Page 15 - DIVYA BHASKAR 102921
P. 15

Friday, October 29, 2021









                                                                                 ે
                   અ�રની શીશી અન અથાણા�ની બરણી!




          મનની શા�િતના� કાળા�બýર ન હોય










          ���   કા ર�તે કરોડપિત થઇ જવાની �િ� માટ� લોભની આબોહવા   િદવસો પછી એ આિદમાનવને સમýયુ� ક� ઝૂ�પડીના �ગણામા� કો’ક   ન હતી. આજે આટલા� વષ� બાદ મને એમનો �સ�ન ચહ�રો યાદ છ�.
                                                          વાસણમા પડ�લુ� પાણી એ દૂર દૂર આવેલા તેýમય ગોળાને કારણે ગરમ
                જ�રી છ�. શુ� કોઇ કરોડપિતને તમે સ�તોષપિત, સુખપિત,
                                                                �
                                                                                                           આદરણીય છોટ�ભાઇ ખરેખર ‘મોટ�ભાઇ’ હતા. એમની ��િતને વ�દન.
                શા�િતપિત, મૈ�ીપિત, આરો�યપિત ક� �ેમપિત ýયો ખરો?   થાય છ�. એ ગોળાને હýરો સદીઓ પછી ‘સૂય�’ કહ�વાનુ� શ� થયુ�! એ   મા�યિમક શાળાના આચાય� છોટ�ભાઇ પોતે એક યુિનવિસ�ટી જેવા હતા!
                                                                                                                 �
        એ માણસ ઘ�ં ખરુ� તાણપિત, ઉચાટપિત, ઉ�ેગપિત, �લડ�ેશરપિત ક�   સૂય� મા� અજવાળ નથી આપતો, ઉ�ણતા પણ આપે છ�. એ સૂય�ને કારણે   સમાજમા જ�થા�ેમ વધી પડ� �યારે સુગ�ધ�ેમ ઘટી પડ� છ�. હા, એમ જ
                                                                      ��
        બેચેનપિત હોય છ�. િમ� િવનુભાઇ મહ�તા વારંવાર કહ�તા : ‘પૈસો છ�ો   િદવસરાત થાય છ�. સદીઓ વીતી ગઇ પછી આિદમાનવને સમýયુ� ક�   બની ર�ુ� છ�. સ��ગત આચાય� છોટ�ભાઇ સુથાર અ�રની શીશી જેવા હતા.
        મહાભૂત છ�.’ પ�રપ�વ મન પૈસાને આવકારે છ�, પરંતુ એની પાછળ   એ ગોળો િ�િતજની પાળ પર ધીરે ધીરે ખસ છ�. વષ�   અમે�રકામા� સાન હોઝે નામના મહાનગરમા� સુરત બાજુનો એક
                                                                                         ે
                                                                    �
        દોટ નથી મૂકતુ�. પૈસા થકી ઘ�ં બધુ� ખરીદી શકાય છ�, પરંતુ બધુ�   પહ�લા ખગોળિવ�ાના ýણકાર એવા આચાય�     NRI પટ�લ મોટ�લ ચલાવતો હતો. એ મૂળ� �કસાન�િ� ધરાવતો આદમી
        જ નથી ખરીદી શકાતુ�. પાછલી �મરની �સ�નતા પૈસો કદી           છોટ�ભાઇ સુથારને વ�લભિવ�ાનગરમા�             હતો. એ માણસ પુ�તકમેળામા કોઇ બૂક�ટોલ પર ગયો. એને ગમતા
                                                                                                                                �
        પણ ખરીદી ન શક�. સો ટચની મૈ�ી પૈસા �ારા કદી પણ   િવચારોના    મળવાનો  લહાવો  �ા�ત  થયેલો.               ગુજરાતી લેખકના� બધા� જ પુ�તકોના સેટની �ક�મત 150 ડોલર હતી.
        ખરીદી ન શકાય. કકડીને લાગતી ભૂખ પૈસા થકી ન                    વાતવાતમા  એમણે  ક�ુ� :                    એ �કસાને �ટોલ પર ઊભેલા માણસને ક�ુ� : ‘આ સેટના� બધા� જ
                                                                            �
        ખરીદી શકાય. ઘસઘસાટ �ઘ કદી પણ બýરમા�       ���ાવનમા�          ‘��વી પર ýણી-સમø શકાય                     પુ�તકો હ�� ખરીદુ� છ��.
        વેચાતી નથી મળતી.                                             એવુ�  સહજ  બેસતુ�  વષ�  એટલે                તમે બ�ડલ તૈયાર રાખો, હ�� આ મેળામા �ટો મારીને આવુ� �યારે
                                                                                                                                         �
          ક�તરાને બટક�� રોટલો નાખો, તો તે જમીન પર                    મકરસ��ા�િત.’ ગુજરાતે આવા સુ�              રકમ ચૂકવીને પુ�તકો લઇ જઇશ.’ બૂક�ટોલ પર ઊભેલા માણસે
        આળોટીને ગેલ કરશે, પરંતુ હાથી એવુ� નહીં કરે. હાથીને   ગુણવ�ત શાહ  અને સ�� આચાય� બીý ýયા હશ  ે           એક ભૂલ કરી. સેટની �ક�મત 150 ડોલર હતી, તોય એમનાથી
        લીલો પાલો નાખો તોય પોતાની ગ�રમા ýળવીને પોતાનો              ખરા? મારી સાથે િમ� અરુણભાઇ                  95 ડોલર કહ�વાઇ ગયા. દસ-બાર િમિનટ પછી પેલો �ાહક પાછો
        આહાર કરશે. પુરુષાથ�નો છ�ડો આવી ýય પછી જ �ાર�ધનો          પટ�લ પણ હતા. પાછલી �મરે એમની                   આવે �યારે કરવુ� શુ�? 95 ડોલર લઇને સેટ આપી દેવો ક� 150
        �ારંભ થતો હોય છ�. પ��ડત �ીપાદ દામોદર સાતવળ�કરøએ       પાસે ક�વળ �ાનસ�પિ� હતી, િવ�સ�પિત ઝાઝી                         ડોલર માગવા? �ાહક પાછો પુ�તકો લેવા
        ગીતાભા�ય લ�યુ� છ�, જેનુ� મથાળ મૌિલક છ� : ‘પુરુષાથ�બોિધની.’ ગીતા                                                       આ�યો �યારે �ટોલ પર ઊભેલા માણસે
                             ��
                                                                                                                                            ે
        પુરુષાથ�નો અને પરા�મનો બોધ આપનારી માગ�દિશ�કા છ�. �યારેક પૈસો                                                           સાવ િનખાલસભાવ ક�ુ�: ‘હ�� ગજવાના
        તો પરા�મહીન એવા િનવી�ય� મનુ�ય પાસે પણ ભૂલથી આવી પડ� છ�. આવો   શુ� કોઇ કરોડપિતને                                        પૈસા ýડીને પણ મારુ� વચન પાળીશ
        ભૂલથી આવી પડ�લો પૈસો સમાજમા ભારે ઉધમાત મચાવે છ�. કાચો પારો   તમે સ�તો�પિત,                                              કારણ ક� ભૂલ મારી છ�.’ પેલા �કસાને
                              �
                                    ે
        તો િસ�હણસૂતને જરે! ન પચેલો પૈસો ક�પા� દાનની ગટરમા� વહી જતો                                                              ક�ુ�: ‘હ�� તમારી મુ�ક�લી સમø શક��
        હોય છ�. સાચો સાિહ�યકાર આવુ� દાન ન �વીકારે.          સુખપિત,                                                              છ��. એમ કરીએ? હ�� 125 ડોલર આપુ�
          દેશની ઘણીખરી સમ�યાઓના મૂળમા હરામની કમાણી ��યેનુ�                                                                       તો તમારી ખોટ ઘટ�.’ છ�વટ� એ હ�રતી
                                    �
        િવચારશૂ�ય આકષ�ણ રહ�લુ� જણાય છ�. પગારનો �વ�છ પૈસો નથી ગમતો,   શા�િતપિત,                                                    �કસાને પૂરા 150 ડોલસ� ચૂકવીને જ
        પરંતુ ��ટાચાર �ારા �ા�ત થતો હરામનો પૈસો ભારે ગળચટો લાગે છ�.                                                                િવદાય લીધી. એ �કસાનનુ� નામ
        ક�વળ રાજકારણી લોકોને ગાળો ભા�ડનારા લોકો પણ તક મળ� �યારે સગા   મ��ીપિત,                                                     હતુ�: ‘ઠાકોર મોરાર.’ બૂક�ટોલ
        ભાઇને પણ છોડતા નથી. ‘કૌન બનેગા કરોડપિત’ જેવો કાય��મ ýવાનુ�                                                                  પર ઊભેલા ભાઇનુ� નામ હતુ�:
        સૌને ગમે છ� કારણ ક� રાતોરાત પૈસાદાર થવાની મý માણવાનુ� સૌને ગમે   �રો�યપિત                                                   ‘સુરે�� કાપ�ડયા.’ સુરે��ને લૉસ
        છ�. એટલુ� ઓછ�� હોય તેમ એમા� ‘અિમતાભ બ�ન’ નામનુ� આકષ�ણ                                                                       એ�જલસના બધા� ગુજરાતીઓ
        પણ ઉમેરાય છ�.                                       ક� �ેમપિત                                                               ઓળખે છ�. �
          નવરાશની પળોમા� �યારે હ�� આકાશવૈભવ, ��વૈભવ, પણ�વૈભવ,   �યો ખરો?                                                                     }}}
        પુ�પવૈભવ અને િવચારવૈભવ માણતો હો�, �યારે મને તાતા, િબરલા ક�
        �બાણી ગરીબીના� લાચાર સ�તાનો જેવા� જણાય છ�. મેરા ઐસા વૈભવ લૉક   એ માણસ ઘ��                                                    પાઘડીનો વળ ��ડ�
        �કયા ýય? ø, હા.                                                                                                         તમે ��યુની સાવ નøક હો,
          ભારતની �ýએ સદીઓ સુધી અ��નની પૂý કરી, �યારે પિ�મની   ખરુ� તાણપિત,                                                      �યારે ý તમને મા� એક જ ફોન
                                                                                                                                         �
        �ýએ અ��નની મદદથી વરાળય��ની શોધ કરી અને ��ોિગક �ા�િતના                                                                   કરવા દેવામા આવે,
        ઉપકારો મા�યા. જે માણસે પ�વી પર વહાણની ગિત માટ� સઢનો ઉપયોગ   ઉચાટપિત, ઉ�ે�પિત,                                            તો તમે કોને ફોન કરશો?
        િવિનયોગ કય� તે માણસનુ� નામ પણ આપણે ýણતા� નથી. એણે નાની                                                                   ફોન ઉપાડનારને તમે શુ� કહ�શો?
        હોડીને �ટીમર (આગબોટ) બનાવી દીધી!                    �લડ�ેશરપિત ક�                                                         અરે! તમે શેની �તી�ા
                                      �
          આિદમાનવ  પોતાની  ઝૂ�પડીમા�  ક�  ગુફામા  રહ�તો  હતો.  દૂર  દૂર                                                            કરી ર�ા છો?
        પૂવા�કાશમા એક તેýમય ગોળો રોજ એની નજરે પડતો હતો. ક�ટલાય   બેચેનપિત હોય ��                                                               - �ટી�ન લેિનન
                �
                         િચ�                               બનાવી ના�ખવાની એમની આદત હતી. બ�ટી એમની વાતોમા� તણાઇ જતો.  દીકરીને પણ ફાવી ગયુ� છ�. પૈસાવાળા ઘરમા� સુખી રહ�શે મારી ઢીંગલી બીજુ�
                                                                                                           શુ�...?’ બોલતા� બોલતા� અýણતા જ િમલનના હાથમા ટ�બલ પર પડ�લુ�
                                                                                                    ુ�
                                                                                                                                            �
                                                             ‘આ �લેટના ક�પાઉ�ડમા� �ક�ટર...’ િમલનકાકાએ આગળ ચલા�ય.
                                                             ‘આ તો તમારા �ક�ટી જેવુ� જ છ�....’ બ�ટી ખુશ થઇ ગયો.
                                                                                                                રબર આવી ગયુ� હતુ� અને વાત કરતા� કરતા� એણે ય��વત ��ી અને
                                                           િમલનકાકાએ બા�કનીમા� એક પુરુષ દોય� અને ભેગો જ બ�ટી
                                                                                                                     ‘કાકા, આ ક�મ બગાડી ના�યુ�?’ દૂધ પીને પાછો આવેલો
                                                           બોલી ઊ�ો... ‘કાકા... તમે પછી, પહ�લા િમતાકાકી અને   લઘુકથા  બાળકીને ભૂ�સી ના�યા� હતા. �
                                                                                    �
           ‘અ      ને આ ý… આ મારો �લેટ અને આ �લેટની આગળની  મારી બહ�નને દોરો ને?’                                   બ�ટી િચ� ýઈને મો Óલાવીને ઊભો રહી ગયો. ‘ý ને બેટા
                                                                                                                   બધા� માટ� બા�કની નાની પડતી હતી.’ ને�સટ ટાઇમ આપણે
                                                             ‘અરે થાય છ� ધીરે ધીરે...’ િમલનકાકાએ એક ��ી
                   બા�કની અને આ �લાવર પો�સ.’ �ક�ચ પેપર પર ફરતી
                   પે��સલની હારોહાર િમલનકાકાની રિન�ગ કોમે��ી ચાલ હતી.   અને એક બાળકી પણ દોયા�. ‘બ�ટી બેટા.. દૂધ પી લો..’   હ�મલ વૈ�ણવ  મોટા પેપર પર દોરીશુ� હ�, એક મો�ી બા�કની…’
                                                  ુ
           દર બે અઠવા�ડયે િમલનકાકા બ�ટીના પ�પાને મળવા આવતા. થોડી   �કચનમા�થી મ�મીનો અવાજ આ�યો અને બ�ટી ભા�યો.        બ�ટીના માથે હાથ ફ�રવીને િમલન સડસડાટ ઘરની બહાર
           વાતચીત પછી િલિવ�ગ �મના ટી ટ�બલ પાસે જ પલા�ઠી મારીને બેસી જતા.   ‘મોટા ભાઇ, હવે દીકરીની ક�ટડી માટ� ખ�ચતાણ કરવાનો   નીકળી ગયો. થોડી વાર પહ�લા બ�ટીના માથે મૂક�લો હાથ, હવે
                                                                                                                                   �
                                           ે
           �ક�ચ પેપર પર કશુ�ને કશુ� દોરતા� દોરતા� એ િચ� િવશ ઇ�ટરે��ટ�ગ વાતા  �  મતલબ નથી. િમતાના બોસ સાથે િમતાને જ નહીં, હવે તો મારી   એની ભીની �ખો પર હતો.
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20