Page 15 - DIVYA BHASKAR 092322

Friday, September 23, 2022 | 15

�
�
ે
ુ
રમા તરફથી મળલી શો કોઝ નો�ટસ ýણીન રોકી �ડા મનોમ�થનમા ગરકાવ થઇ ગયો.
ુ
�
ે
�
ે
ે
�
એન સમýઇ ગયુ ક રમાન �ક અપ માટ મનાવવા માટ કોઇ કારણ બતાવવુ જ પડશે
�
�
ક�ઇક ખામી આ �મના બધનમા દખાય છ તન?
ે
�
ે
�
ે
�
છટવા માટ હø દખાય છ ઘણા ર�તા મને…
�
�
�
ે
ે
�
ે
ે
ુ
ે
ે
ે
�
�
છ � �લા પાચક િદવસથી રોકી સતત જ વાત માટ �િમકાન સમýવતો બમણી થઇ ગઇ. એણે િનણ�ય લઇ લીધો, ‘ý એવ હોય તો આપણે જમ �ફ�મોનો રકાસ, વબ
બન તમ વહલા લ�ન કરી લઇએ. પાચમ થતી હોય તો છઠ નથી કરવી.
ે
ે
ુ
�
ર�ો હતો એ જ વાત એણે આજે પણ દોહરાવી, ‘રમા, �લીઝ!
�
�
�
ે
�
�
ુ
ત મને છોડી દ. મારી સાથે પરણીને ત સખી નહી થાય.’ હવ ત િવિધપવક ýન ýડીને મારા માડવ આવ એની રાહ પણ નથી ýવી.
ં
ે
ુ
ૂ
ે
ુ
�
ે
ુ
�
ે
ુ
�
�
ે
�
પાચ િદવસથી એકની એક વાત સાભળતી રહલી રમા આજે છડાઇ પડી, આવતીકાલ જ આયસમાજમા� જઇન...’ સી�રઝનો જયજયકાર
�
�
ે
�
ુ
�
ુ
ે
�
�
ુ
ુ
�
�
�
ે
�
�
ં
‘કવી વાિહયાત વાત કરે છ ત? મ તન �મ કય� છ. તારી સાથ ઢીગલા- રોકી ગભરાઇ ગયો. એણે ધાય હત એનાથી ઊલટ જ થય. વા�તવમા એ
�
�
ં
ુ
ૂ
ૂ
�
ૂ
ે
ુ
�
�
ઢીગલીની રમત નથી રમી અન ત કઇ વાત પર આવી દલીલ કરી ર�ો છ ક હ � � રમાની ખબસરત કાયાનો રસકસ ચસી લીધા પછી લ�નના કિમટમે�ટમા�થી
ે
�
ુ
�
ુ
�
તારી સાથ પરણીને સખી નહી થા�? આપણે છ�લા �ણ વષથી એકબીýની છટકી જવા માગતો હતો. એ માટ જ એણે ક�સરનુ બહાન ýહર કય હત. શ ખરખર �ફ�મોનો યગ સમા�ત થઇ ર�ો છ?
ે
�
�
�
ુ
ં
�
�
ુ
ુ
�
ુ
�
�
�
ે
સાથ �ટડી છીએ. મા� લ�નની િવિધ જ નથી કરી. એ િસવાયન સપણ � રમા ભોળી હતી. �િમકા તરીક� ýનની બાø રમી લવા તયાર હતી. ý રોકી
�
�
ે
ે
ુ
�
ુ
ૈ
ૂ
ે
ે
ે
�
�
�
ે
લ�નøવન આપણે માણતા આ�યા છીએ. તનથી, મનથી, �વભાવથી, ગમા- હવ થોડાક િદવસનો મહમાન હોય તો રમા એની સાથ મહ�મ િદવસો øવી વબસી�રઝ અન ઓટીટીનો વધતી લોક��યતા
ુ
ૂ
�
ુ
�
ે
ૂ
ે
અણગમાથી આપણે એકબીý સાથ પરપરા એડજ�ટ થઇ ગયા છીએ. હવ ે લવા માગતી હતી. રોકીએ નાછટક� ઢીલ છોડવી પડી. એણે ફરવી તો�ય, ‘ના, �તા દશકોની પસદમા પ�રવત�ન �પ�ટ દખાય છ?
�
�
ે
�
�
�
ે
�
�
�
�
�
�
ે
ે
�
ં
ુ
ત કહ છ ક તારી સાથ લ�ન કરીને હ સખી નહી થા�! તારી સાથે �ક અપ એટલી બધી ઉતાવળ કરવાની જ�ર નથી. મારા ડો�ટર કહતા હતા ક એમની
�
�
ુ
�
�
�
ે
�
�
�
�
ે
�
ે
ુ
ૂ
�
�
�
ુ
કરવા માટન કોઇ એક સ�ર કારણ ત મને આપ. હ �ોિમસ આપુ છ ક ý પાસ હø એક ઉપાય બાકી છ. ý એ અસર કરશે તો કદાચ વાધો નહી આવ, િલવડની એક પછી એક મોટા ગýની િહ�દી �ફ�મો, િસનમા
ં
�
�
�
ુ
એ કારણથી હ ક��વ��ડ થઇ જઇશ તો આજ પછી તન �યારય નહી મળ.’ તો પછી આપણે િવિધપવક લ�ન કરી શકીશ.’ બો હો�સમા ખબ ખરાબ રીત િપટાઈ રહી છ. મી�ડયા તથા
ે
ૂ
�
�
ે
�
�
�
ે
�
ૂ
�
ં
�
�
�
ે
રમા તરફથી મળલી શો કોઝ નો�ટસ ýણીને રોકી �ડા મનોમ�થનમા � ભોળી રમા આ વાતમા માની ગઇ. છ મિહના પછી બન ધામધમથી સોિશયલ મી�ડયામા આ �ગની ચચાઓ ýરશોરથી ચાલે છ.
ે
�
ુ
�
ૂ
ુ
�
�
ુ
�
ે
ે
�
�
ુ
�
ે
ે
�
ે
�
ુ
ે
�
ુ
ે
ગરકાવ થઇ ગયો. એને સમýઇ ગય ક રમાન �ક અપ માટ � પરણી ગયા. રોકીના� ફફસાન ક�સર જ �યારય હત જ નહીં, એ પોતાની ýતન દશ�મી ક ધમ�મી કહવડાવતા અનક લોકોએ ધાિમક,
�
ે
�
�
ે
�
�
�
ે
�
�
ૂ
�
મનાવવા માટ કોઇ કારણ બતાવવ જ પડશ. પછી એ કારણ ‘મટી’ ગય. ુ � રાજકીય ક સામાિજક એવા બહિવધ કારણોથી બોિલવડનો બોયકોટ કરી,
ુ
�
�
ુ
�
ુ
�
ે
ે
�
ે
�
સ�ધર હોય ક અ�ધર પણ એ ન�ર તો લાગવ ýઇએ. રણમા � * * * �ફ�મો ýવાન ટા�ય છ એવો તમનો દાવો છ. તો સામ પ�ે અનક લોકો એવ ુ �
ુ
રોકીએ ઝકલ માથ ઉઠા�ય. ભીની ભીની નજર રમાની રોકી જવી �મર�િ� ધરાવતા પરષો �યારક પોતાની કહ છ ક �ફ�મોમા ક તની કથાવ�તમા જ દમ નથી હોતો, તો ચાલ જ �યાથી.
�
ે
�
�
ે
�
ુ
ુ
�
ુ
ુ
�
ુ
�
�
ે
�
ુ
ે
ૂ
�
ુ
�
�
ુ
ુ
ુ
�
�
�
ે
�ખોમા રોપી દીધી. રધાયલા અવાજમા ક�, ‘તાર ે ખી�ય ગલાબ જ ýળમા ફસાઇ જતા હોય છ. રમાના સાચા �મ આગળ ખર, ચટણી પવના ગરમાયેલા માહોલમા રાજકીય રોટલા શકાવાન તો દરેક
�
�
�
ે
ે
ુ
ે
ૂ
ૂ
�
ુ
�
ુ
�
�
�
�
ે
ે
ુ
ુ
�
ે
કારણ ýણવ જ છન, તો સા�ભળ. મને ક�સર થય છ.’ રોકીનો ફરબી �મ પરાિજત થઇ ગયો. રોકીના મનમાથી વાતમા ચાલત જ રહશ. પરંત આપણા સમાજના અિવભા�ય �ગ સમાન
�
ે
�
�
ુ
�
ુ
�
�
�
ે
રમાના ગળામાથી ચીસ નીકળી ગઇ, ‘નો...! તન ે આ વાતનો ડખ ગયો નહી. એણે કદીયે મનથી રમાનો બોિલવડની �ફ�મો િવર�ની આવી વાકીચકી �ડબટ અન સીધાસટ બોયકોટ
ૂ
�
ે
ં
�
ુ
ુ
ુ
ૂ
�
�
�
ે
�
ક�સર થઇ જ ન શક.’ ડૉ. શરદ ઠાકર �વીકાર કય� નહી. તન �ારા થતો �વીકાર તો ચાલ જ હતો. િસવાય પણ, અ�ય પ�રબળો કારણભૂત છ ક કમ, ત �ગ કોઈ ચચા જ નથી
ં
�
ુ
ે
�
�
ુ
ુ
�
�
�
�
�
‘હ પણ આવુ જ માનતો હતો. છ�લા એકાદ વષથી મને લ�નના બીý વષ રમાએ એક પ�ન જ�મ આ�યો. નામ થતી.
ે
�
�
�
ે
�
ુ
�
�
�
ે
ુ
�
�
�
સતત ખાસીની તકલીફ રહતી હતી. મ એને િસઝનલ ઇ�ફ�શન રા�ય કમાર. સમય સરતો ર�ો. સસાર ગબડતો ર�ો. રમા બોયકોટ અન િવરોધ, નબળી �ફ�મો અન દિ�ણ ભારતની �ફ�મોની
�
ે
માનીન ચલા�યા કય. આખરે એક િદવસ ગળફામા લોહી પ� �યાર ે ડગલ ન પગલે અપમાન, િતર�કાર, અવહલના સહન કરતી રહી. સફળતા િસવાયના કારણો પણ ચકાસવા જ�રી છ. મા�યમના અ�યાસીઓ
ે
�
ે
�
�
�
ુ
�
ુ
ે
�
ે
�
�
ુ
�
�
�
�
�
�
ે
મારી �ખ ઊઘડી. ડો�ટરે તપાસીન ક� ક બહ મોડ� થઇ ગય છ. ક�સર એ પછતી, ‘આજે સાજ ઘરે વહલા આવી જશો? કમારન �ફ�મ બતાવવા લઇ કહશ ક ખરખર �ફ�મોના �તની શ�આત તો, ટીવી સી�રઝ ક વબ સી�રઝની
�
ે
�
ે
ે
ૂ
�
�
ુ
ુ
�
ે
�
�
ુ
�
�
ે
�
�
ે
�
�
ે
�
ૂ
�
�
�
ે
ુ
�
બન ફફસામા ફલાઇ ચ�ય છ. ઓપરેશનનુ �ટજ બાકી ર� નથી. હવ હ � � જવો છ.’ જવાબ મળતો, ‘માર આવતા મોડ� થશ. ત બપોરના શોમા જઇ શ�આત થઇ �યારથી જ થવા લાગી હતી, તમ ચો�સપણે કહી શકાય.
�
ુ
ે
�
�
�
�
ે
�
�
�
�
�
ગણતરીના િદવસોનો મહમાન છ. હ નથી ઇ�છતો ક મારી સાથે લ�ન કયા � આવજે.’ �યારક રમા ડરતા ડરતા કહતી, ‘આવતી કાલ રિવવાર છ. મારી દાયકાઓ સધી િસનમા હોલમા બથી �ણ કલા�ની �ફ�મો ýઈ અન આન�દ
ે
ે
ુ
ે
�
�
�
ે
ે
�
ુ
ે
ુ
�
ુ
ે
ુ
�
�
�
પછી બહ થોડા િદવસોમા જ તાર વધ�યનો સામનો કરવો પડ�.’ સાથ શોિપગ માટ આવશો?’ જવાબમા આવ સાભળવા મળત, ‘રોજરોજ શન � ુ અનભવતા લોકોને, �યાર ઘર બઠા કલર ટીવીની અનકળતા �ા�ત થઇ એટલ ે
�
ે
ૈ
�
�
ે
�
�
ે
�
�
ે
�
ુ
ુ
ુ
રોકીના મનમા એવ હત ક પોતાની øવલણ બીમારીની વાત સાભળીન ે શોિપગ? તારા ખચા વધી ગયા છ. હ કમાયા કરુ અન ત ઉડા�ા કર.’ કમાર વધાર સમય પડદા સામ બસવાન શ�ય બ�ય. પ�રણામે પહલા તો અઠવા�ડક
�
�
�
�
ુ
�
�
�
ુ
�
ે
�
�
ે
�
�
ે
ે
ુ
ે
�
ૂ
ે
ે
�
�
ુ
ં
�
�
ે
રમા કપી જશ, ભાગી પડશ, રડવા માડશ અન પછી પોતાનુ સચન �વીકારી મોટો થતો ગયો એમ એમ ઘ�બધ ýતો ર�ો, સાભળતો અન સમજતો ર�ો. ધોરણે ચાલતી અન �યારબાદ રોજેરોજ ચલ તવી પણ ઘણી િસ�રય�સ
ે
�
ે
ે
ે
�
�
�
ે
ં
ે
ુ
�
ૂ
ુ
�
લશ. જગતમા એવી કટલી ��ીઓ હોય, જ લ�નના પાનતરનો રગ હજ ુ હવ તો રોકીએ પ�ની પર હાથ ઉપાડવાન પણ શ� કરી દીધુ હત. મ�મીન માર લોકિ�ય થઇ. પરંત બધામા એક સમ�યા હતી અન એ હતી ‘�ય�ગ બાય
ે
ુ
ે
�
ે
ે
ં
�
�
�
�
ે
ૈ
�
�
ે
�
ુ
ે
ે
ે
તો મન પરથી ઊતય� પણ ન હોય, �યા તન પર વધ�યનો સફદ રગ ધારણ સહન કરતી ýઇન નાનકડો કમાર ડરી જતો હતો. સમય કરતા બહ વહલો એપોઇ�ટમે�ટ’. અથા�� ચો�સ સમય જ ટીવી સામ બસી અન બીજ બધ � ુ
�
કરવા તયાર થાય? કમાર મ�યોર બનતો ગયો. મા-દીકરા વ� અ�ભત �નહસેત રચાઇ ગયો. કામ બધ કરીને ýવ પડ�. �ફ�મોની જમ ખાસ િથયટરમા જવાન � ુ
ુ
ે
ુ
્
ે
�
ુ
�
ે
ે
ૈ
ે
�
ે
ુ
ં
ૂ
�
ુ
�
ુ
�
ુ
ુ
ુ
ુ
�
�
ુ
�
�
ુ
રોકીએ ધાય હત એમાન કશ જ બ�ય નહી. રમા આઘાત પચાવી ગઇ. રોકી ઘરમા હાજર ન હોય �યાર મા-દીકરાના �ક�લોલથી ઘર ગø ઊઠત હત. ક �ટ�કટો ખચવાન બધ થય. પરંત હજ પણ સપણ �
�
�
ુ
�
�
ુ
ુ
�
�
ુ
�
�
�
એની �ખના ખણા લગભગ સહજ ભીના થયા પણ એના ચહરાની �ઢતા રોકીના આગમન સાથ ઘરમા સ�નાટો �સરી જતો હતો. �યાન ટીવી પર જ ક���ત કરવુ પડ� અન ચો�સ
�
�
ે
�
ૂ
�
�
ે
આવ લ�નøવન પરા સ�ર વષ સધી ચા�યુ. કમાર સોળ વષનો થવા સમય જ બસીન ýવ પડ� તવી પ�ર��થિત તો
�
ે
ે
ૂ
�
ે
ુ
�
�
ુ
ુ
�
�
ે
�
ુ
આ�યો. એક િદવસ કાર એ��સડ�ટમા� રોકી ��ય પા�યો. સામાિજક િવિધઓ ડણક ચાલ જ રહી.
ુ
�
�
ે
�
અન િ�યાકમ પતી ગયા પછી મા-દીકરો એકલા પ�ા. સોળ વષની �મર ે લોકોને થોડી �લ��સિબિલટી ýઈતી
�
ે
�
ે
ે
પચીસ વષની મ�યો�રટી ધરાવતા કમાર ક�, ‘મ�મી, તન કઇ સમýય છ? �યામ પારખ હતી. ઘરે બસીન ýવાનો આન�દ અન ફાવ ે
�
ે
ે
ે
ે
ે
�
�
�
ુ
�
ુ
�
ે
�
�
�
ુ
�
ે
�
ે
ે
ુ
પ�પાનુ ��ય થય એનુ જ �વાભાિવક દઃખ થવ ýઇએ એ આપણને બનન ે �યાર ýઈ શકવાની અનકળતા. અન ýતા �
ુ
ુ
�
�
�
�
ુ
થઇ ર� છ�, પણ ઘરના મ�ય આધાર�ત�ભ એવા સ�યનુ અકાળ મોત ýતા વ� નાના-મોટા� કામ હોય તો પરા �
�
ૂ
ુ
ે
ુ
ે
થયા પછી બાકીના સ�યો જ હદ ભાગી પડવા ýઇએ એ હદ આપણે કરી અન ýઈ શકવાની અનકળતા અન આ બધ � ુ
�
ે
ે
ે
�
ે
�
�
ે
ે
ભાગી પ�ા નથી. આનુ કારણ તન સમýય છ?’‘શ કારણ છ?’ ‘ઓવર ધ ટોપ’ (ઓટીટી) તરીક� ઓળખાતા અન હવ ે
�
ુ
�
�
�
ે
ુ
�
�
�
રમાએ પ�. ‘આમ થવાન એક જ કારણ છ ક પ�પા øવતા ખબ લોકિ�ય બનલ ‘વી�ડયો ઓન �ડમા�ડ’ ક વી�ડયો ��ીિમગ સિવસ ક જ ે
�
�
ુ
ૂ
ુ
�
�
ૂ
�
�
ુ
ુ
�
ુ
�
ુ
�
ં
હતા �યા સધી ત �યારય સખી હતી જ નહી. મ તન હમશા દઃખી �ડિજટલ �લટફો�સ થકી આ સદીની શ�આતથી ઉપલ�ધ થય. પ�રણામ? શ � ુ
�
ુ
ે
�
�
ે
ે
ે
�
�
�
ુ
ે
�
ુ
ે
ે
�
ે
�
ે
ે
ુ
હાલતમા જ ýઇ છ. જ મને દખાત હત એ તન �યારય સમýય ુ � પ�રવત�ન આ�ય? હવ દશકોને �યાય આવવાની કડાક�ટ ના રહી. હવ દશકોને
�
�
�
નહી. ત ખબ સારી હતી અન સારી છો. પ�પા તારા માટ �યારય ચો�સ સમય ટીવી સામે બસવાની જ�ર ના રહી. ગમ �યાર ýઈ શક. હવ ે
�
ૂ
ુ
ે
ે
�
ે
ં
ે
ે
ે
ે
�
�
�
ે
ે
યો�ય ન હતા. લટ અસ ફસ ધ �રયાિલટી. આપણે િજદગીને ટીવી કને�શનની બદલ �ોડબ�ડ ક મોબાઈલ ઇ�ટરનેટ �ારા જ મનગમતા
ે
�
�
ે
�
ુ
�
નવસરથી øવવાન શ� કરીએ.’ બીý છ વષ � િવડીયોની ઉપલ��ધ શ�ય બની. અનક કામ કરતા કરતા િદવસ-ક રા�ે,
�
ે
ુ
�
ુ
ે
�
�
ે
ુ
�
પસાર થઇ ગયા. આિથક રીત કશી તકલીફ ભારતમા ક દિનયાના કોઈ પણ ખણ બસીન ýવાન શ�ય બ�ય. હવ મા�
�
�
ે
ે
ૂ
ે
હતી નહી. ઘરનુ ઘર હત. બ વાહનો ટીવીના પડદે જ નહી પરંત લપટોપ ક મોબાઈલ પર પણ ýવાન શ�ય બ�ય.
ુ
ુ
ે
ે
�
ં
�
ુ
ં
�
�
�
ુ
ે
�
ે
ે
ુ
હતા. યો�ય રીત કરેલ મડીરોકાણ હત. સાથ સાથ બો�રંગ લાગ તો આગળ વધારવાન અન રસ�દ લાગ તો ગમે
ૂ
ે
ે
ુ
�
�
ુ
�
ે
ુ
�
�
�
ુ
ે
�
ુ
ુ
વધમા રમાએ એક �ાઇવટ ઓ�ફસમા � તટલી વાર ત ýવાન ક સા�ભળવાન શ�ય બ�ય.
ે
ે
�
ુ
�
�
ýબ �વીકારી લીધી હતી. કમાર 22 વષ � આમ દશકોને પજવતી લગભગ બધી સમ�યાઓનો �ત આવી ગયો
ુ
�
ે
ૂ
ુ
�
ે
�
�
ૂ
�
ુ
ુ
�
પરા કરીને ખબ સારી કપનીમા ýડાઇ અન ઈ�છા મજબન બધ જ શ�ય બ�ય. તો પછી હવ શા માટ દશકોએ બ- ે
�
�
ુ
�
ે
ે
�
ુ
ગયો હતો. રમાએ એના માટ ક�યા �ણ કલાકની �ફ�મોને વળગી રહવ ýઈએ? જ વાતા અન કથાનક ક રસ�દ
�
�
�
ે
�
�
�
ે
�
�
ે
ે
ે
શોધવાનુ શ� કયુ. � લાગતા હોય તન મા� બ કલાકમા સિ��તમા માણવાન બદલ આઠથી દસ
ે
�
�
�
�
�
એક રા� ભોજન પછી મા-દીકરો કલાક ક પછી 20થી 30 કલાક માણતા પણ કોણ રોકી શક? ટકમા કહીએ તો,
�
ે
�
�
ે
ે
�
ે
�
ે
િનરાત વાતો કરવા બઠા. કમાર માની મનપસ�દ વાતાન ટકી વાતા તરીક� વાચવાન બદલ નવલકથા તરીક� વાચવાની
�
�
�
�
ે
�
�
�
�
ે
�
�
ે
ન શકાય એવી વાત કાઢી, ‘મ�મી, ઈ�છા હોય અન �ા�ય હોય તો �વાભાિવક છ ક વાચન ભલ લાબ હોય પરંત ુ
ુ
ુ
�
�
ુ
ે
�
�
�
માર તન ખશ ýવી છ.’ રમા હસીન ે એ નવલકથાને પસદ કરશે. કઈક આવ જ વબ સી�રઝના અવતારમા પનજ��મ
ે
ુ
ુ
ે
ુ
ે
�
�
ે
બોલી, ‘બટા, તારી વહ ઘરમા � પામલા ટીવી ýડ બ�ય! પ�રણામે વી�ડયો ýતી વખત ઘ�ડયાળ સામ ýવાની
ે
ે
�
ુ
આવશ એનાથી વધ મોટી બીø કઇ જ�ર નહી. દોઢ-બ કલાક બાદ ý વાતા, પા�ો અન થીમ સાથ અનકલન
ે
ુ
�
ે
ે
�
ે
�
ે
ૂ
ખશી મારા માટ હોઇ શક?’‘ખશીના સધાય �યા જ �ફ�મો પરી થઇ જતા રસ�ેપ થતો. અન આપણે ýત �ફ�મોની
ે
ુ
�
�
�
�
ુ
ુ
�
�
�
ુ
�
તસવીર ूતીકાत्મક છ ે (અનસધાન પાના ન.18) (અનસધાન પાના ન.18)