Page 14 - DIVYA BHASKAR 121021
P. 14
Friday, December 10, 2021
�
મરøથી છલકાતા લ�નતર સ�બધન િનદાકથલીથી વગોવવામા� આપણા સમાજન કોઇ શરમ નથી. નવી પઢી આવો દભ ચલાવી લેવા તયાર નથી
�
�
ે
ે
�
ે
ૈ
ે
ુ
ે
મખડાની માયા લાગી ર, મોહન �યારા!
ે
માયા એટલ �કરતારની કારભારણ (�વામી આનદ)
�
ે
ુ
ે
�
�
ે
�
ે
ે
�
ે
એ ક ગામ હત. ગામમા 200 જટલા ઘર હશ. ગામલોકો ભલા હતા આન�દના ચહરા ગમી ગયા તથી ટૉ�કઝમા� જઇન �ફલમ ‘પ�ગ ગ�ટ’ ýઇન ે નથી. ે � � � � �
ે
�
વળી, મરøથી છલકાતા લ�નતર સબધને િનદાકથલીથી વગોવવામા
ુ
�
ૂ
તથી �યારક ઝઘડો થાય તોયે કૉરટ સધી કિજયો પહ�ચતો નહી.
ં
ઘરે પહ�ચી ગયા. બસમા બઠા તોય નતન એમના મનમાથી ખસતી ન હતી.
ે
ે
ે
ે
ે
ે
ે
�
ૈ
એક િદવસ એ ગામ પ�ય રિવશકર મહારાજન આગમન થય
ૂ
�
�
�
ુ
ે
�
ે
ૂ
છોડ દો �ચલ જમાના �યા કહગા?
�
ે
�
�
ે
ે
ે
�
ે
નથી. મને તો લાગ છ ક નવી પઢી જની પઢી કરતા વધાર શાણપણ ધરાવનારી
ે
ુ
�યાર ગામલોકોએ એમની રીત મહારાજન �વાગત કયુ. મહારાજ સૌન એક � ુ મનોમન તઓ ગીતની પ��તઓ ગણગણતા ર�ા : � આપણા સમાજન કોઇ શરમ નથી. નવી પઢી આવો દભ ચલાવી લવા તયાર
ુ
�
ુ
ે
�
�
�
�
જ વા�યમા ઘ�બધ કહી દીધુ : � હો હો હો ઇન અદા� કા જમાના ભી હ િદવાના જણાય છ. મને મનમા ઘણી વાર �� ઊઠ છ : શ મીરાબાઇન મનગમતો પિત
�
�
�
ં
�
�
�
ે
ુ
ગજવાનો પરો જમાના �યા કહગા? મ�યો હોત તો એણે મહલ છોડીને મોહનમા મન પરો�યુ હોત ખર? જ પિત
ૂ
�
�
�
ૂ
ે
ે
ે
ે
ુ
ૂ
અન અ�લનો અધરો દવ આન�દ અન નતન એક બાગમા સાઇકલ સાથ રાખીન જ રોમે�સ કરતા � પ�નીને ઝરનો �યાલો મોકલે ત પી જવાની શી જ�ર? આવા કડવા અનભવ
ે
ે
ે
ે
�
�
ે
�
ુ
ે
ે
ે
�
ે
હોય ત કૉરટ ýય! ર�ા ત બચરભાઇના િદલમા કાયમન માટ મકામ કરી ગયો! પછી મીરા ભ��તનો મારગ �વીકાર તમા પલાયનવાદ (escapism) હોવાનો
ે
�
�
�
ે
�
�
ે
ુ
�
�
ુ
ે
ૂ
ે
�
ે
ે
�
�
ગામલોકોને હય વાત વસી ગઇ! ગામમા �યારય કોઇ વકીલના પગલા � બચરકાકા 61 વષની �મર નતનમય બનીને ઘરમા �વ�યા �યાર પ�ની સભવ ઓછો ખરો? ગાધીયગના સાધ �વામી આન�દ માયાની મૌિલક �યા�યા
ે
ે
�
�
�
�
ુ
�
�
થયા નથી. ચચળ પ� : ‘શ ýઇ આ�યા?’ બચરભાઇ હø નતનના નશામા� હતા. આપી છ : ‘માયા એટલે �કરતારની કારભારણ.’ વાતમા દમ છ. �વામી
ૂ
�
ુ
�
ૂ
�
ુ
ે
�
ે
ે
�
ે
�
એ ગામમા એક બચરભાઇ સખથી રહતા હતા. એમને �ફલમ ýવાનો પ�નીની સામ ýયા િવના તઓ ધીમા અવાજ બો�યા : ‘�ફલમમા મ � આન�દ િસવાય આવી મૌિલક અન સચોટ �યા�યા કોણ આપી શક?
ે
ે
ુ
ે
ે
ુ
ુ
ે
ૂ
જબરો શોખ હતો. મિહન એકાદ વખત તઓ સરત જતા અન �ફલમ ýઇ તો બસ નતનને જ ýયા કરી. શ એનુ �પ! શ એની છટા! હø બચરભાઇ નતનમય બનીને મયા! �
�
�
ૂ
�
ે
ે
ુ
�
�
ે
ે
�
આવતા. ટૉ�કઝની બહાર જ મોટા� પો�ટર લાગલા હોય તમા જ િહરોઇન બીø વાર એ જ �ફ�મ ýવા માટ જવાનો છ.’ નવી પઢીમા અ�ય ઘણા દોષો હશ, પરંત, ��ી-પરષ
ે
�
ુ
ે
ુ
�
ે
�
�
�
ે
�પાળી જણાય ત ટૉ�કઝમા� તઓ પાચ આના ખચીન �ટ�કટ લઇન સમયસર ચચળ મ� બગાડીન પ� : ‘સોનીને �યા બગડી આપેલી િવચારોના સબધ એ પઢીને ગર�થાન મકવી પડ� તમ છ. છટાછડા લવા
�
ે
ે
ે
ે
ૂ
ે
�
ે
ૂ
ે
�
�
ે
ુ
ુ
�
�
�
ે
�
�
�
ુ
�
ે
ુ
�
�
�
�
�
ે
ે
ે
ે
ે
�
�
�
દાખલ થઇ જતા. સાજ 5-30 વાગ શો છટ �યાર બસમા બસીન ગામભગા છ, ત લતા આ�યા?’ બચરભાઇએ જવાબમા ક�: ‘સોની એ મહાપાપ નથી. øવનભર અણગમતા સબધન વઢારવો
ે
ે
�
ે
ે
ં
�
�
ે
�
ે
ૂ
થઇ જતા. અન બગડી! નતનને દવ આન�દ સાથ રમતીભમતી ýઇ �દાવનમા � એ કાઇ સિહ��તાની િનશાની નથી. મજબરીપૂવક સમ�
ે
ૂ
�
ે
�
�
ુ
ુ
ે
ૂ
�
�
ુ
ે
ુ
એક િદવસ તઓ હરખભર લ�મી ટૉ�કઝ પહ�ચી ગયા. ર�તા પરથી જ ે પછી બધ જ ભલી ગયો! ત એક વાર એ �ફલમ ýવા માટ � øવન વડફી મારવ એમા વળી અ�યા�મ �યા ર�? ફિળય ે
�
ુ
ે
�
પો�ટર દખાય તમા � સરત જજ. બન તો દસ આનાવાળી �ટ�કટ લજ. દવ ગણવત શાહ ફિળય કýડા ýવા મળ છ. �યા ��મતનો કાયમી દકાળ
ે
ુ
ે
�
ે
ુ
�
ે
�
ે
�
ે
ે
ુ
�
�
ે
ુ
નૂતન અન દવ આન�દ એટલ દવ આન�દ! વધાર શ કહ?’ હોય �યા� વળી ધમ કવો અન અ�યા�મ કવ? �
ુ
�
�
�
�
�
ે
ે
ે
ે
�
ે
ે
ે
�
ે
બીજ િદવસ બચરભાઇનો ખાસ ભાઇબધ ગણપત }}}
ે
મળવા આ�યો. બચરભાઇએ ગણપતને િનખાલસપણ ે
�
ુ
�
હયાની વાત કહી જ દીધી : ‘અર ગણપત! તન માર શ કહવ? પાઘડીનો વળ છડ �
ે
ે
ે
ુ
�
�
�
ે
આ ચચળ મને દીઠી ગમતી નથી. મને પલા દવøકાકાની સિવતા �યારક મઠાિધપિતઓન પણ એક ખાનગી મીઠો સબધ હોય છ. આ
ે
�
�
�
ે
�
ે
�
ગમતી હતી, પણ વડીલોએ મને આ ચચળ માથ મારી! વાત ન સમýય તો અશોક કમાર અન મીનાકમારીની ભિમકાવાળી ���મ
�
�
ે
ૂ
ે
�
�
ે
�
�
ુ
ુ
સિવતા પણ નતન જવી �પાળી નથી, પરંત… લાકડ માકડ � � ‘િચ�લખા’ ýવાની ખાસ ભલામણ છ. એમા ગર અશોક કમાર િશ�યા
ૂ
�
ે
ુ
�
ં
ુ
વળગાડી દવામા આપણા વડીલોને મý પડી ýય છ. મીનાકમારી ��યે ખાનગીમા ભાર ખ�ચાણ અનભવ છ, પરત એની િહમત
ુ
�
�
ે
�
ે
�
ે
�
ુ
મને ચચળ વળગાવી દવામા આવી. મારા નસીબમા � ઓછી પડ� છ. છવટ િશ�યા મીનાકમારી ગરન કડવા શ�દોમા સસારની
ે
�
ે
�
�
�
�
�
�
�
ુ
�
�
નતન �યાથી? પરંત મારા નસીબમા સિવતા તો હતી વા�તિવકતાનો બોધ આપતી વખત કહ છ. યાદદા�તને આધાર ગીત લ�ય � ુ
�
ૂ
ુ
ે
ે
�
�
�
જ! ગણપત! આજે પણ �યારક સિવતા ýવા મળ � છ. સાભળો:
ે
ે
�યાર હ િનસાસો નાખીન એક જ વાત મનમા ન ે સસાર સ ભાગ ��રત હો,
�
ે
ે
�
ે
ે
�
�
�
�
ુ
�
મનમા ગણગ�ં છ : ન�ખોદ જý એ વડીલોનુ, ભગવાન કો તમ �યા પાઓગ? ે
�
�
ે
ે
જમણે મને આ ચચળન øવનભર વળગાડી !’ ઇસ લોક કો ભી અપના ન સક, �
�
�
એ જમાનામા ઘરે ઘરે કýડા ýવા ઉસ લોક મ ભી પછતાઓગ. ે
�
�
�
મળતા. ગામના પટ�િલયા કýડાના કારખાના �
ુ
ધમધોકાર ચલાવતા. બાપ પોતાની વહાલી ય પાપ હ �યા, ય પ�ય હ �યા,
ે
�
�
ે
�
�
�
દીકરીને કહતો : ‘તારી �ફકર મારા કરતા � રીત� પર ધમ કી મહોર હ. �
ુ
�
ે
ે
ે
વધાર કોને હોય?’ આમ દીકરી ન ગાય, દોરે હર યગ મ બદલત ધમ� કો
�
ે
�યા ýય એ કહવત રોજ સાચી પડતી અન ે કસ આદશ બનાઓગ? ે
�
�
�
�
કýડાના કારખાના (કાળખાના) સતત ચાલ ુ
�
�
ે
રહતા. � ય ભોગ ભી એક તપ�યા હ, �
�
�
�
�
ુ
ે
�
માયા િવશ આિદ શકરાચાય �ડ િચતન તમ �યાગ ક માર �યા ýનો?
�
ે
�
�ગટ કયુ છ. ભગવાનને ‘માયાપિત’ કહવામા � અપમાન રચિયતા કા હોગા,
�
�
�
�
�
આવ છ. મીરાબાઇએ બધી માયા ક�ણને રચના કો અગર ઠકરાઓગ. ે
�
�
ે
ચરણે ધરી દઇને ગાય :
�
ુ
ુ
મખડાની માયા લાગી ર, ે હમ કહત હ ય જગ અપના હ, �
ે
�
ે
ુ
ૂ
મોહન �યારા! તમ કહત હો જઠા સપના હ. �
ે
�
મખડ મ ýય તાર, ુ � હમ જનમ િબતા કર ýયગ, ે
�
�
�
ુ
�
ુ
�
ુ
�
ુ
સવ જગ થય ખાર, ુ � તમ જનમ ગવા કર ýઓગ! ે
ઁ
�
મન માર ર� �યાર ર… આ ગીતમા સાિહર લિધયાનવીએ નવી પઢીની �ાકિતક (સહજ)
ુ
ે
�
ુ
�
ે
ુ
�
�
ુ
ે
�
ે
�
ે
મોહન �યારા! ઝખનાઓન આબાદ �ગટ કરી છ. નવી પઢી આવા કિવનો જટલો આભાર
મરø િવનાના લ�નસબધન ે માન એટલો ઓછો છ. આ ગીત લખીન કિવએ આપણા વાસી સમાજ પર
�
�
�
ે
ે
�
આપણો સમાજ મહાપાપ ગણવા તયાર મોટો ઉપકાર કય� છ. �
ૈ