Page 14 - DIVYA BHASKAR 110620

Friday, November 6, 2020 | 14

�
આ Ôલવડીનો ઝારો છ? ઘરેઘરમા �સરી જત હત. � ે ે
�
�
ુ
�
ુ
એ િદવસ પણ એવો જ મýક-મ�તીનો માહોલ ý�યો હતો. બરાબર એ
ે
�
સમય બહારથી એક પદર-સોળ વષની છોકરી ચાલી આવતી દખાઈ. લિલત
ે
�
�પાગને કોણી મારીન ક�, ‘આનુ નામ પાડવાન બાકી છ.’ બધાન ખબર હતી
ુ
�
ે
�
ે
�
�
ુ
�
�
ુ
�
�
ક છોકરીનુ સાચુ નામ માલતી હત. સાત-આઠ િદવસ પહલા� જ માલતીનો
�
�
�
�
ક� સ�કારોનો ભારો છ? ભાડ રાખીન એ લોકો રહતા હતા. અ�યત ગરીબ ��થિત હતી, પણ માલતીન � ુ
પ�રવાર એ પોળમા રહવા માટ આ�યો હતો. ધનુકાકાના મકાનમા એક �મ
�
�
�
�
ે
�
�
�
�
�
�
�
�
�
ુ
ે
ુ
નવ નામકરણ કરવાનુ બાકી હત. �પાગ એકા� બનીને માલતીન નીરખી
ે
ે
ુ
ર�ો. દબળી-પાતળી, સોટી જવી �ચી, કાળી, કોઈ પણ ખણથી સદર ન
ૂ
ુ
�
લાગ તવી માલતીન શ નામ આપવુ? એનામા કઈક સાર કહી શકાય એવ � ુ
�
ુ
ે
ુ
�
ે
ે
�
�
�
�
ુ
�
�
ુ
�
�
ુ
ે
�
તોફાની વી તલા જમાનાનો એક સમય-ટકડો. અમદાવાદની એક પોળ. એક જ પાસ હત. એનુ મ� ગોળાકાર હત પણ આ વાત �યા જ સમા�ત
�
�
ુ
ે
પોળની વ�ોવચ એક ચોકઠ�, એટલે ખ�લી ચોરસ જ�યા.
ં
થઈ જતી હતી. માલતીનો ચહરો �યામ રગનો હતો અન આખા મ� પર
ે
�
�
ુ
�
ુ
�
ે
�
િદવસભર બાળકોન રમવાનુ �થળ અન સમી સાજ યવાનો માટ
ે
ટોળકીમા � મળવાન, હસવાન અન મýક-મ�તી કરવાનુ �થાન. મકાનોના ઓટલાઓ � શીતળાના ડાઘ પથરાયેલા હતા. આવી છોકરીને શ નામ આપવુ? �યા જ
�
ુ
�પાગની નજર માલતીની પાછળ ચા�યા આવતા કશકાકા પર પડી. કશકાકા
�
ે
�
ુ
ુ
�
ુ
�
�
�
�
�
�
ે
�
�
�
�
ુ
હસાહસ ઉપર બહનોની મડળીઓ ýમ. પોળમા રહતા બધાના િહસાબ-�કતાબ રજૂ પોળના જ રહવાસી હતા. રસોઈયાન કામ કરતા હતા. એમના ખભા પર
થાય. સખ-દઃખ વહચાય. સૌથી મોટા અન મોકાના ઓટલા પર ટીનએજ Óલવડી તળવાનો ઝારો રહલો હતો. લાબો પાતળો હાથો, ઉપરના છડા પર
�
�
ુ
ુ
ે
�
�
થઈ પડી. છોકરાઓની મડળી ýમ, આવતી-જતી પોળવાળીઓના નામ આવલો લોખડનો કાળો, વજનદાર ભાગ અન એમા તલ િનતરવા
ે
�
�
ે
�
ે
ે
�
�
�
પાડવામા આવ, દરેકની લા�િણકતા ýઈન એનુ નામકરણ માટ પાડવામા આવલા ગોળ-ગોળ કાણા. �પાગના િદમાગમા �
�
ે
�
�
ે
ે
�
કશકાકાના કરવામા આવ. પછી એની ઉપર રમýના માળ ચણવામા � રણમા � ઝબકારો થયો. એ બોલી ગયો, ‘Óલવડી ઝારો’
ુ
ૂ
ે
�
ુ
ુ
્
ે
્
�
ે
ુ
ે
આવ. આ બધ િનદ�ષ અન િનદ�શ ભાવ ચાલત રહ. � તોફાની ટોળકીમા� હસાહસ થઈ પડી. કવ અ�ભત
�
�
�
ુ
ે
ઝારાન � આજથી પચાસક વષ પહલા ટીવી, ક��યટર ક �માટ � �ી�� ગલાબ નામ? કશકાકાના ઝારાન ý છોકરીના વ��ો પહરાવી
ુ
�
ુ
ે
�
�
ુ
�
�
ૂ
ે
�
�
ે
�
ે
ે
�
ે
ે
ુ
�
�
છોકરીના ફો�સ ન હતા એટલે મનોરંજન મળવવા માટના આવા જ ડૉ. શરદ ઠાકર દવામા� આવ તો એવ જ લાગ ક ýણ માલતી ઊભી છ!
માલતી જવી ઓટલા પાસથી પસાર થઈ એટલે ટોળીમાથી
�
�
નાના નાના ��ોત હતા. આવી જ એક સાજ હતી. ઓટલા
�
ે
�
ે
�
ુ
�
�
ે
�
વ��ો પહરાવી પર તોફાની િમ�ોની ટોળી બઠી હતી. �પાગ, અરિવદ, કોઈ બો�ય, ‘ઝારો જઈ ર�ો છ’. ે ુ �
�
ુ
ે
ે
ે
�
ે
ે
ભાવશ, લિલત, �મø, કાિત અન સરશ છ�લા બ કલાકથી
માલતીએ ગરદનને ઝટકો મારીન ઓટલા તરફ ýય,
�
�
�
�
�
ે
દવામા� આવે આવતા-જતા લોકોની ખી�લી ઉડાવી ર�ા હતા. પચાસ વષના ‘કોને ઝારો કહો છો?’
�
ુ
�
ે
ુ
િદલીપભાઈની રીિલફ રોડ પર મોટી દકાન હતી, પણ એમની બહાર એક છોકરાએ જવાબ આ�યો, ‘તન કોઈ નથી કહત. આ
�
ુ
તો એવ જ નીકળી આવલી �ખો પરથી આ તોફાની ટોળકીએ એમનુ નામ િદલીપ દડકો કશકાકાના હાથમા ઝારો છ. એને ýઈન ક� છ’. માલતીએ પાછળ ýય.
ુ
�
ે
�
�
�
ુ
�
ે
ે
�
�
ુ
�
�
ુ
�
�
ૂ
ુ
પાડી દીધુ હત. એવા જ એક કનુભાઈ કબાડી હતા. એક લાલøભાઈન નામ પછી એ ચપચાપ ઘર તરફ ચાલી ગઈ. પાછળ એની પીઠ ઉપર �ચડ હા�યનો
લાગે ક ýણ ે બટરી પા� હત. એક ભાનબહન ભસ હતા. નવીસવી પરણીને આવલી હસા કોરસ �વિન અથડાયો. બીý િદવસથી તો માલતી માટ ઘરની બહાર નીકળવુ �
�
ે
�
�
�
�
ે
�
ુ
�
�
ુ
ુ
ે
�
�
�
�
�
ુ
હમામાિલની કહવાતી હતી. આ બધા નામ પાડવામા� િસ�હફાળો �પાગનો અઘરુ થઈ પ�. જટલી વાર એ પોળમાથી પસાર થાય એટલી વાર �યાકથી
�
�
�
તસવીર �તીકા�મક છ છ! વખત જ-ત પા�ના ચહરાની એક લા�િણકતા પકડી લ એવી જ રીત �પાગ ઝારો...’ માલતી અ�યત સવદનશીલ છોકરી હતી. ગરીબ બાપની દીકરી
માલતી ઊભી
�
�
હતો. એનુ ભજ િ�એ�ટવ હત. જવી રીત કોઈ કાટિન�ટ ક�રક�ચર બનાવતી
ુ
ે
�
�
�
ે
�
ે
ે
ે
�
ન �યાકથી દખાયા વગરનો અવાજ સભળાય. ‘ઝારો ýય છ... Óલવડીનો
ુ
�
�
�
�
ે
ે
�
�
ે
ે
�
ે
ે
�
ે
હતી, પણ ભાર �વમાની હતી. એના માટ આ �કારની ભ�ી મýક સહન
ુ
ે
�
પણ પળવારમા કોઈ ��ી ક પરષની ખાિસયત પારખી લતો હતો, પછી એના
�
ુ
�
�
�
ુ
મ��ામાથી તરત જ એક નામ સરી પડતુ હત. જ રાત પડતા પહલા જ પોળના
�
�
ુ
(અનસધાન પાના ન.19)
�
�
ે
�
�
AD AD
5x7 5x7