Page 16 - DIVYA BHASKAR 060421
P. 16
Friday, June 4, 2021 | 16
ૈ
ે
�
�
ચતાલી હતી પણ િચતા કરાવે તવી. �પની ઢગલી, કકની પતળી, નમણાશની િત�રી,
�
ૂ
તજનો િલસોટો, ગણોનો ભડાર, વાણીની �િ���ા�ી, ચ�ર�ની �વાિમની
ુ
ે
�
�વ�નના પાણી ભરાયા� �હાણમા,
�
�
ત હવ આ છદનુ કારણ ન પછ
ુ
ૂ
�
ે
�
�
િબઝનસ ટાયકન
ે
�
�
ે
ે
ચતાલી હતી પણ િચતા કરાવ તવી. �પની ઢગલી, ગણોનો ભડાર,
ૈ
�
ુ
�
ે
વાણીની અિધ�ઠા�ી, ચ�ર�ની �વાિમની અન સ�દયની સભાનતાથી છલકાતી
ગમાની. આવી દવી સ�દય ધરાવતી દીકરીની ýડ શોભ એવો øવનસાથી
ુ
�
�
ે
ૈ
�
�
�
�
�
શોધવો એ અઘરુ કાય હત. � ુ કકની સઘષ�ભરી સફર
માગા તો અનક આવતા હતા�, પણ દરેક મરિતયામા કોઇ ન કોઇ ઊણપ
ે
ુ
ે
�
�
�
�
�
ે
કળાતી હતી. એક ડો�ટર યવાન બ િદવસ પહલા� જ આ�યો હતો. કા�ડયાક
ુ
�
સજરીમા સપર �પિશયલાઇઝશન કરી ર�ો હતો. ચતાલી �થમ નજરમા� નાનકડી નોકરીમાથી શ� થયલી ક�ણા ગ�તાની
�
ૈ
ે
ે
ુ
ે
�
ુ
�
ે
જ એને ગમી ગઇ હતી. યવાન બધી રીત યો�ય હતો. દયાશકરે મનોમન
�
ુ
�
ે
�
ુ
ે
ૈ
�
�
ુ
ુ
�
ુ
�
ુ
�
સગાઇન પાક પણ કરી લીધ હત. ચતાલી અન એ મરિતયાએ બાજના �મમા � સફર આજ �ણ ફમના માિલક તરીક �થાિપત છ �
ે
બસીન મી�ટગ પણ કરી લીધી. મરિતયાના ગયા પછી દયાશકરે દીકરીને પ� � ુ
ુ
�
�
ૂ
ે
�
ે
�
�
�
�
ુ
તો જવાબમા ચતાલી રડી પડી. રડતા રડતા એણે ક�, ‘છોકરો જટલો સારો ક સમય ઘર ચલાવવા માટ 600 �િપયાની નોકરી કરતા
ે
ૈ
�
ે
દખાય છ એટલો સાર છ જ નહી. એને રોજ સાજ િ���સ લવાની આદત છ. એ ક�ણક�માર લગભગ ચૌદ-પદર વષ પહલા ખદનો િબઝનસ શ�
�
ે
ે
�
ે
ુ
�
�
�
�
ે
�
ે
ં
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
ે
ૂ
ં
ે
ે
�
ૂ
એ મને પછતો હતો ક હ એના �પમા બસીન િ���સ લઇશ ક નહી મ ના કય�. આજે ક�ણ �ણ ફમના માિલક છ. તમનુ વાિષક ટન�ઓવર
�
ે
પાડી તો એ નારાજ થઇ ગયો. ’ 5 કરોડ છ. પોતાના પશન અન ડ�ડક�શનથી તમણે આ િસિ� મળવી છ.
�
ે
�
ે
ે
�
�
ે
�
�
�
�
ુ
ે
�
દયાશકરે ડો�ટરના નામનુ નાહી ના�ય. ક�ણની આ સફળતા બાદ લોકો તમને િબઝનસ ટાયકન ‘કક’ નામથી ઓળખ ે
�
ે
બીý એક એ��જિનયર આ�યો હતો. તાý જ સરકારી નોકરીમા� ýડાયો છ. ક�ણ કમાર ઉ�ર �દશમા� ગાøપરના ગોરાબાýર િવ�તારમા� રહ છ.
�
�
�
ુ
�
�
ે
ે
ુ
હતો. ઊપલી આવક અન વચલો પગાર બન પાડી લતો હતો, પણ એની સાથ ે ક�ણ કમાર ગ�તા �ણ ભાઈઓમા સૌથી નાના છ. િપતા રવી��નાથ સામા�ય
ે
�
�
�
�
�
�
�
�
તો �ગત વાતચીતનો સવાલ જ ન ર�ો. એ દયાશકરના ઘરમા દાખલ થયો, �યવસાય કરતા હતા. પ�રવારની આિથક ��થિતન સધારવાના હતથી
ે
ુ
ુ
ે
ુ
ે
ે
�
ે
મોટાભાઈ રાજશ મબઈ જઈન �ાઈવેટ નોકરી શ� કરી દીધી.
ે
ુ
�યાર જ એની �ગળીઓ વ� સળગતી િસગારટ હતી. એ �યા સધી ર�ો
ે
�
તસવીર �તીકા�મક છ �યા સધી આખો ઓરડો ધમાડાથી ઊભરાતો ર�ો. દયાશકરે અમથી ટકોર � � 1997મા ક�ણએ પોતે પણ પ�રવાર માટ થઈન એક
�
�
�
�
�
ુ
ુ
�
ે
�
ુ
ે
�
�
�
ુ
�
�
દકાન પર 600 �િપયા પગારની નોકરી શ� કરી.
કરી. તો એણે કહી દીધુ, ‘હ ચઇન�મોકર છ. હ ��વીન રાજપાટ છોડી શક
�
�
�
ે
પણ �મો�ક�ગ ન છોડી શક.’
�
2000ની સાલમા તમણે પોતાની ફમ �થાપી
�
�
�
�
ે
ે
ુ
�
�
ે
દયાશકરે એના મ� પર જ કહી દીધુ, ‘��વીની વાત પછી કરý, અ�યાર તો
�
�
અમાર ઘર છોડી દો.’ પલો ધમા�ડયો હસતો હસતો ચા�યો ગયો. દયાશકરને ��ટø & અન પ�રવારની હાલતમા કઈક �શ સધારો
આ�યો. િપતાએ �મરને કારણે ધીરે ધીરે
ુ
�
ે
�
ુ
સ�સસ
ે
ુ
ુ
ુ
ૂ
�
�
�
�
દ યાશકરે પ�, ‘નામ?’ ે આવા જ અનભવો થતા ર�ા. એક મરિતયો ગલોફામા કાચી પા�ીસનો � પોતાનો �યવસાય છોડી દીધો.
માવો ભરીને આ�યો હતો. પરો પોણો કલાક બઠો પણ એને મોઢ�
ુ
ે
ક�ણના કહવાનસાર, ‘600 �િપયાના
�
મરિતયાના િપતાએ જવાબ આ�યો, ‘જ�મ વખત
ુ
ૂ
�
અમ દીકરાનુ નામ ‘દશન’ રા�ય હત, પણ દશન જ ખો�ય નહી. બોલવા માટ પણ નહી અન ના�તો કરવા માટ � �કાશ િબયાણી પગારમા મ �ણ વષ સધી એ દકાનમા કામ
�
ુ
�
�
ં
�
�
ે
�
ં
�
ુ
ુ
�
ે
�
�
ુ
ુ
�
�
ે
ે
ે
�
ે
ે
�યાર સમજણો થયો �યાર એણે એ�ફડ�િવટ કરાવીને નામ રણમા � પણ નહી. એ ગટખાના ગ�લાન દયાશકરે માડ િવદાય કય�. કય અન ઈલ��ોિનકના િબઝનસ બાબત ઘણી
ં
ે
ુ
ુ
ે
�
�
�
બદલાવી ના�ય. દશનમાથી દવાિશષ કરી દીધુ.’દયાશકરે બીý એક મરિતયો પરપરો કામી લાગતો હતો. બધી ýણકારી મળવી. નાનામા નાની વાતો
�
�
ે
ુ
ૂ
ે
ુ
�
ે
ૂ
�
ુ
ુ
�
ે
ે
ે
ે
�
ે
પોતાની સામ સોફા પર બઠલા કોલસાના ડ�બા જવા �ી�ય ગલાબ ýણ કાચી ન કાચી ખાઇ જવાનો હોય, એમ ચતાલીની શીખી. �ાહક સાથ કવી રીત વાત કરવી, આ દરેક
ે
ૈ
ે
�
દવાિશષ સામ ýઇન પ�, ‘નામ બદલવાન કારણ? કામણગારી કાયા તરફ ટીકીટીકીને ýયા કરતો હતો. વાત હ બારીકાઈથી શી�યો. હ નોકરી કરતો હતો, પણ માર સપનુ મા�
ુ
ે
�
�
ે
�
�
ુ
�
ૂ
ુ
�
ે
�
�
ે
�
ુ
�
�
�
�
ુ
ે
ુ
ુ
�
ે
નામ તો દશન પણ સાર હત.’કોલસાનો ડ�બો શરમાઇ ચતાલીએ જ ના પાડી દીધી. આવી ગદી નજરે ýનારો તો નોકરી કરવાનુ નહોતુ. માર તો ધીમ-ધીમ આગળ વધવાન હત. આગળ
�
ૈ
ુ
�
ં
ુ
ૂ
ગયો, પણ એકાદ-બ �ણ પરતો. પછી તરત �વ�થ થઇન ે ડૉ. શરદ ઠાકર પિત પણ કોઇ ��ીન ન ગમે. વધવાન �થમ પગલુ મ ભરી લીધ અન ‘ક�ણા ઈલ��ોિન�સ એ�ડ �રપે�રગ’
�
�
�
ે
ે
�
ે
ે
ુ
ે
ે
ૈ
તણ ક�યાના િપતા સામે ýય અન ગભીર ભાવ સાથ ઘરા આ બધા કડવા અનભવો પછી આજે દવાિશષ ચતાલીન ે નામથી ઈલ��ોિનક આઈટ�સની �રપે�રગની દકાન ખોલી. મ પાછળ વળીન ે
ે
�
ે
ં
�
ુ
ે
ુ
ે
ે
�
ં
અવાજમા પા�ડ�યભય� તક રજૂ કય�, ‘દશન તો દવન હોય, ýવા માટ આ�યો હતો. એનો કાળો વાન ýઇન દયાશકર ýય નહી અન સતત મહનત કરવા લા�યો. દકાન ýમી ýય એ માટ ભરપૂર
ુ
�
ે
ે
ુ
�
�
�
�
�
�
ે
�
�
ુ
�
ે
ે
ં
�
ે
ે
મારા જવા પામર મનુ�યન થોડ� હોય? હ તો મારા માતાિપતાના હતાશામા સરી પ�ા, પણ �યાર વાતચીત શ� થઇ �યાર તમની �ય�નો કયા. આખરે, મારી મહનત રગ લાવી અન થોડા સમયની �દર જ
�
�
�
�
�
ુ
�
ે
�
ે
ૂ
�
�
�
ુ
�
ે
�
ે
ે
�
ખોળામા દવ તરફથી વરસાવવામા આવલો આશીવાદ કહવા�. માટ મ � હતાશાના �થાન �સ�નતા �સરવા લાગી. નામ િવશનો સવાદ પરો થયો એ મારી દકાન ક�ણા ઈલે��ોિન�સ ઘણી ýણીતી બની. ધીરે-ધીરે ઈલ��ોિનક
�
ે
ે
ે
ે
�
�
�
દવાિશષ નામ પસદ કયુ. ’ પછી દયાશકરે વાતાલાપ આગળ ધપા�યો. એમણે પ�, ‘દવાિશષકમાર, પા�સ વચવાન પણ શ� કયુ. એ પછી ઈ�વટ�ર, બટરીનો િબઝનસ શ� કય�.
ુ
�
�
ૂ
�
ે
ે
�
�
�
ુ
�
�
�
ૂ
મરિતયાનો જવાબ સાભળીન દયાશકર �સ�ન થઇ ઊ�ા. તઓ પોતે તમને શ ગમે? શ ન ગમે? ભિવ�ય માટ તમ કવા સપના સ�યા છ?’ દરિમયાન માકટમા ક��યટરનુ માકટ વધવાથી ક��યટર ફી�ડમા નવો િબઝનસ
�
�
ે
ુ
ુ
�
ુ
ે
�
ૂ
�
ે
�
�
ે
ે
�
�
�
�
�
ે
�
કમ�કાડી �ા�ણ હતા, અયાચક �િ�ના સાિ�વક િવ�ાન હતા, શા��� હતા. દવાિશષનો ગભીર ચહરો વધ ગભીર થઇ ગયો, ‘મારા કોઇ સપના નથી. શ� કય�. આમ, ક�ણા ક��યટર નામ બીø ફમ શ� કરી નાનકડો િજ�લો અન ે
�
�
�
�
ૂ
ે
�
ુ
�
ે
ે
ુ
�
�
ૂ
�
ુ
ે
�
�
�
આજના યવાનો માટ તમનો અિભ�ાય જરા પણ �ચો ન હતો. �યા જઓ આ જગતમા હ અન તમ આ�યા છીએ ત મા� એક અક�માત છ! આપણે ક��યટરની વધતી �ડમા�ડ� િબઝનસમા ચાર ચાદ લાગી ગયા. �યાર બાદ ક�ણ
ે
�
�
�
ે
�
�
ે
ે
�
�
ૂ
�
�
�
�
�
ે
�યા બ�ફકરાઇ, ફશનપર�તી, ઉડાઉગીરી, �યસનોનુ વળગણ અન ઉ�તાઇ સજનહારના રમકડા� છીએ. હ પોતે ‘હ’ જ �યા છ? આ હાથ હ નથી. આ પગ ગ�તાએ ‘ઈ-શોપ’ નામ ઈલ��ોિનક એ�ડ ક��યટર શો�મની પણ શ�આત
ુ
�
�
ે
�
�
�
ં
�
�
�
�
ે
તમ જ ઉ�ડતા. �યાક �યાક તો ચ�ર�ની િશિથલતા પણ ખરી. આપણા હ નથી. આ દહ હ નથી. આ જગત જન દવાિશષ ભ�ના નામથી ઓળખ છ � કરી. આમ, નાનકડી નોકરીમા�થી શ� થયલી સફર આજે �ણ ફમના માિલક
ે
�
ે
ે
ે
�
�
ે
ે
�
�
�
�
�
�
ુ
�
�
ે
�
મહાન ધમ ��યનો હીનભાવ. ધમ અન શા��ો શ કહ છ એ ýણવા જટલો એ તો આ શરીર છ, પણ આ શરીર એ હ નથી. તો પછી આ શરીર માટ માર ે તરીક� �થાિપત છ. આ �ણય ફમમા લગભગ એક હýર કરતા પણ વધાર ે
�
�
ે
ે
�
�
ે
ે
�
�
ે
�
�
ે
�
�
ે
સમય જ કોની પાસ છ? પોતાની રાજક�વરી જવી દીકરી કોના હાથમા સ�પવી થોડા સપના ýવાના હોય?’ એ��લોઈઝ કામ કરે છ. ક�ણ પાસ બાઈક અન ��વ�ટ �ડઝાયર કાર છ. આજે
�
�
�
�
ે
�
ે
�
�
ે
એ િવશ દયાશકર ભાર િચિતત હતા. (અનસધાન પાના ન.18) ક�ણ કમાર ગ�તા િબઝનસ ટાયકન ‘કક’ તરીક� �િસિ� મળવી ર�ા છ. �
�
�
ુ
�
ે
�
�
ુ
�
હર િપન અન શહર છોડીને જતો રહીશ, ડો�ટ વરી અબાઉટ મી.’ અન �ચા પગારની �
ે
�
ે
ૂ
ે
નોકરી છોડીને સાગર ખરખર અ��ય થઇ ગયો હતો. િવશ પરી થવા માટ
ૈ
ે
�
�
ુ
ં
�
ે
હવ ઘ� મોડ� થઇ ગય હત, તો પણ નયા પ�થર તરફ આગળ વધી. ‘અર,
ુ
�
ુ
ટોટલ હ�બગ, ત જ િવચાર, એમ પથરાને અડવાથી બધ મળી જત હોય તો…’
ે
ૂ
ૈ
નયાની �ખો ýઈન પિત ચપ થઇ ગયો. ુ � ુ �
ે
�
�
�
ૈ
�
ં
‘� � ��સ, આ પ�થર પર હાથ રાખી, �ખો મીચીન માગી ‘મારી ઓઢણી રહી ગઈ �યા�…’ થોડા પગિથયા ચડલી નયા પાછી
�
�
પ�થર તરફ દોડી. ગાઈડ કોઈ �પને ફોટો ખચી આપવામા �ય�ત
જઓ. તમારી િવશ પરી થશ, ગર�ટી’ ગાઈડ
ુ
ૂ
�
ે
ૂ
ે
ૂ
છટાદાર અદાથી ક�. ુ � લઘકથા હતો. દરથી પિતને પાછળ આવતો ýઈન નયાએ ઝડપથી ઓઢણી
ે
ૈ
ુ
�
�
ે
ૈ
�
ે
ટ�ર�ટના ટોળામા ઊભલી નયાથી િનસાસો નખાઈ ગયો. ઉપાડતા, પોતાની લટમાથી કાઢીને હર િપન ગાઇડન દખાય એમ
ે
�
�
�
ૂ
ે
�
ૂ
�
�
હવામા ઉડતા વાળન કાબમા રાખવા એણે હર િપન ગોઠવી. પ�થર પર મકી દીધી.
ૈ
�
�
�
ે
સાગર મળતો �યાર હમશા હર િપન ખચી લતો, એને છ�ા � હમલ વ�ણવ ‘તમ તો રોજ અહી આવો છો, આ પ�થરે તમને ýઈત હત � ુ
ે
�
ુ
�
ે
ે
�
�
ં
વાળ ગમતા. મલાકાતના �ત પોતાના હાથથી જ એ િપન પાછી એ મળવી આ�ય?’ નયાના પિતએ ઉપહાસથી ગાઇડન પ�. ુ �
ૈ
ે
ે
ુ
ૂ
�
ે
ુ
�
ે
�
�
�
ુ
ે
�
�
�
�
ે
ગોઠવી આપતો. છ�લી મલાકાત વખત પણ હર િપન ગોઠવતા એ ‘સાગર નામ છ સર, મને જ કઈ મળ છ એ સાલુ તણાઈ ýય
બોલલો, ‘મારી સાથ ભાગવાની િહમત ના હોય તો પરણી ý, તારા � છ...’ ખતમ થયલી િસગારટને ખીણ તરફ ફગાવતા ગાઈડની રમૂø
ે
ે
�
ે
�
ે
ુ
�
મા-બાપ કહ છ �યા.’ ‘અન ત?’ નયાથી પછાઈ ગયલ… ‘હ શ?, નોકરી અદાથી ટોળામા હા�ય ફલાઈ ગય. ુ �
�
�
ે
�
�
�
�
ે
ુ
�
�
ૈ
ુ
ુ
�
