Page 18 - DIVYA BHASKAR 020422
P. 18

Friday, February 4, 2022   |  18



                        આશા માણસની �હ�મત ટકાવી રાખે ��. આશા હોય �યા� સુધી તક�ી�ોમા�થી                      આશા જગાવવા �ેરણાદાયી માિહતી આપવામા� આવે છ�.
                                                                                                             મા�  આશા  રાખીને  બેસી  રહ�વાથી  કશુ�  વળતુ�  નથી.  હતાશાની
                     પાર નીકળવાની શ�યતા øવ�ત રહ� ��. આશા ગુમાવનાર �ન��ળતાને નોતરે ��                       પ�ર��થિતમા�થી બહાર નીકળવા �ય��ત, સમાજ અને સરકારે સિ�ય થવુ�
                                                                                                                                 �
                                                                                                           પડ�. આિ�કાના એક દેશ ક�િનયામા કોિવડ 19ની પહ�લી લહ�ર વખતે કડક
                                                  ે
              સ��યતા સાથ આશાવાદનો ýદુ                                                                      એની ભયાનક આિથ�ક અસર પડી. હýરો લોકો કામધ�ધા વગરના થઈ ગયા,
                                                                                                           લોકડાઉન ýહ�ર કરવામા� આ�યુ� હતુ�. િવ�ના બીý દેશોની જેમ ગરીબો પર
                                                                                                           પરંતુ સરકારે અને લોકોએ આશા ગુમાવી નહીં અને તેઓ મા� આશા રાખીને
                                                                                                           બેસી ન ર�ા. સરકારે યુવાનોને કામ મળી રહ� તે માટ� નેશનલ હાઇøન
                                                                                                           �ો�ામની યોજના બનાવી. એ યોજના હ�ઠળ યુવાનોને શેરી, ર�તા, ગટરોની
                              �
         એ      ક માણસને િબઝનેસમા ઘણી ખોટ ગઈ. એણે એની િમલકતનો   નાના બાળકથી મા�ડી øવનની �િતમ �ણ સુધી પહ�ચેલી �ય��ત આશા   સાફસૂફી અને કચરો ઉપાડવા માટ� રોજમદારીથી કામે લગા�ા. લોકોને ઘેર
                ઘણો િહ�સો વેચવો પ�ો, છતા એણે િબઝનેસ આટો�યો નહીં.
                                                                                                           બેઠા� બધી ýતની સિવ�સ મળ� તેવા� કામો ઊભા કયા�. એને કારણે હýરો ગરીબ
                                   �
                                                          છોડતી નથી. આશા માણસની િહ�મત ટકાવી રાખે છ�. આશા હોય �યા સુધી
                                                                                                    �
                એ બમણી શ��ત લગાવીને કામ કરતો ર�ો. એક રાતે પ�નીએ   તકલીફોમા�થી પાર નીકળવાની શ�યતા øવ�ત રહ� છ�. આશા ગુમાવી દેનાર   લોકોએ લોકડાઉનમા� ભૂખે મરવાનો વારો ન આ�યો અને આળસુની જેમ સમય
        એને ક�ુ� ક� આટલી ખોટ ગઈ છતા એ ક�પની ક�મ બ�ધ કરતો નથી? પિતએ   માણસ સામે ચાલીને પોતાની િન�ફળતાને નોતરે છ�.   બરબાદ કરતા� યુવાનોને રોજગારી મળી. આ યોજનાને િવિવધ �વ�પે આગળ
                             �
        જવાબ આ�યો : ‘øવનમા� ગમે તેવા ભયાનક પડકારમા� આપણે આશા   મહાન પુરુષોથી મા�ડીને સામા�ય માણસે હતાશાના ઘોર વાતાવરણમા�   વધારવામા� આવી રહી છ�.
        ગુમાવી શકીએ નહીં.’ પા�ચેક વષ�નો દીકરો �યા બેઠો હતો. એને આશા   આશા છોડી ન હોય એવા� �ેરક ઉદાહરણ ýવા મળ� છ�. મહાન   દ�રયા�કનારે વસેલા એક ગામમા� ભયાનક વાવાઝોડા સાથે મૂશળધાર
                                   �
        એટલે શુ� તે સમýયુ� નહીં. બીજે િદવસે િપતા દીકરાને મોટા    વૈ�ાિનક અ�બટ� આઇ��ટાઇને ક�ુ� છ� : ‘ગઈ કાલની ભૂલોમા�થી   વરસાદ વરસવા લા�યો. બધે પાણી ભરાઈ ગયુ�. ચારેકોર ખૂબ નુકસાન થયુ�
                                                                                  �
                             �
        તળાવ પાસે લઈ ગયો અને તળાવમા ક�દી સામે �કનારે પહ�ચવા       નવુ� શીખો, આવતી કાલમા આશા રાખો. ગમે તેવા સ�ýગોમા�   હતુ�. એની વ�ે એક ઘરમા� અલગ �કારનુ� વાવાઝોડ�� આ�યુ� હતુ�. એ ઘરની
                                                                                                                               ે
        જણા�યુ�.                                    ડ��કી          આશા ન છોડવાનુ� વલણ સફળતાનુ� પહ�લુ� પગિથયુ� છ�.’   પા��ીસ વષ�ની ગભ�વતી મિહલાન �સૂિતની પીડા ઊપડી. એ અગાઉ એને બે
                                                                              �
          દીકરો મૂ�ઝાઈ ગયો. પાણી ઊડ�� હતુ� અને એને તરતા�           આપણી ભાષામા પણ મૂ�યવાન øવનસૂ� જેવી કહ�વત છ�   વાર કસુવાવડ થઈ હતી. એથી મિહલા અને એના પિતએ આ વખતે િનિવ��ન
        આવડતુ� નહોતુ�. દીકરાનો ખચકાટ ýઈ િપતાએ એને ધ�ો   વીનેશ �તાણી  : આશા અમર છ�.                         �સૂિતની આશા રાખી હતી, પરંતુ વાવાઝોડાથી એમની આશા પર પાણી
                                                                              �
                 �
        મારી તળાવમા ફ��યો અને પોતે ઝાડી પાછળ સ�તાઈ ગયો.              �ાણીશા��ના, ખાસ કરીને િચ�પા�ઝીઓના, ગહન   ફરી વ�યુ� હતુ�. મિહલા રડીરડીને અધી� થઈ ગઈ હતી, પરંતુ પિતએ આશા
        દીકરો ડ�બતો બચવા સ�ઘષ� કરવા લા�યો. પા�ચ-સાત િમિનટ         અ�યાસ  માટ�  ýણીતા�  િ�ટનમા�                        ગુમાવી નહોતી. એ વહ�લી સવારે વરસતા વરસાદમા�
        પછી ડ�બવાની તૈયારીમા� હતો, �યા જ િપતાએ તળાવમા ક�દકો      જ�મેલા   િવદુષી øન  ગુડોલ                               સહાય શોધવા નીક�યો. તપાસ કરતા� ખબર પડી ક�
                                                                     �
                                          �
                             �
        મારી બચાવી લીધો.                                      કોિવડ-19ની મહામારીની પહ�લી                                  આગલી રાતે કોઈ કારણસર ગામમા� એક ફાયર �ક
          બીજે િદવસે પણ િપતા દીકરાને તળાવકા�ઠ� લઈ ગયો. દીકરાએ વધારે   લહ�ર  વખતે  ભયાનક  પ�ર��થિતમા�                       આવી હતી. એણે એના �ાઇવરને બધી વાત કરી.
                                ુ�
                                                                                                                                        ે
        આનાકાની કયા� િવના પાણીમા� જ�પલા�ય. િપતા ઝાડીમા� સ�તાઈ ગયો. આજે   લોકોને  આશા  ટકાવી  રાખવાનુ�                        �ાઇવર મિહલાન થોડ� દૂર આવેલા શહ�રની
        દીકરાએ પોતાને ડ�બતો બચવા વધારે �ય�ન કયા�. પ�દર-વીસ િમિનટ પછી   �ો�સાહન આપતા� ર�ા� હતા. એ                           હો��પટલમા� લઈ જવા તૈયાર થયો, પરંતુ મોટી
                                                                            �
        િપતાએ એને બહાર કા�ો અને પૂ�ુ� : ‘ગઈ કાલની સરખામણીમા� આજે   માટ�  એમણે  પોડકા�ટ  શ�  કયુ�.                          �ક  સા�કડી  શેરીમા�થી  ઘર  સુધી  જઈ  શક�  તેમ
        તારો ડર ઓછો હતો અને ત� બચવાના વધારે �ય�ન કયા�. ક�મ?’ દીકરાનો   øન ગોડ�લે ક�ુ� છ� : ‘માનવýતના                      નહોતી. ક�ડ સુધી પાણી ભરાયુ� હતુ�. અડોશપડોશના�
                                                                                                                                 ે
        જવાબ : ‘ગઈ કાલે મને ખબર નહોતી ક� તમે મને બચાવવા આવશો, પરંતુ   િવકાસના આરંભકાળથી આશાનુ�                          લોકો મિહલાન �ચકીને �ક સુધી પહ�ચાડવા કતારમા�
                                                                                                                                                   ે
        આજે મને હતુ� ક� તમે મને બચાવશો.’ િપતાએ ��મત કરીને ક�ુ� : ‘એને   ત�વ ýડાયેલુ� છ�. આપણી આશા                      સામસામ ઊભા� રહી ગયા�.  એમણે મિહલાન �ક સુધી
                                                                                                                            ે
                                                                    ં
        જ આશા કહ�વાય. આશાના તા�તણે માણસ સમુ� પણ પાર કરી શક�.’   જ આપણને અહી સુધી લઈ આવી                                 પહ�ચાડી. મિહલા અને એનો પિત જેમતેમ કરીને �ણેક
        પછી િપતાએ દ�રયો ખેડવા ગયેલા અનેક વહાણવટીઓની વાતો કરી. એ   છ�. આજના સમયમા� દુિનયામા  �                            કલાક� હો��પટલમા�  પહ��યા�, �યારે મિહલા પીડા અને
                             �
        સાગરખેડ�ઓએ દ�રયામા� આવેલા ભયાનક તોફાનોની વ�ે પણ બચવાની   ચારે  તરફ  હતાશાનો  ભયાનક                                દુ:ખથી અધમૂઈ થઈ ગઈ હતી.
        આશા છોડી નહોતી અને છ��લી ઘડી સુધી �ય�નશીલ ર�ા હતા.  �ધકાર છવાયો છ�, �યારે આશા ટકાવી                                 પિતએ  છ�વટ  સુધી  આશા  ગુમાવી  નહોતી.
          માણસ સફળતા માટ� �યારેય આશા છોડતો નથી. આશા માનવના   રાખવી અિનવાય� બની ગયુ� છ�.’ એમના                             પ�નીની નોમ�લ ડીિલવરી થઈ અને એણે ત�દુર�ત
                   �
        �વભાવના મૂળમા જ પડ�લી હોય છ�. તબીબો અને પ�રવારજનો ગમે તેવી   પોડકા�ટના દરેક એિપસોડમા� િવિવધ �ય��તઓ                બાળકને જ�મ આ�યો. આ જ હોય છ� આશા અને
        ગ�ભીર બીમારીમા સપડાયેલા દદી�ને બચાવવાની આશા છોડતા નથી.   સાથે વાતચીત �ારા હતાશાના વાતાવરણમા� લોકોમા�             સફળતા માટ� સિ�યતાનો ýદુ.
                    �
                         અનુસંધાન                           હવે ધમ�શની ��રતાએ તમામ સીમાઓ વટાવી દીધી. કિશશ પગાર
        નીલે ગગન �� તલે                                   આપવાની આનાકાની કરે તો ધમ�શ બે માસની બાળકીને પગેથી ઝાલીને  ��રે ખોપરીને ઝેડ ક�ટ�ગરીની સુર�ા આપી ��
                                                          �ધી લટકાવીને બા�કનીમા�થી હવામા ઝૂલાવ; પછી ધમકી આપતો હોય
                                                                                 �
                                                                                      ે
        Wheel Seen Through Vertical Apertures.’ નામે એક શોધપ� રજૂ કય�   એમ ઉ�ારે : ‘પગાર મને આપી દે છ� ક� પછી તારી દીકરીને છોડી દ�?   �ટનની બેન તૌબ જનરલ હો��પટલમા� 52 વષ�નો એક મજૂર
                                                                           ે
        હતો. કહ�વાય છ� ક� તેમા� ��તુત આપણી ���ટ કઈ રીતે ગિતમાન ��ય જુએ   ý, આટલી જ વાર લાગશ…’                ��    આ�યો અને ડો�ટરોને ફ�રયાદ કરી ક� મારા સાથી કામદારે
                                                                                                                                 �
        છ�, તે િસ�ા�તના આધારે એક સેક�ડમા� અમુક ��મ દશા�વતી કચકડાની પ�ી   એ રા�સની �ખોમા� છવાયેલો પાશવી ભાવ ýઇને કિશશ �ૂø   ભૂલથી મારા માથામા �ણ �ચની એક ખીલી ધરબી દીધી છ�.
        ‘�ફ�મ’નો જ�મ થયો. કોઈ કહ� છ� ક� �ફ�મના િસ�ા�તનો યશ રોજેયને આપી   ઊઠતી. દોડીને પૈસા ધમ�શને આપી દેતી અને દીકરીને �ચકી લેતી.   ડો�ટરોને નવાઈ લાગી ક� ý વાત સાચી હોય તો
        શકાય નહીં, ને કોઈ કહ� છ� ક� રોજેયે પોતે ‘એિનમેશન’ના સ�ચાની શોધ કરી   લ�ન પછીના� દોઢ-બે વષ�મા� જ કિશશ ‘�ાિહમા�’ પોકારી ગઇ. ý   આ જણ ýતે ચાલીને હો��પટલ સુધી ક�વી રીતે
        હતી જેના આધારે આજે દેવદાસ કહી શક� છ� ક� ‘કૌન કમબ�ત હોશ મ� આને   નાની ઢીંગલીની િચ�તા સતાવતી ન હોત તો એણે આ�મહ�યા જ કરી લીધી   આ�યો? એ�સ-રે લીધો તો વધારે નવાઈ એ
        ક� િલયે પીતા હ�? મ� તો પીતા હ�� તા�ક સા�સ લે સક��!’  હતો. નાછ�ટક� એણે જુગાર ખે�યો. �યા�થી જરા પણ આશા રાખી શકાય          લાગી ક� એ મજૂર ખોટ�� બોલતો નહોતો.
          દા�તર સાહ�બ સતત કોઈને કોઈ િવષયના શ�દોના� િલ�ટ બના�યા કરતા.   તેવુ� ન હતુ� �યા એણે મદદ માટ� ધા નાખી.                   હો��પટલના� ડો�ટર એન હ�માને ક�ુ�,
                                                                   �
                                                                                 �
        હકીકત તે હતી ક� એમને બચપણથી અમુક માનિસક �યાિધ હતો જેના કારણે   િપયરમા� જઇને મ�મીના ખોળામા માથુ� નાખીને એ રડી પડી, ‘મ�મી,   ‘આ ખૂબ જ અસાધારણ ક�સ કહી શકાય.
                                                                                                                                                �
        મગજને સતત કશુ�ક કયા� જ કરવુ� પડ� એવી લાચારી હતી અને બાળ પીટર   મારાથી ખૂબ મોટી ભૂલ થઇ ગઇ. �ેમના વહ�મમા� હ�� ભાન ભૂલી ગઇ   એ ખીલી કોઈ પણ િદશામા �ણ તસુભાર
        બચપણથી મગજને છટકતુ� અટકાવવા આ િલ�ટ બનાવતા રહ�લા. સ��ભા�યે   હતી. હવે કસાઇખાનેથી ગાય અને વાછરડીને છોડાવો.               પણ આગળ વધી હોત તો એ મજૂર જ�ર
                                                                              ં
        તે િલ�ટોમા�થી આજે આપણા øવનની રગેરગમા� સમાયેલી અનેક બાબતોની   ‘દીકરી, અ�યારથી જ અહી રહી ý. અમે કમાવતર નહીં થઇએ.’      માય� ગયો હોત.’
        શોધ થઈ જે કારણે અમજદ ખાન કહી શ�યા ક� ‘�કતને આદમી થે?’  મ�મી-પ�પા બ�નેએ કિશશ અને એની દીકરીને ઘરમા� સમાવી લીધા�.
          એકાએક િદમાગમા� એક ડરાવનો િવચાર ક�ધે છ�, જેમ ડો. રોજેયને   ધમ�શ ઉપર છ�ટાછ�ડાનો ક�સ મા�ડી દીધો. સા�ી, પુરાવાઓ અને ત�યો
        માનિસક લાચારી હતી, કોઈ માનિસક �યાિધ હતો, તેમ ગઝલ લખવી,   દીવાની જેમ �પ�ટ હતા. �ીø જ મુદતે છ�ટાછ�ડા મળી ગયા.
        અઠવા�ડક કોલમ લખવી ક� આયના સામે ýઈ બોલવુ� ક� ‘યહ મહલ� યે તખત�   ધમ�શના મનમા� પ�ની અને પુ�ીને ગુમાવવાનો લેશમા� અફસોસ ન  ��ક�ટમેચ અને ‘મેચીસ’ની શોધનો સ���ધ?
        યે તાજ� કી દુિનયા�...’ કોઈ માનિસક બીમારી તો નથી ને? જય દાદા ફાળક�! �   હતો. અ�યારે પણ નથી. એને ચચરાટ ફ�ત એક જ વાતનો છ� : ‘પ�નીના
                                                          પગાર િવના શરાબ, િસગારેટ અને ગુટખાના પૈસા �યા�થી લાવવા?’   ગતમા� સૌ�થમ િ�ક�ટ ‘મેચ’ લ�ડનની ‘નોથ�’ અને ‘સાઉથ’ ટીમો
        ���ા� �ી��ુ� ગુલાબ                                શરાબપાન કયા� પછી એ રા��ભાષા પર ચડી ýય છ�.          જ     વ�ે 1836મા� રમાઈ; તે જ વષ�મા� એ.ડી. �ફિલ�સ નામના
                                                            �યારેક કોઇક િમ� પીવડાવેલો સ�તો શરાબ ઢીં�યા પછી ધમ�શ    માણસે અમે�રકામા� ફો�ફરસના ઘષ�ણથી ‘મેચીસ’ બનાવવાની
        ઉડાવી દીધો.                                       બકવાસ પર ચડી ýય છ� : ‘ઇ�કને ‘ગાિલબ’ િનક�મા કર િદયા, વના� હમ   શોધ કરી. ગ�ધક ઘસીને �યોત પેદા કરવાની મેચીસની �થમ શોધ ýન વોકર
                       ે
          આવુ� �યા� સુધી ચાલ? દસ મિહનામા તો કિશશના� બધા� ઘરેણા� વેચાઇ   ભી આદમી થે કામ ક�. સાલી યે ઔરત ýત હી ઐસી હ�. મુઝે છોડકર ચલી   નામના માણસે યુરોપમા� 1831મા� કરી હતી. આ મેચીસ ખરબચડી જ�યાએ
                                 �
        ગયા�. એ દરિમયાન એ ગભ�વતી પણ થઇ ગઇ હતી. આખરે એણે ન�ી   ગઇ. મહો�બત કા બહાના બનાકર મુઝસે શાદી કર લી ઔર અબ મુઝે   ઘસીને વપરાતી, પરંતુ તેના ભડકાથી દાઝવાનો ભય રહ�તો. �તે �વીડનમા�
                                       ે
        કયુ� ક� હવે પછી પગાર એ પોતાની પાસે જ રાખશ, પિતને નહીં આપે.   અક�લા છોડકર ચલી ગઇ. અય મોહ�બત તેરે �ýમ પે રોના આયા….’  1844મા� ગુ�તાફ પાશ નામના માણસે મેચીસની પેટી અને તેના પર ઘસીને
          એ મિહનાની પહ�લી તારીખે કિશશને પહ�લી વાર માર પ�ો. ધમ�શે                      (શીષ�ક પ���ત� ýવેદ અ�તર)  સળગાવાય તેવી ‘સે�ટી મેચીસ’ની શોધ કરી.
        પગારની રકમ માગી, કિશશે ના પાડી; ધમ�શ તૂટી પ�ો. ગાળોનો પણ
        વરસાદ વરસાવી દીધો.                                �������
          કિશશની હાલત કફોડી બની ગઇ હતી. િપયરમા� તો મદદ માટ� જઇ
        શકાય તેવી શ�યતા જ રહી ન હતી. અ�ય સગા�વહાલાઓએ પણ ધમ�શની   રાયડ�, શમી, શાદુ�લ, ઉથ�પા, ઉમેશ યાદવ કયા ખેલાડીઓ વે�યુ ફોર મની
        સાથે લ�ન કરવાની ના પાડી હતી. બધા�ની ઉપરવટ જઇને એણે આ િનણ�ય   છ�? ગન હીટર તરીક� �ેયસ ઐયર અને ડ�િવડ વોન�ર �ડમા�ડમા� રહ�શે. તે
        લીધો હતો. હવે શુ� મ� લઇને એમની પાસે ýય?!          િસવાય િશખર ધવન, ઈશાન �કશન, ફાફ ડ� �લેસી પણ �ડમા�ડમા� રહ�શે.
                     �
          આવી ��થિતમા કિશશે દીકરીને જ�મ આ�યો. સુવાવડ પછી એક   બોિલ�ગ �ડપાટ�મે�ટમા� હષ�લ પટ�લ, યૂઝવે�� ચહલ, વોિશ�ગટન સુ�દર, રાહ�લ
        મિહનો એ મા�ડ ઘરે રહી શકી. મેટરિનટી લીવ દરિમયાન ધમ�શે એને   ચહર, શાદુ�લ ઠાક�ર, કગીસો રબાડા, િમચેલ માશ, �વેઈન �ાવો, ���ટ બો�ટ,
                                                                                      �
        ખાનગી ýબ માટ� દબાણ કયુ�. પગાર �ચકી લેવાનો �મ તો ýરી જ   પેટ કિમ�સ, માક� વુડ જેવા ખેલાડીઓ પણ �ચી �ક�મતે વેચાય તો નવાઈ
        ર�ો.                                              નહીં. (�મશ:)
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23