Page 14 - DIVYA BHASKAR 111320_1
P. 14

Friday, November 13, 2020   |  14




                                                                                                                                                    �
           આપણા માતા-િપતાએ આપણને જે રીતે ���યા�, એમા� � વા��ો હોય તો બાળકને ���રતી વખતે એ વાતોને           ક�માર અને ýણીતા બ�ગાળી અિભને�ી છાયા દેવી ઉપર �ફ�માવામા આ�યુ�
                                                                                                           હતુ�. એ િસવાય ‘અ��નપથ’મા� પણ એમણે લખેલી ક�ટલીક પ���તઓનો
            ����ર કરી શકાય. આપણા બાળપણમા� આપણી સાથ જે ક�� થય�� એ બ� પર���� ક� �ે�� તો ન જ હોય!             ઉપયોગ કરવામા� આ�યો હતો.
                                                                          ��
                                                         ે
             �યા �����, �યા યાદ કર��...                                                                    �ેમકથા િવશ વાત કરતા�. મારા ફાધરના િમ� રઘુવ�શ કપૂર મારી મ�મીને
                                                                                                             બ�ન સાહ�બે લ�યુ� છ�, ‘મને યાદ છ� મારા માતા-િપતા �યારેક એમની
                                                                                                                   ે
                                                                                                           ઓળખતા. એ બધા બરેલીમા િશયાળામા એકવાર રý ગાળવા ભેગા થયા�
                                                                                                                                    �
                                                                                                                             �
                                                                                                           હતા. મારા િપતાના �થમ પ�ની ��યુ પા�યા હતા. ભોજન પછી લાઈટો
                                                                                                              �
                                                                                                                                       �
                                                                                                                                          �
                                                                                                           ઝીણી કરીને મારા િપતા પોતાની કિવતાઓનુ� પઠન કરતા. અનેક લોકો ભેગા
                                                                                                           થતા �યા� મારી મા પણ હતી. મારા િપતા એકદમ શરમાળ, ઓછાબોલા
                                                                                                           અને ન� હતા �યારે મારી મા હતી તેજ�વી અને આખાબોલી. �માણમા�
                                                            દ     શેરાના િદવસે હ�રવ�શરાય બ�નના નામનો ચોક પોલે�ડના   થોડી ડોિમને�ટ�ગ. જેમ પર�પર િવરોધી પ�રબળો એકબીýને આકષ� એમ
                                                                                             �
                                                                                                           મારા માતા-િપતા �ેમમા� પ�ા� અને પર�યા. એમની વ�ે ભા�યે જ કશુ�
                                                                  ‘�ો�લો’ શહ�રમા� ખુ�લો મૂકવામા� આ�યો. �યા વસતા ભારતીય
                                                                  પ�રવારોએ િસટી કાઉ��સલને િવન�તી કરીને બ�ન સાહ�બ માટ�   કોમન હતુ�. બાબુø ડ��ક પર બેસતા અને લખતા. મા સોિશયલ વક� અને
                                                          આ ચોકનુ� નામકરણ કરા�યુ�. બ�ન સાહ�બે પોતાના સોિશયલ મી�ડયા પર   ઘર સ�ભાળતી. મારામા મારા િપતા જેવી ���ડશનલ (��ઢગત) િવચારસરણી
                                                                                                                         �
                                                          લ�યુ�, ‘પોલે�ડમા� એક ચોકને મારા િપતાનુ� નામ આપવામા� આ�યુ�. આનાથી   પણ છ� અને મારી મા જેવી ઓપન મા��ડનેસ (આધુિનક) પણ છ�.ઘણીવાર
                                                          મોટા આશીવા�દ દશેરાના િદવસે મને શુ� મળી શક�! મારા પ�રવાર માટ� આ   આપણે આપણા માતા-િપતાનો િવરોધ કરતા હોઈએ છીએ. એમના િવચારો
                                                          ખૂબ જ ગૌરવની �ણ છ�.’અિમતાભ બ�ન વારંવાર એમના સોિશયલ   આપણને જૂના લાગે, એમની મા�યતાઓ આપણને નકામી લાગે. આપણે
                                                                                                                                                   �
                                                          મી�ડયા ઉપર િપતા િવશ લખતા રહ� છ�. હ�રવ�શરાય બ�ન સાથે   જે સમયમા� જ�મ લીધો છ� એનાથી પચીસ-�ીસ વષ� પહ�લા જ�મેલા
                                                                         ે
                                                          એમના સ�બ�ધો ખૂબ જ આ�મીય અને િનકટના ર�ા હોવા              અને øવેલા માતા-િપતા જે રીતે øવે એ આપણે કદાચ ન
                                                          ýઈએ. એ પોતાના િપતાને ‘બાબુø’ કહ�તા. અિમતાભ                 સમø શકીએ, પરંતુ �યારે �યારે આપણા માતા-િપતાને
                                                          બ�નની ભાષા અને øવન ઉપર એમના િપતાનો �ડો   એકબીýને            જજ કરવાનો �ય�ન કરીએ �યારે એકવાર એમના સમયમા�
                                                          �ભાવ ર�ો છ�. એમણે પોતાના પુ�તક ‘ટ� બી ઓર નોટ                જઈને િવચારવાનો �યાસ કરી ýવો ýઈએ. આજના
                                                          ટ� બી’ મા� ખાિલદ મહો�મદને ક�ુ� છ�, ‘મારી મા �યાલપુર   �મતા� રહીએ  બ�ન સાહ�બ અને આજથી વીસ વષ� પહ�લા�ના બ�ન
                                                          (હવે પા�ક�તાન)ની હતી. એમના િપતા બાર એટ લો                    સાહ�બ વ�ે આસમાન-જમીનનો ફ�ર છ�. આ એ જ
                                                          હતા. ખૂબ જ િલબરલ અને �વત�� િવચાર ધરાવતા   કાજલ ઓઝા વ��      માણસ છ� જેણે સહકલાકારોના સીન કપા�યાનો આ�ેપ
                                                          પ�રવારમા�થી એ િમડલ �લાસ કાય�થ પ�રવારમા� પરણી.              થયો હતો, પરવીન બાબી અને ઝી�નત અમાન સિહત રેખા
                                                          મારા િપતા ભણતા� ભણતા� �ૂશન કરતા. એમને પ�ીસ                સાથે જેમના અફ�રની ચચા� થઈ હતી. એમનુ� એરોગ�સ અને
                                                          �િપયા આખા મિહનાના મળતા. બાળક તરીક� આપણે માટ�            એમના �ય��ત�વ િવશેની અનેક લોકવાયકાઓ વહ�તી રહી. એમણે
                                                          આપણા માતા-િપતા િહરો અને િહરોઈન હોય છ�. હ�� પણ મારા િપતાને   અખબારોનો બિહ�કાર કય� અને હવે એ જ માણસ જયાøના ગેરવત�ન
                                                          મારા આ��ડયલ માનતો. મારી �દર અ�હાબાદનો એક છોકરો કાયમ øવતો   માટ� ન�તાપૂવ�ક માફી માગી શક� છ�! માણસ તરીક� આપણે સતત �ો થતા
                                                                                                                                                �
                                                          ર�ો. હ�� મારુ� એ અ�હાબાદપણા(�યાગરાજ)નુ� મૂળ �યારેય કાઢવા માગતો   હોઈએ છીએ. આપણી �દર કશુ�ક બદલાય છ�. ઘડીભર પહ�લા ડ�બકી મારીને
                                                          પણ નથી.’                                         ઊભા થઈએ, અને બીø ડ�બકી મારીએ એની વ�ે નદીનુ� પાણી પણ બદલાઈ
                                                            ક�ફી આઝમી અને ý�િનસાર અ�તરે �ફ�મોમા� લ�યુ�, પરંતુ બ�ન   ýય છ�, બે �ાસની વ�ે સમય બદલાય છ�. એનો અથ� એ થાય ક� માણસ
                                                                                                                                  ે
                                                          સાહ�બના િપતા હ�રવ�શરાય બ�ને �ફ�મો માટ� ખાસ ન લ�યુ�. એમની એક   તરીક� આપણી ભીતર જે બદલાવ ચાલ છ� એ બદલાવ આપણને બે િદશામા  �
                                                          કિવતા, ‘કોઈ ગાતા મ� સો ýતા...’ને ‘આલાપ’ નામની �ફ�મમા� સ�øવ                     (�ન����ાન પાના ન�.19)
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19