Page 16 - DIVYA BHASKAR 041621
P. 16
Friday, April 16, 2021 | 15
��તા નામની મઘમઘતી વાનગીનો ઓડકાર ખાઇ લી�ા� પછી ત�ક �યારે મોડી રા�ે ઘરે પહ��યો �યારે એની ડો. �બેડકર, સોમનાથ
ે
પ�ની ���ાએ એન ��કો લાગે તેવો �� પ��ો. ��વાર મા�� ત�ક બઘવાઇ ગયો મ�િદર અન મહ�મદ ગઝની
ે
હમ ભી યે બાત ýન ક� હ�રાન હ� બહ�ત, ડો. બાબાસાહ�બ �બેડકરે ‘થો�સ ઓન
ખામોિશય� મ� શોર ક� સામાન હ� બહ�ત પા�ક�તાન’ નામના પોતાના ��થમા� મહ�મદ ગઝનીના
ે
અસલી મકસદન સાવ ઉઘાડો કરી ના�યો છ�
4 એિ�લ ભારતના મહાન રા��ભ�ત ડો. બાબાસાહ�બ �બેડકરનો
�
જ�મ િદવસ �યારે એમના ઇરાદાપૂવ�ક દબાવી રાખવામા આવેલા રા��
ુ�
�ણવાર માટ� ત�ક બઘવાઇ ગયો. આવુ� ક�વી રીતે શ�ય છ�? છ�ક ઓઢવ 1િચ�તનને લોકો સામે લાવવ જ�રી છ�. ડો. બાબાસાહ�બ �બેડકરે
જેટલા દૂરના િવ�તારમા ચાલી રહ�લી ભૂગભ� ��િ�ની ýણ �યૂ બોપલમા� લખેલા થો�સ ઓન પા�ક�તાન ��થ દરેક ભારતીયે વા�ચવા જેવાો છ�.
�
ચાર દીવાલની વ�ે øવતી ��ણાને ક�વી રીતે થઇ ગઇ? દીવાલોને કાન હોય એમા� એમણે ભારતને એક હýર વષ� સુધી ખેદાનમેદાન કરનારા િવદેશી
ે
છ� એવુ� તો સા�ભ�યુ� હતુ� પરંતુ વહ�તી હવાને અવાજ હશ એવી ખબર ન હતી. આ�ા�તાઓના આત�ક, િહ�સા અને જેહાદની િવનાશલીલા વણ�વી
ત�ક ન�ી ન કરી શ�યો ક� શો જવાબ આપવો? એની ખામોશીથી છ�. ડો. બાબાસાહ�બ �બેડકરનુ� ‘થો�સ ઓન
અકળાઇને ��ણાએ પોતાનો અવાજ મોટો કય�, ‘મોઢા�મા� મગ ભયા� છ�? ક�મ પા�ક�તાન’ પુ�તક લગભગ 700 પાનાનુ� છ�. આમ
ક�ઇ ભસતા નથી? રોજ તો ઘરમા� પગ મૂકતા�ની સાથે ચપડ ચપડ બોલવાનુ� તો બાબાસાહ�બે આ પુ�તકમા� મહ�મદ બીન કાિસમ,
ુ
ચાલ કરી દો છો.’ત�ક� ઢા�કિપછોડો કરવાની કોિશશ કરી, ‘તુ� ધારે છ� એવુ� ચ�ગેજખાન, મહ�મદ ઘોરી, ક�દબુ�ીન એબક,
ક�ઇ નથી. તને કોણે ક�ુ�? મને લાગે છ� ક� કોઇ િહતશ�ુએ તારા કાન ભ�ભેયા� તૈમુર, મહ�મદ બ�તયાર ખીલø, અ�લાઉ�ીન
છ�. તુ� નાહકની વહ�માય છ�.’ ખીલø, બાબર, ઔરંગઝેબ, અહમદશા અ�દાલી
‘મને બધી ખબર છ�. મારુ� મોઢ�� ન ખોલાવો. તમે એ તપુડીની સાથે �યા�, જેવા આ�ા�તાઓએ તોડ�લા મ�િદરો, મ�િદરો તોડીને
ક�ટલી વાર મળો છો અને શુ� કરો છો એની રજેરજ માિહતી મને મળી ýય ઊભી કરેલી મ��જદો, િહ�દુઓની ક�લેઆમ,
�
છ�. તમે એવુ� માની લો ક� �યારે તમે બ�ને એના �લેટમા� રંગરેિલયા મનાવતા� ��ીઓ પર અ�યાચાર વગેરે િવશ િવ��ત આ
ે
�
હો છો �યારે �યા બેડ�મમા� અ��ય �પે હાજર રહીને હ�� બધુ� ýતી હો� છ��. ��થમા� લ�યુ� છ�. પરંતુ
મારી પાસે ફ�ટ� હ��ડ ઇ�ફમ�શન હોય છ�.’ ��ણાના અવાજમા કરડાકી હતી. આપણે અહી મા�
�
ં
ે
ત�ક સમø ગયો ક� હવે વાતને ટાળી શકાય તેમ નથી. તેણે નફટાઇપૂણ� મહ�મદ ગઝની િવશ ડો.
િહ�મત ધારણ કરીને કહી દીધુ�, ‘હા, હ�� ��તાની સાથે હતો. મારા માટ� થાળી �બેડકરે આ ��થમા�
�
પીરસવાની જ�ર નથી. હ�� �યા બધા� �કારની ભૂખ સ�તોષીને આ�યો છ��. શુ� લ�યુ� છ� એટલાનુ� જ
થાળીની અને પથારીની બધી વાનગીઓ �વાિદ�ટ હતી. �યારે તને ખબર િવ�ેષણ કરીશુ�. િસ�ધુ
તસવીર �તીકા�મક છ� તારાથી સહન થાય તો કરી લેજે.’ વષ�ની યશોગાથા ગાતુ�
ુ
સાગરના �કનારે ભારત
પડી જ ગઇ છ� તો હવે હ�� િબ�ધા�ત રીતે એના ઘરે જવાનુ� ચાલ કરી દઇશ.
‘ý મારાથી સહન ના થાય તો?’‘તો થાય તે કરી લેજે. તારે તારા
ભગવાન સોમનાથનુ�
િપયરભેગા થઇ જવુ� હોય તો ચાલી જજે. કોટ�મા� ક�સ કરવો હોય તો કરી
પરાજય અને જયનુ�
નાખજે. અમદાવાદમા� સારા વકીલોની ત�ગી નથી. ફ�રયાદનો િનકાલ આવતા� મ�િદર ભારતના જય-
સા�ી છ�. આ મ�િદરને
ત �કને શારી�રક ���તનો ઓડકાર ખવડા�યા પછી ��તાએ પૂ�ુ�, વષ� લાગી જશે. હ�� મારી �ેિમકાની ખાતર આખા જગત સામે લડી લેવા �વ�ત કરનાર મહ�મદ ગઝનીના બચાવમા રોિમલા
‘�ડયર, આપણો આ સ�બ�ધ �યા� સુધી ગુ�ત રહી શકશે? તારી
ે
�
તૈયાર છ��.’હવે ત�ક ��તાન લઇને છડ� ચોક બધે ફરવા લા�યો. ધીમે ધીમે
વાઇફને �યારેક તો ýણ થશે જ ને?’ �િમત ચહ�રા પરથી પ�રિચતોમા� વાત ફ�લાવા મા�ડી. કોઇ શુભિચ�તક એને િશખામણ આપવાનો થાપર જેવા ડાબેરી જૂઠડા અને ભારતિવરોધી
પરસેવો લૂછતા ત�ક� જવાબ આ�યો, ‘એની િચ�તા તુ� શા માટ� કરે છ�? હ�� બેઠો �ય�ન કરે તો ત�ક સામ ચોપડાવી દેતો, ‘હ�� મોડન� િવચારો ધરાવનારો છ��. ઇિતહાસકારોએ ભલે પુ�તકો લ�યા� હોય પરંતુ
�
ુ�
છ��ને! આપણે øવનભર સમા�તર લ�નøવન માણતા રહીશુ�. મારી પ�નીને એક જ પા�ને વફાદાર રહ�વુ� એને હ�� સારા ચા�ર�યની સાિબતી માનતો નથી. મહાન દેશભ�ત ડો. બાબાસાહ�બ �બેડકરે
�યારેય ખબર નહીં પડ�. અમદાવાદ મોટ�� શહ�ર છ�. મારુ� ઘર ઓઢવમા� છ� અને િજ�દગીમા� સૌથી મહ�વનુ� પ�રબળ �ેમ છ�, લ�ન નહીં. લ�નની મયા�દા બહાર ‘થો�સ ઓન પા�ક�તાન’ નામના પોતાના ��થમા�
તારો �લેટ �યૂ બોપલમા�. આ બે િવ�તારોની વ�ે બે અલગ અલગ ગામડા�ઓ પણ કોઇ ઉ�મ �ેમસ�બ�ધ હોઇ શક� છ�.’ િશખામણ આપનારનુ� મોઢ�� િસવાઇ મહ�મદ ગઝનીના અસલી મકસદને સાવ ઉઘાડો
જેટલુ� �તર છ�. મારી પ�નીને �યારેય આ બાજુ આવવાની જ�ર ઊભી થતી જતુ� હતુ�. કરી ના�યો છ�.
નથી. માટ� તુ� િચ�તા કરવાનુ� બ�ધ કરી દે.’ �યારેક ��ણા કકળાટ કરતી તો ત�ક કડક અવાજમા કહી દેતો હતો, ‘તને ડો. બાબાસાહ�બ ઇ�લામના આ�મણોની
�
�
ત�ક લોિજકલી સાચો હતો. અમદાવાદ ભલે એક શહ�ર કહ�વાતુ� હોય હ�� કોઇ વાતની ખોટ નહીં પડવા દ�. અ�યાર સુધી તને જે મળતુ� હતુ� એ બધુ� શરુઆત લખતા પહ�લા �ુએનસ�ગ ભારત
પણ વા�તવમા એ પ�દર- વીસ �વત�� ગામડા�ઓનો બનેલો સમૂહ છ� અને જ મળતુ� રહ�શે. મારે �યા� જવુ� અને શુ� કરવુ� એનો િનણ�ય મારી ઉપર છોડી દે. આ�યો �યારે ભારત ક�ટલુ� િવશાળ હતુ� તેનુ�
�
આ બધા િવ�તારો �વત�� અને �વિનભ�ર છ�. દરેક િવ�તારમા શોિપ�ગથી જમાનો બદલાઇ ગયો છ�. તુ� પણ થોડીક મોડન� બનતા શીખ.’ વણ�ન કયુ� છ�. એ પછી ડો. �બેડકર ‘થો�સ
�
લઇને શાળાઓ અને રે�ટોરા�થી લઇને િપકિનક �પો�સ� સુધીના� િવિવધ �થળો પૂરુ� એક વષ� આમ ને આમ પસાર થઇ ગયુ�. ��ણા ઘરના છાને ખૂણે ઓન પા�ક�તાન’ ના ��ઠ: 57-58 પર લખ ે
�
�
આવેલા છ�. આજથી 50-60 વષ� પહ�લા આવુ� ન હતુ�. હવે શહ�રનો નકશો લોહીના �સુએ રડતી રહી. પિતના સુધરવાની આશા એણે છોડી દીધી હતી. સોિશયલ છ�: �યારે ઈ.સ.ની 7મી સદીમા� ચીની
�
િવ�તરી ગયો છ� અને �ેમીઓની િહ�મત પણ વકરી ગઇ છ�. ત�ક રોજ ઓ�ફસમા�થી છ�ટીને ��તાની સાથે ��તાના ઘરે પહ�ચી જતો હતો. યા�ી �ુએનસ�ગ ભારતની મુલાકાત ે
ત�ક સુખી લ�નøવન øવતો પુરુષ હતો. એની પ�ની ��ણા સુ�દર એની સાથે જ �ડનર પતાવીને ચાર-પા�ચ કલાકનો સમય િવતાવીને ઘરે ને�વક� આ�યો �યારે અફઘાિન�તાનનો િવ�તાર
ુ
હતી. �વભાવની પણ સારી હતી. છ વષ�ના� લ�નøવનમા� તેણે પાછો ફરતો હતો. એવુ� લાગતુ� હતુ� ક� આ િ�કોિણયો સ�બ�ધ હવે ભારતના ભાગ તરીક� જ ચાલ હતો.
ત�કને બે દીકરાઓની ભેટ આપી હતી. ત�ક ક�ઇ એટલુ� બધુ� બધાયે �વીકારી લીધો હતો. ...વાય�યમા�થી મુ��લમ ધાડાઓનુ�
કમાતો ન હતો. બસ, ઘર ચાલી જતુ� હતુ�. અને એની ટ��કી ર�મા� ખી�યુ� આવી જ એક રોમે��ટક સા�જ હતી. ત�ક �ેિમકાના� �કશોર મકવાણા ભારત પર આ�મણ તે અિતશય
�
કમાણીમા� ઘર ચલાવવા માટ� પ�ની ��ણાનુ� યોગદાન ખૂબ સા�િન�યમા� ઇષા આવે એવુ� એકા�ત માણી ર�ો હતો. પણ મહ�વની ઘટના હતી. સૌથી પહ�લુ� આ�મણ
મોટ�� હતુ�. એ સ��કારી ��ી પ�રવારની �િતષઠા પર ચળકતુ� ગુલાબ ��તાન મન ýણે બીજે �યા�ક રોકાયેલુ� હોય એવુ� લાગતુ� થયુ�, મહમદ િબન કાિસમના ને��વ નીચે
ુ�
આવરણ ઢા�કીને બેઠી હતી. ત�ક� ખરેખર તો પ�નીનો હતુ�. ત�કની સાથે વાત કરતા� કરતા� તે થોડી થોડી વારે આરબોનુ�.’
�
આભાર માનવો ýઇએ, પરંતુ એ બીø ક��વારી કળીને ડૉ. શરદ ઠાકર પોતાના મોબાઇલમા નજર ફ�કી લેતી હતી. કોઇનો મેસેજ ડો. �બેડકર ‘થો�સ ઓન પા�ક�તાન’ના ��ઠ: 58-59 ઉપર લખ છ�:
ે
િદલ દઇ બેઠો. પિતને બદલે પુરુષ બની ગયો. એની �ેિમકા વા�ચી લેતી હતી, પછી મેસેજ �ારા જવાબ પણ આપી દેતી ‘ઈ.સ. 1001મા� મહ�મદ ગઝનીના ભય�કર આ�મણોની �ેણીઓનો �ારંભ
�
��તા એની સાથે જ ઓ�ફસમા� ýબ કરતી હતી. હતી. ત�કને આ બધુ� જરાક િવિચ� લાગી ર�ુ� હતુ�. તેવામા � થયો. ઇ.સ. 1030મા� મહ�મદનુ� ��યુ થયુ� પણ 30 વષ�ના ટ��કા ગાળામા તેણે
એક િદવસ િહ�મત કરીને ત�ક� પૂછી લીધુ�, ‘તમને હ�� ગમુ� છ��?’ ��તાના મોબાઇલનો �રંગટોન વા�યો. ��તાએ ઝડપથી કોલ સ�રવાર ભારત આ�મણ કયુ�. �યાર પછી મહ�મદ ઘોરીના� આ�મણો શ�
��તા ચૂપ રહી. ત�ક� પૂ�ુ�, ‘ક�મ જવાબ ન આ�યો?’ રીિસવ કરીને જવાબ આપી દીધો, ‘હ�� અ�યારે િબઝી છ��. પછી િનરા�તે થયા�. આ મુ��લમ આ�મણો મા� લૂ�ટ ક� િવજયની ભૂખને કારણે નહોતા�
��તા શરમાઇને બોલી, ‘તમે પેલુ� િવધાન સા�ભ�યુ� નથી લાગતુ� ક� ��ીના � કોલ કરીશ.’ થયા�. તેમની પાછળ બીý હ�તુ હતો. િહ�દુઓની મૂિત� પૂý તથા દેવપૂýને
મૌનમા� અડધી સ�મિત રહ�લી હોય છ�.’ ‘તમને હ�� ગમુ� છ��ને?’ ‘કોનો ફોન હતો? કોની સાથે ચે�ટ�ગ કરતી હતી?’ ત�ક� નારાજગીભયા� ફટકો મારી ભારતમા� ઈ�લામની �થાપના કરવાનો પણ તેનો એક હ�તુ હતો
�
�
જવાબમા ત�ક મૌન ધારણ કરીને બેસી ર�ો. ��તાએ પૂ�ુ�, ‘ક�મ જવાબ અવાજમા પૂ�ુ�.‘મારી ���ડનો ભાઇ છ�. એને મારે માટ� �શ છ�. મને પણ એની તેમા� કોઈ શ�કા નથી.’
ે
ન આ�યો?’ત�ક હ�યો, ‘પુરુષના� મૌનમા� પૂરેપૂરી સ�મિત રહ�લી હોય છ�. સાથે વાત કરવી ગમે છ�. વી આર જ�ટ ગુડ ����સ.’ થો�સ ઓન પા�ક�તાનના ��ઠ: 59 ઉપર ડો. બાબાસાહ�બ લખ છ�:
આવુ� િવધાન �યા�ય લખાયેલુ� નથી. હ�� આજે પહ�લી વાર બોલી ર�ો છ�� અને ત�કની �ખ ફરી ગઇ. ચહ�રાના હાવભાવ બદલાઇ ગયા. અવાજનુ� ‘મહ�મદ ગઝનીએ પણ ભારત પરના પોતાના અસ��ય આ�મણોને સતત
�
તમે પહ�લી વાર સા�ભળી ર�ા છો.’ ��તા પણ વધુ� કશુ� િવચાયા વગર હા પાડી વો�યૂમ મહ�મ થઇ ગયુ�. એણે ગજ�ના કરી, ‘એ તારો ���ડ છ� ક� બોય���ડ? ચાલ રહ�તુ� પિવ� યુ� જ મા�યુ� હતુ�. મહ�મદનો ઇિતહાસકાર અલ અ�બી આ
ુ
ે
ે
બેઠી. ત�ક ખાસ દેખાવડો ન હતો પણ એની વાકપટ�તા ��તાન �ભાિવત હ�� બધુ� સમજુ� છ��. એકાદ અઠવા�ડયાથી તારુ� વત�ન બદલાઇ ગયુ� છ�. તારા એ આ�મણોને વણ�વતા� લખ છ� :
કરી ગઇ. ��તા ભાડા�ના �લેટમા� રહ�તી હતી. બ�ને ��તાના ઘરમા� જ મળવા વહાલીડાનો ન�બર �લોક કરી દેજે. ખબરદાર, ý આજ પછી �યારેય એની ‘તેણે મ�િદરોનો નાશ કય� અને ઈ�લામની �થાપના કરી. તેણે અનેક
�
�
લા�યા. સાથે વાત...!’ શહ�રો ø�યા, દુરાચારી દુ�મનોની હ�યા કરી. મૂિત�પૂý કરનારાઓને મારી
�
��તા નામની મઘમઘતી વાનગીનો ઓડકાર ખાઇ લીધા� પછી ત�ક �યારે ��તા આઘાત પામીને ત�કની સામે ýઇ રહી અને મનોમન િવચારી રહીઃ ના�યા અને મુ��લમોને ખુશખુશ કરી દીધા. પછી તે વતન પાછો ફય� અને
મોડી રા� ઘરે પહ��યો �યારે એની પ�ની ��ણાએ એને �ચકો લાગે તેવો ‘આ મારી સામે ઊભો છ� તે મોડન� પુરુષ છ� ક� મા� પુરુષ?!’ ઇ�લામ માટ� મેળવેલી øતોનો િહસાબ બહાર પા�ો અને શપથ લીધા ક� દર
ે
�� પૂ�ો, ‘થાળી પીરસુ� ક� તમારી સગલીના� ઘરે જમીને આ�યા છો?’ (�ન����ાન પાના ન�.20) (�ન����ાન પાના ન�.20)