Page 14 - DIVYA BHASKAR 111320
P. 14
Friday, November 13, 2020 | 14
�
આપણા માતા-િપતાએ આપણને જે રીતે ���યા�, એમા� � વા��ો હોય તો બાળકને ���રતી વખતે એ વાતોને ક�માર અને ýણીતા બ�ગાળી અિભને�ી છાયા દેવી ઉપર �ફ�માવામા આ�યુ�
હતુ�. એ િસવાય ‘અ��નપથ’મા� પણ એમણે લખેલી ક�ટલીક પ���તઓનો
����ર કરી શકાય. આપણા બાળપણમા� આપણી સાથ જે ક�� થય�� એ બ� પર���� ક� �ે�� તો ન જ હોય! ઉપયોગ કરવામા� આ�યો હતો.
��
ે
�યા �����, �યા યાદ કર��... �ેમકથા િવશ વાત કરતા�. મારા ફાધરના િમ� રઘુવ�શ કપૂર મારી મ�મીને
બ�ન સાહ�બે લ�યુ� છ�, ‘મને યાદ છ� મારા માતા-િપતા �યારેક એમની
ે
ઓળખતા. એ બધા બરેલીમા િશયાળામા એકવાર રý ગાળવા ભેગા થયા�
�
�
હતા. મારા િપતાના �થમ પ�ની ��યુ પા�યા હતા. ભોજન પછી લાઈટો
�
�
�
ઝીણી કરીને મારા િપતા પોતાની કિવતાઓનુ� પઠન કરતા. અનેક લોકો ભેગા
થતા �યા� મારી મા પણ હતી. મારા િપતા એકદમ શરમાળ, ઓછાબોલા
અને ન� હતા �યારે મારી મા હતી તેજ�વી અને આખાબોલી. �માણમા�
દ શેરાના િદવસે હ�રવ�શરાય બ�નના નામનો ચોક પોલે�ડના થોડી ડોિમને�ટ�ગ. જેમ પર�પર િવરોધી પ�રબળો એકબીýને આકષ� એમ
�
મારા માતા-િપતા �ેમમા� પ�ા� અને પર�યા. એમની વ�ે ભા�યે જ કશુ�
‘�ો�લો’ શહ�રમા� ખુ�લો મૂકવામા� આ�યો. �યા વસતા ભારતીય
પ�રવારોએ િસટી કાઉ��સલને િવન�તી કરીને બ�ન સાહ�બ માટ� કોમન હતુ�. બાબુø ડ��ક પર બેસતા અને લખતા. મા સોિશયલ વક� અને
આ ચોકનુ� નામકરણ કરા�યુ�. બ�ન સાહ�બે પોતાના સોિશયલ મી�ડયા પર ઘર સ�ભાળતી. મારામા મારા િપતા જેવી ���ડશનલ (��ઢગત) િવચારસરણી
�
લ�યુ�, ‘પોલે�ડમા� એક ચોકને મારા િપતાનુ� નામ આપવામા� આ�યુ�. આનાથી પણ છ� અને મારી મા જેવી ઓપન મા��ડનેસ (આધુિનક) પણ છ�.ઘણીવાર
મોટા આશીવા�દ દશેરાના િદવસે મને શુ� મળી શક�! મારા પ�રવાર માટ� આ આપણે આપણા માતા-િપતાનો િવરોધ કરતા હોઈએ છીએ. એમના િવચારો
ખૂબ જ ગૌરવની �ણ છ�.’અિમતાભ બ�ન વારંવાર એમના સોિશયલ આપણને જૂના લાગે, એમની મા�યતાઓ આપણને નકામી લાગે. આપણે
�
મી�ડયા ઉપર િપતા િવશ લખતા રહ� છ�. હ�રવ�શરાય બ�ન સાથે જે સમયમા� જ�મ લીધો છ� એનાથી પચીસ-�ીસ વષ� પહ�લા જ�મેલા
ે
એમના સ�બ�ધો ખૂબ જ આ�મીય અને િનકટના ર�ા હોવા અને øવેલા માતા-િપતા જે રીતે øવે એ આપણે કદાચ ન
ýઈએ. એ પોતાના િપતાને ‘બાબુø’ કહ�તા. અિમતાભ સમø શકીએ, પરંતુ �યારે �યારે આપણા માતા-િપતાને
બ�નની ભાષા અને øવન ઉપર એમના િપતાનો �ડો એકબીýને જજ કરવાનો �ય�ન કરીએ �યારે એકવાર એમના સમયમા�
�ભાવ ર�ો છ�. એમણે પોતાના પુ�તક ‘ટ� બી ઓર નોટ જઈને િવચારવાનો �યાસ કરી ýવો ýઈએ. આજના
ટ� બી’ મા� ખાિલદ મહો�મદને ક�ુ� છ�, ‘મારી મા �યાલપુર �મતા� રહીએ બ�ન સાહ�બ અને આજથી વીસ વષ� પહ�લા�ના બ�ન
(હવે પા�ક�તાન)ની હતી. એમના િપતા બાર એટ લો સાહ�બ વ�ે આસમાન-જમીનનો ફ�ર છ�. આ એ જ
હતા. ખૂબ જ િલબરલ અને �વત�� િવચાર ધરાવતા કાજલ ઓઝા વ�� માણસ છ� જેણે સહકલાકારોના સીન કપા�યાનો આ�ેપ
પ�રવારમા�થી એ િમડલ �લાસ કાય�થ પ�રવારમા� પરણી. થયો હતો, પરવીન બાબી અને ઝી�નત અમાન સિહત રેખા
મારા િપતા ભણતા� ભણતા� �ૂશન કરતા. એમને પ�ીસ સાથે જેમના અફ�રની ચચા� થઈ હતી. એમનુ� એરોગ�સ અને
�િપયા આખા મિહનાના મળતા. બાળક તરીક� આપણે માટ� એમના �ય��ત�વ િવશેની અનેક લોકવાયકાઓ વહ�તી રહી. એમણે
આપણા માતા-િપતા િહરો અને િહરોઈન હોય છ�. હ�� પણ મારા િપતાને અખબારોનો બિહ�કાર કય� અને હવે એ જ માણસ જયાøના ગેરવત�ન
મારા આ��ડયલ માનતો. મારી �દર અ�હાબાદનો એક છોકરો કાયમ øવતો માટ� ન�તાપૂવ�ક માફી માગી શક� છ�! માણસ તરીક� આપણે સતત �ો થતા
�
ર�ો. હ�� મારુ� એ અ�હાબાદપણા(�યાગરાજ)નુ� મૂળ �યારેય કાઢવા માગતો હોઈએ છીએ. આપણી �દર કશુ�ક બદલાય છ�. ઘડીભર પહ�લા ડ�બકી મારીને
પણ નથી.’ ઊભા થઈએ, અને બીø ડ�બકી મારીએ એની વ�ે નદીનુ� પાણી પણ બદલાઈ
ક�ફી આઝમી અને ý�િનસાર અ�તરે �ફ�મોમા� લ�યુ�, પરંતુ બ�ન ýય છ�, બે �ાસની વ�ે સમય બદલાય છ�. એનો અથ� એ થાય ક� માણસ
ે
સાહ�બના િપતા હ�રવ�શરાય બ�ને �ફ�મો માટ� ખાસ ન લ�યુ�. એમની એક તરીક� આપણી ભીતર જે બદલાવ ચાલ છ� એ બદલાવ આપણને બે િદશામા �
કિવતા, ‘કોઈ ગાતા મ� સો ýતા...’ને ‘આલાપ’ નામની �ફ�મમા� સ�øવ (�ન����ાન પાના ન�.19)
