Page 15 - DIVYA BHASKAR 091021
P. 15

Friday, September 10, 2021   |  13



                      મદુરા�નુ� મીના�ી અ�મન મ�િદર તાિમલનાડ�ના� સૌથી ��ય મ�િદરોમા�નુ� એક ��.

                                      આ મ�િદર ચૌદ એકર જ�યામા� િવ�તરેલુ� ��

                 ��ય મીના�ી મ�િદર : સુ�દર





              દા�પ�યøવનનુ� મિ�માદ��ન





                                                                                                           ‘સાથી િવના સ�ગી િવના

                                                          લોકોની િવશાળ મૂિત�ઓ છ�. આમા� ��ૈણ (��ી જેવા લાગતા) પુરુષ અને
                                ે
                 મે એવી કોઇ રાણી િવશ સા�ભ�યુ� છ� જે દિ�ણ ભારતમા�
          ત      મદુરાઇથી ઉ�ર ભારત ક�લાસ પવ�ત સુધી પોતાના માટ� પિત   દાઢીવાળી મિહલાની �િતમાઓ ઉ�લેખનીય છ�, ક�મ ક� તેઓ સ��, ઉદાર
                 શોધવા ગઇ હતી? રાજક�મારી મીના�ીના નામથી �િસ� છ�.   અને કલા�મક સ��ક�િતનુ� �તીક છ�. મ�િદરમા� એક હýર થા�ભલા ધરાવતો
        મીના�ી એટલે એવી યુવતી જેની �ખો માછલીના આકાર જેવી સુ�દર છ�.   સભામ�ડપ પણ છ�, જેના પ�થરોથી બનેલા ��યાત ‘સુરીલા’ થા�ભલા પણ છ�.   એકલા જવાના…’
          દેવતાઓની ક�પાથી મદુરાઇના િન:સ�તાન પા�ડવ રાýને એક પુ�ી   મીના�ીની મુ�ય �િતમામા તેઓએ કામદેવના �તીક એટલે ક�
                                                                                �
        �ા�ત થઇ. એને રાજસી કલાઓ અને િવિવધ �કારના િવ�ાનોની       પોપટને પકડ�લ છ�. મ�િદરની દીવાલ પર તેમના� લ�નની �િતમા
                                                                           �
        તાલીમ આપવામા� આવી. પોતાના િપતાની ઉ�રાિધકારી બ�યા�         છ�. એ �યાનમા લેવુ� ખૂબ મહ�વનુ� છ� ક� અહી નવવધૂ મીના�ીને   ‘બેફામ’ ગઝલોના મકતાના �ેરમા�
                                                                                            ં
                                                                         �
        પછી એણે દુિનયાભર પર િવજય મેળવવાનો િનણ�ય કય�. તે            સ�પવામા આવે છ�, �યારે પરંપરાગત લ�નમા� નવવધૂ
                                                                                �
        માટ� એ ઉ�ર તરફ ગઇ અને �યા�ના રાýઓ, દેવતાઓ,   માયથોલોø       વરરાýને સ�પવામા આવે છ�. િશવનુ� મ�િદર મીના�ીના   મરણની વાતને �ફલસ�ફની અદાથી ગ��થી
        િશવગણો એટલે સુધી ક� ન�દીને પણ હરા�યો. છ��લે એણે             મ�િદરથી અલગ અને તેનાથી થોડ�� નાનુ� છ�. આઠ મહાકાય   લેનાર તરીક� પણ ýણીતા ��
        એક યુવાન સાધુને હરા�યો, જે વેશ બદલીને નીકળ�લા   દેવદ� પટનાયક  હાથી તેને અ�ર ઉપાડ� છ�, જે એ બાબત દશા�વે છ� ક�
        ભગવાન િશવ હતા. �યારે બ�નેની નજર એક થઇ �યારે                દેવતાઓના રાý ઇ��દેવ પણ િશવભ�ત છ�.                મ વ�ે ખોબા જેવડ�� ગામ. સા�જ ઊતરી આવી છ�. �ાવણી
                                                                                                  �
        એમને �યાલ આ�યો ક� પોતે પૂવ�જ�મમા� પાવ�તી હતા અને આ           મીના�ી અને સુ�દરે�રના� લ�નને ચૈ� મિહનામા આખો   સી  ઝરમરોએ હવાને ભીંજવી દીધી છ�. ખાઈ-પરવારીને ગામ જ�પી
                                       �
                                                                                  �
        જ�મમા� એમણે મીના�ી �પે પુનજ��મ લીધો છ�. તેઓ સુ�દરે�ર     મિહનો ચાલનારા ઉ�સવમા ફરી અિભનીત કરવામા� આવે છ�.    ગયુ� છ�. ગામને બીજે છ�ડ� એક ઘરની પડસાળમા બેસીને કોઈ
                                                                                                                                                 �
        નામના વૈરાગી દેવતા સાથે લ�ન કરવા� માટ� તેમને લઇ મદુરાઇ જતા�   તાિમલ મ�િદરની કથાઓ અનુસાર, મીના�ીના મોટા ભાઇ િવ��   �� ભજિનક આજ�વભયા� આ���વરમા�, એકતારો લઈને ભજન ગાઈ ર�ો
        ર�ા�.                                             ‘અલગાર’ નામથી ઓળખાય છ�. લ�નસમારંભમા� ભાગ લેવા માટ� તેઓ   છ�… ‘એકલા જ આ�યા મનવા એકલા જવાના/સાથી િવના સ�ગી િવના એકલા
          મદુરાઇનુ� મીના�ી અ�મન મ�િદર તાિમલનાડ�ના� સૌથી ભ�ય મ�િદરોમા�નુ�   બૈગઇ નદી પાર પોતાના મ�િદરેથી ઘોડ�સવારી કરીને મીના�ી મ�િદર તરફ   જવાના/આપણે એકલા ને �કરતાર એકલો/ એકલા øવોને તારો આધાર
        એક છ�. બાર મોટા દરવાý ધરાવતુ� આ મ�િદર ચૌદ એકર     �યાણ કરે છ�. ýક� સમારંભમા� થોડા મોડા પહ�ચવાને લીધે તેઓ ચીડાઇને   એકલો/ એકલા રહીએ ભલે/ વેદના સહીએ ભલે/એકલા રહીને ભેરુ થાવ રે
                       �
                                                                          �
        જેટલી િવશાળ જ�યામા િવ�તરેલુ� છ�. તેના દરેક ર�તા            ýતે જ પાછા ફરી ýય છ�. િવ��ને �સ�ન કરવા માટ� મીના�ી   બધાના…/ સાથી િવના સ�ગી િવના એકલા જવાના…’ મધુર ઉદાસી અને
                  �
        પોપટથી ભરેલા િપ�જરાઓથી સýવેલા રહ�તા હતા. આ                 અને સુ�દરે�ર, િવ��ને નદીની વ�ે મળીને તેમની ભેટ   ગમગીની ઓઢીને ગામ સા�ભળી રહ� છ�- આ ભજન આખા ગુજરાતમા� સુ�યાત
                                 �
        પોપટ આખો િદવસ ગભ��હમા� િબરાજેલા દેવીના� નામનો                �વીકારે છ�. ýક� િવ�� મદુરાઇ શહ�રમા� �વેશવાની ના   છ�- ýણે લોકભજન! તમે કદાચ નહીં માનો પણ આ ભજનના કિવ છ� ýણીતા
                                                                                                                                                      ુ�
        ýપ કરતા. નાયક રાýઓએ બનાવેલુ� હાલન મ�િદર 500                  કહી દે છ�, જે �થાિનક શૈવ વૈ�ણવ �પધા��મકતાનુ� �તીક છ�.   શાયર ‘બેફામ!’ કોઈ ગુજરાતી �ફ�મ માટ� લખાય ને
                                   ુ�
        વષ� જેટલુ� �ાચીન છ�.                                           ઉ�સવની દરેક રાિ�એ િશવની ઉ�સવ મૂિત�ને પાલખીમા  �      ગવાયુ� અઢળક!
          એક  અનુમાન  મુજબ,  મ�િદરના  ર�તાઓ  અને                     મૂકીને ગીતસ�ગીત ગાતા� લોકો દેવીના �ત:પુરમા� લઇ              ‘બેફામ’  તો ‘મરીઝ’, ‘ઘાયલ’,
        િમનારા પર 33 હýરથી પણ વધારે �િતમાઓ છ�. દરેક                  ýય છ�. દેવીના પૂýરી Ôલોથી િશવøનુ� �વાગત કરે   ��દના        ‘ગની’, ‘શૂ�ય’ની  પેઢીના  મહ�વના
        �િતમાની એક અલગ કથા છ�. એક કથા અનુસાર િશવ  ે                   છ� અને એમને એક ખાસ ઓરડામા� મીના�ીની ઉ�સવ                  શાયર! 1940 પછીના આ ગઝલકારોએ
        �થાિનક લ�કડીઓને ઘોડા બનાવી દીધા અને બીø કથા                   મૂિત�ની બાજુમા� િહ�ચકા પર ગોઠવે છ�. સુગ�ધીદાર   મલકમા�     ગઝલને ‘સ�પૂણ�  ગુજરાતી’  બનાવી!
                                                                                  �
        મુજબ, શેરડીની સુગ�ધથી પ�થરનો એક હાથી øવતો                      ચમેલીના Ôલભયા આ ભ�ય ઓરડાની દીવાલો પર                      વાતચીતની  ભાષા  અને  ��ઢ�યોગો
        થઇ ગયો.                                                        અરીસા હોય છ�. આમ, આ િહ�દુ પરંપરામા� સ��યાસીને   મિણલાલ હ. પટ�લ   �યોøને ગઝલને લોકિ�ય બનાવવા
                                                                                                                                             �
          મ�િદરમા�  દેવી-દેવતાઓ,  તમામ  �કારના                          બદલે �હ�થøવનને આપવામા� આવેલા મહ�વને                     સાથે કિવતાના �દેશમા એનો સાદર �વેશ
        પૌરાિણક �ાણીઓ, યો�ાઓ, નત�કો, સ�ગીતકારો,                         વધારે �પ�ટ કરે છ�.                                    કરા�યો. ગઝલ �ણયિવરહ સાથે øવનની
        કલાકારો અને �થાિનક ýિતના લોકો જેવા સામા�ય                                                                           અનેક સ�વેદનાઓને, �યથા-કથાઓને મમ� સાથે
                                                                                                                         અિભ�ય��ત આપે છ�. ‘બેફામ’ની ગઝલો આનુ� ઉ�મ
                                                                                                           ��ટા�ત છ�. ઈશ પર ભરોસો રા�યો તો શુ� મ�યુ�? બેફામ મમ�મા� કહ� છ�:
                                                                                                             ‘øવતા જે ભરોસો હતો ઈશ પર,
                                                                                                                   �
                                                                                                             એ મ�ા� બાદ ‘બેફામ’,
                                                                                                             સાચો પ�ો/ýત મારી ભલ ને તરાવી નહીં,
                                                                                                                               ે
                                                                                                             લાશ મારી પરંતુ તરાવી દીધી.’
                                                                                                             ઈશની બેરહમી પર �ય�ગ કરતો આ શેર યાદગાર કિવતા છ�. ‘બેફામ’
                                                                                                           ઉપનામધારી આ શાયરનુ� નામ છ� : બરકતઅલી ગુલામહ�સૈન વીરાણી. જ�મ:
                                                                                                           25-11-1923. ગામ : ધા�ધળી, તા. િસહોર. વતન : ભાવનગર. પ�ની :
                                                                                                                             �
                                                                                                           રુક�યા. ‘શયદા’ના� દીકરી હતા. ‘બેફામ’નુ� મેિ�ક સુધીનુ� િશ�ણ ભાવનગરમા�
                                                                                                           થયુ�. ખૂબ ભણીને �ોફ�સર થવુ� હતુ�, પણ મેિ�ક દરિમયાન જ ‘િહ�દ છોડો’
                                                       �
                                                                 ં
                           િવિવધ ધમ�શા��ોના આધારે આ લેખ લખવામા આ�યો છ�. અહી રજૂ કરેલા િવચારો લેખકના છ�.
                                                                                                                                         (�ન����ાન પાના ન�.18)
         �ત     �ધતાથી અરિવ�દભાઈ મુ�ýલને ýઈ ર�ા. ઓપરેશન પછીના     ��ફ���ન
                ટા�કા તાý હતા, પણ એનુ� શરીર હવે િન�ેતન હતુ�. સજ�ન
                ગો�વામીના કહ�વા �માણે ઇ�ફ��શન ��ેડ થઇ ગયુ� હતુ� અને
        મુ�ýલે ઓપરેશન ટ�બલ પર જ દમ તોડી દીધો હતો.
          આજે સવારે જ ઓપરેશન માટ� પા�ચ લાખ જમા કરાવેલા, પણ ઓપરેશન
        િન�ફળ નીવ�ુ� હતુ�.                                     સાવ સાધારણ છ�, પૈસા મુ�ýલ માટ� હતા, હવે એના માટ� રાખી લો.’
          થોડી વારે ડો�ટર ગો�વામી લીગલ પેપસ� પર સહી કરી             હવે આ�ય� પામવાનો વારો ડો. ગો�વામીનો હતો. ‘જવા
        ર�ા હતા અને સામે અરિવ�દભાઈ �લાન વદને બેઠા હતા.             દો, અરિવ�દભાઈ હવે તમારા લાખ �િપયા લેવા નથી. મુ�ýલ
        �રસે�શિન�ટ એક પેક�ટ આપી ગઈ. ‘લો અરિવ�દભાઈ,   લઘુકથા        બચી ગયો હોત તો અલગ વાત હતી.
        આ ચાર લાખ પાછા. બીý એ��પે��સસના એક લાખ                        એક કામ કરીએ? મુ�ýલની યાદમા� આપણે એ ટાબ�રયાનુ�
                     �
        રા�યા છ�, સોરી, મુ�ýલની સજ�રી શ� કરી એની દસ   હ�મલ વૈ�ણવ    ઓપરેશન �ીમા કરી નાખીએ અને આ તમે મૂકીને ýઓ છો
                                                                             �
        િમિનટમા� જ એ ��યુ પા�યો. એટલે વી જ�ટ ��ટ�ડ ધ               એ પૈસા, આપણે ભિવ�યમા� આવનારા ગરીબ છોકરાઓના�
        બોડી બેક.’                                                દવા, ઇ�જે�શન માટ� વાપરીશુ�.’
          અરિવ�દભાઈ આ�ય�થી ડો. ગો�વામી તરફ ýઈ ર�ા.                 ‘સાહ�બ, આ તો તમારી રોø રોટી…’ અરિવ�દભાઈએ િવરોધ   અરિવ�દ�ા� આ�ય�થી ડો. ગો�વામી તરફ �� ર�ા
        ડો�ટરે ધાયુ� હોત તો આ વાત છ�પાવી શ�યા હોત. ભા�ગેલા પગે   કય�.
        દરવાý સુધી ગયેલા અરિવ�દભાઈ પાછા ફયા�. ‘સાહ�બ, વોડ�ના છ�ડ� પેલો   ‘અરિવ�દભાઈ, િબચારો મુ�ýલ તો ઇ�ફ��શનને કારણે ગયો, પણ આપની   આ ઇ�ફ��શનની સારવાર કરવી જ નથી.’ અને હવે ગ�ભીર વાતાવરણમા� પણ
        બીý છોકરો છ� એને મુ�ýલ જેવી જ મા�દગી છ� ને? એના બાપની ��થિત તો   વત��કનો ચેપ મને લા�યો છ� એની કોઈ સારવાર નથી, સમýને ક� આપણે   �સ�નતાની આછી લકીર હતી.
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20