Page 21 - DIVYA BHASKAR 043021
P. 21

¾ }ગુજરાત                                                                                                         Friday, April 30, 2021 20
                                                                                                               Friday, April 30, 2021   |  20































































                         અનુસંધાન
                                                          થઇ હોવા છતા ýજરમાન દેખાતી રસીલા એના પિતને અને બે સ�તાનોને   માનસ ���ન
                                                                   �
                                                                             ે
        ���ના મલ�મા�                                      જમાડી રહી હતી. અિમતભાઈન પહ�લી નજરમા� જ એ ઓળખી ગઈ. ઊભી
                                                          થઇ ગઈ. આવકાર આ�યો. પછી આગમનનુ� �યોજન પૂ�ુ�. અિમતભાઈએ   ક�ુ� છ�, બધા� કમ� ભ�મસા� કરી દે. �ાનદીપ �સ�ગમા� તુલસી કહ� છ�, તારા�
        øવન પણ એવુ� જ કઠોર રહ�લુ�. િપતા રતનø. માતા મોતીબાઈ! ‘રતન-  સાવ ખુ�લુ� તો ન ક�ુ� પણ મોઘમ રીતે જણા�યુ�, ‘ઘરભ�ગ થયો છ��. મને અને   શુભ અને અશુભ કમ� એ બધા� �ધણ છ�, સિમધ છ�.
                                                                                                 �
                �
        મોતી’ને �યા તો ‘મિણ’ જ જ�મે ને! િપતાના અવસાન પછી મિણશ�કર   મારા પ�રવારને સ�ભાળી શક� તેવી ��ીની જ�ર છ� તમારા �યાનમા કોઈ હોય   ય� થાય છ� �યારે શા�િતપાઠ થાય છ�. �ક�િતના� બધા� જ ત�વોમા�થી શા�િતની
        વા�કાનેર-મોરબી ફોઈને ઘરે રહીને ભ�યા. રાજકોટથી મેિ�ક ને મુ�બઈ યુિન.  તો.....’                       ઉ�ઘોષણા કરવામા� આવી. જલ, વાયુ, ઔષિધ,અ�ન બધા�મા�થી શા�િત �ા�ત
                                           ુ�
        થી �નાતક થયા. સખત વા�ચન. સ��ક�ત ��ેø સાિહ�યન સેવન. ને ઉ�મ   રસીલા રોટલી વણતી હતી તે કામ પડતુ� મૂકીને ઊભી થઇ ગઈ. પિતને   થાય, એવુ� આ�યુ� છ�. દરેક મ��ની પાછળ ‘ૐ શા��ત શા��ત’ ઉ�ારણ
                                          �
        િમ�ો વ�ે મુ�બઈમા ક�ળવાયા. સુરતમા� િશ�ક થયા. �યા ચોવીસ-પચીસની   અને બાળકોને કહી દીધુ�, ‘હ�� ý� છ��. મ� આ પુરુષને વચન આ�યુ� હતુ�. મને   આપણે કરીએ છીએ. પરંતુ મહાવીર �ભુએ અ�ભુત વાત કરી. એમણે ક�ુ� ક�
                    �
        વયે ‘વસ�તિવજય’ ખ�ડકા�ય રચાયુ�, જે આજે પણ ગુજરાતી કિવતાનુ� સવ��મ   રોકશો તો હ�� મરી જઈશ. ý જવા દેશો તો વ�ે વ�ે અહી આવતી રહીશ   તમારા øવનય�મા� સ�યમ જ શા�િતપાઠ છ�. એવુ� મહાવીર �ભુ જ કહી શક�.
                                                                                              ં
        કા�ય બની ર�ુ� છ�.                                 અને તમારા ઘરને પણ સાચવતી રહીશ.’                  આપણા પર સ�યમ લાદવામા આ�યો એટલે અશા�િત પેદા થઈ, અસ�તોષ પેદા
                                                                                                                            �
                                    �
          વડોદરામા� �ો. ટી.ક�. ગ�જરની સ��થામા ýડાયા, પણ કશા મનદુ:ખે   (માનવામા ન આવે તેવી સ�યઘટના, તમામ પા�ો øવે છ�. રસીલા એક   થયો. �ખ ફોડવાની નથી. �દરથી િવકાર ઊભરાય અને લાખ �ખ બ�ધ
                                                                   �
        ભાવનગર આવી ર�ા. િશ�ક-આચાય�-ક�ળવણી િનરી�કના� પદોને �યાય   આખો મિહનો અિમતભાઈના ઘરમા� રહ� છ� અને એકાદ અઠવા�ડયુ� પોતાના�   કરી દે, પણ �દરનુ� શુ� થશે? સ�યમ શા�િતપાઠ છ�. સ�યમનો શા�િતપાઠ. શુ�
        કય�. �થમ પ�ની નમ�દાના અવસાનનો આઘાત પીડતો હતો. બીý પ�ની   સ�તાનો સાથે રહ�વા� આવી ýય છ�. સ�બ�િધત બધા� જ પા�ોએ આ �યવ�થા   મહાવીર �ભુ બો�યા છ�! એનો મતલબ ક� જે શા�િત આપે એ સ�યમ, જે અશા�િત
                                                 �
        પણ નમ�દા નામે. ઠીક ચા�ય. ભાવનગર િનવાસ દરિમયાન કિવને મહારાý   �વીકારી લીધી છ�. આવુ� બનવુ� એ કોઈને સમýતુ� નથી. મ� ક�ુ�ને ક� જળ પર   આપે એ અસ�યમ. તમે મૌન રાખો, અનુ�ઠાન કરો, ઉપવાસ કરો અને તમે
                         ુ�
        ભાવિસ�હø ýડ� િનકટ મૈ�ી ક�ળવાયેલી. સાથે ઘોડ�સવારી કરતા. તરવા જતા   લખેલુ� લખાણ કદાચ વા�ચી શકાય, હવામા દોરેલુ� િચ� કદાચ ýઈ શકાય પરંતુ   અશા�ત થઈ ýઓ તો એ સ�યમ નથી, તપ નથી.
                                                                                  �
                                                                                                                                                    �
        ને રાજમહ�લે જમવા િનમ��ણ મળતુ�.                    માણસના� મનમા� રચાતા� અને ભ�ગાતા� સમીકરણને કોઈ સમø શકતુ� નથી.)   તો ય�, દાન અને તપ છોડવા� નહીં; મહાવીર �ભુએ પણ છો�ા નહીં,
          કા�તનો એક મા� ‘કા�યસ��હ’ ‘પૂવા�લાપ’ (1923) એમના મરણના   (શીષ�કપ���ત: અ�દુલ હમીદ ‘અદમ’)�          સ�શોધન કયુ�. જપ-ય� �યારેય છોડવા નહીં. દાન �યારેય છોડવુ� નહીં. એક
        િદવસે જ �કાિશત થયેલો. કા�તના� કથનોિમ� કા�યો ‘ખ�ડકા�યો’ તરીક� નોખા�                                 સુિવચારનુ� દાન કરો. �િપયાનુ� જ દાન કરાય? એ તો એક આદત થઈ ગઈ છ�.
        છ�. િનø છ�. એમને કોઈ �બી નથી શ�યુ�. સ�સારની િવષમતા, િનયિતની   માયથોલોø                             બાકી �િપયા ન હોય તો દાન નથી કરી શકતા? કોઈના ખભે હાથ રાખીને એક
        ��રતાની સામે કા�તે કરુણાની અપે�ા રાખી, પણ એમના� પા�ો કરુણનો જ                                      સૂ�, કિવતા ક� એક શે’ર સ�ભળાવી દો એ દાન છ�. �માદાન કરો. મહાવીર
        સામનો કરતા� ર�ા�. િવિધની વ�ા, શાપ, રાિ�, સમાજના� બ�ધનો િ�યજનોને   કીચક એક જૈન સાધુ બની ýય છ� અને આખરે મુ�ત થઇ ýય છ�.   �વામીના બધા� સૂ�ો સાવ�ભૌમ છ�, વૈિ�ક છ�; એને ક�વળ જૈની�મમા� ક�દ ન
                                                                                                                 �
        સુખ લેવા દેતા� નથી. કા�તનુ� કિવકમ�, છ�દગૂ�થણી, ભાવપલટાઓ ને વણ�નો   કૌરવો િવરુ�ના યુ�મા� પા�ડવો ક��ણની મદદ માગે છ�. ક��ણ એમને એક   કરવા� ýઈએ. જૈન ભાઈ-બહ�નો એનુ� ગૌરવ જ�ર લઈ શક�. �
        અ�ય�ત રસા�મક બનીને �ગ�ા� છ�. કા�તના ભાવસભર ને સ�ઘષ�મય øવનને   શરતે મદદ કરવાનુ� વચન આપે છ� ક� તેઓ ક��ણને જરાસ�ઘ સાથે યુ� કરવામા�   (સ�કલન : નીિતન વડગામા)
        આવરી લેતુ� ઉ�મ નાટક ‘જળને પડદે’ સતીશ �યાસ લ�યુ� છ� ને અિભનેતા   મદદ કરશે. જરાસ�ઘ અને કૌરવોની િવરુ�ના યુ�મા� જરાસ�ઘ ક��ણ તરફ એક
                                        ે
        કમલ ýશીએ એનુ� 30થી વધુ વખત મ�ચન કયુ� છ�. કા�ત હø હાજર છ�.  પૈડ�� ફ�ક� છ�, પણ નેિમનાથ પૈડા�ને અટકાવે છ�, જેથી તે પૈડ�� બ�ને િપતરાઇ   ��ા�� બયા�
                                                          ભાઇઓની આસપાસ ફરે છ� અને આખરે ક��ણની �ગળીમા� ભરાઇ ýય
        ��મા� ���યુ� ગુલાબ                                છ�. તે પછી ક��ણ જરાસ�ધ તરફ પૈડ�� ફ�કી તેને મારી નાખે છ�. ક��ણ કૌરવોને   લોહીનુ� બ�ધારણ બદલાય છ� અને ચહ�રાના આ પે�ટાઇડસને લીધે રંગ બદલાય
                                                          હરાવવામા પા�ડવોને મદદ કરે છ�. જરાસ�ઘના ��યુ અને કૌરવો પરા�ત થયા   છ� એવુ� માટી�ને�નુ� કહ�વુ� છ�. સ�શોધકોના મત મુજબ ચહ�રાનો બદલાતો રંગ
                                                                �
                                                                                                                                                    �
        øવનલીલા સ�ક�લી લીધી. અિમતભાઈ દુઃખી દુઃખી થઇ ગયા. દીકરી નોકરી   પછી ક��ણને નારાયણ અથવા અધ�ચ�ી ýહ�ર કરવામા� આવે છ�.   તમને સૂચન કરી શક�. એક �યોગમા� એક માણસનો ચહ�રો બતાવવામા આ�યો
                                                    �
        કરતી હતી. ઘરમા� બે દીકરાઓ સિહત ચાર જણાના� પેટ ભરવાના� હતા.   આટલા બધા લોકોના વધનુ� કારણ બનવા માટ� ક��ણ �વગ�મા� ન જતા�   જે ચીસ પાડી ર�ો હતો અને એના ચહ�રાનો રંગ �ાઇટ રેડ હતો! એટલે ક�
        પૈસાની તકલીફ ન હતી પણ કામ કરવાવાળ�� કોઈ ન હતુ�. �ણેય સ�તાનોના�   ��યુનો અનુભવ કરે છ�. ભિવ�યમા� તેઓ એક તીથ�કર તરીક� જ�મ લેશે.   ખુશીમા પણ ચહ�રાનો રંગ આવો જ હોય છ�. તમે સાચા ભાવ પકડી શકતા
                                                                                                                �
                �
        �સ�ગો માથા પર ઘુમરાતા હતા. ઘરમા� એક પીઢ ��ીની ખોટ વતા�તી હતી.  એમના ભાઇ બલરામ અિહ�સક રહ� છ�.       નથી!
                   ે
          અિમતભાઈન દાયકાઓ પહ�લાની એક સા�જ યાદ આવી ગઈ �યારે અઢાર   પા�ડવો  દિ�ણમા�  જઇને  દિ�ણી  મથુરા (તાિમલનાડ�મા�  મદુરાઇ  જે   આવામા� થાય ક� હવે લોકોને મળીને એના હાવભાવ જ ના સમýઇ શક� તો
                                                                 �
        વષ�ની એક અ�ુભરી �ખોએ તેમને વચન આ�યુ� હતુ, ‘øવનમા� �યારેય   મ�યકાળમા એક લોકિ�ય જૈન ક��� હતુ�)ની �થાપના કરે છ� અને �તે જૈન   લોકોને મળવાનુ� શુ� કામ? છાનામાના �વોર�ટાઇન થઈને પ�ા રહો ઘરમા�.
        પણ મારી જ�ર જણાય તો યાદ કરý.’ અિમતભાઈએ પોતાના� સૂ�ો પાસેથી   સાધુ બની ýય છ�. આમ, જૈન ધમ�મા� મહાભારતનુ� એક અલગ �પ ýવા   ��� �ા���સ
                                                                                ં
        રસીલાની ભાળ મેળવી લીધી. એક િદવસ અચાનક એને ýણ કયા� વગર   મળ� છ�. યુ� અને øતને બદલે અહી અિહ�સાના જૈન િસ�ા�તને વધુ મહ�વ   આદમ : મારા મા� િવચારે ��?
                                                                                                                         �
        એના� સરનામે પહ�ચી ગયા. બપોરના બાર વા�યા હતા. અડતાલીસ વષ�ની   આપવામા� આ�યુ� છ�. આ બાબત ભારતના વૈિવ�યનુ� ઉદાહરણ છ�.  ઈવ : ના �ાર�� િવચાર�� ���
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26