Page 11 - DIVYA BHASKAR 121721
P. 11
Friday, December 17, 2021
ુ
�
ુ
ખ�લ મન સ��ન �વે��ાર છ, અનકાત સ��દ�નન �વે��ાર છ.
ુ
�
ુ
�
�
�
�
ે
�
ુ
�
�
ૂ
ૂ
�
�
ે
અનકાતની અનભિત િવના સ��નો પ�ો લાગતો નથી. પવ�હમાથી જ�મે છ િ��ારભાવ
�
ૂ
ે
માણસન પોતાના જ પવ�હો �ýળ છ �
�
�
�પ�હો બહ છો�ા, પણ પવ�હો નથી છટતા!
�
ૂ
�
�
�
�
ે
ે
�
ે
�
ે
ુ
ે
ૂ
�
�
આ જનો માણસ પોતાની ýતન જ શ� બનાવવામા પાવરધો બની આન�દ વગડામા વહચ છ, પણ તમા વાસના નથી હોતી. આન�દનો પજ આપણે માટ ��म�ન પકડવો, પરખવો અન પામવો એ તો લગભગ અશ�ય
�
�
ર�ો છ. ભગવ� ગીતામા આવી મૌિલક રજૂઆત �વય ક�ણ
�
�બાની ડાળી પરથી વહતો થાય છ. જન તમ ગમે તટલો લઇ શકો છો
�
�
�
ે
ુ
ુ
બાબત ગણાય, પરંત સૌરા�� તરફથી સમ� દિનયાન એક એવો તળપદો શ�દ
ે
ે
ે
ે
થકી �વત� બિ� ધરાવનારા અજનને કહવામા આવી છ. અન ન લવો હોય તો હ�ર ઇ�છા! કોઇ પ�પ સગધ �ચારક મડળની �થાપના મ�યો, જમા થોડીક સમજ પડ� તો પડ�! એ શ�દ છ : ‘મા�લો’. ‘આ�મા’મા �
�
�
�
ે
�
�
ુ
�
ુ
�
ે
ુ
�
ે
�
ુ
�
�
ે
�
ે
�
ે
�
�
ગીતાના છ�ા અ�યાયનો પાચમો �ોક માણસન ýત સાથે મ�ી કરવાની નથી કરતુ. જ �સર છ, ત સાવ સહજપણે �સર છ. કોઇ �ય�ન નથી હોતો. ભલ સમજ ન પડ�, પરંત મા�લામા થોડીક સમજ પડ� તોય બડો પાર!
ે
ૈ
�
ે
ુ
ે
ે
�
�
�
�
�
�
�
�ેરણા આપનારો છ. ક�ણ કહ છ : કોઇ િશ�યમડળ નથી હોત. કોઇ સ�થા નથી હોતી. પોતાની �ત�રક સપિ� આપણો મા�લો ý આપણી રોજની સસારી રમતમા અ�પાયર બની શક,
�
�
�
�
�
ુ
�
ે
ે
ે
�
�
ુ
ે
�
આપન તારવો આપ, ે પરખનારુ કોઇ નથી એવો અજપો કટલાક સાધઓને પણ રહતો હોય તો øવન સાથક થાય. ��øમા બ શ�દો સમø રાખવા જવા છ : umpire
�
�
�
ે
�
�
�
�
આપન ન ડબાડવો; છ. એવા અજપામાથી જ ‘મઠ’ની શોધ થઇ છ. (મ�ય�થ) અન empire (સા�ા�ય). ગાધીø ‘મહા�મા’ કમ ગણાયા?
�
�
ે
�
ુ
ે
�
�
ુ
ે
�
આપ જ આપનો બધ, ુ સાચ જણાય ત કહી દવાનો આ�હ રાખનાર મનુ�ય તઓ સ�ય જત કરીને ýતન છતરનારા ન હતા. તઓ સદાય ��म�ના
ે
ે
�
ે
આપ જ શ� આપનો. િવચારોના િબલકલ દોષમુ�ત હોય તોય સમહ તરફથી થતી અવાજનો આદર કરનારા મહા�મા હતા. તથી મોટા સા�ા�ય (એ�પાયર)
ે
ૂ
ુ
�
�
�
ે
ृ
�
�
ે
�
ુ
(ગીતા�વિન, અ�યાય-6, �ોક-5, ગજરાતી અનવાદ : �ક. ઘ. કનડગતનો ભોગ બન એવા રોગ��ત સમાજમા ‘धम’ સામ ટકી શ�યા. ગીતામા umpire માટ મૌિલક શ�દ �યોýયો છ : उपद���
ુ
ં
�
�
ે
ે
�
�
�
મશ�વાળા) �દાવનમા � શ�દ ��ય ઘણીબધી છટ લવાતી રહ છ. કહવાતા ધમની (અ�યાય-13, �ોક-22)
�
�
�
ે
�
માણસ પોતે જ પોતાનો શ� બન એ વાતમા દમ ઓથ આપણે એવો ગદો સમાજ રચી બઠા છીએ ક � િ�ક�ટની રમત ચાલી રહી છ. મદાન પર બ ઉપ��ટા ýવા મળ છ. તમની
ે
ુ
�
ે
ે
ે
�
ે
ુ
�
�
�
ે
ે
�
�
ે
�
�
ે
ે
ે
ખરો? ટીવી પર એક િવધાન વાચવા મ�ય : ‘શરાબ તમને ગણવત શાહ સવ� ઓ�છવઘેલી, લોભઘલી અન લાભઘલી અ�વ�છ ખબી શ છ? તઓ રમતને સા�ીભાવ િનહાળ છ. બન ટીમ એમને માટ સરખી
ુ
�
ૂ
�
ુ
�
ુ
ે
ગમે છ, પરંત તમારા િલવર (િપ�ાશય)ન નથી ગમતો.’ ધાિમકતાનો જયઘોષ સભળાતો જ રહ છ. આવો તમોગુણી છ. એમા �યાય ‘મામકા: પાડવા:’ જવો �તરા��ીય ભદભાવ નથી. ‘LBW’
�
�
ે
�
�
�
�
ે
�
�
�
ુ
�
ૈ
ે
ે
ે
ં
ુ
મનુ�ય પોતાની ýત સાથની મ�ી તો�ા િવના શરાબ ઢીચી જયઘોષમા� �ામાિણકતાન અર�યરદન ભા�ય જ કોઇને કાન ે �ગ િનણ�ય લતી વખત અ�પાયરની ખરી કસોટી થાય છ. આવી પ�ર��થિતમા �
ે
ે
�
ુ
�
ે
�
�
ે
�
�
શક ખરો? માણસ પોતાની ýતનો દ�મન બ�યા િવના પડીકી ખાઇ પડ� છ. પોતાની ýત સાથ થતા રહલા ‘છટાછડા’ હવ આપણને તઓ ‘મા�લા’ન વફાદાર હોય છ. સસારમા રહનારા અન øવનારા સામા�ય
ે
ે
ે
�
�
�
�
�
�
�
શક ખરો? જડબાન ક�સર વષ� સધી પડીકી ખાધા પછી થત હોય છ. એ સદી ગયા છ. ઉપિનષદના ઋિષ ‘આ�મહના: જના:’ શ�દો �યોજે છ. લોકોની કસોટી વારવાર થતી રહ છ. સતાનની વાત ખોટી હોય તોય �વાથન ે
�
�
ુ
�
ં
�
ુ
�
�
�
�
�
ુ
�
�
ે
�
ક�સર માણસની પરી સમિતથી આવી પહ�ચ છ. પચશીલ પદયા�ામા પડીકી (ઇશોપિનષદ, મ�-2) કારણે એનો પ� લવાઇ ýય છ. એવી �ણે ‘ઉપ��ટા’ બનવાન સહ�લ નથી.
�
�
ૂ
�
�
�
�
ે
ુ
ુ
�
�
ુ
ે
�
ે
�
�
ુ
ૂ
ે
�
ે
ુ
ખાનારા યવાનની પાછળ બાઇક પર બસનારી યવતીઓને ýહરસભામા � ગીતામા ��म� સાથ ýડાયલા સમાસો અન શ�દ�યોગો પાન પાન ે પવ�હન કારણે શ�ની િનદા થતી રહ છ અન િમ�
ે
�
ે
ે
�
ે
�
�
કહતો ક : આવા યુવાનની પાછળ કદી પણ બસશો નહી કારણ ક તમાર અકાળ � વા�ચવા મળ છ. સાવ ખોટો હોય તોય એનુ તાણવામા મý પડ� છ.
�
ં
�
ે
�
�
�
ે
ૈ
ુ
�
િવધવા બનવ પડશ. �ગ લનારા લાખો આયનો પોતાની જ પરવાનગી સાથ ે એક વાર એ મૌિલક જન પરંપરા તરફથી આપણને એક મહાન
ે
�
ુ
�
�
�
ે
ે
ે
ે
�
ૂ
�
સમ� પ�રવારને મ�ક�લીમા મકી દતા હોય છ. બોલો, ક�ણ �ારા પાચક હýર શ�દ�યોગો ગણવા શ�દ �ા�ત થયો છ : ‘અનકાત’. અનકાતન ે
�
�
�
�
�
ૂ
ે
ૂ
�
�
�
�
�
�
ે
ે
�
ુ
ે
�
ુ
વષ� પહલા અજનને કહવાયલી વાતન મહ�વ ઓછ ગણાય ખર? આપણો બઠો �યાર છવટ � સામ છડ પવ�હ ઊભો છ. પવ�હ �ýળ છ,
�
ુ
�
�
�
�
�
ે
�
�
�
ે
ૂ
ે
�
ુ
ુ
�
ે
ે
ૂ
�
હઠીલો પવ�હ આપણને �િત�ણ �ýળ છ. જની સામ પવ�હ છ, તન તો થાકી ગયો! ગીતાના �યાર અનકાત શાિતનો અનભવ કરાવ છ. ખ�લ � ુ
ે
ે
�
ુ
�
નકસાન પછીથી થાય �યાર ખર, પરંત પવ�હના માિલકન તો એ નકસાનનુ � ક��મા ��म� છ. મન સ�યન �વશ�ાર છ, અનકાત સ�યદશનનુ �
ે
ે
ે
�
ુ
�
ુ
ુ
�
ૂ
�
�
�
�
ુ
�
ે
ે
�
�
મીટર ચાલ થઇ જ ગય! �વશ�ાર છ.
ુ
ુ
ૂ
�
ુ
�
માણસન ે િનýનદ અનકાતની અનભિત િવના સ�યનો પ�ો
ે
�
�
વહચવાની પણ વાસના લાગતો નથી. પવ�હમાથી જ�મે છ િધ�ારભાવ.
�
ૂ
�
ે
�
�
�
ુ
�
ે
�
ýગ છ. કોયલ ટહક છ, ઇશોપિનષદના ઋિષએ ક� : ‘ત કદી િધ�ારતો
ુ
ु
�
ु
े
પરંત એની ચાચ સામ ે નથી.’ (तत: न िवजग��त) પ�ડત નહરએ લ�ય છ �
�
�
ુ
ે
ુ
ે
�
ે
માઇ�ોફોન નથી હોતુ. : ‘મહા�માøન કોઇ પણ �ય��ત ��ય િધ�ારનો
ુ
�
�
�
�
ે
ુ
પ�પ પાસ સગધ હોય છ. ભાવ ન હતો.’ વાત સાવ સાચી છ. ગાધીø બચી
ે
ુ
પોતાની સગધનો �ચાર ગયા હોત, તો ગોડસેન પણ આ વાતની �તીિત
�
�
કરવાની વાસના પ�પને થઇ હોત એ ન�ી! પવ�હ માણસનો શ� છ.
ુ
ૂ
�
ુ
�
સતાવતી નથી. એની વાત સાવ સાચી છ, તોય આપણા િ�ય પવ�હો
ૂ
�
ે
�
�
ે
�
�
સુગધ અન એની ભ�યતા આપણને ગાઠતા નથી! �યાનમા બઠલા મનુ�યન ે
�
ુ
ુ
સહજપણે આસપાસ �સર છ, �યાન કરતી વખત પણ શ�ન �મરણ છોડત નથી,
ે
�
ુ
ે
�
કારણ ક ��યક પ�પ �વ�થ અન ે એમ અનભવન આધારે કહ છ. � � �
�
�
�
ે
ુ
ે
ુ
�
આ�મ�થ હોય છ. �ચારમા � }}}
આકા�ા રહલી હોય છ,
�
�
�
�
�
�યાર �સારમા� િનýનદ પાઘડીનો વળ છડ �
ે
હોય છ. માણસન ે �યારે સરજ ઊગ �યાર હ કામ લાગ છ. � �
ે
�
ે
�
ે
ૂ
ુ
�
�
�
�
�
ે
ૂ
�
િનýનદ વહચવાની �યારે સરજ આથમ �યારે હ ��ી ý� છ. � �
�
�
ુ
ુ
ે
�
�
�
ક વેચવાની પણ કવો ખોદ છ અન એન પાણી પી લ� છ. � �
�
�
�
ુ
�
�
�
વાસના ýગ ે ખતરમા કામ કર છ અન મન ખાવાન મળ છ.
ે
ુ
ે
ે
�
�
�
�
ુ
�
છ. કોયલ જ કઇ પદા થાય એન હ વહચ છ. � �
�
�
ે
ે
ે
�
ુ
ટહક � છ. સ�ા� પણ આનાથી વધાર શ� કરી શક?
�
�
ે
�
કોયલ ન�� : ઇ.સ. પવ 500 વષના ગાળામા ચીનમા �
�
�
ૂ
�
પોતાનો �ચિલત એવી ઉ��તનો સાર.