Page 14 - DIVYA BHASKAR 022621
P. 14

Friday, February 26, 2021   |  14



                    ‘હ�� તો મારા દીકરાના �િવ�યને �યાનમા� લઈને આિથ�ક સલામતી માટ� તમારી સાથ  ે

               લ�ન કરવા તૈયાર થઈ છ��, પણ તમે મારા જેવી િવધવા ��ી સાથ પરણવા શા માટ� તૈયાર થયા?’                                                    લેખકને
                                                                    ે
         કદમોથી પણ િવશેષ થકાવટ હતી ‘મરીઝ’                                                                                                    એકવ�નમા�
                                                                                                                                               �થમ પુરુષ


             મ�િઝલ ઉપરથી પાછી ફરેલી િનગાહમા�                                                                                                વાતા� કહ�વાની

                                                                                                                                                ફાવટ છ�.

                                                                                                                                             એથી વ�તુની
                                                          ખબર છ� ક� તમે યુવાનીના �બરે એક પુરુષને �ેમ કય� હતો. એ િમિહર હતો.                    વા�તિવકતા
                                                          તમારા� લ�ન પણ થયા�. એક દીકરાનો જ�મ થયો. દીકરો બે વષ�નો હતો �યારે
                                                          �યુક�મીયા નામના �લડ ક��સરમા� િમિહરનુ� અવસાન થયુ�. વૈધ�યના� બે વષ�                   �ગે �તીિત
                                                          તમારા માટ� કપરા� સાિબત થયા�. પૈસો એ બધુ� જ નથી પણ પૈસો એ ઘ�ં-બધુ�
                                                          છ�. આ સ�ય તમને સમýઈ ગયુ�. તમે પાછા િપયરમા� આવી ગયા� અને ýબ                              ýગે છ�
                                                          શ� કરી દીધી. હ�� ý�ં છ�� ક� તમારી પાસે મને આપવા માટ� કશુ� જ નથી. �ેમ
                                                          પણ નિહ, કારણ ક� એ તો તમે િમિહરને આપી ચૂ�યા છો. માટ� જ હ�� ��પ�
                                                          લઈને નથી આ�યો. તમારે ક�ઈ પૂછવુ� હોય તો પૂછી શકો છો.’
                                                            �ર�તાના મનમા� િવચારોનો �વાહ ઉમટતો હતો, જે સવાલોના �વ�પે
                                                          બહાર ધસી આ�યો, ‘િશખર મારે તમને ક�ટલાક અગ�યના ��ો પૂછવા છ�.
                                                                                 �
                                                          હ�� તો મારા દીકરાના ભિવ�યને �યાનમા લઈને આિથ�ક સલામતી માટ� તમારી
                                                          સાથે લ�ન કરવા તૈયાર થઇ છ��. પણ તમે મારા જેવી િવધવા ��ી સાથે પરણવા
                                                          શા માટ� તૈયાર થયા છો? એ પણ એવી ��ી સાથે જે �મરમા� તમારા કરતા�
                                                          મોટી હોય અને એક બાળકની મા હોય. ý તમે ઈ�છો તો તમને કોઈ પણ   મ�યમ વગ�ના તાણાવાણા
                                                          કાચી ક��વારી, મારાથી વધારે �પાળી ��ી મળી શક� તેમ છ�.’
                                                            ‘તમારો સવાલ સમø શકાય તેવો છ� પણ મારો જવાબ તમે નિહ સમø
                                                                                               �
                                                                                                      �
                                                          શકો. મારા પ�પાના મોટા� બહ�ન લ�ન પછી છ જ મિહનામા રા��ા હતા.   આલેખતી વાતા��
                                                          એ જમાનાની ��� અનુસાર એમણે આખી િજ�દગી વૈધ�ય સાથે પસાર કરી
                                                                       �
                                                          દીધી. જયારે સાસરીમા રહ�વુ� અશ�ય થઇ પ�ુ� �યારે લીલા ફોઈ અમારા ઘરે
                                                          આવી ગયા�. એમની લાચારી, એમનુ� િનરાધારપ�ં એમના ચહ�રા પર કાયમી   રાક�શ દેસાઈએ છ��લા બે દાયકામા� લખેલી અને �િત��ઠત
                                                           ઉદાસી�પ લીંપાઈ ગયુ� હતુ�. સગા ભાઈના ઘરમા� પણ એ ઓિશયાળા બનીને   Ō¼.  સામિયકોમા� �ગટ થયેલી પ�દર વાતા�ઓનો સ��હ છ� ‘�ાયલ
                                                                 ે
                                                           ø�યા, એ મને આજે પણ યાદ આવે છ�. મ� તમને એક સોિશયલ ફ�કશનમા�   �મ’. �કાશન પા��નુ� છ�. દિ�ણ ગુજરાત યુિનવિસ�ટીમા�
                                                               �
                                                            ýયા�. તમારી �ખોમા� મને એ જ ઉદાસી ýવા મળી, જે મારા ફોઈની   ��ેøના �ોફ�સર અને િવભાગના અ�ય� �ો.દેસાઈ િવવેચક, અનુવાદક
                                                                              ે
                                                            �ખોમા� હતી. મ� તમારા િવશ તપાસ કરી. બધુ� જ ýણી લીધુ� એ પછી હ��   અને સ�પાદક તરીક� �િત��ઠત છ�. એમના� ��ેø પુ�તકો પણ આવકાર પા�યા  �
                                                                                                                                                   �
                                                            આ િનણ�ય પર આ�યો છ��.’                          છ�. એ ગુજરાતી સાિહ�યની પરંપરાથી અવગત છ�. �ા�તાિવકમા લખ છ�:
                                                                                                                                                      ે
                                                              ‘આનો અથ� તો એ થયો ક� તમે દયા ભાવથી મારી સાથે લ�ન કરશો.’   ‘øવનલિ�તા અને �યોગશીલતાના ચુ�બકીય �ુવો વ�ે િવ�તરેલી-િવ�તરતી
                                                            �ર�તાના અવાજમા આ�મગૌરવ સળવળી ઊ�ુ�.             ગુજરાતી ટ��કી વાતા�એ વારસા�પ આજના લેખકને ખા�સી �વ�પગત સગવડો
                                                                                                                              ે
                                                                       �
                                                             િશખરે જવાબમા પોતાનુ� હ�યુ� ખોલી ના�યુ�, ‘ý મા� દયાભાવ હોત તો   કરી આપી છ�.’
                                                                       �
                                                          હ�� લ�ન ન જ કરુ�. તમને મારી ઓ�ફસમા� સારા પગારની નોકરી આપી દ�.   આ સ��હમા રચનારીિતના �યોગો છ� તેમ મ�યમવગ�ના પ�રવારોના
                                                                                                                     �
                                                             ુ�
                                                                          �
                                                          સાચ કહ�� તો તમે દેખાવમા અ�ય�ત ખુબસુરત છો. ý ચહ�રા પરથી ઉદાસીનુ�   સ�યોના �તરસ�બ�ધોની ઝીણી સૂઝ સમજ છ�. જેના નામ પરથી સ��હનુ� નામ
                                                          આવરણ ખ�ખેરી નાખો તો આજે પણ તમારી સામે કોલેજમા� ભણતી સવ��ે�ઠ   આ�યુ� છ� તે વાતા ‘�ાયલ �મ’ પિતની નજરે પ�ની સાથેના સ�બ�ધોની ઝા�ખી
                                                                                                                      �
                                                          સુ�દરી ઝા�ખી પડી ýય. તમે ક�ુ�ને ક� મને આપવા માટ� તમારી પાસે કશુ� જ   કરાવે છ�. તૈયાર કપડા�ની મોટી દુકાનમા� પસ�દ કરેલા કપડા� પહ�રીને ચકાસી
                                                                                                                                           �
                                                          નથી. તમે ખોટ�� ક�ુ�, તમારી પાસે મને આપવા માટ� સ�દય�થી છલકાતો આ   ýવા માટ� લાકડાની એક ક�િબન હોય છ�. �દર પૂરા
                                                       તસવીર �તીકા�મક છ�  ધીમે-ધીમે થઇ જશે. મને મારામા રહ�લી �ેમ આપવાની અને �ેમ પામવાની   સાિહ�ય   ýડ પસ�દ કરવા જેટલો સમય ýઈએ એથી
                                                          સાડાપા�ચ ફીટના િપ�ડમા� સચવાયેલો ખýનો છ�. રહી વાત �ેમની. તો એ પણ
                                                                                                                           કદનો આયનો હોય છ�. �ણ ચાર ýડમા�થી એક
                                                                             �
                                                          શ��તમા� સ�પૂણ� િવ�ાસ છ�.’
                                                                                                                              સહ�જ વધારે િમિનટ લઈને િનિખલ જુદી જુદી
                                                            િશખરનો જવાબ સા�ભળીને �ર�તાના મનમા� ઘુમરાતા ��ો િવરમી
                                                                                                                               એને વધુ અનુ�પ આવશે.
                                                          ગયા. એના કાનમા� ફરી એકવાર શરણાઈના મ�ગલ સૂરો ગુ�જવા લા�યા.   િવશેષ    ýડ પહ�રીને ન�ી કરવા માગે છ� ક� કઈ ýડ
                                                          થોડા િદવસોમા� જ લ�ન સ�પ�ન થઇ ગયા�. �ર�તા પરણીને િવશાળ બ�ગલાની          વ�ે  વ�ે  પ�ની  અવિન  સાથેના
                                                                                              �
                                                          અિધ�ઠા�ી બની ગઈ. એના� મ�મી-પ�પા મ�યમ વગ�ના� હતા. તેમની છાતી   રઘુવીર ચૌધરી  સ�બ�ધોની  ઝા�ખી  થતી  રહ�  છ�.  પ�નીને
                                                                                                                             છ�ટાછ�ડા આપવા સુધીના તરંગો પણ િનિખલ
          ȫ¡    �તા શાહ આજે ભારે મૂ�ઝવણભરી પ�ર��થિતમા� મુકાઈ ગઈ  પરથી દીકરીની િચ�તાનો પહાડ દૂર થઇ ગયો.                      અનુભવે છ�. િપયર માટ� વધુ પડતી ખ�ચાતી,
                હતી. આજે એ િશખર નામના યુવાન સાથે લ�ન િવષયક
                                                            િશખરના ઘરમા� બધી વાતનુ� સુખ હતુ�. એકલા સાસુમા øવતા હતા.
                                                                                       �
                િમ�ટ�ગ કરવા માટ� જવાની હતી. સામા�ય રીતે આ ઘટના કોઈ   િશખરના પ�પા અને લીલા ફોઈ થોડા� વષ� પહ�લા બે વષ�ના �તરમા� ગુજરી   િનિખલના  મહ�માનની  પરવા  ન  કરતી,  કોઈક
        પણ યુવતી માટ� રોમા�ચની દોરી પર સપના�ઓના આસોપાલવ બા�ધીને આવતી   ગયા� હતા. િશખર �ર�તાને એટલુ� બધુ� ચાહતો હતો ક� �ર�તા બહ� થોડા   રુ�તમની વધુ કાળø લેતી અવિન તેને �યારેક નથી સમýતી. જુદા જુદા
                                                                �
                                          �
        હોય છ�, પણ �ર�તાના મનમા� ન તો રોમા�ચ હતો, ન હતા સપના�. એના માટ�   મિહનાઓમા� જ એના �થમ સ�સારને ભૂલી ગઈ. એનો દીકરો ક�તવ પણ   રંગના� પે�ટ-શટ� ઉતારીને રંગો ýતો િનિખલ અનુભવે છ�: ‘આમ બધુ� જ
        સૌથી મોટો ખચકાટ એ વાતનો હતો ક� એ પોતે યુવાન િવધવા હતી   િશખરને જ પ�પા માનવા લા�યો હતો. િશખરને પણ ક�તવ સાથે   સરખુ� ને આમ બધુ� જ જુદુ�.’
        અને એક બાળકની મા હતી. �યારે િશખર ક��વારો હતો અને          લાગણીનુ� એવુ� ýડાણ થઇ ગયુ� હતુ� ક� એકવાર એણે જ સામેથી   ક�િબનની બહાર ધસારો છ�, ટક ટક થયા કરે છ�. છ�વટ� િનિખલ જે �ાઉન
        એનાથી �ણ વષ� નાનો હતો. �ર�તાનુ� િદલ ઇ�છતુ� હતુ� ક�         કહી દીધુ�, ‘�ર�તા, આ જમાનો વન ચાઈ�ડ ફ�મેલીનો છ�.   પે�ટને ઓફવાઈટ શટ� પસ�દ કરે છ�, એ અવિનને પહ�લીવાર મળતી વખતે
        િશખર લ�ન માટ� હા પાડ�, પણ એનુ� મન કહ�તુ� હતુ� ક�   રણમા�    હ�� ધારુ� તો તારી ક�ખેથી મારો �શ પેદા કરી શક�� છ��. પણ   ધારણ કરેલા રંગો છ�. રંગોના જુદા જુદા શેડમા�થી �થમ મુલાકાતના રંગો પર
        િશખર હા નિહ પાડ�.                                            મારી એવી ઇ�છા નથી. ક�તવ તારો અને મારો સિહયારો   એના હાથની પકડ મજબૂત બને છ�. થોડીક �ણોમા� િનિખલના દા�પ�યøવનનુ�
          િશખર પાસે પોતાની માિલકીનો આલીશાન બ�ગલો   ખી�યુ� ગુલાબ      દીકરો બની રહ�શે.’                     સરવૈયુ�, જમા પાસા સાથે રજૂ કરવાની કલા�મકતા સુ� વાચકો માણી શકશે.
                                                                                                                         �
        હતો પણ �ર�તાને મળવા માટ� એણે અમદાવાદની એક                      દુઃખના  િદવસોને  કીડીના  પગ  હોય  છ�.  સુખનો   સ��હની �થમ વાતા ‘ઉધના-મગદ�લા રોડ’ મમ��પશી� છ�. યુવાન �ોફ�સર
        �િત��ઠત કોફી ક�ફ� પર પસ�દગી ઉતારી હતી. ઘડીયાળના   ડૉ. શરદ ઠાકર  સમય સુપરસોિનક િવમાનની ગિતએ ઊડ� છ�. �ખના   િપતા યુિનવિસ�ટીથી ઘરે આવી નાનકડી દીકરી ગુ�ી સાથે ચાલવા નીકળ� છ�.
                                                                                                                 �
        કા�ટ� બ�ને પહ�ચી ગયા�. િશખરે શ�આત કરી, ‘શુ� પીશો?’          પલકારામા� પ�દર વષ� વીતી ગયા�. ક�તવ હવે કોલેજમા� ભણતો   એ પહ�લા ઘરે આવતા િપતા સાથેનુ� �નેહભયુ� વત�ન øવ�ત લાગે. ભીડવાળા
        આટલુ� કહીને તેણે મેનુ કાડ� �ર�તાની િદશામા સરકા�યુ�.       હતો. સાસુમા પથારીવશ હતા. િશખર મોટાભાગે િબઝનેસ   ર�તે ચાલતા બાળકીની કાળø લેવાતી રહ� છ�. ગલીની ધૂળમા ચીપકી ગયેલો
                                                                                                                  �
                                                                                                                                               �
                                   �
          �ર�તાએ મેનુ વા��યા વગર જ કહી દીધુ�, ‘તમે જે પીવડાવશો   ટ�સ� માટ� ઉડા-ઊડ કરતો રહ�તો હતો. ઓ�ફસનુ� કામ �ર�તા   ચળકતો કાગળ પકડવા મથતી ગુ�ીને વારવાનો �ય�ન અને �તે ગુ�ી
        તે.’                                                સ�ભાળતી હતી. િજ�દગી એક િનિ�ત રફતારમા� દોડી રહી હતી. અચાનક   કપાઈ ગયેલા ઝાડની ખરબચડી સપાટીને એની નાનકડી કોમળ હથેળીઓથી
          િશખર સહ�જ હ�યો, ‘તમારો આ િનણ�ય મા� અ�યારના પૂરતો જ છ� ક�   એ રફતારમા� એક અણધાય� �ેક આવી ગયો.     પસવારતી ઊભી રહ� છ�.
        આખી િજ�દગી માટ�? øવનભર હ�� જે આપુ� તે �વીકારી લેશો? સ�સારના સમુ�-  િશખર એક રા� ભોજન કરીને પથારીમા� પ�ો તે પછી બીý િદવસની   �ણ �� કપાઈ ગયા� એ પહ�લા ગુ�ીને બતાવેલા. �ણનુ� ગિણત ગુ�ી હø
                                                                                                                               �
                                                                      ે
                                                                                                                                         �
                                                                          ે
        મ�થનમા�થી અ�ત પણ નીકળશે અને િવષ પણ.’              સવારે ઊ�ો જ નહીં. રા� �ઘમા� જ મૅસીવ હાટ�-એટ�ક આ�યો અને મા�   શીખી નથી, તેથી એ આ ઝાડ છ�, આ ઝાડ છ�, આ ઝાડ છ� એમ બોલીને જવાબ
          �ર�તાએ આ�ય� પામીને ક�ુ�, ‘તમે તો એવી રીતે પૂછી ર�ા છો ýણે   આડ�ીસ વષ�ના િશખરને ઉપાડી ગયો. �ર�તાને તો સવારે આ વાતની ખબર   આપે છ�. એ કપાઈ ગયા� છ�, રોડ સરસી સપાટીએ એમની છાલન ગુ�ી �પશ�
                                                                                                                                                  ે
        આપણો સ�બ�ધ ન�ી થઇ ગયો હોય! મને તો એમ હતુ� ક� તમે લા�બુ લચક   પડી. �વજનો દોડી આ�યા. �તદેહના �િતમ સ��કાર કરવામા� આ�યા. બધાએ   છ�. આ સ�બ�ધ લેખક� બોલકા થયા િવના સૂચ�યો છ�. �ક�િત સાથેની િનસબતને
                                                                                                                                                     ે
        ��પ� લઈને બેઠા હશો.’                              ભા�ગી પડ�લી �ર�તાને સિધયારો આપીને સાચવી લીધી. પણ સૌથી ખરાબ   કારણે આ વાતા કાનø પટ�લ અને રમેશ ર.દવેને આવકાય� લાગી હશ.
                                                                                                                     �
          િશખર પહ�લી વખત ગ�ભીરતા ધારણ કરીને બોલવા લા�યો, ‘�ર�તા,   હાલત તો િશખરના� વયો�� માતુ�ીની હતી.  એનો િવલાપ ýઈ ન શકાય   ‘િમકી માઉસ’ ધનવ�તરાય અને ગોરીબેનના પ�રવારમા� થોડા િદવસથી
                              ે
        હ�� તમને મળતા પહ�લા તમારા િવશ લગભગ બધુ� જ ýણી ચૂ�યો છ��. મને                   (�ન����ાન પાના ન�.19)                             (�ન����ાન પાના ન�.19)
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19