Page 16 - DIVYA BHASKAR 111320_1
P. 16

Friday, November 13, 2020   |  16




               િદવાળીની રંગોળી બની,





                 રંગો પૂરજે મુજ øવનમા�








                                                          એકાદ કલાક બાદ હ�� મારા �ણ-ચાર િમ�ો સાથે �યા�થી પસાર થતો હતો �યારે
                                                                                                                               ુ�
                                                          મýક-મ�તીમા� એક િમ� મને ધ�ો માય� અને હ�� લથડી ગયો. મારો પગ એક   ભણતરન રાજકારણ ને
                                                                         ે
                                                          રંગોળી પર પડી ગયો. યોગાનુયોગ જુઓ, સાહ�બ, જે રંગોળીમા� મારા પગનો
                                                          બૂટ છપાઈ ગયો હતો એ બીý કોઈની નહીં, પણ તલાશની જ રંગોળી હતી.
                                                          તે સમયે આ ઘટના ýનારા દસ-પ�દર �ટ�ડ�ટ� �યા હાજર હતા એટલે મારા   રાજકારણીઓનુ� ભણતર
                                                                                        �
                                                          માટ� ઈનકાર કરવાનો કોઈ સવાલ જ ન ર�ો. તલાશ ખૂબ રડી. હ�� એની પાસે
                                                          જઈને ક�ટલીયે વાર ‘સોરી’ કહી આ�યો, પણ એ માનવા તૈયાર જ ન હતી ક�
                                                          આ એક અક�માત હતો. એના મનમા� મારા માટ� પૂવ��હ બ�ધાઈ ગયો. સર,   �ક� ફરક પ�દા યાર�?
                                                          તમે એને મનાવો ક� એ �પધા�મા� ભાગ લે. હ�� એ િદવસે ઘરમા� જ રહીશ. વચન
                                                          આપુ� છ��.’િ�.ભ�� િવરામને શ�કાનો લાભ આપીને જવા દીધો. તલાશને ક�ુ�
                                                          પણ ખરુ� ક� તે રંગોળી �પધા�મા� નામ ન�ધાવે, પણ તલાશનુ� િદલ ભા�ગી ગયુ�
                                                          હતુ�. એની રંગોળી વગર તે વ��ની �પધા� �ફ�ી બની ગઈ. કોલેજનુ� છ��લુ� વ��   ટાઈટ�સ
                                                          હતુ�. છ મિહના પછી તલાશ અને િવરામ છ�ટા પડી ગયા�. તલાશના િપતાએ   પહ�લા �ેમમા� અન છ��લા ચૂ�ટણી �ચારમા� ક�� પણ ચાલે    (છ�લવાણી)
                                                                                                                      ે
                                                          એના માટ� યો�ય મુરિતયાની શોધ આરંભી દીધી. એને સુપા� øવનસાથી   એક ગામમા� એક પાદરીએ અભણ બાળકોને અ�ર �ાન આપવાનુ� શ�
                                                               �
                                                          મળવામા મુ�ક�લી ન પડી. એ પરણીને ઠરી-ઠામ થઇ ગઈ.    કયુ� જેથી ગામના બાળકોને બેિઝક લખતા વા�ચતા આવડ�. એક છોકરીને
                                                                                                                                                     ુ�
                                                            િવરામ �ે�યુએશન પૂરુ� કયા� પછી એન.આર.આઈ. છોકરી સાથે લ�ન   પોતાનુ� નામ બહ� ગમતુ� એટલે એણે મા� પોતાનુ� નામ લખતા શીખવ હતુ�.
                                                          કરીને અમે�રકા ચા�યો ગયો. વ�� વીતી ગયા. એ પછી �માટ� ફોનનો જમાનો   બે મિહનામા એણે એ શીખી લીધુ� અને ખુશખુશ થઈને ઘરે ગઈ! બીજે વરસે
                                                                                                                   �
                                                          આ�યો. બધે ýવા મળ� છ� એ �માણે િવરામ શાહના �લાસ મે�સનુ� એક   ફરીથી પાદરીએ બે મિહનાની વેક�શન બેચ શ� કરી �યારે ફરી પેલી છોકરી
                                                                                                                                        ુ�
                                                                           �
                                                          વો�સએપ �ૂપ બનાવવામા આ�યુ�. જૂના સહા�યાયીઓના કો�ટ��ટ ન�બસ�   આવી અને ક�ુ�, ‘મારે મારુ� નામ લખતા શીખવ છ�!’ પેલા પાદરીને નવાઈ
                                                          શોધી-શોધીને એ �ૂપમા� એડ કરાયા. પછી જૂના તોફાનો અને કોલેજકાળની   લાગી, ‘નામ લખતા તો તે ગયા વરસે શીખી લીધુ� છ�! હવે શુ� છ�?’ છોકરી
                                                          મોજ-મ�તીઓની ઉýણી શ� થઇ ગઈ. િવરામે ન��યુ� ક� એ �ૂપમા� એક નામ   શરમાઈને બોલી, ‘હવે હ�� પરણી ગૈ. નામ બદલાયુ�ને? તે નવુ� નામ શીખવા માટ�
                                                          તલાશ િ�વેદીનુ� પણ હતુ�. એને આ�ય� એ વાતનુ� થયુ� ક� તલાશ પોતાના   આવી છ��!’
                                                          નામની પાછળ અ�યારે ‘િ�વેદી’ સરનેમ શા માટ� લખતી હતી?! પણ એ   કોયડો પણ છ�. હમણા� િબહાર ઈલે�શન સમયે લાલુ યાદવના પુ� તેજ�વી
                                                                                                                      �
                                                                                                             આપણા� દેશમા એ�યુક�શન હøયે મા� દુ:ખદ જ સમ�યા નથી, પણ રમૂø
                                                       તસવીર �તીકા�મક છ�  િવરામના મેસેજનો કોઈ સીધો �િતભાવ આપતી ન હતી. બ�ને વ�ેનુ� શીત   પર િવરોધીઓએ એની �ડ�ી પર સવાલ ઉછા�યો �યારે એણે કોલેý અને
                                                          તલાશને પૂછવાની િહ�મત કરી શ�યો નહીં. તલાશ પણ �યારેય �ૂપમા�
                                                          યુ� ýણે ક� ચાલ જ હતુ�.
                                                                                                                                      �
                                                                                                           રોજગારના વચન આ�યા�.  આ ગરીબ દેશમા નેતાઓની �ડ�ી ક� ભણતર પર
                                                                    ુ
                                                            િવરામે એક િદવસ �ૂપમા�થી અનુý નામની જૂની �લાસમેટનો ન�બર
                                                                                                           બે-�ણ વરસ અગાઉ માનવ-સ�સાધન મ��ીએ આપણા દેશની એમીન�ટ એટલે
        યોગાનુયોગ જુઓ, સાહ�બ, જે રંગોળીમા� મારા પગનો      શોધી કા�ો. િહ�મત કરીને તેણે અનુýને પસ�નલ મેસેજ કય�. િવરામને ખબર   દર ચૂ�ટણી સમયે સવાલ એ રીતે ટપક� છ� જેમ દર ચોમાસે ગરીબની છત ટપક�!
                                                          હતી ક� અનુý અને તલાશ ગાઢ સહ�લીઓ હતી. િવરામે પૂ�ુ�, ‘મને યાદ
                                                                                                                        �
                                                                                                           ક� ��યાત કોલેýમા આઇ.આઇ.ટી. િદ�લી, જેવી સ��થાઓની સાથોસાથ
        બૂટ છપાઈ ગયો હતો એ બીý કોઈની નહીં, પણ             છ� �યા સુધી તલાશના પિતનુ� નામ િવિપન પ��ા હતુ�. તલાશ એના પિતની   િજયો �રલાય�સ ઇ���ટ�ૂટનુ� નામ પણ ýહ�ર કરી ના�યુ�, પણ �ો�લેમ એ
                                                             �
                                                          સરનેમ શા માટ� લખતી નથી. તને વા�ધો ન હોય તો તુ� એનુ� કારણ મને
                                                                                                           થયો ક� પેલી િજયો ઈ���ટ�ૂટ �યારે ખૂલી જ નહોતી ને મા� કાગળ પર
        તલાશની જ રંગોળી હતી                               જણાવીશ?’અનુýનો મેસેજ આ�યો, ‘તને તલાશની િજ�દગીમા� આવી ગયેલી   જ હતી!
                                                                ે
                                                          ��જેડી િવશ કશી જ ખબર નથી? તલાશનો પિત ઐયાશ હતો. લ�નના બીý          ýક�, �ડ�ી છ� જ અøબ વાત મોટાભાગની
          શ     હ�રની ýણીતી આ�સ� કોલેજમા� રંગોળીની �પધા� યોýઇ હતી.   જ મિહને તલાશને સમýઈ ગયુ� હતુ� ક� એના પિતને ધ�ધાદારી ��ીઓની   �ડ�ીઓ મા� કાગળ પર જ રહી ýય છ� એમ
                                                                                                                              આખેઆખી કોલેજ મા� કાગળ પર જ હોય
                બીý િદવસે �પધા�નુ� પ�રણામ ýહ�ર થવાનુ� હતુ�. ýક�, બધાને
                                                          આદત પડી ગઈ હતી. તલાશ ખૂબ કોિશશ કરી, પણ એને સફળતા ન મળી.
                                                                           ે
                ખબર તો હતી જ ક� �થમ િવજેતા કોણ બનવાનુ� છ�. આખી   પિત બીમાર પ�ો, ડોકટરે �રપો�સ� કરા�યા. એઇ�સનો �રપોટ� પોિઝ�ટવ   તો ખોટ�� શુ� છ�? આટઆટલા ભણેલા બેકારો
        કોલેજમા� તલાશ િ�વેદી કરતા વધારે સારી રંગોળી બનાવતા કોઈને આવડતુ�   આ�યો. એ જ િદવસે તલાશ િપયરમા� પાછી આવી ગઈ. �ણ વ�� પછી એના   �દા�ે બયા�  અને ભણેલા મૂખા�ઓ વસે છ� તોયે હøયે
                                            �
                                                                                                                                       �
        ન હતુ�, પણ �યારે નોટીસ બોડ� પર �પધ�કોના નામની યાદી મૂકાઇ �યારે   પિતનુ� ��યુ થયુ�. તલાશ મામૂલી પગારમા� ખાનગી ક�પનીની નોકરી કરીને   આપણે �યા �ડ�ીઓ અને કોલેýનો બહ�
        બધા�ને �ચકો લા�યો. યાદીમા� �યા�ય તલાશ િ�વેદીનુ� નામ જ ન હતુ�.  �� મા-બાપને સાચવી રહી છ�. પોતાની �યથા-કથા કોઈને જણાવતી નથી.   સ�જય છ�લ   મિહમા  છ�.  મોટાભાગના  લોકો  માટ�
        તલાશની બધી ���ડ� તેને રંગોળી �પધા�મા� ભાગ ન લેવાનુ� કારણ પૂછવા   તુ� પણ કહ�તો નહીં ક� આ વાત મ� તને કહી દીધી છ�.’િવરામ ઘ�ં-બધુ� પૂછવા   �ડ�ી એક ઓવરરેટ�ડ કાગળનો ટ�કડો છ�.
                       ે
                  �
        લાગી. જવાબમા તલાશ જણા�યુ�, ‘મને લાગે છ� ક� હ�� �પધા�મા� ભાગ લ� તે   અને કહ�વા તલસતો હતો, પણ એ શા�ત ર�ો. એક િદવસ એણે �ૂપમા� મેસેજ   આ દેશમા ડબલ એમ.એ. થયેલા લોકો,
                                                                                                                                      �
                                             ે
        કોઈ એક �ય��તને ગમતુ� નથી. તે માણસ કોઈ ને કોઈ બહાન મારી રંગોળી   મૂ�યો, ‘દર વ�� હ�� મારી વાઈફ અને મારી દીકરીને લઈને ડીસે�બરના છ��લા   બ�કના સાદા ફોમ� નથી ભરી શકતા. મોટી
        બગાડી નાખે છ�. એટલે આ વ�� હ�� ભાગ જ નથી લેવાની.’  વીકમા� ઇ��ડયા આવતો હો� છ��, પણ આ વ�� હ�� િદવાળી પર આવવાનો છ��.   એ�યુક�શન દુ:ખદ    મોટી  ���જિનય�રંગની  �ડ�ીવાળાઓ
          વાત ફરતી-ફરતી કોલેજના ટીિચ�ગ �ટાફ અને �તે િ���સપાલ સુધી   મારી તી� ઇ�છા છ� ક� બધા િમ�ોનુ� ગેટ-ટ�-ગેધર ગોઠવીએ. ખચ�ની િચ�તા ન   કારખાનામા  અનુભવી  ફોરમેન  પાસે
                                                                                                                                       �
        પહ�ચી ગઈ. િ�. ભ�� પટાવાળા �ારા મેસેજ મોક�યો અને તલાશને પોતાની   કરતા�, આખા કાય��મ માટ� �પો�સરિશપ હ�� આપુ� છ��, પણ મારી ઇ�છા છ� ક�   સમ�યા જ નથી,   શીખતા ýયા છ�!
                                                                                                                                       �
        ઓ�ફસમા� મળવા માટ� જણા�યુ�. તલાશ હાજર થઇ ગઈ.િ�. ભ�    બધા જ �લાસમેટ� એમા� હાજરી આપે.’                                      પુણે  �ફ�મ  ઇ���ટ�ૂટમા�  ન�બર-1
        સાહ�બે પૂછપરછ શ� કરી, ‘િમસ તલાશ, મને એ �ય��તનુ� નામ        િદવાળીના સાતેક િદવસ પહ�લા ગેટ-ટ�-ગેધરનુ� આયોજન   રમૂø કોયડો પણ છ�  આવેલા  િવજય  અરોરા  જેવા  ભણેલા
                                                                                      �
        જણાવ જે તારી તૈયાર થયેલી રંગોળીને િવખેરી નાખે છ�. આઈ       કરવામા� આ�યુ�. િવરામ શાહ એકલો જ આ�યો હતો. એને               અિભનેતાઓ પોતાની ક�રયરમા� �યા�ય
        િવલ ડીસમીસ ધેટ �ટ�ડ�ટ.’તલાશનો અવાજ મ�દ પડી ગયો,   રણમા�     મળીને બધા� ખુશ થયા�.  તલાશ પણ આવી હતી. �ણ-ચાર   ના પહ�ચી શ�યા અને અભણ ગોિવ�દા ક� ધમ���એ લોકોના� િદલ પર રાજ
                                                                                                                  ુ�
        ‘સર, ý મને પાકી ખાતરી હોત તો મ� પોતે જ એને પાઠ               કલાકની મોજ-મ�તી પછી આભારિવિધનો સમય થયો.   કરી દેખા�! ઉ�ોગપિત ધી�ભાઇ �બાણી ક� �યુિઝક ક�પનીના બાદશાહ સામે
        ભણાવી દીધો હોત, મને મા� શ�કા છ�. એ �ટ�ડ�ટ બીજુ�   ખી�યુ� ગુલાબ  િવરામ શાહ� માઈક હાથમા લીધુ�, ‘ડીઅર ���ડ�, થ��યુ   મોટા મોટા એમબીએની ફોજ નતમ�તક થઇ જતી.
                                                                                      �
                                                                                    �
        કોઈ નથી, પણ િવરામ શાહ છ�.’ િ�. ભ�� ક�ુ�, ‘તમે ýવ             ઓલ. છ�ટા� પડતા� પહ�લા મારે ક�ઈક કહ�વુ� છ�. મારા હસતા  �  સૌરા��ના એક ગામમા� એક ભણેલો માણસ ગામને આધુિનક ક�મ કરવુ�
                                                                                                                ે
        અને િવરામ શાહન મોકલો.’ વીસ િમિનટ પછી િવરામ   ડૉ. શરદ ઠાકર    ચહ�રાની પાછળ છ�પાયેલી એક દુ:ખદ વાત ýહ�ર કરવી   એ િવશ પોતાનો અઘરો �લાન સમýવી ર�ો હતો. ગામડાના ભોળાભાળા
                    ે
        શાહ િ���સપાલની ઓ�ફસમા� ઊભો હતો. િ�. ભ�� એની                 છ�. �ણ મિહના પહ�લા મારી પ�નીનુ� કાર એ��સડ�ટમા�   ખેડ�તોને એમા� ક�ઈ સમýયુ� નહીં એટલે સામી દલીલો કરવા મા��ા. પેલા
                                                                                                                                                    �
                                                                                  �
                                                                                      ે
        ઉલટ-તપાસ લેવાનુ� શ� કયુ�.િવરામે બચાવનામુ� રજૂ કયુ�,        અવસાન થયુ�. તમે ન��યુ� હશ ક� એ િદવસોમા� આપણા   એ�યુક�ટ�ડ માણસથી સહ�વાયુ� નહીં તો એ ભડ�યો, ‘તમને લોકોને ખબર છ�
        ‘સર, તલાશની વાત સાચી છ�, પણ એનો આરોપ ખોટો છ�.’           વો�સએપ �ૂપમા� મારો એક પણ મેસેજ ýવા નહીં મ�યો હોય.   મ� બે બે �ડ�ીઓ લીધી છ�!’ તો એક ખેડ�તે તરત જ ઊભા થઈને ક�ુ�, ‘લે એમા�
          ‘આવુ� ક�વી રીતે બની શક�? વાત સાચી પણ આરોપ ખોટો?’ િ�.  એ આઘાતમા�થી કદાચ હ�� �યારેય બહાર આવી ન શ�યો હોત, ý મને   હ��? મારે �યા�યે બે-બે ખેતર છ�, એમા� બે-બે ગાયુ� છ� અને એમા� પણ �યારે
                                                                                             ે
        ભ�નો અવાજ �ચો થયો.‘હ�� આપને સમýવુ�, સર. આ પહ�લા�ના બ�ને   આપણી જ �લાસમેટ એક કમભાગી �ય��તના� øવન િવશ ýણવા ન મ�યુ�   એક જ વાછરડ�� બે-બે ગાયુને ધાવીને મોટ�� થાય છ�, �યારે સાલુ બહ� ý�ુ� થઈ
        વ�� દરિમયાન યોýયેલી �પધા�મા� તલાશ પણ ભાગ લીધો હતો. એની   હોત. હ�� તલાશ િ�વેદીની વાત કરુ� છ��. એના દુઃખ આગળ મારુ� દુઃખ તો ક�ઈ   ýય છ�! બોલો કા�ઈ હમýય?’ પેલા ભણેલાના ચહ�રાના હાલ એવા જ થયા
                                   ે
                                                                                                                                          �
        રંગોળી ખરેખર �ે�ઠ હતી, પણ બ�ને વાર એ રંગોળી િવખેરાઈ ગઈ એ માટ�   જ નથી. હવે પછી હ�� જે ક�ઈ બોલીશ તે મા� તલાશ માટ� બોલીશ.’  જેવા આપણા� સૌના હાલ તેજ�વી યાદવના િબહારમા િશ�ા, �ડ�ી ક� કોલેý
        હ�� િનિમ� બ�યો હતો. પહ�લી વાર મારા હાથમા રહ�લી નોટબુક છટકી ગઈ   િવરામ શાહ� તલાશની િદશામા ýઇને ક�ુ�, ‘તલાશ ભૂતકાળમા તારી   વધારવા િવશેના વચનો સા�ભળીને  સા�ભળીને થાય છ�!
                                     �
                                                                                                   �
                                                                               �
                                       ે
        અને રંગોળીમા� જઈ પડી. કોઈએ મને ýઈ લીધો હશ. તેણે તલાશ પાસે જઈને   બનાવેલી રંગોળીઓ બગાડી નાખવાનો આરોપ મારા પર મૂકાયો હતો, પણ   ઈ�ટરવલ
        ચાડી Ôંકી દીધી. તલાશ મારી સાથે ઝઘડો કરવા આવી હતી. હ�� ડરી ગયો હતો   તારા øવનની રંગોળી િવધાતાએ બગાડી નાખી છ�. ý તુ� સ�મિત આપે તો એ   �યા�સી લાખ હýર નવા�ં, નવસે ઔર નવા�ં,
        એટલે મ� મારો અપરાધ �વીકાય� જ નહીં.’‘એ પછીના વ�� શુ� થયુ� હતુ�?’ િ�.  રંગોળીને હ�� નવેસરથી સýવવા મા�ગુ� છ��. તારા �લેક એ�ડ �હાઈટ øવનમા� હ��   િબન હરી ભ�યે સકલ સરીખા, તો મનુ�ય અિધક કયુ� ý�ં?    (અખો)
        ભ�� ýણવા મા��યુ�.‘બીý વ�� એટલે ક� લા�ટ યર પણ મારી સાથે કમનસીબ   સ�તરંગો ભરી દઈશ. મને આશા છ� ક� તુ� હા પાડીશ.’તલાશ હા પાડ� તે પહ�લા  �  �ડ�ીના િવરોધમા� આ�ાસન �પે ઘણી માિહતીઓ છ�. જેમ ક�, આઈઝેક
                                                              �
        ઘટના બની ગઈ. એ �પધા�મા� પણ તલાશની રંગોળી બધા� કરતા ઉ�મ હતી.   તો �યા ઉપ��થત તમામ િમ�ોએ ગગનભેદી િચિચયારીઓ પાડીને ખ�ડની   �યૂટન જેવો વૈ�ાિનક મા� ચાર જ ચોપડી ભણેલો, કારણ ક� એની માએ એને
                                                              �
        મ� બરાબર સાવધાની રાખીને એ રંગોળીને િનહાળી લીધી હતી. એ પછી   છતમા િતરાડ પાડી દીધી. (શી��ક પ���ત : ‘ઈ�ક’ પાલનપુરી)                 (�ન����ાન પાના ન�.19)
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21