Page 13 - DIVYA BHASKAR 042922
P. 13
Friday, April 29, 2022 | 13
ે
સમયા�તરે આપણી ýતને ચકાસવી, �વય�ને મોટા ટાગ�ટ આપવા, �વય�ની સાથ જ હ�ર�ાઈ કરવી
ે
ે
અન ��રો�ર વધુ બેહતર �ય��ત ક� �યવસાિયક બનવુ� એ øવવાની સાચી અન �ે�� રીત છ�
જબ તક ના પડ� આિશક કી નજર
િસ�ગાર અધૂરા ક�સ રહતા હ�? તસવીર ूતીકાत्મક છે તસવીર ूતીકાत्મક છે
ે
અન�િગ�િવ�ગ સોસાયટી
� ભૂલો કરવાની આઝાદી
છીનવાઈ ગઈ તો…
મૂ�ા�મીભરી હરકત બાદ એક �કશોર િવદેશમા�
‘આક��મક’ ��યુ પામે છ�. ધોરણ 12ની પરી�ા
દરિમયાન અનેક િવ�ાથી�� આપઘાત કરે છ�
�
�
કો િવડના સમયગાળામા અમદાવાદની એક ýણીતી શાળામા, એક
�
િવ�ાથી�, શાળાના સ�ચાલકોને વ�યુ�અલ �લાસમા ઘૂસીને
પરેશાન કરે છ�. અ�ય એક િવ�ાથી�, પોતાના �લાસની
િવ�ાિથ�નીઓની મો�ફ�ગ કરેલી બીભ�સ તસવીરો થકી િશ�કોને પરી�ા નહીં
ूતીકાत्મક
તસવીર ूતીકાत्મક છેછે લેવા ધમકી આપે છ�. તરુણ િવ�ાિથ�નીઓની નાલેશીના ડરથી શાળા સ�ચાલકો
તસવીર
પરી�ા ર� કરે છ�. ýહ�ર પ� �ારા પોલીસ ઉપર દબાવ લાવી આ ‘ગુ�હ�ગાર’ને
પકડી અને સખત સý માટ� શાળા સ�ચાલકો મા�ગણી કરે છ�.
ુ�
મિહનાઓ સુધી પોલીસ આ િવ�ાથી�ને ‘પકડી’ શકતી નથી. આખરે આ
રે �ડયો ઉપર એક ગીત સ�ભળાય, મહ�શ ભ�ની �ફ�મ ‘હમ હ� આપણા આકષ�ક હોવાનો નહીં, આપણા �વ�થ હોવાનો-�ફટ હોવાનો પણ િવ�ાથી�ની ઓળખ ýહ�ર થાય છ� અને મા-બાપ એને તુરંત િવદેશ લઇ ýય
રાહી �યાર ક�’નુ� એ ગીત પોતાના સમયમા� બહ� લોકિ�ય થયેલુ�.
ભાગ છ�, જે આપણે આપણા માટ� કરવાનુ� છ�.
‘ઘૂ�ઘટ કી આડ સે િદલબર કા, િદદાર અધૂરા રહ�તા હ�... જબ સમયા�તરે આપણી ýતને ચકાસવી, �વય�ને મોટા ટાગ�ટ ક� �ચી છ�. પા�રવા�રક, કાયદાકીય અને અ�ય અનેક દબાણોથી થયેલ માનિસક
તક ના પડ� આિશક કી નજર િસ�ગાર અધૂરા રહ�તા હ�...’ આમ આ ગીતમા� મહ�વકા��ાઓ આપવી, �વય�ની સાથે જ હ�રફાઈ કરવી અને ઉ�રો�ર વધુ સમ�યાઓનો સામનો કરવાની શ��ત આ �કશોર પાસે �વાભાિવક રીતે નથી.
અજુગત�ુ ક� ગળ� ન ઉતરે એવુ� નથી, પણ ý િવચારીએ તો સમýય ક� આપણા બહ�તર �ય��ત ક� �યવસાિયક બનવુ� એ øવવાની સાચી અને �ે�ઠ રીત છ�. જયારે પોતાના કારનામાની ગ�ભીરતા સમýય છ� �યારે ખુબ મોડ�� થઇ ચૂ�યુ�
શા��ોથી સમાજ સુધી બધાએ ��ીના �ંગારને પુરુષને રીઝવવાનુ� સાધન જેને આપણે �ેમ કરતા� હોઈએ, આપણા øવનમા� જેનુ� મહ�વ હોય એના હોય છ�. આ �કશોર ‘આક��મક’ રીતે ��યુ પામે છ�. કોઈક ýણકારોના
�
બનાવવામા કશુ� બાકી નથી રા�યુ�. સાવ નાનકડી હોય �યારથી જ દીકરીને તરફથી મળતી �શ�સા આપણને �ો�સાિહત કરે ક� એ �ય��ત માટ� આપણે કહ�વા �માણે આ�મહ�યા કરી øવન ટ��કાવે છ�. અહીંયા આ તરુણના અયો�ય
�
�
�
એવુ� શીખવવામા આવે ક� એણે સુ�દર બનવાનુ� છ� અને સુ�દર રહ�વાનુ� છ�... પણ મહ�વના� છીએ એ લાગણી આપણને øવવાનુ� �ેરક બળ આપે �યા સુધી ક��યોની ક� તેના બચાવની વાત નથી, પરંતુ ત�ન મૂખા�ઈભયા આવા વાિહયાત
‘શાક નહીં ખાય તો, વાળ લા�બા નહીં થાય!’ મ�મી-પ�પા ક� કોઈ સગા� આવુ� બરાબર છ�, પરંતુ ý એમ ન બને તો હતાશા થાય, િનરાશા થાય, અફસોસ ક� ક��ય માટ� એક આશા�પદ તરુણની િજ�દગી ટ��કાઈ ýય તે ક�ટલુ� વાજબી છ�?
કહીને ��ીના મગજમા� એવુ� ઘૂસાડી દે છ� ક� લા�બા વાળ, ચમકતી �વચા, સુ�દર અપમાનની લાગણી થાય તો માનવુ� ક� આપણે આપણા માટ� નહીં, અ�ય માટ� શુ� સ�ચાલકો ક� આ ક�સની તપાસ કરનાર અિધકારીઓ કાઉ�સેિલ�ગ જેવા ર�તે
શરીર અને �ંગાર જ એના અ��ત�વનો અથ� છ�. øવીએ છીએ. જઇને હલ ના કાઢી શ�યા હોત?
બીø તરફ, માતા-િપતાને એવુ� કહ�તા� સા�ભ�યા છ� ક�, ‘આટલી બધી બુિ� આ ‘અ�ય માટ� øવવુ�’, એ �યાગ બિલદાન ક� સમપ�ણ નથી... ભયાનક હવે ફ��ુઆરી 2022થી લઈને એિ�લ 2022ના લગભગ અઢી મિહનાના
�
નુકસાન કરશે’ અથવા ‘આ તડતડ જવાબ આપે છ� ને પણ ભારે પડશે...’ અથ� અપે�ા અને આધા�રત રહ�વાની એવી મનો�િ� છ� જે સામેની �ય��તને ક�ટાળો સમાચારો ફ�દીએ તો �યાલ આવશે ક� અમદાવાદ,
એ થયો ક�, ��ીએ સુ�દર રહ�વાનુ� છ� અને બુિ�શાળી નથી થવાનુ�! સતયુગ, અને બોજની લાગણી આપે છ�. આપણને સતત ખુશ રાખવાની જવાબદારી વડોદરા, સુરત, રાજકોટ અને ગુજરાતના અ�ય
�ેતા ક� �ાપર... ��ીને સતત એવુ� જ શીખવવામા આ�યુ� છ� ક�, એણે પુરુષના કોઈની ક�વી રીતે હોઈ શક�? એ જુએ, વખાણે, માણે તો જ આપણા અ��ત�વનો ક�ટલાય નાના-મોટા શહ�રોમા� ધોરણ 10 ક�
�
ક�ામા, તાબામા ક� ર�ણમા� રહ�વાનુ� છ�. એમા� કશુ� ખોટ�� નથી. દીકરી િપતાના અથ�... આ વાત ‘એ’ �ય��ત માટ� ક�ટલો મોટો ભાર બની ýય એ િવશે 12 મા� ભણતા ક�ટલા િવ�ાથી�ઓએ પરી�ા
�
�
ર�ણમા�, ભાઈ, પિત ક� પુ�ના ર�ણમા� રહ� એ સારી વાત છ�, પરંતુ િવચારીએ તો સમýય ક�, આપણે સ�બ�ધ ટકાવવાનો નહીં, તોડવાનો ડણક અને અ�યાસના ���સને કારણે આપઘાતનો
�� �યા�થી શ� થાય છ� �યારે પોતાના સ�ર�ણમા� રહ�લી �ય�ન કરી ર�ા છીએ. માગ� પસ�દ કય�. અરે... 10 અને 12ના
��ીની સાથે એના øવનનો પુરુષ બળજબરી, અ�યાચાર �યારે સમýઈ ýય ક�, આપણે જેને આપણા øવનની �યામ પારેખ િવ�ાથી�ઓ તો ઠીક, પણ ઢગલાબ�ધ તબીબી
ક� અપમાન કરે છ�. આ અપમાન ક� અ�યાચારથી બચવા એકબીýને સૌથી મહ�વની �ય��ત માનીએ છીએ એને આપણા િવ�ાનનો અ�યાસ કરી રહ�લા અને ડો�ટર
�
�
��ીને શીખવવામા આ�યુ� ક�, એણે પુરુષને રીઝવવાનો છ�. માટ� સમય નથી અથવા હવે એ આપણને પહ�લા જેટલી થવા થનગની રહ�લા ચાર ઉપરા�ત તબીબી
શરીર, �વાદ, સેવા અને સમપ�ણથી... એમા�ય કશુ� ખોટ�� ગમતા� રહીએ ઉ�સુ�તા ક� ઉ�કટતાથી �ેમ નથી કરતા, અથવા આપણા િવ�ાથી�ઓના આપઘાતના સમાચાર પણ ýવા
નથી, એક �ય��ત બીø �ય��તને ખુશ કરવાનો �ય�ન કરે ઉપર એની આધા�રત રહ�વાની જ��રયાત ઘટી ગઈ મળશે.
ે
તો એ �ેમ છ�, �નેહ છ�, પરંતુ �યારે આપણે �વય�ને ફ�ત કાજલ ઓઝા વૈ� છ�-પૂરી થઈ ગઈ છ�... તો, એ િવશ છટપટાવાને ���સને કારણે આપઘાત આપણા સમાજ માટ� ક�ઈ નવી વાત નથી પરંતુ
બીý માટ�, બીýને ગમે તેવા બનાવવાનો �યાસ કરીએ બદલે-એ �ય��તને કડવુ�-તીખુ� સ�ભળાવવાન બદલે, લગભગ બે વષ� જેટલા સમય માટ� શાળા-કોલેýનુ� બ�ધ રહ�વુ� ક� અિનયિમત
ે
�યારે એ ડ��જરસ પ�ર��થિત બની ýય છ�. આપણી તમામ આપણે સમય આપીને, �ેમ કરીને પ�તાયા છીએ એવુ� રહ�વુ�, િમ�વગ� અને સામા�ય એવા સામાિજક સહચય�થી પણ દૂર થઈ જવુ�
સારી-ખરાબ બાબતો પછીથી બીø �ય��ત માટ� જ ગોઠવાવા કહ�વાને બદલે ક� સ�બ�ધમા� આવેલા બદલાવ િવશ અફસોસ અને �યાર બાદ જયારે કોિવડની પ�ર��થિતમા� સુધારો થતા� ઓનલાઇન
ે
લાગે છ�. આપ�ં પોતાનુ� કશુ� રહ�તુ� નથી, આપણે આપણી ýતને સામેની કરવાને બદલે આપણા �વમાનને અકબ�ધ રાખીને �ેમની અિભ�ય��તની �લાસીસ બાદ, પરી�ા ઓફલાઈન આપવાની થતા� �વાભાિવક છ� ક�
�ય��તના ગમા-અણગમા સાથે એટલી બધી ýડી દઈએ છીએ ક�, એ �ય��ત રીત બદલી નાખવી. અનેક િવ�ાથી�ઓને તકલીફ પડ�. પરંતુ પરી�ામા� નાપાસ થવુ� ક� પોતાની,
શુ� િવચારશે, એને શુ� ગમશે, એના કયા સમયે આપણે હાજર રહ�વુ� ýઈએથી કોઈ �ય��ત આપણને �ેમ કરે તો જ આપણે �ેમ કરીએ, એ તો શરત પ�રવારની ક� અ�યોની અપે�ા �માણે પૂરતા માક�સ ન લાવવા એ કોઈ એટલી
શ� કરીને એની દુિનયાને જ આપણી દુિનયા બનાવી લઈએ છીએ. �યા� સુધી છ�... ý બીનશરતી ચાહી શકાય, જેટલુ� આપીએ એને પરત મેળવવાની બધી નાલેશીભરી વાત નથી ક� øવન ટ��કાવવુ� પડ�.
‘એ વખાણ ન કરે’, ‘એનુ�’ સ�ટ��ફક�ટ ન મળ� �યા સુધી આપણને બધુ� જ અધૂરુ� અપે�ા વગર ખુ�લા િદલે આપી શકાય ક� અફસોસ વગર �ેમ કરી શકાય તો જ ýક� િવ�ાથી�ઓ માટ� સફળતા એટલે વધુ ટકાવારી એવી ટ��કી
�
અથવા નકામુ� લાગે છ�. સવાલ એ છ� ક�, આપણે આપણા માટ� øવીએ છીએ આપણે ‘�વત��’ છીએ. આપણી લાગણી, કાળø ક� �નેહનો આધાર બીýના અને મયા�િદત સમજ તથા ધીરે ધીરે ઊભરી રહ�લ અને મા� પૈસાની
ક� અ�ય �ય��તના? �વીકાર ક� પરત મેળવવાની અપે�ા ઉપર નહીં ટકી હોય એ િદવસે આપણે પૂરી લેવડ-દેવડ આધા�રત સમાજ�યવ�થા, જે આપણા øવનને ‘�ા�સે�શનલ
પોતાની ýત સાથે જે �ય��ત સમય વીતાવી શક�, પોતે જ પોતાનામા� રીતે આપણા જ ક��ોલમા� હોઈશુ�. �રલેશન’મા� પ�રવિત�ત કરી રહી છ�, તે મહ���શ આવી પ�ર��થિત સજ�વા
ે
સ�પૂણ� હોઈ શક� એવી �ય��ત જ સાચા અથ�મા� ‘�વત��’ છ�. કોઈ વખાણ કરે અપમાન �યારે જ થઈ શક� �યારે �વમાનના ભોગે �નેહ ક� સ�બ�ધને ટકાવવાનો માટ� કારણભૂત છ�. ýક� તરુણો, �કશોરો અને યુવાનો હø તો પોતાની િજ�દગી
�
ક� આપણી સારી ��િ�, દેખાવ ક� આપણા �યાસની ન�ધ લે તો સારી વાત �યાસ કરીએ... આપણા �ેમ અને એની અિભ�ય��તને ‘અ�ય �ય��ત’ના ક� કાર�કદી�ની શ�આત થાય એ પહ�લા ક�મ નાસીપાસ થઈને આપઘાત કરી લે
છ�. એનો આન�દ થવો ýઈએ, પરંતુ એમ ન બને એથી આપણે જે ક�ઈ કયુ� વાણી-વત�ન ક� �યવહાર પર નહીં, આપણી પોતાની ઈ�છા અને અિધકાર પર છ� તે િવશ તો મનોવૈ�ાિનકો જ ફોડ પાડી શક�.
ે
�
એ બધુ� નકામુ�? �ંગાર કયા� પછી આપણે સુ�દર લાગીએ છીએ ક� નહીં, એની આધા�રત હોવુ� ýઈએ. એટલુ� તો �પ�ટ છ� ક� ‘�ેશર ટ� પરફોમ�’ આપણે �યા ખૂબ જ વધી ર�ુ� છ�
આપણને ખબર પડ� છ�? ‘જબ તક ના પડ� આિશક કી નજર, િસ�ગાર અધૂરા રહ�તા હ�...’ એ કદાચ અને પોતાની અને અ�યોની અપે�ાઓમા� ઊણા ઊતરશુ� તો શુ�... એવા ડર
સારી રસોઈ આપણને પણ �વાિદ�ટ લાગે છ� ક� નહીં? કોઈ સારુ� કામ કયા� કોઈ પાછલી સદીની કથા છ�. આજની ��ી �વય� માટ� �ંગાર કરે છ� અને �વય� ક� શ�યતા મા�થી એક આખી પેઢી પીડાઈ રહી છ�. અધૂરામા� પૂરુ�, તમારા
ુ�
પછી આપણને આન�દ-સ�તોષ થાય છ�? વજન ઉતારવુ�, સારા દેખાવ એ મા� સાથેનો સ�બ�ધ એને માટ� સૌથી મહ�વનો છ�. (�ન����ાન પાના ન�.18)