Page 15 - DIVYA BHASKAR 090222
P. 15
Friday, September 2, 2022 | 15
ુ
�
અનરાગ હ�શ�ેર �દર ધસી ગયો. �યા એણે શ �ય?
�
ુ
ુ
�
�
ુ
�
ુ
�
�
ુ
�
પથારીમા� બોરસ�લીના� Ôલોના ઢગલાના �થાન પર બળી ગયેલ બાવળન ઠઠ પ� હત � ુ
�
�
ે
�દયમા �મની પધરામણી સાથ �યથા આવી,
�
ે
øવનના પાલવે બધાઇન ýણ કઝા આવી!
ે
�
ે
�
ે
�
ે
ે
અ મ�રકાના �ટલા�ટા િસટીમા પોતાની માિલકીના �ડપાટમ�ટલ યો�ય તકની રાહ ýતો હતો. �યાર જ અચાનક એક િદવસ િગરીશભાઇએ �
�
ૂ
�
�
�
ુ
ે
�
�
�ટોરમા� િદવસભરનુ કામ પતાવીન ગજરાતી િપતા-પ� ઘર
ઘરમા ýહર કયુ, ‘આપણે �ણ જણાએ િબઝનસના એ�સપા�શન માટ
ે
�
ુ
ૈ
ુ
ુ
ે
ે
ે
તરફ પાછા ફરી ર�ા હતા �યાર પ� અનરાગ િપતા અમ�રકા િશ�ટ થવાન છ. બધી તયારી પરી થઇ ચકી છ. એપાટ�મ�ટ ભાડ � ડટા �ોટ�શન કાનન. ખરો ફાયદો
ુ
ૂ
�
�
�
ૂ
ે
ુ
�
ે
ે
�
ુ
ે
�
�
�
િગરીશભાઇન પ�, ‘ડડ, ઇ��ડયા જવા માટની એર�ટ�ક�સ ક�ફમ� થઇ લવાઇ ગય છ. શ�આતના બ-�ણ વષ આકરી મહનત કરવી પડશ. પછી
�
�
ૂ
ે
ે
ે
�
ે
�
�
�
ે
�
ુ
�
ગઇ? �યાર જઇશ?’ ઘી-કળા છ.’ બધાના પાસપો�સ� તો કઢાવલા જ હતા. િવઝા પણ મળી ગયા. કોન? સરકારન? કપનીઓન?
ે
�
ુ
ે
ે
‘હા, બટા. મ�ડ�ની �લાઇટ છ. આપણી પાસ �ણ િદવસનો સમય છ. આ અનરાગ તના મ�મી-પ�પા સાથે �ટલા�ટા પહ�ચી ગયો. આક�િતન ýણ
�
ે
ે
�
�
ે
�
�
�
ે
�ણ િદવસમા બન એટલો �ટોક ખાલી કરી નાખવાનો છ. ઘરમા પણ બધો પણ ન થઇ ક એનો ભાિવ-સસાર િશ�ટ થઇ ગયો હતો. �ણ વષમા િબઝનસ
�
�
�
�
ે
ે
�
સામાન સારી રીત કવર કરી દવાનો છ. આ કોરોનાની બલા �યાર િવદાય ક�પના કરી હતી એના કરતા પણ વધાર ýમી ગયો હતો. એવામા કોરોનાની ક પછી નાગ�રકોન?
ે
ે
�
ે
�
ે
ુ
�
ુ
�
ે
ુ
ે
�
ે
લશ એ કોઇ ýણત નથી. ઇ��ડયામા હજ સધી આ મહામારીએ પગપેસારો મહામારી આવી પડી. ભાર હય િગરીશભાઇએ વતન પાછા આવવાનો િનણ�ય
ે
�
કય� નથી. અહીં તો કાળો કર વરતાઇ ર�ો છ. માટ વતનભગા થઇ જવામા � લવો પ�ો. �ડ��ટલ ડટાની સુર�ા માટ �યાપક કાનની માળખ � ુ
ે
�
�
�
�
ૂ
�
શાણપણ છ.’ �લાઇટમા અમદાવાદ ઊતરીને િગરીશભાઇ એમના નાના ભાઇના બગલ ે
�
�
ે
�
ં
�
�
�
ુ
�
ે
ુ
�
આવ બોલતી વખત િગરીશભાઇની છાતી િચરાઇ જતી હતી. છ�લા વીસ પહ��યા. અહી બ િદવસ રોકાઇને પછી ગામડ જવાન િવચાયુ હત. આ બ ે અ��ત�વમા� નથી. �ગત અને સ�વદનશીલ કહવાય
ે
�
�
ુ
�
�
ુ
વષની આકરી મહનત પછી િપતાએ �થાપલો ધધો િવકસાવીન િગરીશભાઇ િદવસન રોકાણ અનરાગને ખબ પસદ પ�. એનુ એક કારણ હત. એના
ે
�
�
ે
ૂ
ુ
�
�
�
�
ુ
ુ
�
ે
�
�
�
ૈ
�
ે
િબિલયોનર િબઝનસમન બ�યા હતા. છ�લા �ણ વષથી અમ�રકામા સટલ કાકાની દીકરી વશાલી આક�િતની ખાસ બહનપણી હતી. એની પાસથી આક�િત તવા પસનલ ડટાની સુર�ા માટ કશી �યવ�થા નથી
�
ે
ે
�
ે
�
ે
થયા હતા. ઇ��ડયાનો િબઝનસ બ નાનાભાઇઓ સભાળતા હતા. આ ��થિતએ િવશની લટ�ટ માિહતી મળવી શકાય તમ હતી. ભાઇ-બહન એકલા પ�ા �
ે
�
ે
�
ે
�
ે
ે
�
ે
ે
ુ
ે
ુ
ુ
�
ુ
ે
ુ
�
�
�
�
ૂ
ે
ે
ે
પહ��યા પછી એક સાવ નાનકડા ત�છ વાઇરસના કારણે ýમલો �યાર અનરાગ પ�, ‘તારી બ�ટ ��ડ આક�િત શ કરે છ?’ વશાલી પણા દશમા�, લગભગ બધા જ સામા�ય માણસોના મખ એક
ૈ
�
ુ
�
ે
ૂ
ૂ
ે
�
ુ
ુ
�
�
ુ
ે
�
�
�
િબઝનસ મકીને ભાગી છટવ પડ� એ કોને ગમે? િવ�ભરના સવાલ સાભળીન ચમકી ઊઠી. એણે સામ પ�, ‘ત શા માટ � આ વાત સાભળવા મળશ. આપણા ડટા માટ ગોપનીયતાની એટલે
�
�
ે
�
�
ે
ે
�
�
ૂ
�
�
�
દશોમા �થાયી થયલા ભારતીયોની આવી જ હાલત હતી. એના િવશ ýણવા માગ છ? તાર અન એને શો સબધ છ?’ ક િસ�સીની જ�ર શ છ? લોકો માન છ ક ગગલ ક ફસબક જવી
ે
�
ુ
�
ે
�
ે
�
ે
ે
�
ુ
ુ
ુ
ે
�
�
ે
ે
બધા દ:ખી હતા. એમા ý કોઇ એક જણ અપવાદ હતો રણમા � ‘એને મારી સાથ કઇ નથી પણ મારે તો એની સાથ ે કપનીઓ પાસ આમેય ત આપણો બધો જ ડટા છ. અનક અમક િમ�ો તો વળી
�
�
ે
�
�
�
�
ુ
�
તો એ અનરાગ હતો. ધધો મકીને જવ પડ� એનુ એને દ:ખ ભવોભવની �ીત છ. હ એને �યારય કહી શ�યો નથી પોરસાયને કહ ક માર øવન ખ�લી �કતાબ જવ છ અન મને તો મારો ડટા
ુ
ુ
ે
ુ
ુ
ે
�
ે
�
�
ુ
�
�
ૂ
�
�
�
ુ
�
ુ
�
ે
ે
�
�
�
અવ�ય હત, પણ િગરીશભાઇની જમ એની છાતી િચરાઇ ખી�ય ગલાબ પણ હવ માર એને મળીન �પોઝ કરવુ છ.’ અનરાગની ýહર થાય તમા કોઈ વાધો નથી! અન એનુ કારણ એ ડટાનો તમારી સામ કઈ
ે
ુ
ે
�
ે
�
ે
ુ
�
�
ે
�
ે
�
�
�
ે
ુ
�
રહી ન હતી. ઊલટ, એની છાતીની �દર �યાક રશમી �ખોમા મીઠ ઘન �ýયલ હત. � ુ રીત અન કોના �ારા અન �યાર ઉપયોગ થશ એ �ગ એમને કોઈ જ �દાજ
ે
�
ે
ે
�
ે
ે
ે
ે
ુ
�
ં
�
પીછ ફરી ર� હત. એ પીછાના ફરકાટથી એક નમણી ડૉ. શરદ ઠાકર આ સાભળીન વશાલીના ચહરા પર એકસામટા હýર નથી. કદાચ એમણે એ પણ નથી સાભ�ય ક 21મી સદીમા સોના-ચાદી, હીરા
�
�
ુ
�
�
ં
�
ુ
�
ૈ
ે
�
�
�
�
�
�
�
�
ે
�
�
�
ે
�
�
આક�િત રચાઇ રહી હતી. એ આક�િત પાચ વષ પહલા � ભાવપલટા આવી ગયા, ‘ભાઇ, એ િવચાર માડી વાળજ. ક ઓઇલ કરતા પણ ડટા વધાર �કમતી છ. એટલ જ ��øમા કહ છ ક ‘ડટા
�
�
ે
�
�
ે
�
મનમા વસી ગયલી આક�િત નામની એક છોકરીની હતી. આક�િત એની સાથ ભણતા એક હ�ડસમ છોકરાના �મમા� છ. ઇઝ ધી �યૂ ઓઇલ.’
ે
ે
ે
�
�
�
�
�
ે
ુ
ે
ે
ુ
ુ
ે
�
�
ે
�
�
�
ભાવનગર િજ�લાન નાન એવ ગામ. ગામમા મડીબધ હવલી. એ અવારનવાર મને એના િવશ જણાવતી રહ છ. છએક મિહના 18મી સદીમા ઓઇલની અન તના �યાપા�રક ઉપયોગની સમજ હજ ુ
ે
�
ે
એમા િગરીશભાઇનો સય�ત પ�રવાર રહતો હતો. �ણય ભાઇઓ રાજકોટ પછી તો એ બન મરજ પણ કરવાના છ. કાશ, તારા િદલની વાત ત વહલા તો ઊભરી રહી હતી, તો પણ તલના �ોત શોધવા અન તની ઉપર કબý
ે
�
ે
�
�
�
ુ
�
ે
�
�
ે
ે
ુ
�
ે
ે
ે
�
ે
�
�
ુ
�
અન અમદાવાદમા રહીન ધધો સભાળતા હતા. ��ી-વગ ગામડામા રહીન ે જણાવી દીધી હોત!’ અનરાગ િનરાશ તો થઇ ગયો પણ �યા�ક �દયના સાતમા જમાવવા િવ�ના અનક દશો અન ધના�ો મચી પ�ા હતા. કઇક આવ જ
�
�
ે
�
ુ
�
ૂ
�
ે
�
ખતી કરાવડાવ અન બાળકોન ભણાવ. આક�િત અન અનરાગ પહલા ધોરણથી પાતાળમા આ વાત એને માનવા જવી ન લાગી. �યાર તો એ ચપ ર�ો પણ 21મી સદીમા ડટાની બાબતમા થય છ. �ડિજટલ અથત�મા ડટા એ ધધાનો
�
ે
ે
ે
�
�
ે
�
ે
�
�
�
ુ
ે
ે
�
ુ
ુ
�
�
ે
જ સાથ ભણતા હતા પરંત આક�િતના �પનો િનખાર સોળમા વષ આ�યો અન ે બ િદવસ પછી ગામડ પહ��યા પછી એ સદર રીત તયાર થઇન આક�િતના ઘરે મ�ય �ોત છ એવ સમýતા જ ડટા પર કાબ મળવવા રીતસર ય�ો છડાઇ
�
ે
�
ે
ૂ
ુ
ે
ુ
ુ
�
�
ે
ૈ
�
�
ે
�
�
�
ુ
�
ે
ે
ૂ
ુ
એનો ખમાર અનરાગની �ખોમા �ýયો. બનની �ાિત એક જ હતી. એટલ ે પહ�ચી ગયો. બહારના ઓરડામા આક�િતના મ�મી-પ�પા બઠા હતા. એમણે ચ�યા છ. �ાહકની જ��રયાતો સમø અન તનો વાજબી ઉપયોગ કરવાની
�
ે
�
�
�
ે
�
�
ુ
�
�
ૂ
ે
લ�ન શ�ય હત. પણ �મર બહ કાચી હતી. �મથી આવકાર આ�યો. અનરાગના િદલમા �નહનો સમ� ઘઘવતો હતો. વાત હોય ક પછી ગરવાજબી ક અયો�ય ઉપયોગ કરવાનો ઈરાદો હોય-એમ
ુ
ે
ુ
�
અનરાગ એક િદવસ આઇના સામ ઊભા રહીન પોતાના �િતિબબન ે એણે આડીઅવળી વાત કયા વગર લાગલ પછી લીધ, ‘આક�િત �યા છ? માર ે બન માટની િવશાળ શ�યતાઓ ýઈન અનક લોકો ડટાન પોતાના કબýમા �
ુ
ે
ે
ૂ
ે
ે
ુ
ુ
ે
�
�
ે
�
ે
�
�
�
�
�
�
ે
ે
ે
ે
�
ુ
ુ
ે
�
ુ
�
�
�
�
�
ુ
ે
�
ક�, ‘ýજ, ઉતાવળ ન કરતો. બાø બગડી જશ. સોળમા વષ સાચો �મ એને મળવ છ. એ મýમા છ ન?’ રાખવા અન અનકળતા મજબ ઉયોગમા લઇ શકાય ક વચી શકાય તની
ે
�
�
�
ે
કરવા જઇશ તો પણ લફરામા ખપી જશ અન આક�િત �યાય ભાગી જવાની આક�િતના પ�પાએ ટકો જવાબ આ�યો, ‘આક�િત �દરના ઓરડામા � પરવીમા છ. �
ે
ે
�
�
�
ે
�
ે
�
�
ે
�
�
ુ
�
ુ
ે
�
ુ
�
�
�
�
�
�
ુ
�
ુ
�
નથી. આજુબાજના સો ગામના પથકમા તારા પ�પાના ખાનદાન જવ બીજ � ુ પથારીમા સતી છ. એ કવી મýમા છ એ ત ýત જઇન ýઇ લ.’ અનરાગ વળી, એમા પાછ સરકારી અિભગમનુ પાસ ઉમરાય છ. સરકાર પણ
ુ
�
ે
ૂ
�
�
�
�
�
ુ
ે
�
�
ે
�
ુ
�
�
ે
�
�
ે
એક�ય �ીમત અન �િત��ઠત ખોરડ� નથી. ત પોતે પણ દખાવમા� સારો છ. હ�શભર �દર ધસી ગયો. �યા એણે શ ýય? પથારીમા બોરસ�લીના Ôલોના ઈ�છ છ ક દશમા થતા કોઈ પણ �કારના આિથક
�
�
ુ
ે
�
ે
�
ુ
�
ે
�
ે
ુ
ે
�
ુ
�
ે
એટલ આક�િત તન જ મળવાની છ. ધીરજ રાખજ. યો�ય �મરની રાહ ýજ.’ ઢગલાના �થાન પર બળી ગયલ બાવળનુ ઠઠ પ� હત. અનરાગના મ�માથી �યવહારોની તમામ માિહતી તની પાસ �રયલ
ે
�
�
�
�
ુ
�
�
ે
ુ
ુ
ે
ુ
�
�
ૂ
ુ
અનરાગ ખરખર ખબ ભલો, સમજ અન �િચ�યબિ� ધરાવતો છોકરો ચીસ નીકળી ગઇ. ‘આક�િત!? આ શ થય? કવી રીત થય?’ ટાઈમમા ઉપલ�ધ હોય. મતલબ ક કોઈ પણ
�
ુ
ે
ુ
�
�
�
ુ
ે
�
ે
�
ુ
હતો. આટલી નાની �મર પણ એને ખબર હતી ક શ કરાય અન શ ન કરાય? અનરાગની પાછળ પાછળ ઓરડામા આવલા પ�પાએ માિહતી આપી, ડણક �ય��ત, કોઈ પણ �કારનો આિથક �યવહાર
�
ે
ુ
ે
ે
એણે �ેમનો ��તાવ મકવા માટ �મર િવચારી લીધી. બ વષ પછી ‘આક�િત બસમા બસીન કોલેજમા ભણવા જતી હતી. એક િદવસ બસમા � કરે તો સરકારી અિધકારીઓ તના ઉપર
�
ે
ૂ
�
�
�
ે
�
�
ે
ે
આક�િત અઢાર વષની �યાર એની સાથ વાત કરવી. પહલા એનુ � આગ લાગી. મારી Ôલ જવી દીકરી આગની ઝપટમા� આવી ગઇ. �યામ પારખ ચાપતી નજર રાખી શક. કારણ દશની
ે
ે
�
�
�
ે
�
ુ
ે
ુ
�
ુ
ુ
�
ુ
�
�
ં
�
�
�
મન ýણી લવ. પછી ý એ હા પાડ તો પોતાના ઘરમા વાત બીø છોકરીઓને પણ થોડ�ઘ� નકસાન થય પણ આક�િતની િજદગી સર�ાનુ અપાય છ. પરંત હકીકત એ છ ક �
�
�
ે
કરવી. એ પછી મ�મી-પ�પા િવિધવ� આક�િતના ઘરે જઇન એનો બરબાદ થઇ ગઇ. એની બન �ખો બળી ગઇ. ચહરો દાઝી ગયો. દરેક સરકારની ઈ�છા હોય ક નાગ�રકો ઉપર
�
ે
�
હાથ માગ. ý બધ સારી રીત પાર ઊતર તો સગાઇ અન લ�ન ડો�ટરોએ કહી દીધુ ક આનામા આનાથી વધાર સધારો થઇ શક � તનો સપણ કાબ રહ. અન એ માટ માિહતી
�
ે
�
�
ે
�
�
ે
ે
ુ
�
ે
ે
ૂ
ૂ
ે
�
�
ુ
�
�
�
થતા થતામા પોત એકવીસ વષનો થઇ ýય. એમ નથી.’ ýઈએ.
�
ે
�
ૂ
�
ૂ
ૂ
ે
ે
�
ુ
આવો Óલ�ફ �લાન બના�યા પછી અનરાગ નિચત બની પોતાની વાત પરી કરીને આક�િતના િપતાએ અનરાગને પ�, પરંત આજની ઈ�ટરનેટ ઈકોનોમીમા�, અમ�રકાની ક અ�ય દશોની
ુ
ુ
ુ
�
�
�
ે
�
�
ૂ
ે
�
ગયો. પરી લગનથી એ ભણવા લા�યો. બારમ બોડ પાસ ‘બટા! ત કમ આ�યો હતો?’ કપનીઓ ધધો ભારતમા કરે પણ તનો ડટા સઘરવાનુ સવર અમ�રકામા અ�ય
ુ
�
ે
�
�
�
�
ુ
�
ે
�
ે
ે
�
�
�
�
ુ
કયા પછી એણે બાજના શહરમા� આવલી સારી ગણાતી અનરાગ કાચી સક�ડનો પણ િવચાર કયા વગર કહી દીધુ, કોઈ દશમા રાખતી હોય છ. તો આમ ખોટ� શ? આમા બ સમ�યા સýય,
�
ુ
ુ
ે
�
ે
�
�
�
ૂ
�
�
ે
ે
ુ
ે
�
�
ે
�
�
કોમસ� કોલેજમા એડિમશન લીધ. એની અપાર ખશી વ� ે ‘હ તમારી દીકરીનો હાથ માગવા આ�યો હતો અન મારા સરકારને ýઈએ તમ અન તનો ડટા ý સવર પોતાના કાબમા ન હોય તો,
�
ુ
�
�
�
આક�િતએ પણ એ જ કોલેજમા એડિમશન લઇ લીધ. ઇરાદામા લશમા� ફરક પ�ો નથી. હ આક�િતન ે સહલાઈથી અ�ય દશની ભિમ પરથી શોધી લાવવાન કામ સરળ ના રહ. અન ે
�
�
ુ
ે
�
�
ુ
ૂ
�
ે
ે
�
ે
�
�
ુ
�
ે
�
એમના ગામથી શહર બહ દર ન હત. એટલે પરણીને મારી સાથ અમ�રકા લઇ જઇશ. એ સાø બીજ એ ક તનો અ�ય દશોની કપનીઓ ક સરકારો મનચાહી રીત ઉપયોગ પણ
�
ે
ુ
�
ૂ
ે
�
�
�
�
ં
ે
�
હો�ટલમા રહવાન બદલ બન જણા અપડાઉન ન થાય તો કઇ નહી પણ મારી સાથ એની િજદગી કરી શક-આપણા નાગ�રકોને નકસાનકારક હોઈ તવી રીત પણ! ýક, આ
ે
ુ
�
ે
ે
ે
�
�
ે
�
�
ૂ
ે
ે
�
�
�
�
�
ે
કરવા લા�યા. આક�િત બીø ગ�સની સાથ ે સારી તો હશ જ.’ ��તાવ સાભળીન આક�િત �ગ એવી દલીલ છ ક આવા �ક�સાઓ જજ હોય છ અન એવા અપવાદો માટ �
ે
�
�
સરકારી બસમા બસીન જતી-આવતી હતી. બઠી થઇ ગઇ. ‘ના, અનરાગ. હ તન એવ ુ � દશની સર�ાના નામ શ સરકારો દરેક નાગ�રકની પોતાની �ગત બાબતો
�
ે
ુ
�
ુ
�
ે
ુ
ે
�
ે
ે
ે
ં
ુ
ે
�
ુ
�
ુ
�
ે
અનરાગ પોતાની બાઇક પર �ાવલ કરતો નહી કરવા દ�. તન બીø સદર છોકરી સાથ ે ખાનગી રાખવાના બધારણીય હકની િવર� જઈન પણ ડટા પર કબý જમાવી
ે
�
�
હતો. પરણવાનો અિધકાર છ. આ મારો અફર િનણ�ય શક?
ુ
�
�
ુ
�
�
ે
ુ
ે
�
�
�
અનરાગના િદલમા �મના મોý ઉછાળા � છ.’ આક�િતના માતા-િપતાએ પણ અનરાગની પરંત આપણા �ડિજટલ ડટાની સર�ા માટ અ�યાર કોઈ ખાસ �યાપક
ુ
�
મારતા હતા. ý એનુ ચાલત હોત તો એણે વાત �વીકારી નહી. બ કલાકની રકઝક પછી કાનની માળખ અ��ત�વમા નથી. અન એમા પણ �ગત અન સવદનશીલ
�
ે
�
�
�
ં
ે
ુ
ુ
�
ે
ે
�
�
ૂ
ે
કહી દીધુ હોત, ‘આક�િત, શા માટ બસમા � અનરાગ વચલો ર�તો કા�ો, ‘ભલ, તમારી કહી શકાય તવા પસનલ ડટાની સર�ા માટ તો કશી જ �યવ�થા નથી.
�
�
ુ
�
ુ
�
�
ે
ે
�
�
�
�ટચાઇન આવ-ý કરે છ. બસી ý ન! વાત હ �વીકાર છ પણ ભિવ�યમા આક�િતની પ�રણામે આઇટી એ�ટ હઠળ ઘડવામા આવલ ઇ�ફોમ�શન ટ�નોલોø એ�ટ
ુ
�
�
�
�
ે
ે
ે
�
�
�
ે
�
મારી પાછળ બાઇક પર.’ પણ �યા સધી સારવાર, એની દખભાળ, કપડા�લતા � 2000 (આઇટી એ�ટ) અન ઇ�ફોમ�શન ટ�નોલોø (�રઝનેબલ િસ�ય�રટી
ે
ુ
ુ
ે
�
�
�
ે
�
ે
�
ે
�
ૈ
�
ે
કોઇ છોકરી છોકરાના િદલમા બસવા તયાર અન પ���ટક આહાર આ બધાનો ખચ હ � � ���ટિસસ એ�ડ �ોિસજસ એ�ડ સ��સ�ટવ પસનલ ડટા ઓર ઇ�ફોમ�શન)
�
�
�
ે
ુ
�
ે
ુ
ન થાય �યા સધી એને બાઇક પર બસવાન શી ભોગવીશ. અમ�રકાથી દર મિહન ડૉલસ � િનયમો 2011 �તગત, �ય��તગત ડટા અન સવદનશીલ �ય��તગત ડટાના
ે
�
ે
�
ે
�
ે
રીત કહવાય? મોકલાવતો રહીશ.’ સ�હ, ઉપયોગ, �િ�યા અન તની �ા�સફરનુ િનયમન કરવામા આવ છ.
ે
�
�
�
ે
ે
�
ે
ુ
ે
અનરાગ �મનો ��તાવ પશ કરવા માટ � તસવીર ूતીકાत्મક ે ે (શીષકપ���ત: ‘ગની’ દહીવાલા) (અનસધાન પાના ન.18)
ુ
�
�
ં
�
તસવીર ूતીકાत्મક છછ