Page 13 - DIVYA BHASKAR 052022

Friday, May 20, 2022 | 13

પરાઈ
પીડ પરાઈ ýણે રર ે ે
પીડ
ે

ý
ણ

�મખ�વામી મહારાજના
ુ

ે
જ�મ �તા��ી પવ� તમના

�
øવનમાથી øવન ��ક�ની
�
ે
�રણા આપતા લખ -
ે
ે
“�મખ �રણા પ�રમલ”
ુ
ૂ
�ણી હઠળ અચક માણીય ે
�
ે

ુ
�
ુ
ે
�
�
�
ં
ુ
ુ
ૈ
�
�
�
ે
ે
ુ
�
�
�
નરિસહ મહતાએ સાચા વ�ણવન પહલ લ�ણ એ બતા�ય છ ક � �ય��તગત øવનમા પણ �મખ�વામીન હમશા પોતાના કરતા અ�યનો જ જ�યા. �યાર �વામી�ીના આિ�ત નહી એવા મહાનભાવોને પણ �યાલ
�
ે
ે
ુ
ે
‘‘વ�ણવજન તો તન ર કહીએ જ પીડ પરાઈ ýણ ર‘‘. øવન દરિમયાન �યાલ િવશષ રહતો. વધતી જતી �મરના �ભાવ રાતના અમક વખત આ�યો ક �વામી�ી બીýન ભલુ થાય એન પોતાના ભલા કરતા હરહમશ
ે
�
ે
�
�
ુ
ે
�
ે
ે
�
ૈ
ે
�
ે
ે
�
�
ુ
ે
�
�
ે
ે
કવળ પોતાનો જ �વાથ સાધનાર માણસ િવષ ગો�વામીø શ કહ છ? તમની �ઘ ઊડી જતી �યારે કટલા વા�યા હશ એ ýવા માટ� એમણ એક વધ મહ�વ આપતા ર�ા છ�.
�
�
ુ
�
ુ
ે
�
જમ લહારની ધમણ ચાલતી હોય એમ એ માણસ �ાસ લઈ ર�ો છ. � નવી જ પ�િતનો આિવ�કાર કય�. થોડા વષ� પહલા �ડિજટલ ઘ�ડયાળનો તારીખ ૧૩માચ, ૨૦૦૨ના િદવસ વડોદરાના સરસાગર સરોવરમા �
�
ે
ુ
ુ
ુ
ે
�
ે
ે
�
પરિહતકાયના કાટાળા પથ ઉપર હ�શ હ�શ ચાલનાર મહાપરષો સમ� જમાનો નહોતો, આથી સમય ýવા માટ ઘ�ડયાળ ઉપર બટરીનો �કાશ સ�યમ િશવમ સ�દરમ સિમિત �ારા ભગવાન િશવøની ૧૧૧ Ôટ �ચી
�
ુ
�
ુ
�
�
�
�
�
ુ
ુ
�
દિનયામા વદનીય બ�યા છ. � નાખવાની જ�ર પડતી. આના માટ �વામી�ીએ એવ શ� કય ક પહલા � �િતમાની �િત�ઠા કરવાન આયોજન થય હત. પરત સિમિતના સ�યોન ે
�
�
ુ
ં
�
ુ
ુ
ુ
�
ુ
ૂ
�
ે
ે
�
‘‘બીýના ભલામા આપ� ભલ, બીýના સખમા આપ� સખ‘‘ તઓ માથા સધી રýઈ સપણ ઓઢી લ. �યાર પછી ઘ�ડયાળને રýઈની આઠ માસ પહલા �યાલ આવી ગયો ક મ�ય �િતમાપીઠની નીચ જ બીý
�
ં
ે
ુ
�
ં
�
ુ
ે
�
�
�
ુ
ુ
ે
ે
ે
�
ે
ુ
ે
ે
�
ુ
- આવ અ�ત øવનસ� આપનાર અન એ સ�ન øવી બતાવનાર �દર ખચી લ અન રýઈન માથ ઓઢલી રાખીન જ બટરી ચાલ કરી સમય આઠ િશવ�વ�પોની મિતઓ મકવાની હતી તન િશ�પકામ આટલા
�
ુ
ે
ૂ
ૂ
ૂ
ે
�
ે
�
ૂ
�
ે
ે
ે
�
ુ
ુ
�
�
મહાપરષ હતા �મખ�વામી મહારાજ. ગરએ સ�થાન �મખપદ સ��ય ુ � ýઈ લ. �યાર પછી બટરી બધ કરી ઘ�ડયાળને રýઈની બહાર કાઢ. તઓ ટક સમયમા પણ કરવ અશ�ય હત. મઝવણમાથી માગ કાઢવા તઓ
ુ
ુ
�
ે
ુ
ૂ
�
�
�
ુ
�
ુ
�
ૂ
�
�
ુ
ુ
�
ે
�
ુ
�
ે
ૂ
ે
�
�
�
ે
ે
�યારથી જ જનસવામા� øવનન તાર-તાર કરી નાખવાની �િત�ા આમ કમ કર છ એ ýણવા માટ એમન પ� �યારે તઓ કહ,‘‘તમ બધા �મખ�વામી પાસ દોડી આ�યા.
ે
ુ
ે
ે
ુ
�
ુ
�
ૂ
�
ે
ે
ે
�
ે
ે
સાથ તઓ નીકળી પ�ા હતા. આથી જ એમના દરક કાય� પણ સતા હો અન હ બટરી ચાલ કર તો �કાશ પડ� અન તમારી �મખ�વામીએ એ જ ઘડીએ તમન પણ સહકાર આપવા વચન આ�ય. ુ �
ે
ૂ
ે
ુ
�
�
�
ુ
�
�
ુ
�
�
�
�
ે
ે
અન દરક િનણયો �ય��તલ�ી ક સ�થાલ�ી ન રહતા, �ઘ બગડ. એવ ના થાય એના માટ હ આમ કર છ.‘‘ ઝીણી આ માટ એમણ પોતાની સ�થાના મિતઓન કામકાજ ýનાર કાયકરોન ે
�
�
�
�
�
�
�
�
�
ુ
�
ૂ
ે
�
�
�
સમાજલ�ી બની જતા. આ માટ એમન પોતાન ે બાબતમા પણ અ�યની કવી કાળø! બોલાવીન આ�ા કરી ક આ િશવમિતઓન કાય આપણા કામ કરતા પણ
�
ે
�
ુ
�
ુ
�
�
ે
ૂ
ે
�
ે
ુ
�
�ય��તગત ગમ એટલો ભોગ આપવો પડ� ક જત કરવ � ુ �મખ �રણા ૧૯૮૪મા �મખ�વામી િવદશયા�ાએ જતા � પહલ પર કરી આપવાન છ. આ વ�ત સ�થા માટ કટોકટીની બાબત હતી
ુ
�
�
ે
�
�
�
ૂ
ુ
ુ
�
�
�
ુ
�
ુ
ે
ે
�
પડ�, એની એ �યારય પરવા કરતા નહી. ં પ�રમલ પહલા� અમદાવાદ પધારલા �યારે એમની િવદાય કારણ ક િદ�હી અ�રધામન કાય એ વખત પરýશમા ચાલી ર� હત, ક �
ુ
�
�
ૂ
ે
�
�
�
ુ
ુ
�
ુ
ુ
�
�
�
ુ
�
ઈ.સ.૧૯૯૧મા �મખ�વામી કપડવજ પધારલા. સભાન આયોજન થય હત. બરાબર એ જ અરસામા� જ દશ-િવદશમા સ�થાની �િત�ઠાના નાક સમાન હત. સમયની અિતશય
�
ુ
ે
ે
�
ે
ે
�
ુ
�
ુ
ે
�
ુ
�
ે
ુ
�
�યાના મ�ય કાયકર સાથ �વાિમનારાયણ મિદરની અનામત �દોલન ગજરાતનો ભરડો લીધો હતો. સતત કટોકટી �યા પણ હતી, એમા આ નવ કામ અડચણ�પ બનત હત. વળી એ
�
ુ
�
�
�
ુ
�
ે
�
ુ
ુ
ુ
�
ં
ુ
ુ
ુ
�
ે
�
આજબાજની વધારાની જમીન ખરીદી લવાની વાત આઠ મિહના ચાલલા આ �દોલનથી લોકો �ાિહમા� પોતાની સ�થાન તો કામ પણ નહોત. પરત �મખ�વામીએ એ કાય સારી
ે
�
�
ે
�
�
�
ે
�
ુ
ં
�
ૂ
ુ
ે
�
નીકળી, જની સ�થાકીય ��િ� માટ ખૂબ જ જ��રયાત હતી. પોકારી ગયા હતા. ý ક �દોલનના બન પ�ના નતાઓન ે રીત કરા�ય. એટલ જ નહી, પોત �િત�ઠા ઉ�સવમા પણ પધાયા, પણ �
ે
ે
ે
ે
ુ
ે
�
�
ુ
�
ુ
�
ૂ
ુ
ુ
ે
�
�
ુ
�
ે
ુ
ુ
ે
�વામી�ીએ પ�, ‘‘આજબાજ શ આવલ છ?‘‘ જવાબ મ�યો, ‘‘આ �મખ�વામીન િવષ અન�ય ભાવ હતો અન તઓની ઈ�છા હતી ક � સહકાર આ�યો, અન એ િશવøન ‘સવ�ર મહાદવ’ એવ નામાિભધાન
�
ે
�
ં
ે
ે
�
ુ
ુ
ે
ે
ે
�
ુ
ે
ે
�
�
ે
ે
ે
�
�
ુ
ે
બાજ નરોગજ રલવ છ ત �ોડગજ થવાની છ, એટલ તઓ ઘણી જમીન �વામી�ીની હાજરીમા િ�પ�ી મીટીગ થાય. એ માટ તઓ આ�યા �યારે પણ એમણ પોત જ કય. બીýન ભલ કરી છટવાની સાથ સાથ એમની
ે
ે
�
�
ે
ે
ે
�
ુ
�
�
ુ
ુ
�
ે
ે
�
ે
�
સપાદન કરી લવાના છ. આના લીધ આપણન ભિવ�યમા વધાર જમીન તમણ ýય ક આ જ સમય �વામી�ીન તો િવદાયસભામા જવાન હત, સવધમ સ�માનની ભાવના પણ ઉýગર થઇ.
�
�
ે
�
ુ
�
�
ુ
ે
�
ે
ે
�
ે
�
�
ે
નહી મળ. એટલ આ લોકો નરોગજ રલવન �ોડગજમા ન ફરવ તો સાર.‘‘ જ જ�રી હત, કારણ ક �વામી�ીના હવ લાબા સમય સધી દશન થવાના આવી ભાવનાઓ જ આવી �ય��તઓન મહાપરષન િબરદ અપાવ છ. �
ં
ે
ે
ે
ે
ે
�
ુ
ુ
ુ
�
ુ
ુ
ે
ે
�
�
ે
�
�
ં
ુ
�
તરત જ �વામી�ી કહ,‘‘અ�યા, આપ� એકલાન નથી ýવાન, સમાજન � ુ નહોતા, એટલ હýરો હ�રભ�તો છ�લા દશન માટ ઉમટી પ�ા હતા.
ુ
�
ે
�
ુ
�
ે
ે
�
ે
�
પણ ýવાન છ. લોકોન કટલી તકલીફ પડતી હશ �યારે આ િનણય લવાયો �મખ�વામી તો પોતાની િવદાયસભા એટલ ક એક �કારના સ�માનન ે
�
ુ
�
�
ે
�
�
ે
ં
ે
ુ
હશ. ત તો ચાલ કરવી જ પડ�. બધ પડી ગઈ છ તે જ�દી ચાલ થઈ ýય તેવી ઠલી દઈન �દોલનના સમાધાન માટની િમટીગમા બસી ગયા. િમ�ટગમા � અપવમિનદાસ �વામ�
�
ે
�
ુ
�
ુ
ૂ
�
�
�
�
�ાથના કરવી.‘‘ ચચાનો દોર એટલો લબાયો ક કલાકોની પણ ગણતરી રહી નિહ. �વામી�ી
ં
ં
િવદાયમાનમા તો ગયા જ નહી પરત �દોલન સમટાઈ ýય એ પાક કરીન ે બી.એ.પી.એસ. �વાિમનારાયણ સ�થા
�
ુ
�
�
ે
�