Page 16 - DIVYA BHASKAR 043021
P. 16

Friday, April 30, 2021   |  15



          ચ�પામાસીની �ુવાન�ધ  દીકરી રસીલા �ટ��ન મૂકીને ગઈ પણ અિમતભાઈનુ� િદલ સાથ લઈને ગઈ. એકવાર                     િદલ કો દેખો
                                                                                   ે
                 િમલનની મધુર �ણોમા� રસીલાએ અિમતભાઇને પૂ�ુ�, ‘તમે મારી સાથ લ�ન તો કરશોને?’
                                                                             ે
                             ે
             મરન વાલે તો ખૈર હ� બેબસ,                                                                           ચહ�રા ના દેખો



                                                                                                                હાવભાવના હાલચાલ
                   øને વાલે કમાલ કરતૈ હ�                                                                    એક સ�શોધનમા� ખબર પડી �� ક� ચહ�રાના ભાવો





                                                                                                              હ�મેશા� સાચી લાગણી બતાવતા નથી એટલે
                                                            ‘અ�યારે બાર �ટ�ફન બનાવુ� છ��. કોલેý ચાલ થશે �યારે અ�ાવીસ-�ીસ
                                                                                      ુ
                                                          �ટ�ફન સુધી �કડો પહ�ચી ýય છ�. બધા�ને મારા હાથની રસોઈ ખૂબ ભાવે છ�.   માણસના ચહ�રાનો ભરોસો ન કરવો �ઈએ!
                                                                                       �
                                                                �
                                                          હો�ટ�લમા રહ�તા જુવાિનયાઓ તો બીý કોઈને �યા ખાવા માટ� જતા જ નથી.’
                                                            અિમતભાઇએ જવાબ ન આ�યો. જવાબ એમના મનમા� ઊ�યો હતો જે                   ટાઇટ�સ
                                                          આપી શકાય એવો ન હતો: ‘કોલેજના જુવાિનયાઓ તમારા ઘરે ખાવા માટ�   જેને આયનો પણ ના ઓળખી ��� એ સાચો ખેલાડી.   (છ�લવાણી)
                                                          નહીં આવતા હોય., એ લોકો તો તમારી આ જુવાનýધ øવ�ત વાનગીને   એક પ�ની મનમા� મ�દ મ�દ મુ�ક�રાતી હતી.
                                                                                                                            ે
                                                                          ે
                                                          િનરખવા માટ� આવતા હશ.’                              પિત એ પૂ�ુ� : ક�મ હસ છ�?
                                                            અિમતભાઈની ધારણામા� ત�ય હતુ�. ચ�પામાસીની રસીલા બાપ વગરની   પ�નીએ ક�ુ�: જવા દે.
                                                          હતી  પણ  માપ  વગરની  ન  હતી.  એની  ક��વારી  કાયા  સ�દયશા��ની   પિતએ પાછી øદ કરી : ના કહ� ને કહ�.
                                                                                                                            ે
                                                          ���ટએ‘પરફ��ટ ટ�ન’નુ� માપ ધરાવતી હતી. ચ�પામાસીની રસોઈ �વાિદ�ટ   પ�નીએ ક�ુ�: તારા િવશ િવચારતી હતી.
                                                          બનતી હતી પણ તે રસીલાના હાથે પીરસાતી �યારે વધારે �વાિદ�ટ બની જતી   હવે પિત એ ક�ુ�: તો જવા દે!
                                                          હતી. રસીલાને ýયા પછી અિમતભાઈ પણ એક દીકરીના બાપ હોવા છતા  �  પ�નીના ચહ�રા પારથી પિતને સમýઇ ગયુ� ક� કા�ઇક ગૂગલી જ આવશે
                                                          �ીસ વષ�ને બદલે પચીસ વષ�ના કાચા ક��વારા યુવાન બની ગયા. પોતાના�   એટલે આપોઆપ ચૂપ થઇ ગયો! ચહ�રાના હાવભાવના હાલચાલ કમાલની
                                                          લ�નની વાત એમણે ýહ�ર કરી નહીં. રસીલા પણ એમના તરફ ખ�ચાતી   કળા છ�. અમે નસીબýગે અનેક �ફ�મ�ટાસ� સાથે કામ કયુ� છ�. જેમા� રીઅલ
                                                          ગઈ. ગરીબ િવધવા માની દીકરી સારુ� કમાતા øવનસાથી પામવાના સપના�   લાઇફમા સલમાન ખાન ક� સ�જય દ�ના હાવભાવ પરથી તરત એમનો મૂડ
                                                                                                                 �
                                                          �ખમા� �જવા� લાગી.                                તરત પરખાઇ આવે. આમીર ખાન ક� અિમતાભ સામે તમે ગલગલિલયા કરો
                                                            એક િદવસ અિમતભાઈ જમવા માટ� ચ�પામાસીના ઘરે આવી શ�યા નહીં,   ક� ચોધાર �સુએ રડો, પણ હાવભાવ બદલાય નહીં!
                                                          �ટ�ફન લેવા માટ� આવેલો નટ� કહી ગયો, ‘સાહ�બની તિબયત નરમ છ�, બે-  ýક�, હમણા� એક સ�શોધનમા� ખબર પડી છ� ક� ચહ�રાના ભાવો હ�મેશા  �
                                                          �ણ િદવસ જમવા માટ� અહી નહીં આવે. હ�� પણ બહારગામ જવાનો છ��. તમે   સાચી લાગણી બતાવતા નથી એટલે માણસના ચહ�રાનો ભરોસો ન કરવો
                                                                           ં
                                                       તસવીર �તીકા�મક છ�  માટ� ચ�પામાસીએ રસીલાને �ટ�ફન આપવાનુ� કામ સ�પી દીધુ�. સા�જે સાડાસાત   છ� દાખલા તરીક� �ાહકને સ�તોષ થયો ક� નહીં. સવાલ એ છ� ક� શુ� આપણે
                                                                                                           ýઈએ! ક�ટલાક િબઝનેસનો આધાર માણસના ચહ�રા પરના ભાવો હોય
                                                          કોઈની સાથે �ટ�ફન મોકલી આપý.’
                                                            અિમતભાઈ મોટા અિધકારી હતા. એમના જેવા �ાહકની સગવડ સાચવવા
                                                                                                                          ચહ�રાના ભાવ પરથી લાગણી ક� અનુભૂિત ýણી
                                                          વા�ય રસીલા અિમતભાઈના �વાટ�ર પર પહ�ચી �યારે અિમતભાઈ િવશાળ
                                                             ે
                                                                 �
                                                                                                                              ýણી શકો. ઓહાયો �ટ�ટ યુિન.ના સ�શોધક
                                                          �ો�ગ �મમા સોફા પર બેઠા હતા અને બારણા� ખુ�લા રાખીને રસીલાની રાહ     શકીએ? અને એનો ઉ�ર છ�- ના! તમે ના
         મા     નવીનુ� મન અકળ છ�, એને સમજવુ� અઘરુ� છ�. જળ પર લખેલુ�  ýતા હતા. બગલાની પા�ખ જેવા �ેત ઝ�બા-લ�ઘામા� ગૌર વણ� અને સુરેખ   �દા�ે બ�ા�  એલે�સ માટી�નેઝે આમ ક�ુ� છ�: સ�શોધન
                                                          ચહ�રો ધરાવતા અિમતભાઈ આકષ�ક દેખાઈ ર�ા હતા. રસીલાને ýઇને
                                      �
                લખાણ કદાચ વા�ચી શકાય, હવામા દોરેલુ� િચ� કદાચ ýઈ
                                                                                                                               માટ� ચહ�રાના ભાવનુ� એનાિલિસસ કરતા
                શકાય પરંતુ માણસના� મનમા� રચાતા� અને ભ�ગાતા� સમીકરણને   તેમણે ક�ુ�, ‘�ટ�ફન રસોડામા� મૂકી આવ.’ રસીલા �ટ�ફન મૂકીને પાછી જતી   કો��યૂટરના �ો�ામ પર આધાર રાખવામા  �
                                                                              �
        કોઈ સમø શકતુ� નથી.                                હતી �યારે તેમણે ધીમા અવાજમા ક�ુ�, ‘થોડી વાર બેસને, મને તારી સાથે   સ�જય છ�લ   આ�યો. સ�શોધકોએ માનવના ચહ�રાના
          �ીસ વષ�ના અિમતભાઇ કો��પ�ટ�ટવ એ�ઝામ પાસ કરી દૂરના શહ�રમા�   વાત કરવાનુ� મન થયુ� છ�.’ રસીલા પ�દરેક િમિનટ માટ� રોકાઈ ગઈ. ધરતી પર   મસ�સ-મા�સપેશીઓનુ� હલન ચલન અને
        �લાસ વન અિધકારી તરીક� નોકરી કરવા પહ�ચી ગયા. પ�ની અને બે   �ધારુ� ઊતરી ગયુ� હતુ�. અહી બે જુવાન હ�યાઓમા� અજવાળ રેલાઈ ર�ુ� હતુ�.   લાગણીઓથી તેમા� થતા ફ�રફારનુ� �થ�રણ
                                                                                             ��
                                                                           ં
                                                                              ે
                        �
        વષ�ની દીકરીને ગામડામા આવેલા ઘરમા� છોડી ગયા�. અિમતભાઇ અને   રસીલા ખૂબ ઝડપથી અિમતભાઈન વશ થઇ ગઈ. એ સા�જે તો િવશેષ ક�ઈ ન   કયુ� ને એવા તારણ પર આ�યા ક� માણસના ચહ�રા
                                                                                                                                                    �
                                                                                                                                               ે
                                  �
        આશાબહ�નના લ�નને પા�ચ વષ� થયા� હતા. પ�નીની તિબયત નરમગરમ   થયુ�. અિમતભાઈના હોઠ મીઠા કરાવીને રસીલા જતી રહી. �ટ�ફન મૂકીને ગઈ   પરના ભાવથી તેની લાગણીઓ િવશ હ�મેશા ખોટા
                                                                     ુ�
        રહ�તી હતી, ઉપરા�ત એ શહ�રની રહ�ણીકરણીથી ટ�વાયેલી ન હતી. એણે પોતે   પણ અિમતભાઈન િદલ સાથે લઈને ગઈ.    તારણો નીકળ� છ�. માટી�નેઝનુ� કહ�વુ� છ� ક� દરેક જણ ચહ�રાના ભાવો અલગ-
        જ સાસુસસરાની ýડ� ગામડામા રહ�વાનુ� પસ�દ કયુ� હતુ�.   જે કામ અધૂરુ� ર�ુ� હતુ� તે બીý િદવસે પૂરુ� થઇ ગયુ�. એ પછી તો બ�ને   અલગ આપે છ� અને તેનો આધાર સમય, પ�ર��થિત ને સા��ક�િતક બેક�ાઉ�ડ
                           �
          અિમતભાઇ ખપ પૂરતો સામાન લઈને નોકરીના �થળ� પહ�ચી ગયા,   �ેમીઓ વારંવાર મળતા ર�ા. એકવાર િમલનની મધુર �ણોમા� રસીલાએ   ઉપર રહ�લો છ�!
        સરકારી આવાસ મ�યો હતો. પ�ાવાળાએ ઘરની સાફસૂફી કરી રાખી   પૂ�ુ�, ‘તમે મારી સાથે લ�ન તો કરશોને?’                            ઇ�ટરવલ
        હતી. પાણીનુ� માટલુ� ભરી આ�યુ� હતુ�. અિમતભાઈએ સામાન         ‘હ�� તો પરણેલો છ��.’ અિમતભાઈએ ઘટ�ફોટ કય�. રસીલા   તોરા મન �પ�ણ ���લાયે.         ( સાિહર)
        મૂકીને પ�ાવાળાન પહ�લો �� આ પૂ�ો, ‘અહી ભોજનની               અવાચક બની ગઈ. એની �ખોમા� અિણયારો સવાલ ઝબૂકતો   વળી ખાસ મહ�વનુ� છ� ક� જે ��મત કરે છ� તે દરેક જણ ખુશ નથી ક�
                   ે
                                      ં
        �યવ�થા ક�વી રીતે થઈ શકશે?’              રણમા� ખી��ુ�        હતો. એ પૂછ� તે પહ�લા જ અિમતભાઈએ જવાબ આપી   દરેક ખુશ માણસ ��મત કરતો નથી. �યા સુધી કહી શકાય ક� જે મોટાભાગે
                                                                                                                                    �
          નટ�એ જવાબ આ�યો, ‘અ�યારે તો સા�જનુ� ટા�ં થઈ                 દીધો, ‘મને માફ કરજે, રસીલા. ચ�પામાસીએ �યારે મને   હસતા નથી એ બધા નારાજ ક� નાખુશ હોય એ જ�રી નથી એમ માટી�નેઝ
        ગયુ� છ�, આપ સાહ�બ સામે આવેલી ચેતના રે�ટોર�ટમા�   ગુલાબ       પૂ�ુ� હતુ� �યારે મ� છ�પા�યુ� હતુ�. તેનુ� કારણ ýણવુ� છ�?   કહ� છ�. બોલો! હસવ ક� રડવુ�? આમ પણ મુશાયરાઓમા ક� સાિહ�યના
                                                                                                                         ુ�
                                                                                                                                               �
        જમી આવો, આવતીકાલથી હ�� �ટ�ફન બ�ધાવી આપીશ.’                   �થમ નજરમા� જ હ�� તારા �ેમમા� પડી ગયો હતો. મારે   સમારંભો ઘણીવાર લોકો પરાણે ��મત ક� હા�ય આપતા હોય છ� જને?
          અિમતભાઇ ‘ચેતના’મા� જમી આ�યા, બીý િદવસથી   ડૉ. શરદ ઠાકર     તને પામવી હતી. હ�� કપટી પુરુષ નથી. ý તુ� હા પાડ� તો   ક�ટલીક ક�પનીઓએ ચહ�રાની મા�સપેશીઓનુ� અને એનાથી રજૂ થતા ભાવના
        િજ�દગી નવા ��ટનમા� ગોઠવાતી ગઈ. સવારની ચા નટ�એ               હ�� તને મારી બીø પ�ની બનાવવા તૈયાર છ��. ચ�પામાસીને   અ�યાસથી ટ�કનોલોøને િવકસાવવાનો �ય�ન કય�. ક�ટલાક દાવો કરે છ� ક�
                         �
        બનાવી  આપી.  ના�તામા  સામેની Ôટપાથ  પર  બનેલા              મનાવી લેવાની જવાબદારી તારી. મારી પ�નીને મનાવવાની   તેઓ શોધી શક� છ� ક� માણસ ગુનેગાર છ� ક� િવ�ાથી� વગ�મા� �યાન આપે છ� ક�
                                                                                                                                                  ે
        ગરમાગરમ ગા��ઠયા હતા. નાહી-ધોઈને અિમતભાઇ ઓ�ફસમા�          જવાબદારી મારી. એ બાપડી ભલી બાઈ છ�, ના નહીં પાડ�.’  ખરીદી પછી �ાહકને સ�તોષ થયો ક� નહીં. આવા સ�શોધનો બતાવ છ� ક� આવુ�
        ગયા. બપોરે દોઢ વા�ય લ�ચ �ેક પાડીને �વાટ�ર પર પાછા ફયા�.   રસીલા તૈયાર થઇ ગઈ પણ ચ�પામાસી તૈયાર ન થયા. એ િવધવા   તમે ન�ી નહીં કરી શકો. આ દાવા ખોટા હોય છ�.
                       ે
                                      �
        �વેશ�ાર પાસે �ટ�ફન પ�ુ� હતુ�. �ટ�ફન હાથમા લેતા� જ અડધી ભૂખ મરી   ��ીએ પોતાની દીકરીની �ખોમા� એક પ�રણીત પુરુષ માટ�ની ગા�ડીતુર   ચહ�રાના ભાવો અને લાગણીઓ િવશેની સ�શોધક ટીમે તારણ કા�ુ� ક�
                                             ે
        ગઇ. સાવ ટાઢ��બોળ ભોજન ક�મે ય કરીને ગળ� ઊતયુ� નહીં. રા� પણ એવી જ   ઝ�ખના વા�ચી લીધી હતી. તેણે બીý િદવસથી અિમતભાઈન જમાડવાની ના   સાચી લાગણીઓ પકડવી અઘરી છ�. �યારે તમે લાગણી અનુભવો �યારે
                                                                                             ે
        હાલત થઈ. ભોજનમા� બીø કોઈ ખામી ન હતી. દાળ, શાક �વાિદ�ટ હતા.   પાડી દીધી. એક મિહનાની �દર રસીલાને બીý પુરુષ સાથે પરણાવી દીધી.   મગજમા� પે�ટાઇડસ હોમ��સનો �ાવ થાય છ�. જેનાથી લોહીનો �વાહ અને
                                                    �
                                                                  ે
        પણ બધી વાનગીઓ ઠ�ડી થઈ ગઈ હતી એટલે ગળા નીચે ઊતરતી ન હતી.   અિમતભાઈન છ��લી વાર મળીને છ�ટા� પડતી વખતે રસીલા ખૂબ રડી અને            (�ન����ાન પાના ન�.20)
        મોટા ભાગનુ� �ટ�ફન ખાધા વગર પાછ�� જતુ� હતુ�. આ બધુ� ýઈને નટ�એ સૂચન   બોલી ગઈ, ‘મ� તમને સાચો �ેમ કય� છ�. øવનમા� �યારેય પણ મારી જ�ર
                        �
                                     �
        કયુ�, ‘આમ ને આમ ક�ટલા િદવસ ચાલશ? ખાધા વગર કામ ક�વી રીતે થશે?   જણાય તો યાદ કરý.’
                                 ે
        હ�� એક સલાહ આપુ�? �ટ�ફન મગાવવાને બદલે ý આપસાહ�બ ચ�પામાસીના   રસીલાએ પોતાની સાથે કપટ કરનાર પુરુષને આવુ� ક�મ ક�ુ� એ જગતનો
        ઘરે જઈને બે ટાઈમ જમી આવો તો તમને ગરમાગરમ રસોઈ ખાવા મળશે.   મોટામા� મોટો માનસશા��ી પણ કહી ન શક�. જળ પર લખેલુ� લખાણ
                                                                            �
        બહ� દૂર નથી, પા�ચ જ િમિનટના �તરે ચ�પામાસીનુ� ઘર પડ� છ�.’   કદાચ વા�ચી શકાય, હવામા દોરેલુ� િચ� કદાચ ýઈ શકાય પરંતુ
          અિમતભાઈન નટ�નુ� સૂચન મનમા� વસી ગયુ�. પહ�લી વાર નટ� ઘર   માણસના� મનમા� રચાતા� અને ભ�ગાતા� સમીકરણને કોઈ સમø શકતુ�
                   ે
        બતાવવા માટ� સાથે આ�યો. સાવ નાનુ� ઘર હતુ�, એક �મ અને એનાથી   નથી.
                         ે
        અડધુ� રસોડ��. અિમતભાઈન ઓરડામા� પાટલો મૂકીને બેસા�ા. ચ�પામાસી   આ વાતને વષ� વીતી ગયા�. øવનનો સૂય� પિ�માકાશ તરફ ઢળવા
                                                                                                   �
        ગરમાગરમ રોટલીઓ ઉતારતા ગયા� અને એમની જુવાન દીકરી રસીલા   લા�યો. કાળ�મે અિમતભાઈ િન�� થઇ ગયા. �ણ સ�તાનો હતા,
                            �
        પીરસતી ગઈ. અિમતભાઇ ચૂપચાપ જમીને ચા�યા ગયા. બે-�ણ િદવસ   જે પરણવાલાયક થઇ ગયા� હતા. જે �મરે પ�નીના� સ�ગાથની સૌથી વધારે
                                                                             �
        પછી એમની øભ છ�ટી થઈ. જમતા� જમતા� એમણે પૂછી લીધુ�, ‘માસી, ક�ટલા   જ�ર હોય છ� તેવા સમયે અચાનક એક િદવસ અિમતભાઈની પ�ની આશાએ
        �ાહકોને જમાડો છો?’                                                             (�ન����ાન પાના ન�.20)
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21