફરફાર કરી
�
�
ે
ે
ે
�
�
ે
�
ે
�
ે
ુ
મોકલતા, પરંત ત સમય િશવકમાર ýષી િશવકમાર બની ચકલા. ત ે શક ત શરત જ મોકલે છ. એ કબલ ન હોય તો કશો ફર ન કરવા �પ�ટ શરત
�
ૂ
�
�
ે
ૂ
�
બચભાઈન �પ�ટ લખતા ક િશવકમારની લખલી વાતાની સારાઈ-નરસાઈની મકી શક. સપાદકને રોજ કદાચ આઠ-આઠ કલાક વાતા�ઓ વાચવી પડ� છ �
�
�
�
�
ે
�
ૂ
ે
ુ
�
ે
ે
�
�
�
ે
ુ
�
જવાબદારી િશવકમારની જ છ. િદયાલ, ઠકરા દો યા �યાર કરો. મતલબ અન મોટાભાગે તન સારા-નરસાનો થોડો �દાજ હોય છ. વળી, કોઈની
ક બ ત�ન િવપરીત િમýજના ક�થકો સાથ એક પીઢ એ�ડટર અપની આલા વાતાના પાના ઊલટસલટ છપાઈ ýય, કોઈની વાતાનો અમક ચાવી�પ પરા
ુ
ે
ે
�
�
ુ
�
ે
�
�
�
ે
અદાથી તલબ આવતા. ઊડી ýય, કોઈની વાતા બીýના નામ �કટ થઈ ýય. કોઈવાર અનાયાસ,
�
�
ે
�
આ વાત ફરી ઉપાડવાન �યોજન ત ક બ�ીની છબી પાસ એક ટકોરી કોઈવાર સýગવશાત થાય, કોઈવાર નાછટક� કરવુ પડ� નાપાક એ�ડટરે! ત ે
�
ે
ુ
�
ૃ
વગાડીને �કોચની �યાલી ધરવી અન બએક અઠવા�ડયા પહલા� આ કોલમમા � સ��ટનો �ત નથી.
ે
�
ે
�
�
�
ે
લખલી એક કા�પિનક ગજરાતી વાતાલિખકાની એક કા�પિનક અન યસ, સપાદકને બરહમ ક લાપરવાહ ક ઘમડી કાપક�પ
ે
ે
�
ુ
ે
�
�
ુ
�
�
ુ
ુ
�
ફ�રયાદ બાબત ખલાસો કરવો. એ કોલમની ન�ધ કોઈ એક નીલ ે કરવાનો ખ�લો પરવાનો છ તમ કહવાનો હત પણ કતઈ
ે
�
ં
ે
ે
ુ
ુ
�
�ય��તન માટ નહી, પરંત �વયન ‘સજક’ ગણાવતા સમ�ત નહોતો. િદયાલ, તમારી વાતન, તમારા નામન, તમારા
ે
ે
�
ુ
�
�
ુ
ગજરાતી સાિહ�યકારોના આલમને ઉ�શીન હતી. ગગન ચહરાન આટલુ બધ ન ચાહો, બીýન માટ જરાક બાકી
�
ે
ે
�
ે
ે
�
�
�
�
�
મોગલ બાદશાહો ગાદી ઉપર આવતાવત ‘જહાગીર’ રાખો, પોતાને આલમગીર માનવા પહલા બ�ી ક િશવકમાર
�
�
�
ે
�
�
ે
ુ
ક ‘આલમગીર’ જવા િબરદ પોતાની ýત પોતાને અપણ ક તલ ે જવા શ��તશાળી લખક બનો, તથા/અથવા બચભાઈ જવા
ે
ુ
ે
ે
�
ુ
ે
ુ
ુ
�
�
�
ે
ે
�
ે
આ વતીકાલ, માચ 25, 2006ના રોજ, ગજરાતી સાિહ�યના સપર ે કરતા તમ આજે ગજરાતી લખકો કોઈ જને�રક �મ�ક�સો મધ રાય કતસક�પ સપાદક બનો. ૂ �
ુ
ક સાસવહનો કિજયો ક શઠ સાથ બોલાચાલીનો કોઈ બનાવ
�
ે
ે
ે
ે
ુ
�
�
�
�
શાદલ ચ�કાત બ�ીનો અમદાવાદ ખાત �વગવાસ થયો, ત
ે
�
ુ
�
�
જ સમય િશવકમારનો સય તપતો હતો, બ�ી ઉદીયમાન
ે
ે
�
�
�
ે
�
ુ
ે
�
�
િનિમ� અનાયાસ ફરી એક વાર બ�ી, ન ફરી એક વાર સજકો ક ફકત બ લીટીની ગઝલ કાગળમા ઉતારી ‘સજક’ બની ýય હતા �યાર બ�ીએ મધ રાય નામના ‘અમીબા’ની પાચ વાતાઓ
�
�
�
ે
�
ે
ુ
�
ન આલમગીરો ન અમીબા. છ, પોતાની ‘રચના’ ક ‘કિત’ના �ચડ અહોભાવમા એટલુ િવ�મરી બચભાઈન કમાર માટ મોકલેલી અન કતિન�યીએ પાચ પાચ
�
ે
�
�
�
�
�
ે
ે
�
�
�
ુ
�
ે
�
ે
�
�
�
�
ચ�કાત બ�ી હø બ�ી નહોતા બ�યા �યાર ‘કમાર’ માિસકમા વાતા � ýય છ ક કોઈપણ કાય કરવામા ખત ક િશ�ત ક સાવધાની આવ�યક છ � વળતી ટપાલ પાછી મોકલેલી, કદાચ ‘આ વાતા�ઓ સધારીને પણ છાપી
�
�
ુ
ુ
લખતા અન બચભાઈ રાવત એમને બહલાવતા. બચબાબ બ�ીની ýડણી અન સાચ તો ત જ છ ક કોઈપણ રચનાની ર–ચ–ના પોતે જ તનો આન�દ હોય શકાય નહી’ એવા કપાળ કરાઘાત સાથ. એ પહલા� બ�ીએ મધ રાયની લખલી
ુ
ુ
ે
ે
�
�
ુ
ે
ે
�
�
ે
�
ં
ે
�
ે
�
�
�
ે
ે
�
�
તો એ�ડટ કરતા જ પણ લગી પહરીને એક હાથમા મરઘીની ટાગ અન બીý છ; બીજ કોઈ વાચ ક વખાણ ત બીý નબરની વાત છ. � પહલી વાતા તની સામ જ ફાડી નાખલી.
ે
ુ
ે
�
�
�
�
ુ
�
ે
ે
�
ુ
�
�
�
ે
ે
ે
ુ
ુ
હાથમા દશી દા�નો બાટલો લતી બ�ીની ગજરાતી મ�છીમારણની વાતાઓના આ કોલમકારનો હત સપાદકની બરહમ કાપક�પનો બચાવ નહોતો. સૌન ે અમીબા મધ રાયન ખશી હતી ક બ�ી ક બચભાઈ જવી હ�તીઓએ
ે
ુ
�
ુ
�
�
ે
ે
ે
ુ
ૈ
ઝાટકો આપે એવા �તના અનસધાન બ-ચાર પાના છોડીને આપતા, જથી એક અરજ હતી ક ધરતીથી એક મ�ી �ચ ન ચાલતા પોતાની ભાષા, શલી, આટલી પશનથી તની વાતાઓ વાચી. િદયાલ! �ાત:�મરણીય િશવકમાર
ે
�
ે
�
�
ુ
�
�
ે
�
ુ
�
�
�
�
�
સ�પ�સ જળવાઈ રહ. બ�ી કહતા ક ત�ી કોઈકોઈ વાર થોડાક વ�ઝ કાપ ે �વ�પ અન કસબ વગરમા �વીણ બન. અન ત �વીણ બ–ન–વાનો મહડો અન સાય��મરણીય ચ�કાત બ�ીના �મરણમા હ�ડયો �ચોનીચો થાય છ,
ે
�
�
ે
ે
�
�
ે
�
�
ે
�
�
ે
ે
�
ે
ુ
ે
ે
છ�, પણ ઇટસો��! પીવ. લખન �વય સાિ�વક નશો નથી? તો થાવા દો!
�