Page 15 - DIVYA BHASKAR 040822
P. 15

Friday, April 8, 2022   |  15



         ક��મા� છોકરા સાથ એકલી, �પા�ી ��ી બસમા બેસી ગઇ અન છ��લા �ટ��ડ� પણ ઊભી રહી. કનકિસ�હ એન        ે
                           ે
                                                               ે
                                                  �
                   પોતાના ઘરે લઇ આ�યા અન પછી સૂરજનો જે િનણ�ય હતો તે સૌએ મા�ય રા�યો ખરો?
                                            ે
         �કસી િદન �ા�દ િનકલા થા યહા� સ                                                                ે




           ઉýલે આજ તક છત પર ખડ� હ�







         �ા  �  બા �ટની સરકારી બસ. ચાળીસેક વ��નો ક�ડ�ટર અને પચીસેક  કલાક પછી બસ ડ�પોમા� પહ�ચી. પેસે�જસ� ઊતરી ગયા�. હ�� ઓ�ફસમા� પૈસા
                વ��નો જુવાનýધ �ાઇવર. બ�ને �િ�ય. પેસે�જસ�થી ખીચોખીચ
                                                          જમા કરાવવા ચા�યો ગયો.’
                ભરેલી બસ સરકારી ગિતથી, ચાલવાની ઝડપે દોડી રહી હતી.   ‘બસ! એ બાઇ સાથે તમારો આટલો જ સ�ગાથ?’
        મારગમા� એક ગામ આ�યુ�. ક�ડ�ટરે ઘ�ટડી વગાડી. �ાઇવરને આ�ય�   ‘આમ તો આટલેથી જ વાત પૂરી થઇ ગઇ હોત, ý એ �યા�થી ચાલી   � તમારો પૈસો તમારા
        થયુ�. અહી બસનુ� સ�ાવાર �ટોપેજ હતુ� નહીં પણ ક�ડ�ટર        ગઇ હોત. પણ હ�� પૈસા જમા કરાવીને પાછો આ�યો �યારે એ હજુ
               ં
                                                                     �
        કનકિસ�હનુ� માન રાખવા માટ� એણે બસને ઊભી રાખી.               �યા જ ઊભેલી હતી. સૂમસામ રાત હતી, િનજ�ન બસ �ટ�શન
          ર�તાની બાજુમા� મોલથી લચી પડતુ� ખેતર હતુ�, ખેતરના   રણમા�   હતુ� અને �પઝરતી એકલી જુવાન ��ી હતી. મ� પૂ�ુ�,   ક�ામા� નહીં હોય તો…!
                                                                                            ં
                              ં
                                                                        ે
        એક ખૂણામા� બે માળનુ� રિળયામ� મકાન હતુ�. ýણે                  ‘રા� �યા� રોકાશો?’ એણે કીધુ�, ‘અહી જ બા�કડા પર પડી
                                                                                               ુ�
        બસની જ રાહ ýઇ રહી હોય એમ એ ઘરની �દરથી   ખી�યુ� ગુલાબ         રહીશ.’ આજુબાજુમા� તો કોઇ માણસ દેખાત ન હતુ�, પણ
        બે �પા ળી ��ીઓ ઢળકતી ઢ�લની જેમ ચાલીને બસ પાસે                થોડ� દૂર બે-ચાર િખ�સાકાતરુઓ અને નશાના બ�ધાણી   આ વ��મા� આપણા� દેશમા� એક મોટો બદલાવ
        આવી. એકના હાથમા ડ�બો હતો, બીøના હાથમા  �  ડૉ. શરદ ઠાકર       મવાલીઓ �ટા મારતા હતા. મને બાઇની સલામતી ન   આવશે-છાપેલી નોટોની સાથ �ડિજટલ ના�ં
                       �
                                                                                                                                        ે
        એક ડોલચુ�.                                                  દેખાણી. મ� પૂ�ુ� - ‘મારી સાથે આવશો? મારા� બા-બાપુ,
                                                                                                                                                ે
          કનકિસ�હ� �ટીલનો ડ�બો અને ડોલચુ� લઇ લીધા�. �ણેય           પ�ની…’ બાઇ એક પણ શ�દ બો�યા� વગર મારી સાથે આવવા   વહ�વારમા� આવશે. તેના િવિવધ પાસા� અન નાણા�નુ�
        øવો વ�ે �ેમભયા� ��મતની આપ-લે થઇ અને કનકિસ�હ�             તૈયાર થઇ ગઇ.’                                        ભિવ�ય સમજવાની જ�ર છ�
        ઘ�ટડીની દોરી ખ�ચી. �ાઇવર રાજવીરિસ�હ� બસ હ�કારી મૂકી.   જુવાન �ાઇવરની øભ ઉપર તોફાનભરી મýક આવી ગઇ, ‘વાહ,
          લગભગ એકાદ કલાકનો પ�થ કા�યો એ પછી મોટ�� �ટોપેજ આ�યુ�. ક�ડ�ટરે   બાપુ! તમને તો આવો �પાળો સ�ગાથ પામીને મોજ પડી ગઇ હશ, નહીં?’  નવ સમાજની રચના છ��લી અમુક સદીઓથી નાણા� ઉપર વધુ ને
                                                                                                ે
        મોટા અવાજમા ýહ�ર કયુ�, ‘અહી પા��ીસ િમિનટનુ� રોકાણ છ�. ચા-પાણી,   ‘માતાøના� સમ ખાઇન કહ�� છ��, રાજભા. બાઇ ભારે �પવાન હતી એની   મા  વધુ આધા�રત બનતી જઈ રહી છ�. ના�ં મા� ચલણ ન બની
                                                                          ે
                 �
                             ં
                                ં
        ના�તો ક� જમવાનુ� જે હોય તે બધુ� અહી જ પતાવી દેý. �યારે હ�� બે વાર   ના નહીં, પણ એને ýઇને મારી �ખમા� વાસનાનો એક દોરો પણ Ô�ો   રહ�તા�, øવનમા� અનેક �કારની �વત��તાઓ અને સુખ-
                                                                                                                                                ુ�
                                 �
        �ણ-�ણ ઘ�ટડી વગાડ�� �યારે બધા� પાછા આવી જý. બસ તમારી સગી   ન હતો. હ�� ક�ઇ મોટો સ�યમી સાધુ-મહા�મા ન હતો, પણ ખરુ� કારણ મારી   સગવડો �ા�ત કરવામા� વધુ ને વધુ મોટો ભાગ ભજવવા લા�ય છ�.
        નથી થતી; જે નહીં આવે એના માટ� ઊભી નહીં રહ�.’ પેસે�જસ� હસી પ�ા.   રાજપૂતાણી હતી. સૂરજબાનો �વભાવ સૂરજની જેવો જ તેજદાર અને દઝાડી   પરંતુ આવા સ�ýગોમા� ý એવી વાત ચચા�ઈ ક� વત�માન નાણા� પ�િત જ
                                                                                                                                 ં
        મોટા ભાગના જેઓ આ �ટ પર મુસાફરી કરવા ટ�વાયેલા હતા એ બધા�ને   મૂક� તેવો હતો. એ બેઠી હોય અને ý હ�� બીø ��ી તરફ નજર સરખી પણ   સમૂળગી બદલાઇ ýય તો? અને અહી નાણા� વાપરવાના� સાધન ક� તેના �વ�પ
                                                                                      ે
        કનકિસ�હના મý�કયા �વભાવની ýણ હતી. બાપુ �યારેક િખýઇ ýય   મા�ડ�� તો મારી સૂરજ અમને બેયને બાળીન ભ�મ…’  નહીં - જેમ ક�, છાપેલી નોટો, બે�ક ચેક, નેટ બે��ક�ગ, વોલેટ ક� િ��ટોકર�સીની
        તો યે કોઇને ખરાબ લાગતુ� ન હતુ�.                          ‘ભૂલ થઇ ગઇ, બાપુ! પછી શુ� થયુ�?’          વાત નથી. પરંતુ નાણા�ની ખરી �ક�મત તેને વાપરવામા� મળતી �વત��તા છ�.
                                                                                     ે
          બધા મુસાફરો ના�તા-પાણી માટ� ગોઠવાઇ ગયા �યારે કનકિસ�હ�    ‘ઘર તરફ જતા� મ� એના િવશ પૂછપરછ કરી. �યા�ની છો?   સારા ક� નરસા� કોઈ પણ કામ માટ� ઉપયોગમા� લેવા� ક� સ�ઘરવા� માટ� તમને
                                                                                                              �
        �ાઇવરને ક�ુ�, ‘આપણે બહારનુ� ખાવાન નથી; આજે મારા ઘરેથી…’   દીકરો છ� એટલે પિત પણ હશ જ. ગામ કયુ�? વર શુ� કરે છ�?   કોઈ પાબ�દી નથી.
                                ુ�
                                                                                    ે
          બ�ને જણા� એક ખાલી ટ�બલ પાસે ગોઠવાઇ ગયા. મેથીના� થેપલા�,   કોઇ સાથે ક�મ નથી? આ અફાટ જગતમા� સાવ એકલી �યા�   પરંતુ હવે નાણા� વાપરવાની �વત��તા જ ý અગર છીનવાઈ ýય અને
                  �
                                                                                                                           �
        માખણ, આથેલા મરચા� અને સૂકી ભાø આરોગવા લા�યા. ડોલચામા�       જઇશ? હ�� પૂછતો ગયો અને એ જવાબો આપતી ગઇ. જે   સ�ાધીશોને યો�ય લાગે �યા જ તમે તમારુ� ના�ં વાપરી શકો-એવી કોઈ પ�િત
                                                                                                                                                     �
        મસાલાવાળી ચા પણ હતી.                                         ýણવા મ�યુ� એ આ હતુ� : બાઇ બધી રીતે સવ�ગુણસ�પ�ન,   સý�ય તો તમે શુ� કરશો? તમારુ� øવન, øવનમા� અગ�યના� લાગતા કામ
          અચાનક  �ાઇવર  રાજભાએ  િહ�મત  કરી  નાખી,                     પણ એનો ધણી શરાબી. દા� પીવામા� બધુ� ખેદાન-મેદાન   વગેરે ઉપર તેની ક�વી અસર પડ� તે િવચાય છ�? અગર હજુ સુધી ન િવચાય  ુ�
                                                                                                                                     ુ�
        ‘કનક�ભા, એટલુ� તો વગર કીધે હ�� સમø ગયો ક� એ તમારુ�             થઇ ગયુ�. ઘરના� ઠામડા વેચાઇ ગયા�. હવે બાટલીના   હોય તો ફટાફટ િવચારી લો! ભારત સિહત િવ�ના અનેક દેશો બહ� નøકના
                                                                                     �
        ઘર હતુ�, પણ મને એ ન સમýયુ� ક� એ બે બહ�નોમા�થી                  પૈસા �યા�થી લાવવા? વેચવા માટ� હવે એક જ વ�તુ   ભિવ�યમા� ‘સે��લ બે�ક �ડિજટલ કર�સી’ તરીક� ઓળખાતી નવી નાણાકીય
        તમારા� ઘરવાળા�…?’                                               બચી હતી. એક દી’ એ ઘરાકને લઇ આ�યો. પ�નીને   પ�િત - ક� જેમા� નાણા�નુ� સમૂળગુ� �વ�પ જ બદલાઇ જશે - તે લાગુ કરવા
          કનકિસ�હ હસી પ�ા, ‘તમારા સવાલનો જવાબ હ�� એક                     કીધુ� ક� આની સાથે…! બાઇ તૈયાર ન થઇ. ખૂબ માર   ��� છ�.
        વા�યમા નહીં આપી શક��, રાજભા. એના માટ� તો મારે                    પ�ો. બાઇ છોકરાને લઇને નીકળી ગઇ. જે બસ   ચીનની સરકારે આ ચલણી પ�િત વ��થી, અનેક િવ�તારોમા� અમલમા  �
             �
        તમને પ�દરેક   વ�� પહ�લા�ના સમયમા� લઇ જવા પડશે.’                  હાથમા આવી એમા� બેસી ગઇ.’          મૂકી       દીધી છ� અને નાણામ��ી િનમ�લા સીતારામને બજેટમા� િનદ�શ
                                                                             �
          ‘કનક�ભા, મા�ડીને વાત કરો તો મý પડશે.’ રાજભાના                    ‘અરેરે! ભારે થઇ, બાપુ! આટલી �પા ળી અને         આપેલો તે મુજબ ýઈએ તો, ભારત ટ��ક સમયમા�
                                                                                                                                            �
        મોઢામા� રાજપૂતાણીએ બનાવેલા ભોજનનો �વાદ હતો                       સ��કારી ��ીના ભા�યમા આવો પિત?’                     આવુ�  ચલણ,  શ�આતમા  �ાયોિગક  ધોરણે,
                                                                                       �
        અને કાનમા� છ�પન �ચની છાતીવાળા �િ�યના મુખેથી                        ‘રાજભા, દરેક ýતવાન ઘોડી ઉપર બેસનાર   ડણક          અમલમા લાવી શક� છ�. લગભગ અ�ય 90
                                                                                                                                  �
        ટપકતી વાત રોમા�ચ બનીને �વેશી રહી.                               અસવાર રાજક�માર જ હોય એવુ� ન બને. ચોર,                દેશો આ પ�િત અમલમા મૂકવા કાય�રત છ�.
                                                                                                                                             �
          ‘�યારે મારી �મર પચીસ વ��ની. જુવાની દેહ ફરતે                   લૂ�ટારા ને ડાક� પણ �યારેક…! જવા દો એ વાત.            પરંતુ ø-7 તરીક� ઓળખાતા િવ�ના સૌથી
                                                                           ે
        �ટો દઇ ગયેલી. ધરતી પર પાટ�� મારુ� તો પાણી કાઢ��                 રા� ઘરે પહ��યા�. મ� સૂરજને જગાડીને બધી વાત   �યામ પારેખ   શ��તશાળી દેશ ક� જેમા� અમે�રકા, િ�ટન,
        એટલી શ��ત હતી. મારુ� લ�ન તો હ�� એકવીસનો                          કરી. બા-બાપુ પણ આવી ગયા�. મારી બાએ પૂ�ુ�,           �ા�સ, જમ�ની, ýપાન, ક�નેડા અને ઇટાલીનો
        હતો �યારે જ થઇ ગયુ� હતુ�. પ�નીનુ� નામ સૂરજ.                      ‘બાઇ, તારી ઇ�છા જણાવ. તારે શુ� કરવુ� છ�?’          સમાવેશ થાય છ�, તેઓ આ પોતાના દેશોમા�
        ઘરમા� હ��, સૂરજ અને મારા� બા-બાપુ એમ ચાર જણા�                    બાઇએ કહી દીધુ�-‘હ�� તમારા આશરે આવી છ��. તમે      આ કર�સીનો િવરોધ કરી ર�ા છ�. પણ શા માટ�
           �
        હતા. ખેતીકામ બાપુ સ�ભાળતા હતા. હ�� નવરો                         જે સ�બ�ધથી મને રાખશો એ સ�બ�ધથી હ�� રહીશ. ý   તેઓ   આ નવા ટ��નોલોિજકલ આિવ�કારની તરફ�ણમા� નથી તે
        હતો એટલે શોખ ખાતર નોકરીમા� રહી ગયો.                             અહીંથી નીકળી જવાનુ� કહ�શો તો દીકરાને લઇને   ýણવુ� જ�રી છ�. બધા જ િવકિસત પિ�મી દેશો લોકશાહીને વરેલા છ� અને
                                                                                                                    �
        સરકારી બસમા ક�ડ�ટર. મને નાના નાના �ટ                            ક�વામા…’ ‘પછી શુ� થયુ�?’           પોતાના દેશમા લોકશાહી પ�િતથી ચૂ�ટાયેલી સરકારો લોકોની ઈ�છા અને
                                                                            �
                  �
        પસ�દ ન હતા, �યારે પણ આઠ-દસ કલાકનો �ટ જ                            ‘એ રા� તો કોઇ િનણ�ય લેવાયો નહીં. સૂરજ   િહત િવરુ� કામ કરવા તૈયાર નથી. દેશભ��તના નામે પણ નહીં. �યારે
                                                                                ે
        હ�� ખેડતો હતો. એક વાર આવા જ એક…’                                ગભ�વતી હતી. આઠમો મિહનો ચાલતો હતો. એ   ચીન જેવા િબનલોકશાહી અને આપખુદશાહી ક� તાનાશાહી ત��ોને ‘પ��લક
          ‘બાપુ, કયા �ટ પર જતા હતા એ તો જણાવો.’                         રા� મને બહાર ખાટલામા સૂવડાવીને બ�ને ��ીઓ   ઓિપિનયન’ ક� સામા�ય લોકોના હક ક� લોકશાહીના અિધકારોની કોઈ દરકાર
                                                                                        �
                                                                           ે
        રાજભાને રસ પ�ો.                                                  �દરના ઓરડામા� સૂઇ ગઇ. રાતભર એ બ�નેની   નથી હોતી. કોઈ પણ િવરુ� અિભ�ાય ઉપર બબ�રતાથી આવા સરકારી ત��ો
          ‘નામ નહીં જણાવુ�. દિ�ણ ગુજરાતનુ� ટિમ�નસ                        ગુસપુસના અવાý આવતા ર�ા. સવારે િશરામણ   તૂટી પડ� છ� અને એટલે ચીનમા� સફળતા-િન�ફળતા જેવુ� કઈ હોતુ� નથી.
        હતુ�. �યા�થી મારા ગામ તરફ વળતો �વાસ હતો.                         વખતે સહ�ની હાજરીમા� સૂરજે કહી દીધુ�- ‘આ   અને સામા�ય રીતે �થમદશી� રીતે આ એક આવકાય� એવી પહ�લ લાગે છ�.
        અધવ�ે બસ ઊભી રહી �યા�થી એક બાઇ બસમા  �                           બાઇને હ�� રાøખુશીથી આ ઘરની વહ� બનાવુ� છ��.   સીધીસાદી વાત એ છ� ક� અનેક દેશની સરકારો િ��ટોકર�સી ક� જેની ઉપર
        ચડી. જુવાનીના� તોરણથી શોભતી અને �પના                             એને નવુ� નામ આપુ� છ�� અને મારો પિત પણ આપુ�   તેમનો કોઈ કાબૂ નથી, તેનાથી ખૂબ િચ�િતત છ� અને તેનો સામનો કરવા
        �બારથી લચી પડતી એ બાઇની ક��મા એક                                  છ��. આજ પછી ચ�દા મારી નાની બહ�નની જેમ મારી   સ�પૂણ�પણે પોતાના કાબૂમા� હોય તેવી �ડિજટલ કર�સી બનાવવા મથી રહી
                                 �
        ધાવણો દીકરો પણ હતો. મ� પૂ�ુ�, ‘�યા�ની                             સાથે જ રહ�શે. કોઇએ ના પાડવાની નથી.’  છ�. પરંતુ બ�નેમા� મૂળ તફાવત એટલો રહ�શે ક� િ��ટોકર�સી �લોકચેન પ�િત
        �ટ�કટ ફાડ��?’ તો એ કહ� - ‘�યા� આ બસ                                 ‘અરે! તમારા� પ�ની સૂરજબાએ આવુ� ક�ુ�?   પર આધા�રત હોઇ કોઈ સ�ાધીશો, �ય��ત ક� ક�પની તેની પર કાબૂ ન રાખી
        છ��લે ઊભી રે’વાની હોય �યા મને ઉતારી                                તમે તો કહ�તા હતા ક� સૂરજબાનો �વભાવ બાળી   શક�. પરંતુ �ડિજટલ કર�સી છાપેલી નોટની જેમ સરકારી માિલકીની રહ�શે.
                           �
        દેý.’ એના જવાબ અને અવાજ પરથી                                       નાખે તેવો છ�.’ ‘હા, પણ આ જગત એ સૂરજના   પરંતુ ચીનમા�થી લીક થઈને આવતા અહ�વાલો અને િ�ટનની બે�ક ઓફ
        હ�� સમø ગયો ક� બાઇ બાપડી દુિખયારી                                   �તાપે øવી ર�ુ� છ�. સૂરજે િવચારી લીધુ� ક�   ��લે�ડના �ડરે�ટર ટોમ મટનના એક ýહ�ર વ�ત�ય અને ø-7 દેશોના
        છ�. �ટ�કટના પૈસા લેવાનો સવાલ જ ન                                     એ િનરાધાર, જુવાન, લાચાર ��ી કોઇ પણ   અનેક નાણા� મ��ીઓના િવરોધને કારણે િવકિસત દેશોએ હø આવી �ડિજટલ
        હતો. મ� મારા પૈસે �ટ�કટ કાઢી આપી. એ                                  ýતના સ�બ�ધ વગર આ સમાજમા øવી   કર�સી ઉપર કોઈ િનણ�ય કય� નથી. અને તેનુ� કારણ �પ�ટ છ� - �ડિજટલ
                                                                                                   �
            �
        ખાધા-પીધા� િવના બેસી રહી. પૂરા આઠ         તસવીર ूતીકાत्મક છે                   (�ન����ાન પાના ન�.18)                             (�ન����ાન પાના ન�.18)
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20