Page 14 - DIVYA BHASKAR 123121
P. 14
Friday, December 31, 2021 | 14
ે
�વાથ�� �નુ�યો� �ાક�િ�ક ��વો અન અ�ય øવસ���� સાથ અ�યાય કય� ��.
ે
��રણા�ે દુિનયા વારંવાર ��ારા�ા� ગરકાવ થઈ ýય ��
અિન��ના વાઘને હણવો જ ���
રા�યૂએ ભગવાનને �ાથ�ના કરીને ક�ુ� ક�, આવડી મોટી ��વીમા� એ લોકો બે બરોબર ચા�ય, પરંતુ માનવોના �વભાવ મુજબ એમનામા� રહ�લા અિન�ટ
ુ�
�
જ જણ રહ� છ� એનો અથ� નથી. સ�તાન થાય તો તેઓ ��વી માટ� લાભદાયક ત�વોએ માથુ� �ચ�યુ�. એમની સ�ાભૂખ, �વાથ��િ� અને લાલસા વધી.
કામો કરી શક�. બીýને પાડીને પોતે જ આગળ વધવાની �િ� �બળ બનતી ગઈ. અ�ય
ભગવાને એમને પા�ચ સ�તાન આ�યા�. પહ�લી દીકરી તે સૂય�, બીý દીકરો øવસ���ટ તથા �ક�િતના� ત�વો પર આિધપ�ય જમાવવાનુ� શ� થયુ�.
ચ��, પછી પાણી, પવન અને અ��ન નામની �ણ ક�યાઓનો જ�મ થયો. વાતાવરણ ઝેરીલુ� બ�યુ�. માનવો પોતાને ��રથી પણ વધારે શ��તશાળી
પા�ચે-પા�ચ સ�તાનોને અલગ અલગ જવાબદારીઓ સ�પવામા આવી. િવિવધ માનવા લા�યા.
�
શ��ત ધરાવતા� સ�તાનોએ ��જડ ��વીને અ�ય�ત સુ�દર બનાવી દીધી, પરંતુ આથી �ોધે ભરાયેલા ભગવાને માનવોને સý કરવાનો િનણ�ય કય�.
રા�યૂને સ�તોષ નહોતો, કારણ ક� ઝાડપાન, ફળÔલધા�યથી મૂ�યવાન બનેલી એમણે ��વી અને �વગ�ને ýડતી સુવણ� સીડી બ�ધ કરી. આથી માનવોને
��વીનો આન�દ માણી શક� એવી વ�તી નહોતી. એણે ફરી ભગવાનને ��રનુ� માગ�દશ�ન અને આશીવા�દ મળવાનુ� કાયમને માટ� બ�ધ થયુ�. આ
�ાથ�ના કરી :‘મારા� સ�તાનો એમના� કામમા� �ય�ત રહ� છ�. સૂય� અને સ�ýગોમા� ભગવાને ��વી પર મોકલેલી સાત દૈવી ýિતના લોકો
ચ��ને તો સમય જ મળતો નથી. પાણી બધી જ�યાએ છ�ટથી અનાથ અને લાચાર થઈ ગયા. માનવોનો સુવણ�યુગ સમા�ત
જઈ શકતુ� નથી, પવન અને અ��નની પણ મયા�દાઓ છ�, તો થયો. ��વી પર કાળો �ડબા�ગ �ધકાર ફરી વ�યો.
��વી પર રહીને સમ� સ���ટનુ� સ�ચાલન કરી શક� અને એની ���ક� ��રની નારાજગી જેવો આ �ધકાર �યા�થી આ�યો?
સ�પિ�નો લાભ મેળવી શક� એવી �યવ�થા કરો.’ તો કહ� છ� ક� ભગવાને એક િવશાળ �� પહાડની ટોચ પર
ુ�
��રે તે જવાબદારી બે પવ�તોને આપી, પરંતુ તેઓ યો�ય વીનેશ �તાણી �ગા�. એની �ચાઈ અને પહોળાઈ િદવસ-રાત રા�સી રીતે
�
સ�ચાલન કરી શ�યા નહીં. પછી ભગવાને વાઘને સવ�સ�ાધીશ વધતી ગઈ. ��વીની દરેક જ�યા ��ના પડછાયામા ��કાવા
બના�યો. વાઘે એના �વભાવ મુજબ ધાક જમાવવાનુ� શ� કયુ� લાગી. સવ�� �યાપેલા �ધારાને લીધે ઊભા મોલ નાશ પા�યા.
અને તાકાતવાન જ સવ�શ��તમાન બને એવો િનયમ લાગુ પા�ો. લોકો ભૂખે મરવા લા�યા. �ાણીઓએ માણસો પર øવલેણ હ�મલા
એથી ��વી પર ભયાનક અરાજકતા ફ�લાઈ. વાઘ અિન�ટનુ� �તીક શ� કયા�. માનવો ગભરાઈ ગયા, પરંતુ એમણે પોતાની �દર ઊતરી,
લો કસાિહ�યથી મા�ડી �િશ�ટ ક�િતઓમા�, સામા�ય માણસથી મા�ડી બ�યો. �યાર પછી રા�યૂની �ાથ�ના સા�ભળીને ભગવાને �વગ�મા� રહ�તા સાત એના� કારણો તપાસી, ��રની �માયાચના કરવાને બદલે ýતે જ �ધકારનુ�
મહાપુરુષોના સ�દેશામા એક બાબતની સ�મિત છ� ક� માનવે એને
�
િદ�ય પ�રવારને ��વી પર મોક�યા અને એમના માટ� ખાસ �કારના િનયમો
કારણ નાબૂદ કરવાનુ� શ� કયુ�. એમણે �ધકાર ફ�લાવતા મહાકાય ��ને કાપી
મળ�લુ� શા�ત, �વ�થ, �સ�ન øવન પોતાના જ હાથે ડહોળી બના�યા. આ સાત ýિતના પૂવ�ýમા�થી વત�માન ખાસી આિદવાસીઓની નાખવાનો માગ� અપના�યો.
ના�યુ� છ�. આજે એવી જ વાત સમýવતી ભારતના ��ર-પૂવ� િવ�તારના સાત ýિત ઊતરી આવી. ભગવાને એક પવ�ત પર ખૂબ �ચા પિવ� ��નુ� તેઓ સવારથી સા�જ �� પર ક�હાડીથી ઘા મારવા લા�યા, પરંતુ િદવસ
�દેશમા વસતી ખાસી તરીક� ઓળખાતી સાત આિદવાસી ýિતઓમા� �ચિલત િનમા�ણ કયુ�, જે �વગ� અને માનવોની ��વી વ�ે િનસરણી બ�યુ�. એને ‘સુવણ� દરિમયાન કપાયેલુ� �� રાત વ�ે ફરી ઊગી નીકળતુ� હતુ� અને આગલા િદવસ
�
�
લોકવાતા� ýઈએ. એક સમયે ��વી પર કશુ� જ નહોતુ�, �યારે ભગવાને રા�યૂ િનસરણી’ કહ�વામા આવતુ� હતુ�. માનવýિતનો એ ��મ સમય હતો. માનવો જેવુ� જ બની જતુ� હતુ�. માણસો મૂ�ઝાયા ક� હવે શુ� કરવુ�? ��ની ýદુઈ તાકાત
�
નામની ��ી અને બાસા નામના પુરુષનુ� સજ�ન કયુ�. બ�ને પિત-પ�ની તરીક� અને ��વી પર રહ�તા� પશુ-પ�ીઓ વ�ે ખૂબ સ�પ હતો. સામે લડવુ� ક�મ? બધા િચ�તામા બેઠા હતા. �યા એક નાનકડ�� પ�ી આ�યુ�. એણે
�
�
�
ઘણા� વષ� સુખેથી ø�યા. પછી એમને સ�તાનસુખની ��છા ýગી. એ માટ� તેઓ ભગવાને બનાવેલા િનયમોનુ� પાલન કરતા ર�ા �યા સુધી બધુ� (�ન����ાન પાના ન�.19)
