Page 13 - DIVYA BHASKAR 011422

Friday, January 14, 2022 | 13

સમય આપે એ

ે
સબધો અન સમય, આ બ વ�તુ �યારેય ટકન
�
�
�
ે
�
ે
ે
�
ફોર �ા�ટડ ન લવી કારણ ક, આ બન બાબતો
�
ે
�
જટલી મહ�વની આપણા માટ હોય એટલી જ
ં
મહ�વની � સામેની �ય��ત માટ નહી હોય તો નવરા નથી હોતા
�
ે
ે
ં
લાગણીન બલ�સ જળવાઈ નહી શક �
�
ુ
�
ે
ે
ે
આસામ ખાત કામા�યામા આવેલ શ��તપી� �યા� માતા કામા�યાદવી િબરાજ છ �
ે
બ�� �તપ અન
ૂ
િહદ શ��તપી�ની
ુ
�
કથાઓમા સમાનતા!
�

તસવીર ूતીકાत्મક છે િહદ અન બ�� ધમ�મા દરક પિવ� �થળનો સ�બધ
ે
�
ુ
ે
�
�
ે
ે
ે
કોઇ ન કોઇ પિવ� �ય��ત સાથ �ડાયલો છ. આ
�
�
ુ
વાતનો ��લખ આપણા પરાણોમા અને િવ��રમા �
ે
�
�વા મળ છ �
�
ે
ે
ે
ે
ૂ
�
�
‘શ � ુ કરે છ? ફોન કમ નથી ઉપાડતા ?’ એક �ય��ત બીýન પછ � પાસ કરવા જવા બીý ઘણા કામો છ, એટલે આપણી સાથ વીતાવવાનો સમય � �ો અન િહદઓમા એક મા�યતા છ ક કોઇ જમીનને કોઇ પિવ�
ે
�
�
ે
�
�
�
ુ
એને માટ ‘�યાર કઈ ન હોય’ �યારની પસદગી છ. આપણે કોઈની િજદગીમા
�
�
�
�
�
છ... ‘મારી પાસ એક કલાક �ી હતો, એટલે મને લા�ય ક,
ે
�
ુ
�
ે
ે
ે
ે
ે
�
ે
�
�
તાર �યા આવીને ચા પી�!’ પણ એ જ �ય��ત �યાર સામ ફોન સક�ડ, થડ ક ફોથ� ઓ�શન બનવ ક નહી, એનો િનણ�ય આપણો હોઈ શક. બૌ �ય��ત સાથ ýડી દવામા� આવ �યાર એ જમીન પણ પિવ� થઇ
ં
�
ે
ુ
�
ે
�
�
ુ
કરે છ �યાર એમની પાસ સમય નથી હોતો... આપણે એવ માની લઈએ છીએ અહકાર ક ઈગોને વ� લા�યા વગર ý આપણે એ �ય��ત (િ�યજન, િમ� ýય છ. પહલા આ મા�યતાન બૌ� વણન ýઇએ.
�
�
�
�
ે
ે
ે
�
�
�
�
ુ
�
ુ
ુ
ક, આપણે માટ ý આપણા િમ�, િ�યજનનુ મહ�વ આપણા� કામ કરતા � ક �વજન) માટ સતત ઉપલ�ધ રહવ હોય તો એમા કશ ખોટ� નથી, પરંત એ કહવાય છ ક ગૌતમ બ�ના િનવાણ પછી તમના �િતમસ�કાર
�
�
�
ુ
�
�
�
�
�
�
�
�
ે
�
ુ
�
�
ે
ે
ે
ે
ે
વધાર છ� તો એમના માટ પણ આપ�ં �થાન એ જ હશ, �યાર એવ નથી થત � ુ પછી સામ એવી અપ�ા રાખવાનો આપણને હ� નથી એ યાદ રાખવ જ�રી કશીનગરમા� થયા. ત પછી તમના અ��થ એમના શા�ય સમહન આપવાના
ુ
ુ
�
�
ે
�
�
ે
ે
ૂ
�
�
ે
�
�
�
ુ
ે
ે
ુ
�
ે
ુ
�
ે
�
ે
�
�
�યાર આપણને ‘ખોટ�’ લાગ છ, દઃખ થાય છ અથવા એથી આગળ વધીને છ. ý આપણને એવ લાગત હોય ક, આપણે જટલો સમય આપીએ એટલો હતા, પણ એ સ�પાય ત પહલા જ ગગાના મદાની ��ોના સાત રાýઓએ
�
�
ે
�યારક અપમાનની લાગણી થાય છ. મોટાભાગના લોકો પોતાની અન આપણને ýઈએ �યાર આપણને સમય મળવો ýઈએ તો િમ� ક � કશીનગર પર હમલો કય� અન એ અ��થઓ પર પોતાનો દાવો કય�. એમણે
ે
ે
ે
�
�
ે
ે
ે
ુ
�
�
સગવડ અન ક�ફટ� �માણ આપણને સમય આપતા હોય છ, પરંત ુ િ�યજનની પસદગી કરતી વખત આ વાત યાદ રાખવી જ�રી છ, શહરને ઘરી લીધ અન ય�ની ચતવણી આપી.
ે
ે
�
ુ
�
ે
�
ે
�
એમની અપ�ા એવી હોય છ ક એ �ી હોય �યાર તમ એમને પછીથી ફ�રયાદ કરવાનો બહ અથ રહતો નથી. �ત �ોણ નામના ઋિષએ બ�ના અ��થઓના લગભગ આઠ જટલા ભાગ
ે
ુ
ે
ે
�
�
ે
�
ે
ે
ૂ
�
�
ે
�
ે
માટ અવલબલ હોવા ýઈએ. એમને માટ એમનુ કામ, એકબીýન ે આપણે બધા એક �ય�ત સમયમા �વશી ચ�યા છીએ. પા�ા અન એ આ�મણકારી રાýઓને આપી દીધા. રાý એ અ��થઓન ે
�
ૈ
ે
�
�
�
�
�
ે
એમનો સમય અન એમની �ાયો�રટી અગ�યના છ, પરંત ુ પસા અન સગવડ આપણા સૌની જ��રયાત છ. ખાસ પોતપોતાના રા�યોમા લઇ ગયા અન તન પિવ� ટકરીઓ પર રા�યા.
ે
ે
ે
�
ુ
તમારા� કામ ક તમારી �ાયો�રટી િવશ એમને િવચારવાનો ગમતા રહીએ કરીને, કોરોના પછી શ� થયલી મદીમા સૌ મહનત કરે છ � �તપોની ઉ�પિત �યાથી જ થઇ. �તપ એવ પિવ� �થળ છ, �યા બ�ના
ે
�
ે
�
�
�
�
�
ૂ
ૂ
ુ
�
�
ુ
ુ
�
�
�
ુ
�
�
પણ સમય નથી. એક િમ� ક િ�યજન માટ જત કરવામાય ન કદાચ, સૌ �ય�ત પણ હોય જ... પરંત, એ એની સાથ ે કોઇ અવશષ રાખવામા આ�યા છ. સ�ાટ અશોક બ�ના લગભગ 200
�
�
ે
ે
ે
ે
ે
ે
�
ુ
�
�
�
ુ
ે
�
વાધો નથી, પરંતુ આપણે આપણો સમય કવી રીત મનજ કાજલ ઓઝા વ� ý કોઈ આપણને સમય આપે છ તો એનો અથ એ નથી વષ પછી રાજ કયુ. એમણે બ�ના અવશષોની પન: શોધખોળ કરી અન તન ે
�
ે
ૈ
ુ
�
ૂ
ે
�
�
ે
કરીએ છીએ એનુ આવા લોકોને મ�ય પણ નથી હોત. આ ક, સામની �ય��ત (િમ�, િ�યજન, �વજન ક સગા) નવરા 84,000 ભાગોમા વહ�યા. ત પછી એ અવશષોન સમ� ઉપમહા�ીપ,
�
ે
�
�
�
ે
�
ુ
ે
ે
�
�
ે
એ જ િમ�ો હોય છ ક, જમની સાથ આપણે કલાકો વીતાવતા છ, એની પાસ કરવાનુ કોઈ કામ નથી... એનો અથ એ છ ક, દિ�ણ પવ એિશયા અન એટલે સધી દિનયાભરમા �
�
ે
�
�
�
�
ૂ
ુ
હતા, એમના સખ-દઃખમા સાથ ઊભા ર�ા હતા. આ એ જ સામની �ય��ત માટ આપણે હø સધી મહ�વની �ય��ત છીએ! લઇ જવામા આ�યા. આમ, આજેય દિનયાના
�
ે
�
ે
ુ
ુ
�
ુ
ુ
ુ
ે
�
ે
ે
ે
�
�
ે
�
�
ે
િમ�ો છ જમની સાથ આપણે બ-�ણ દાયકાનો સબધ હોય, અન ે આપણને જ લોકો સમય આપે છ એ દરેક વખત કોઈ ગરજ, િવિવધ ભાગોમા આપણને બ�ના અવશષો
�
અચાનક એમણે �પીડ પકડી હોય. કટલાક લોકોને એવ સમýત જ નથી ક, જ��રયાત ક આપણી મહ�ા, �િત�ઠા ક સપિતને કારણે આપે છ એવ ુ � માયથોલોø ýવા મળ છ.
ુ
�
�
�
�
�
�
�
�
ુ
�
ે
�
ે
�
�
ૂ
ુ
િમ�તાનો અથ બીýના સખમા સખી થવાનો, એની સફળતામા આન�દ માનવાની ભલ �યારય ન કરવી કારણ ક, જમ આપણે આટલા વષ�મા � થરવાદ બૌ� ધમના મહાન દશનશા��ી
�
�
�
ે
ુ
�
�
ે
પામવાનો પણ હોઈ શક. આગળ વ�યા, પસા કમાયા, �િત�ઠા અન પદ પા�યા એવી જ રીત સામેની દવદ� પટનાયક ‘બ�ઘોષ’ ય�ના લગભગ એક હýર
ે
�
ુ
ુ
ૈ
ે
ે
�
ે
ે
આપણે �યાર આવા લોકોને દર થતા ýઈએ �યાર આપણને લાગ ક, �ય��ત પણ પોતાની િજદગીમા, પોતાની રીત આગળ વધી જ હોય છ. વષ પછી થયા હતા. કોઇ િવહારન મહ�વ
ૂ
ે
ુ
�
�
�
�
�
�
ે
�
ુ
�
�
ૂ
�
ે
�
ે
ે
�
�
�
એમની સાથનો આપણો સબધ �યાક તટી ર�ો છ, �યાક ઘસાઈ ર�ો છ અન ે �કલમાથી ક કોલેજમાથી સાથ છટા પડ�લા બ જણા પોતપોતાની રીત, પોતાની અન તન �ભ�વ એ બાબત પર આધા�રત છ �
ે
�
�
ુ
ે
�
�
�
�
ે
�
ે
ે
�
�
ે
�
ૂ
આપણે આપણા તરફથી પરા �યાસ કયા હોય એ સબધન સાચવવાના, તટતો સફળતાના ર�ત નીક�યા જ હોય છ, તમ છતા ý કોઈ �ય��ત પોતાની બધી ક એમની પાસ કટલા અવશષ છ. આ િવચાર
�
�
ે
ૂ
અટકાવવાના ક છટતો રોકવાના, પરંત જમ દરેક �ય��તની પોતપોતાની જ �ાયો�રટીને બાજએ મકીને આપણને સમય આપે તો એનુ મ�ય કરવુ એ બ�ઘોષના સમયમા લોકિ�ય થયો. બ�ના િવિવધ
�
ુ
ુ
�
ૂ
ુ
�
�
ે
ુ
ૂ
�
�
ે
�
�
�
ે
મયાદા છ એવી રીત સબધોની પણ એક મયાદા ક ગ�રમા હોય છ. આપણાથી આપણી ફરજ છ. � અવશષોની કથાઓ આપણને �યાનમાર, ક�બો�ડયા, લાઓસ, થાઇલ�ડ,
�
�
�
ે
જ થઈ શક એ કરી લીધા પછી પણ ý એ �ય��ત પાસ આપણા માટ સમય આજના સમયમા લોકો પસા આપે છ, દાન કરે છ બીø મદદ પણ કરવા ચીન, ýપાન, અફઘાિન�તાન અન હવ તો અમ�રકામા પણ સાભળવામા �
�
ે
�
ે
�
ે
�
ે
ે
�
�
ૈ
�
�
ન હોય તો એટલુ સમø લવ ýઈએ ક, આપણે એની �ાયો�રટી નથી! એની (અનસધાન પાના ન.19) મળ છ.
�
�
�
ે
ુ
�
ુ
�
�
�
�
લગભગ એવી જ કથા િહદ ધમમા પણ સાભળવા મળ છ. ýક આ કથાન � ુ
�
ુ
�
�
�
�
ે
ુ
�
બ�ની કથાના લગભગ 1000 વષ પછી દ�તાવøકરણ કરવામા આ�યુ. ત ે
�
�
�
ે
‘િવ�ાની ‘ શ�દ કઈ રીત આ�યો? અનસાર, િશવના પ�ની સતીએ પોતાના િપતા દ�ની ઇ�છા િવર� િશવ
ુ
ુ
ે
સાથ લ�ન કયા હતા�.
�
�
ે
�ોિધત દ�ે એક ય�નુ આયોજન કયુ અન િશવøન અપમાન કરવાના
�
�
ુ
ે
�
ૂ
ુ
�
ુ
�
�
ુ
�
ે
સા ય��ટ�ટ (િવ�ાની) શ�દ બહ જનો નથી. આ શ�દ તો ઈ.સ. હતસર તમણે િશવø િસવાય અ�ય સૌન ય�મા આવવાન આમ��ણ આ�ય.
�
ે
ે
�
�
ે
�
સતીએ �યાર સભામા જઇન બન વ� સમાધાન કરાવવાનો �ય�ન કય�,
1833મા અ��ત�વમા આ�યો. એ અગાઉ �ફલોસોફસ હતા,
ે
�
ે
ુ
એ��જિનયસ� હતા, ડો�ટસ� હતા, પણ સાય��ટ�ટ શ�દ કોઈને �યાર દ�ે િશવન વધાર અપમાન કયુ.
�
�
ે
ુ
ે
�
ે
માટ નહોતો વપરાયો. સતીથી પોતાના પિતનુ અપમાન સહન ન થય અન એમણે ય�વદીના
�
�
�
ે
ે
પહલી વાર આ શ�દનો �યોગ ઈ.સ. 1833મા િવિલયમ વવલ નામના અ��નમા પોતાની ýતન હોમી દીધી. સતીના દહનની ýણ થતા િશવøએ
�
�
�
ે
ે
માણસ િ��ટશ એસોિસએશન ફોર ધ એડવા�સમ�ટ ઓફ સાય�સની �ોધે ભરાઇન દ� �ýપિતનુ માથ ઉડાવી દીધુ, પણ �ોધ ઓછો થતા એમણે
ે
ુ
�
ે
�
�
�
ે
�
�
ે
ે
ુ
�
ે
ૂ
�
�
ે
�
�
એક મી�ટગમા કરેલો. તણ મી�ટગમા એવ સચન કયુ ક જવી રીત ે દ�ને ફરી øિવત કયા અન સતીનો દહ લઇ શોક��ત થઇ ફરવા લા�યા.
�
ે
ુ
ે
�
આટ� (કળા)ના ��મા કામ કરનાર માણસ આ�ટ��ટ તરીક� ઋિષ સમø ગયા ક િશવનો શોક દિનયાનો િવનાશ કરશે. એમણે િવ��ન ે
�
�
�
ે
ઓળખાય છ તવી રીત આપણે સૌ, સાય�સના ��મા કામ કરનારા સતીના શરીરના નાના ટકડા કરવાની િવનતી કરી, એવી આશાએ ક સતીનો
�
ે
�
ે
�
સાય��ટ�ટ કહવાવા ýઇએ. (અનસધાન પાના ન.19)
�
�
ુ
�