Page 13 - DIVYA BHASKAR 042222

Friday, April 22, 2022 | 13

ુ
�મખ�વામી મહારાજના

જ�મ શતા��ી પવ� તમના
ે

�
�
øવનમાથી øવન ��ક�ની
ં
�
‘�લશ-કકાસનો કર��યો’ “�મખ �રણા પ�રમલ”
ે
ે
ે
�રણા આપતા લખ -
ે
ુ
�
ુ
ક ‘સખ-શા�િતન સરનામ’? �ણી હઠળ અચક માણીય ે
ુ
�
�
ુ
ે
ૂ
�
�
આ શ�દોથી જ સૌનો રોષ ઠડો પડી ગયો, �ટ�કટધારકો શાિતથી
�
ુ
કબતરોન ઘ-ઘ-ઘ, કોયલ કજ ક-ક-ક; � જમા તઓની ‘અનહકિત’ન િવરલ દશન થય છ. સમ� િવ�ન ઉ�નત વીખરાઈ ગયા. પરત હવ આયોજક યવકોન મનમા દ:ખ અન અિત-
�
�
�
�
ૂ
ે
ૂ
�
ે
ૂ
ે
�
ૂ
�
ુ
�
�
ે
�
ુ
�
�
ે
ુ
ે
ે
ં
ુ
ુ
ે
ે
ે
�
�
�
ૂ
�
ૂ
�
�
ૂ
ચકલા �દર ચ-ચ-ચ, છછદરોન છ-છ-છ... �રણા આપતા �વાિમનારાયણ અ�રધામ �મારકન ýઈન ભલભલા આ�યની િમિ�ત લાગણીઓ ઉભરાઈ આવી ક ‘ભલ અમારી અન ે
�
ુ
�
ૂ
�
�
�
�
�
�
ે
ે
ે
ુ
ે
કજનમા શી ક�ાવારી? હ કદરતન પછ છ; � � નતમ�તક થઈ ýય છ : ‘મા� પાચ વષમા આ િદ�ય સજન કરનાર �મખ�વામી મહારાજ અમારો દોષ પોતાના માથ લઈ લીધો! તઓના
�
ૂ
�
�
�
�
�
�
ુ
�
ૂ
ે
�
િવ�કમા કોણ છ?’ �યારે સૌ આ બનમન રચનાનો યશકળશ �મખ�વામી
ે
ે
�
ે
ુ
�
ૂ
�
�
ૂ
�
ઘવડ સમા ઘઘવાટા કરતો, માનવ ઘરક હ-હ-હ... મહારાજ પર ઢોળ �યારે તઓ બોલી ઊઠ : ‘ના, મ કાઈ કય નથી, આ તો પોતાના જ સ�માન સમારંભમા તમણ પોત જ માફી મા�ગી!’ �મખ�વામી
�
�
�
ૂ
�
�
ે
�
�
ુ
�
�
�
ુ
ુ
મહારાજ એમાના પરષ નહોતા ક જ અહકારન વશ થઈન પોતાના ‘�ટટસ’
�
ે
ે
ે
�
ુ
�
ે
ે
બાળપણમા ગજરાતી પા�પ�તકમાથી �ીિદનકરરાય વ�ની ભગવાન �વાિમનારાયણની કપા અન યોગીø મહારાજ (તઓના ગર) ુ ક ‘���ટજ’ની િચતા કયા કર. તઓએ અ�યોન દ:ખ ખાળવા માટ જ તો
ૈ
�
ુ
�
ુ
�
�
ુ
ે
�
ુ
�
ે
ે
�
ુ
�
ુ
ે
ે
આ કિવતા આપણ ઘણીવાર વાચી હશ, મખપાઠ કરી હશ, નો સક�પ, શા��ીø મહારાજ (તઓના દી�ા ગર) અન સૌ જ�મ ધય� હતો.
�
ે
ે
ે
ુ
�
ે
�
ે
ે
તની પરી�ા પણ આપી હશ; પણ આ કિવતા પર �યારય સતો-ભ�તોની મહનત. આપણાથી તો શ�યો પાપડ પણ
ે
ે
ુ
ુ
ુ
ુ
�
ે
ે
�
ે
ે
ે
ે
ં
�
�
ે
િવચાર થયો છ? ચાલો, આજ જ કરી લઈએ. આપણા ભાગ નહી.’ ભ�તો ફરી-ફરીન તઓનો જયજયકાર કર ે તથી કાય�મ બાદ યવકોન દ:ખ પોતાન માથ વહોરી લનાર �મખ�વામી
�
�
ે
ુ
ે
ે
ુ
ે
ે
�
�
�
ુ
�
�
પ�રવારમા �યારે �યારય પણ અશાિત સýતી હશ, �મખ �રણા �યારે તઓ ભાવા� થઈ ýય : ‘આપણ કાઈ કય નથી. મહારાજ �યાર મિદર પધાયા �યારે યવકોએ આ બાબત િદલગીરી �ય�ત
ે
�
ે
ુ
ે
�
ે
ુ
�
�
�
�
�
�
ે
ે
�યારે તટ�થપણ ý કારણ શોધવા બસીશ, તો તના ભગવાન સવકતાહતા છ. જયજયકાર એમનો કરો. કરી. �િતભાવમા �મખ�વામી મહારાજ એટલ જ બો�યા ક ‘તમ સવા કરો
�
ુ
ે
�
�
�
ુ
ુ
�
�
ે
ે
�
ુ
ુ
�
મળ પહ�ચશ આ કિવતા સધી. અશાિતન કારણ મળશે: પ�રમલ અમ તો દાસ છીએ!’ છો તો તમારા માટ હ આટલ ન કર?’
ૂ
�
�
અહકાર. તો શ આપણા પ�રવારમા ચાલતા રોજના સન ૧૯૭૮ની વાત છ. પરમ પ�ય �મખ�વામી અહો! આ ઘટનામા ખરખર વાક કોનો હતો? છતા માફી કોણ માગી?
�
ુ
�
ે
�
ે
�
�
ુ
�
ૂ
ુ
�
�
‘મહાભારત’નો ઉપાય સચવતી કોઈ ‘ગીતા’ છ? �યાથી મહારાજ િવદશની ધરતી પર સનાતન િહદ ધમ�નો �વજ ભલ કરનાર યવકોને કોણ ýણત હત? અન માફી મા�ગનાર મહાપરષન ે
ુ
ે
ુ
�
ુ
ુ
ુ
ૂ
�
�
ુ
ે
શાિતન સરનામ મળ�? હા, છ. � લહરાવી ભારત પધાયા, �યારે મબઈ યવકમડળ �ારા તઓનો કોણ નહોત ઓળખત? છતા �મખ�વામી મહારાજ ‘અમારી ભલ થઈ
ુ
�
�
�
ુ
ુ
�
�
ુ
�
ે
ૂ
ુ
�
ુ
�
�
�
ુ
ે
�
�
�
�
ે
ે
ે
ુ
ુ
�
ં
�
�
�
ે
�
ં
વાત કરીએ એક એવા મહાનભાવની જઓ સવગણસપ�ન િવિશ�ટ સ�માન સમારભ યોýયો. આ �સગ રસ�દ સા�કિતક છ’ એમ કહીન આપણન ‘�મખ દશન’ કરા�ય ક �યારક ‘હ’પ� છોડીન, ે
�
ુ
ે
�
ુ
�
�
ે
�
�
ુ
�
ે
�
�
�
ુ
ે
�
ૂ
ે
ે
ે
�
ે
હોવા છતા તઓની અહશ�યતા, તઓની ન�તા સૌન ઊડીન �ખ ે કાય�મોની ��તિત થવાની હોવાથી તની �ટ�કટો પણ વચવામા આવલી. બીý માટ થોડ સહન કરી લઈએ, તમા જ સ�જન તરીક�ન શાણપણ ર� � ુ
ે
ે
�
ુ
�
�
�
ં
ે
ે
ે
�
વળગતી. તઓ �યારે બહાર જનતાની વ� પધાર �યારે હાથ ýડલા હોય; પરત કાય�મના સમય ગરબડ એ થઈ ક �ટ�કટધારકો આવ ત પહલા તો છ. �
ે
�
ુ
ુ
ે
�
ે
ે
તઓ સભામા પધાર �યારે પણ હાથ ýડલા હોય; કોઈ તઓન હાર પહરાવ ે હૉલ હ�રભ�તોથી ભરાઈ ગયો. આવ થઈ જશે એ તો આયોજક યવકોની આપણા િન�યøવનમા શ આપણ પણ આવ ન કરી શકીએ? ઘરમા �
�
�
ે
ુ
�
ે
�
ુ
�
�
�
ે
�
ુ
�
ે
તોપણ તઓના હાથ ýડલા હોય અન કોઈ મહાનભાવની મલાકાત હોય ક�પનામા જ નહોત. તથી હૉલની બહાર �ટ�કટધારકોએ હગામો મચા�યો. આપણા સૌ પ�રવાર સ�યો વ� �યારક કોઈ �� આવ, ‘વાતાવરણ
ુ
ુ
ે
ે
ે
ે
�
ે
ૅ
ુ
ુ
ે
ે
ે
ે
�
�
ે
�યારે પણ તઓના હાથ ýડલા હોય. તઓના મખારિવદ પર ક વાણીમા, � ત ýઈ હૉલનો મનજર ગભરાયો. તણ આયોજક યવકોન ક� : ‘તમ ે ગરમ થઈ જશે’ એવ લાગ, �યારે ‘મારી ભલ થઈ ગઈ!’ એટલ જ બોલવાન ુ �
�
ુ
ે
ે
�
ુ
ૂ
�
ુ
ુ
�
ે
ં
�
ૂ
ે
�
ે
તઓની ચાલમા ક વતનમા, ýહરમા ક ખાનગીમા, કોઈન પણ, �યારય પ�ર��થિત થાળ પાડો. નહી તો પોલીસ બોલાવીશ.’ હવ તો યવકો મઝાયા. છ પણ પછી એનો ýદ જઓ, કવો ચાલ છ! નમી દઈન, માફી માગીન, ે
ે
�
�
�
�
�
�
�
�
ુ
�
�
ુ
�
ે
ે
�
�
ુ
ે
ે
ે
�
ે
પણ ‘અહકાર’નો લશ અનભવ નથી થયો! તમણ આ મા� િવન�તાનો તઓ �દર કાય�મ િનહાળી રહલા �મખ�વામી મહારાજ પાસ આ�યા પોતાન જત કરીન �મખ�વામી મહારાજ જવ વતન આપણ અપનાવીએ
ે
ુ
ે
ે
ુ
ે
�
�
ુ
�
ુ
ુ
�
ે
ે
ે
�
ગણ કળ�યો નહોતો પણ તઓ ‘અહકાર-રિહતતા’ની સવ�� ��થિતએ અન તઓન પ�ર��થિતથી વાકફ કયા. � તો આપ� ઘર ‘�લશ-કકાસનો કર�ડયો’ નહી પણ ‘સખ-શાિતન સરનામ’ � ુ
�
ે
�
ુ
ુ
ં
ં
�
�
ં
ે
ુ
�
�
�
�
ૂ
�
�
ે
બઠા હતા, �યા ‘હ’ ભાવનો સપણ �લય થઈ ગયો હોય. હા, આ વાત છ � િવગત ýણી �મખ�વામી મહારાજ તરત જ બહાર પધાયા અન ે બની જશે... Choice is in our hands!
�
ુ
�
�
ૂ
િવ�વદનીય સતિવભિત �મખ�વામી મહારાજની. અકળાયલા આગતકોન િવનવતા ક� : ‘હ આપની માફી માગ છ. અમારી વદકીિતદાસ �વા�ી
ુ
�
ુ
ુ
�
ુ
�
�
ે
�
ે
�
�
�
�
�
ે
�
ુ
ૂ
�
�
�
ે
�
ં
ે
ે
�
એક-બ નહી પણ તઓના øવન�સગોની હારમાળાઓ સýયલી છ, � ભલ છ. તમારા માટ ખાસ બીý કાય�મ રાખીશ.’ બી.એ.પી.એસ. �વાિમનારાયણ સ�થા
�